รวม Fic Short เบา'หวาน ในนี้ ^^ กดติดตามได้เลยค่ะ!

ลำดับตอนที่ #4 : Your So Perfect Man 5ข้อพิชิตใจนายเพอร์เฟค

*เพอร์เฟคนะค่ะ ขออภัยเขียนผิดค่ะ >/\<

 

COCO:']MUSiC CA'fe

เริ่มเรื่อง…

"ยัยมุกๆๆ รีบขับเร็วๆเลย! จะแปดโมงแล้ว!" สาวน้อย(?) ที่นั่งซ้อนหลังมอไซค์ฉันพูดพลางตบบ่าฉันเบาๆ

"บิดเกือบสุดแล้วเนี่ย!"

"เร็วเลยๆๆ" 8โมงเช้า...

กริ๊งงงงง~

"จอดรถเคารพธงชาติเดี๋ยวนี้!" ครูที่เฝ้าหน้าประตูพุ่งมาตัดหน้าเรา ครูอยากตายทางอ้อมหรอค่ะ?

(-0-?!) "ค่าาาาา" ฉันกับยัยนัทลงจากรถก่อนจะเคารพธงชาติ

~ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย~

"หยุดเลยไอ้หนุ่มหน้ามนคนเก่า" ครูคนเดิมวิ่งไปตัดหน้ามอไซค์อีกคันที่กำลังขี่เข้ามาในโรงเรียน ครูอยากตายจริงๆใช่ไหมค่ะ? -0-!!

 "ครับ " เขาตอบเพียงสั้นๆเหมือนพวกเราก่อนที่ฉันจะหันไปดู (0_0!!!)

"ยัยนัทๆๆๆ" ฉันสะกิดนัทเบาๆ (>__<!!!) แม่เจ้าโว้ย!!!!

 "อะไรยัยมุก!" ฉันหลี่ตาไปทางกั้งก่อนจะหันไปทนัท ให้เธอหันไปดู "อ่อ (-0-) กั้ง?" แล้วนัทก็หันกลับไป ได้ไง!! แกทำไมไม่ดี๊ด๊าเหมือนฉันเลยฮ่ะ!!? นี้มันเฟอร์เฟคแมนของโรงเรียนเราเลยนะ! "อะแฮ่ม! วันนี้ครูอนุโลมให้เพราะเปิดเทอมวันแรก ถ้าพรุ่งนี้มีอีกครั้งครูจะหัก50คะแนน!" 50คะแนน!!! ครูกะให้ฉันเรียนซ้ำชั้นเลยรึไง? (T^T)

"บอกชื่อกับห้องมา" แล้วครูก็หยิบกระดาษพร้อมปากกามาจดชื่อ

 "วรกร ม.6/1 ครับ" ม.6/1? คุ้นๆแห๊ะ?

"เธอล่ะ?" และครูก็มาหยุดที่หน้าฉันตั้งแต่เมื่อไหร่?!!!

(0_0!!?) "อะ...เอ่อ ณัฐณิชา ม.6/1 ค่ะ"

 "ดีจังนะ 6/1 เรียงกันเลย ห้องเก่งสุดแท้ๆ" แล้วครูก็ทำให้ฉันฉุกคิดขึ้นมาได้! หะ...ห้องเดียวกัน!!! ห้องเดียวกันกับกั้ง!! น้ำตาจิไหลพราก (Y_Y) ไม่เสียงเเรงมี่ทำเกรดให้ได้ดีๆเลย

*โรงเรียนฉันจะจัดห้องใหม่ทุกปีโดยใช่เกรดเฉลี่ยนะจะบอกให้ (^0^) ฉันก็ชิวๆค่ะ 3.98 ทำงานจนเลือดตาแทบออกมา โฮะๆ

"มุก! มุก! ยัยมุก!"

"เรียกคนสวยหรอ?"

"มัวมโนอะไรอยู่นี้ ขึ้นเรียนได้แล้ว!" ฉันมองรอบข้างก็เจอแต่ฝุ่นแล้วจึงรีบตามคนอื่นๆไป

 #ห้องเรียน

...พอขึ้นมาห้องเรียนถึงกับงงค่ะ เพราะนักเรียนแต่ละห้องต่างพากันออกมานอกห้องทุกคน

"นี้ๆ" ฉันจิ้มหลังเพื่อนคนหนึ่ง

 "มีอะไรหรอ?"

