คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : แล้วเจอกัน ^^
(TUM)
…นี้ผมตื่นก่อนเพื่อนเลยหรอเนี่ย~~~ โฮ้!! ผมนี้สุดยอดเลย (ตลอดเลยนะตั้มมมม) “ลงไปกินข้าวเช้าดีกว่าหิวแล้ว” ผมพูดคนเดียวก่อนจะลงไปข้างล่างซึ่งเป็นที่รับประทานอาหารของแขกVIP เท่านั้น!! ผมสั่งเสต็กกับเชฟก่อนจะไปหาที่นั่ง จนผมต้องสะดุดกับ….!! สาวผมฟู ผิวสีคล้ำ บ่องตง โดนใจหม่อมวราวุธ! ผมไม่รอช้ารีบเข้าไปทักทาย ดูจากรูปร่างหน้าตาแล้วน่าจะไม่ใช่คนไทยผมจึงทักทายเธอเป็นภาษาต่างประเทศ
“HELLO!!~”
“HI~” เธอกันเองกับผมมากเลย ผมเลยเริ่มแนะนำตัว
“Name’s TUM” ผมแนะนำตัว
“Name’s DEE” เธอแนะนำตัว
“ดีๆๆๆ -.- น่าตาก็ดูเป็นไฮโซอยู่นะ ทำไมชื่อธรรมด๊าธรรมดา” ผมบ่นงึมงำอยู่สัพัก
“ไอ้บ้า!! หาว่าชื่อฉันธรรมดาหรอ” 0_0!!!!
“นะ..นี้ คุณ!! พูดไทยได้หรอ?” ผมตกใจ
“ไม่ใช่แค่พูดนะ ฉันยังด่าและก็ฟังรู้เรื่องด้วย มาว่าชื่อฉันธรรมดาหรอ แกตาย!!!” เธอพูดก่อนจะหยิบไอ้ที่เขาเรียกว่ากล่องทิชชู่ปาใส่หัวผม จนผมต้องวิ่งออกจากห้องอาหาร หน๋อย~ ยัยหัวฟู!!!!
(CHERREEN)
…ในขณะที่ฉันกับพี่แบมจะลงไปเที่ยวชมหมู่เกาะต่างๆของภูเก็ตอย่างดี๊ด๊าก็ถูกเรียก
“คุณเชอรีนครับ นี้คือรูปและประวัติของผู้ชายที่ประเทศไทยส่งมาครับ” ให้ตายเถอะ! ตามมาจองเวรถึงนี้เลย อุตส่าห์หนีมาหลบหน้าแล้วแท้ๆ
“ขอบคุณค่ะ” ฉันรับซองมาก่อนจะเดินเอาเข้าไปวางที่โต๊ะในห้องนอนโดยที่ไม่แม้แต่คิดที่จะเปิดมัน
“ไม่เปิดดูหน่อยหรอครับ” คุณตูมตามถาม
“ไม่ละค่ะ ไว้ตอนไปกรุงเทพค่อยเปิดก็ได้ ไปกันเถอะค่ะ คนอื่นรอแล้ว” ฉันพูดก่อนจะเดินนำหน้าคุณตูมตามไป
(เรือเจ็ทที่ทางโรงแรมจัดไว้ให้)
“ป่ะๆ ยัยเชอรีนกว่าจะมาได้ ขึ้นเรือกันเถอะ” ยัยดีพูดก่อนจะก้าวขาขึ้นเรือเป็นคนแรก แต่โดนแย่งซีนซึ่งเป็นอะไรที่เธอเกลียดที่สุด!!
“นี้นาย!!! ให้เกียรติผู้หญิงหน่อยได้มั้ย? เคยได้ยินไหมฮ่ะ?! Lady First! น่ะ!” ยัยดีโวยวายใส่คนที่มาแย่งซีนเธอขึ้นเรือเป็นคนแรก
“เฮ้ย! พี่ตั้มมาได้ไงเนี่ย” รู้สึกพี่ตูมตามจะรู้จักด้วยแฮะ
“อ้าว สวัสดีตูมตาม พี่ว่าจะไปชมวิวซะหน่อยนะ” ชายร่างสูงพูดโดยไม่สนใจยัยดีที่กำลังด่าอยู่
“คือฉันต้องขอโทษแทนพี่ของฉันด้วยนะค่ะ พอดี…” ผู้หญิงร่างบางรีบยกมือไหว้ขอโทษก่อนจะมองไปที่ตั้ม
“อะ..เอ่อๆ ไม่ต้องยกมือไหว้ก็ได้จะพวกเราน่าจะรุ่นเดียวกัน” พี่แบมบี้มาจับมือผู้หญิงร่างบางเอาไว้
“จะ..เจ้า เอ้ย! คุณแบมบี้ ผมว่าขึ้นเรือเถอะครับ” พี่บูรณ์ ก่อนจะเอื้อมมือมารับพี่แบมบี้
“ป่ะ เชอรีน น้องดีขึ้นเรือกัน” ตามด้วยยัยดี ฉันหันไปยิ้มให้ผู้หญิงร่างบางเพื่อต้องการทราบชื่อ
“นทค่ะ ส่วนนั้นก็พี่ตั้ม” เธอก็ก่อนจะหันไปทางชายคนที่นั่งอยู่หัวเรือ
“เชอรีนค่ะ เรียกรีนก็ได้ ส่วนนั้น พี่แบมบี้ พี่บูรณ์ พี่ตูมตาม แล้วก็ดีค่ะ ขึ้นเรือกันเถอะค่ะ” ขณะที่ฉันกับนทกำลังจะขึ้นเรือก็มีชายร่างหนาวิ่งตัดหน้าขึ้นเรือก่อนเราแล้วเอื้อมมือมารับ
“นทมาพี่ช่วย” นะ!!! นาย 0_0! อ้นรึป่าวนะ ที่มานอนอยู่ห้องเรา
“ขอบคุณค่ะ พี่อ้น” อย่าบอกนะว่าฟะ..แฟน นท ก็ช่างสิแล้วเราจะไปสนใจอะไรด้วยเล่า!
