คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : CHAPTER:11 ยางรถ...
..หลังจากประชุมเสร็จเชอรีนก็รีบออกมาจากบริษัทไปที่รถทันที
“เฮ้!!! ยางรถฉัน สี่ล้อเลยหรอ?????” เชอรีนถอนหายใจเฮือกใหญ่
“จะไปไหนหรอ? โอ๊ะๆยางรถเธอ..ให้ฉันไปส่งนะ” อ้นที่ขับรถผ่านมาเลื่อนกระจกลงก่อนจะพูดขึ้น ‘คิดจะหนีฉันมันไม่ง่ายหรอก’
“คือ..ฉันต้องไปรับน้องนะค่ะ”
“น้องเธออยู่ไหนเดี๋ยวฉันพาไปรับ” เชอรีนเซมองไปทางอื่นก่อนจะเปิดประตูรถอ้นแล้วเข้าไปนั่ง
“อยู่บ้านค่ะ” อ้นออกรถไปอย่างชำนาญทางแค่เชอรีนบอกว่าไปบ้านของเธอเขาก็แทบจะไม่ต้องถามทางเลยเพราะเขารู้ดีว่ามันไปทางไหน
..บ้านเชอรีน
“บิวๆ!! เราไปกันเถอะ” เชอรีนตะโกนขึ้นก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน
“ค่ะ พี่รีน!” เชอรีนถึงกับขมวดคิ้วให้บิว “อะเอ่อค่ะๆไปกันพี่วาริน ^^” บิวยิ้มกว้างก่อนจะเดินรถ แต่เมื่อมองไปที่รถก็ถึงกับอ้าวปากเหวอมิน่าละเชอรีนถึงไม่ยอมให้เธอเรียกว่าเชอรีน ‘หน้าโหดกว่าที่คิดแฮะ แฟนเก่าพี่วาริน...’
“สวัสดีค่ะ” บิวทำใจดีสู้เสือไหว้สวัสดีอ้นตามมารยาท
“สวัสดีครับ..” อ้นหักยิ้มที่มุมปากหน่อยๆ แต่คงทำให้สาวๆตายเรียบได้ ‘น่าจะเป็นคนดีกว่าที่คิด =o=’
“ไปกันเถอะ” เชอรีนที่เดินเข้าไปในบ้านเปลี่ยนชุดออกมาก่อนจะปิดประตูบ้านแล้วมาที่รถของอ้น
“ทำไม? เจ๊ถึงมากับเขาอ่ะ?” บิวถามขึ้นหลังจากอ้นขึ้นไปบนรถเหลือแค่เธอกับเชอรีน
“พี่ถูกเจาะยางรถ”
“ฮ่ะ!”
“เออ..นั้นแหละๆรีบๆขึ้นไปเถอะ” บิวพยักหน้าก่อนจะเปิดประตูเบาะหลังเขาไปนั่ง
..วัดแห่งหนึ่ง
“เธอมาทำอะไรที่นี้??” อ้นถามหลังจากจอดรถในวัด
“ธุระค่ะ..รอฉันแปบนึงนะค่ะไม่นานหรอกค่ะ” อ้นกะจะด่าสักหน่อยที่เธอกล้าตอบอย่างเฉยชากับเขาขนาดนี้แต่เห็นว่ามีเด็กสาวนั่งรถมาด้วยมันจะดูไม่ดี อ้นพยักหน้าก่อนจะขมวดคิ้วแล้วเซมองไปทางอื่น “ไปกันเถอะบิว..”
..หน้าหลุมฝังศพของวาริน
“ฮือ..พี่เชอรีน” บิวขอมากอดเชอรีนแน่น้ำตาเธอเริ่มไหลรินไม่ต่างจากเชอรีน ใช่! วันนี้คือวันครบรอบ7เดือนที่วารินเสียชีวิต
“ไม่เป็นไรนะบิว พี่วารินจะอยู่ข้างๆเราเสมอ” เชอรีนลูบหัวบิวอย่างอ่อนโยน
..ตัดมาทางอ้น เขารู้สึกรอเชอรีนนานเกินไปจึงลงมาจากรถเพื่อมาตามแต่ต้องหยุดชะงักเพราะเขาเห็นเธอกับเด็กสาวกำลังกอดดันแล้วร้องไห้ไม่หยุด ‘อะ..อะไรกันเนี่ย?’