"ทำไม? ไม่เข้าไปในห้องล่ะ?"

 "อ๋อ~ พอดีครูจะจัดที่นั่งให้น่ะ (^^) นั่งโต๊ะเดี่ยวด้วยนะ เพื่อลดการคุยกันในระหว่างเรียน" เพื่อนคนนั้นอธิบายอย่างละเอียด

"อ๋อ~ ขอบคุณนะ (^^)"

 "ไม่เป็นไร เราเต้นะ เธอล่ะ?"

 "เรามุก ใช่! เต้ที่ตอนม.3 อยู่ห้อง2ป่ะ?"

"ใช่! อย่าบอกนะว่า ยัยมุก!"

 "ใช่ๆๆ เราเอง (^^) ไม่ได้อยู่ด้วยกันตั้งนานนะเนี่ย 555"

"นั่นสิเนอะ"

"อะแฮ่ม! ตรงนั้นนะ!" ครูประจำห้องของเรากระแอมขึ้นก่อนจะใช้ไม้เรียวชี้มาทางฉันกับเต้ ทำให้เราสงบปากทันที

"ถ้าครูเรียกชื่อใครให้เข้ามาในห้องนะ"

 "อรอุมา"

 "สิบทัพ"

 "มนตรี" .

.

 .

 .

 "ณัฐณิชา"

 "ค่ะ" ฉันขานรับก่อนจะลุกเดินเข้าไปในห้อง

"ไปนั่งตรงนั้น" ครูชี้ที่โต๊ะแถวกลางๆเกือบหน้าก่อนจะขานชื่อต่อ ฉันนั่งลงก่อนจะมองไปรอบเพื่อจะหามุมสปอยกับนัทบ้างแต่ยัยนี้ก็ดันอยู่หลังสุด! ให้ตายเถอะ! แต่แล้วฉันต้องชะงัก! เมื่อข้างๆฉัน (>_<!) คือกั้ง!

"หวัดดี" กั้งทักฉันขึ้น สงสัยมองหน้าเขานานเกินไปจนต้องทักมั้ง

 "หวัดดี (^^)" ฉันทักกั้งกลับก่อนที่กั้งจะหันหน้าไปทางอื่น อะ...อ้าว (-0-) แค่นี้เองรึ? ตุ๊บๆๆ! "ได้ที่นั่งกันครบแล้วนะ"

"ครับ/ค่ะ" ได้ครบแล้วหนูก็พอใจม๊ากมากกับที่ๆนี้ค่ะ รับรองหนูจะไปเคลื่อนย้ายไหวตีงไปไหนเด็ดขาด! "มีใครอยากเปลี่ยนไหม?"

"ผมครับ " ฉันหันไปถามต้นเสียงที่อยู่ไม่ไกลจากฉันเรียกว่าข้างๆกันเลยก็ได้! (U_U) อะไรกันรังเกียจฉันขนาดนั้นเลยหรอ? "ผมขอย้ายไปโซนหลังครับ ตรงนี้แสงมันสะท้อนผมแสบตา"

 "มีใครจะเปลี่ยนไหม?"

 "ผมครับ " เป็นเต้ที่ยกมือขึ้นซึ่งเขาอยู่แถวลองสุดท้าย!!!

 "ครูค่ะหนูขอเปลี่ยนค่ะ" นัทเดินมาก่อนจะสะกิดฉันเบาๆ เฮ้ย! ลืมมองว่านัทอยู่ข้างหลัง แถมนั่งข้างหลังกั้งด้วย แอร๊ยยย~!! "อย่าทำหน้ายากตายขนาดนั้นสิ ลุกเร็ว!" ฉันพยักหน้ารับ

"ขอบใจนะเบบี๋ (>3<!!)" และจะรอช้าอยู่ใยรีบไปเลยดีกว่า!!!!

#พักเที่ยง

...เนื่องจากวันนี้เปิดเทอมวันแรก มีคาบเรียนแต่ก็เหมือนไม่มี ฉันกับนัทเลยเลือกที่จะคุยกันเล่นๆก่อนจะลงไปกินข้าว

"นัท!!" เเละก็มีเสียงเรียกเพื่อนสาวฉันมาพร้อมกับรอยยิ้มทรงเสน่ห์และกล้ามล่ำๆในชุดบาส อ๊ากกก!!! นี้มันอาเมน ห้อง2หนิ!