= =*
“คุณเชอรีนใช่รึป่าวครับ? มาครับผมช่วย” นายอ้นพูดก่อนจะเอื้อมมือมารับฉัน
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันขึ้นเองได้” ต่อหน้าแฟนยังมาทำแบบนี้อีก เชอะ!
“วะ ว้าย!!!” ฉันพึ่งรู้ว่าที่ขึ้นเรือมันลื่นมาก จนทำให้ฉันลื่น แต่โชคดีที่นายอ้นรับตัวฉันไว้ทัน ตอนนี้หน้าเราใกล้กันมาก -////- ก็ดีกว่าฉันล้มหัวฟาดพื้นก็แล้วกันน่ะ!
“ก็ผมบอกแล้วไงว่าให้ผมช่วย” นายอ้นกระซิบหูฉันเบาๆ ก่อนจะดึงตัวฉันขึ้น จั๊กจี๊นะเฟ้ย!
“ไปได้เลยครับ” พี่ตูมตามบอกกับคนขับเรือเราออกจากฝั่งมานิดหน่อยก็ได้ยินเสียงจากทางฝั่ง
(AON)
..มือนุ่มๆของเจ้าหญิงของผม(ชื่อที่ผมมโนขึ้น)อยากสัมผัสมันนานๆจัง ผมตกอยู่ในภวังค์สักพักก็มีเสียงที่ปลุกผมจากภวังค์นี้ = =* ชอบขัดจังหวะตลอด
“ไอ้อ้น!!! หลบๆๆๆ!!” จะแหกปากทำไมไอ้พี่..!! ผมกะจะด่ามันสักหน่อยแต่เมื่อหันไปทางที่มันชี้ผมถึงกับเบิกตากว้าง แล้วรีบนั่งหลบลง ‘ยัยเกรซ!!!’
“รอเกรซด้วยค่ะ!! รอเกรซด้วย!” เสียงของเธอทำให้คนทั้งเรือหันไปที่ฝั่งแตกต่างกับอ้นและตั้มที่ไม่แม้แต่หันกลับไป
“ขับไปเร็วๆ!! ไม่ต้องกลับนะพี่! ผมให้พันหนึ่ง!” จู่ๆ พี่ตั้มก็ตะโกนขึ้น
“ครับๆๆๆ” คนขับเรือหันมาก่อนจะขับเรือต่อด้วยความเร็วขึ้นอีกนิดหน่อย
“ทำไมไม่ให้เขาขึ้นเรือมาล่ะ!!?” แม่สาวผมฟูชื่อดีรึป่าวไม่แน่ใจถามพี่ตั้ม
“ก็เรือมันเต็มแล้วนี้! หรือว่าจะให้เธอลงไปแล้วเอาเขาขึ้นมาแทน” พี่ตั้มขึ้น
“ไม่ย่ะ!” เฮอะๆๆ เรื่องเถียงผู้หญิงเนี่ยชนะตลอดดดดด ภูมิใจดีไหมเนี่ย? มีพี่ชายแบบนี้
“เอาล่ะครับๆๆ ผมว่าหยุดสงครามไว้สักพักนะครับ เราจะแวะหาดป่าตองสัก 5 ชั่วโมง พอรับประทานอาหารเย็นที่นี้เส็จแล้วเราก็จะกลับนะครับ” ผมรีบสวมรอยเป็นไกด์ประกาศใส่โทรโคลง แล้วรีบวิ่งลงจากเรือไปเอื้อมมือรับน้องสาวสุดหวงแต่โดนเจ้าตูมตามตัดหน้า เดี๋ยวมีเครีย!!! ไปกันเป็นคู่ๆเลย แล้วผมก็เอื้อมมือไปรับเจ้าหญิงของผม >//< เก็บอาการหน่อยๆๆ กรกฎเอ้ย!
“ผมไม่ทำคุณล้มหรอกน่ะ” เจ้าหญิงของผมเอื้อมมือมาวางประกบกับมือของผม ผมยิ้มอย่างเป็นผู้ชนะ ก่อนจะพาเจ้าหญิงของผมเดินลงจากเรือ…
ไรท์แต่งในWord พออ่านกันได้รึป่าว ><?
ไรท์ต้องขอโทษที่ไม่ได้อัพต่อนะๆๆๆๆ
วันนี้จัดเต็ม!!!!
ความคิดเห็น