“โยม..” อ้นสะดุ้งก่อนจะหันไป
“สะ..สวัสดีครับ” เขาคือพระหลวงพี่ที่อยู่วัดนี้นั้นเอง..
“โยมมาทำอะไรตรงนี้หรอ?”
“คือ..ผมมาตามสองคนนั้นนะครับ ว่าแต่หลวงพี่พอจะทราบไหมครับ? ว่าหลุมศพนั้นเป็นของใคร?” อ้นลองถามพระหลวงพี่ที่วัดดูเพื่อจะรู้ แล้วก็เป็นไปตามคาด..
“หลุมศพพี่ของผู้หญิงคนที่กอดเด็กผู้หญิงไว้อยู่นั้นแหละโยม ถ้าไม่มีอะไรแล้วอาตมาขอตัว” อ้นยกมือไหว้ก่อนที่พระรูปนั้นจะเดินออกไป ‘พี่งั้นหรอ? วารินเนี่ยนะมีพี่?’
ฟึ่บ! อ้นรีบหลบทันทีก่อนจะวิ่งนำหน้ามาที่รถเพราะเชอรีนกับบิวกำลังเดินมาทางนี้
ตึก.. ตึก..
“ขอโทษที่ให้รอนานค่ะ” เชอรีนพูดขึ้นหลังจากขึ้นมาจากรถ ส่วนบิวก็เอาแต่ก้มหน้าก้มตา
“อืม.. ไม่เป็นไร ว่าแต่..จะไปไหนต่อไหม?” อ้นถามขึ้นหลังจากทุกอย่างเงียบ..
“ไม่แล้วละค่ะ..กลับบ้านเลยดีกว่า” อ้นยังคงสงสัยไม่หาย จะถามเธอไปก็กลัวหาว่ายุ่งเรื่องส่วนตัว
เอี๊ยด!
“คุณอ้น! นี้มันไม่ใช่ทางบ้านฉันนะค่ะ!!” เชอรีนพูดขึ้นหลังจากอ้นเลี้ยงรถกลับจนบิวสะดุ้งแล้วเงยหน้ามองทางข้างๆ
“เงียบ! แล้วนั่งดีๆ” อ้นทำสายตาดุไปใส่เชอรีน
เอี๊ยด!
อ้นเบรกลงรับสมาชิกใหม่ขึ้นมาบนรถ
“คุณลุง!!” บิวถึงกับยิ้มกว้างเมื่อสมาชิกใหม่นั้นคือกั้ง!
“ว่าไงเด็กน้อย..ออกรถเลยเฮีย!!!” กั้งหันมายิ้มตอบบิวก่อนจะหันไปตะโกนใส่อ้นกับเชอรีนที่นั่งอยู่ข้างหน้า
“ไม่ต้องมาสั่งฉัน!” อ้นทักท้วงขึ้นก่อนจะเคลื่อนรถออกไป โดยไม่สนใเสียงของคนนอกรถเลย
บรึ๊น~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
“รอแบมด้วยค่ะ!! รอบะ.. โธ่เว้ย!!!!!”
*ไรท์คนนี้ต้องกราบขอโทษรีดทุกคนด้วย >_<!!! เป็นไงๆๆ คิดถึงกันไหม? TOT ทำพิษไรท์เอามากๆ สายเน็ตขาดเกือบอาทิตย์แล้วยังไม่มาซ่อมให้!! โชคดีที่พี่แชทเน็ตมาให้เล่น T___T!! ขอให้เน็ตมาเร็วๆๆ วันนี้อัพจัดเต็มถ้าเน็ตเอื้ออำนวยอะน่ะ!! 5555
ปล. คิดถึงรีดทุกคน!!!!!
ความคิดเห็น