 "แกมีอะไรจะสารภาพบาปไหมเพื่อน?" ฉันกอดอกพลางยิ้มกรุ่มกริ่มออกมา

 "แฮะๆ อาเมนเป็นแฟนฉันเอง เราพึ่งคบกันได้2อาทิตย์น่ะ (^^)" ฟะ...แฟน! เพื่อนฉันไม่ธรรมดาซะจริงๆ

"แกไปทำไง ถึงสอยมาได้เนี่ย?" ฉันกระซิบถามเบาๆ ในขณะที่พวกเรากำลังเดินไปโรงอาหาร

"แกอยากรู้หรอ กลับบ้านเดี๋ยวบอกนะ (^^)"

 "อะเคร (^^)"

 "นัทอยากกินอะไรไหมครับ? เดี๋ยวเราไปซื้อให้" อาเมนโปรยยิ้มหวานใส่นัทเต็มๆ!

"อยากกินผลไม้นะ (><)" ยัยนัทพูดพลางม้วนผมไปด้วย นี้คือาการเขินของมันเองค่ะ

"ไปนั่งที่โต๊ะก่อนนะ เดี๋ยวเราไปซื้อให้" อาเมนหยิกแก้มนัทเบาๆก่อนจะเดินไปที่ร้านค้า ฉันกับยัยนัทเลยไปนั่งรอที่โต๊ะยาวข้างๆโรงอาหาร

"บอกมาเลยๆๆ อาเมนนี้ไม่ใช่เล่นๆนะเว้ย นักกีฬาโรงเรียนเชียวนะ!" ยัยนัทม้วนไปมาก่อนจะหยิบสมุดเล่มเล็กๆ ยื่นมาให้ฉัน "อะไรหรอ? 5ข้อพิชิตใจหนุ่นคนโปรด? (-0-) อย่าบอกนะว่าแก..." "ใช่!! ฉันทำทุกข้อแบบไม่มีขาดตกบกพร่องเลยนะ! แล้วผลก็เป็นแบบนี้"

"ผลไม้มาแล้วครับ " เสียงทุ้มนุ่มดังขึ้นก่อนที่เจ้าตัวจะนั่งลงข้างเเฟนสาว "อยากกินอะไรอีกไหม?" "ไม่เอาแล้ว มานี้เดี๋ยวเค้าป้อนอาเมนนะ (><)" ฉันละอยากเอากระโถนมาอ้วกซะเหลือเกิน ฉันเลยเลี่ยงที่จะอ่านหนังสือเล่มในมือเพราะมันสามารถบังภาพบาดตาข้างหน้าฉันได้พอดี

1.      จงภาวนาในใจว่าให้หนุ่มคนนั้นทำอะไรก็ได้ที่เราต้องการ แล้วนับ1-10 พร้อมกับจ้องมองไปที่หนุ่มคนนั้นอย่ากระพริบตา ถ้าหนุ่มคนนั้นทำตามที่เธอคิด เธอมีเปอร์เซนต์แล้ว 20/100 ! สู้ต่อไป ไฟว์ติ้ง!!

"จ้องมองหรอ?"

 ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆก่อนจะหันซ้ายหันขาว แล้วก็...เจอเป้าหมายที่มานั่งข้างฉันพอดี แต่ทำไมต้องหันหลังด้วยละเนี่ย!(T^T) หันหน้ามาเดี๋ยวนี้นะ!

พรึ่บ!

~(-__- )

(O_O!)

"มองอะไร หน้าฉันมีอะไรติดหรอ?" กั้งพูดขึ้นอย่างเย็นชา

 "ผักบุ้งติดแก้มนายน่ะ" ฉันตอบกลับก่อนจะจิ้มที่แก้มตัวเองเบาๆ

"อ้อ ขอบคุณ" แล้วเขาก็หันหลังกลับไป...

"นัท! เดี๋ยวฉันมานะ (>_<!!!!)"

 "แกจะไปไหนนะ" ไปตั้งสติก่อนเดี๋ยวมาแปบ..

ฉันไม่ตอบเพียงแต่เดินออกกึ่งวิ่งออกมาเฉยๆ อ๊าก!! เขาหันมา กั้งหันมา!!! ฉันพาตัวเองไปนั่งข้างๆสนามบอลก่อนจะฟุบหน้าอ่านข้อต่อไป

2.ใส่รองเท้าคนที่เรารักจะข้างใดก็ได้ แล้วเดิน3ก้าว (ใส่แล้วอย่าลืมเอาไปคืนนะ) โอเค (-__-) รองเท้าของกั้ง... รองเท้าของกั้ง... รองเท้าของกั้ง... กริ๊งงงงง~ (0-0!!) ขึ้นเรียนแล้ว! โอ๊ยยย~ ฉันยังนึกมารยาไม่ออกเลยนะ จะใส่รองเท้าของเค้าได้ไงกัน!

#บนห้อง

"ไปไหนมามุก!?" นัทเดินเข้ามาหาฉันทันที

"ไปอ่านหนังสือ"

"หนังสือเล่มสีส้ม เล่นนั้นป่ะ!? (>_<)~ ฉันบอกแล้วแกต้องติดใจ~"

"ชู่ววว~" ฉันใช้นิ้วทีทาบริมฝีปากตัวเองเบาๆ พูดเบาๆสิเฟ้ย! กั้งนั่งหน้าฉันนะ!

"งั้นฉันไปนั่งที่ก่อนนะ"

"จ้าาาา~ (^0^!)"

 "มุกๆ" เก้าอี้ข้างหน้าโต๊ะฉันเอียงเล็กน้อยเพราะถูกคนที่นั่งอยู่ดันมา... (0_0!)

"วะ..ว่าไง?"

 "ตกใจเลยหรอ? เรียกแค่นี้เอง?" กั้งเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง

"นิดหน่อย ว่าแต่มีไรหรอ?"

"ขอบคุณสำหรับเรื่องพักเที่ยงนะ อะนี้ขนม" กั้งว่าป๊อกกี้ไว้โต๊ะฉันก่อนจะหันกลับไปที่โต๊ะตัวเอง วันนี้มันวันอะไร~ ป๊อกกี้เดย์รึป่าว~ >\\\< ฉันจะไม่กินมันเด็ดขาด

#คาบเรียนวิทย์

"เธอสองคนข้างหลังน่ะ ไปเอาอุปกรณ์ที่ตึกวิทย์มาให้อาจารย์หน่อยสิ" ฉันเงยหน้าขึ้นเมื่อเห็นรองเท้าคู่สวยมาหยุดตรงหน้า

"ได้ครับ"

"อะ..อ่อค่ะ"

"ป่ะ ไปกันเถอะ" ว่าแล้วกั้งก็เดินนำหน้าฉันลงมาข้างล่าง

"เฮ้ย! ลืมไปเลย!"

"อะไรหรอ?" ฉันมองกั้งอย่างงงๆ

"ลืมใส่รองเท้า ^^" กั้งยิ้มเจือนๆให้ฉัน ก่อนที่ฉันจะก้มลงดูเท้าตัวเอง เธอลืมใส่ได้ไงฮ่ะ!? ยัยมุก!

"เดี๋ยวเราขึ้นไปเอาให้!" ว่าแล้วฉันก็รีบวิ่งแจ๊นขึ้นไปบนห้องทันทีก่อนจะหยิบรองเท้าของตัวเองกับกั้งออกมา เอ๊ะ! ใช่สิ! ต้องเดินสามก้าว ฉันจัดการสวมรองเท้าของกั้งก่อนจะก้าวออกไป

...ก้าวที่หนึ่ง

...ก้าวที่สอง

...ก้าวที่สาม ปิ๊ง! แล้วฉันก็รีบถอดมันอย่างด่วนแล้วลงไปข้างล่าง

"ขอโทษนะที่ให้รอ"

"ไม่เป็นไร ขอบคุณนะ" กั้งรับรองเท้าจากฉันไปก่อนจะสวมมัน

"ไปกันเถอะ เดี๋ยวไปช้าครูจะด่านะ" ไม่รู้อะไรดลใจให้กั้งจับมือฉันก่อนจะวิ่งออกไป แต่ไม่รู้เพราะอะไรแต่ขอบคุณนะ >/\<!!!

3.จ้องมองเท้าเขาทุกทีที่เดินสวน พร้อมกับพูดว่า

"รักคุณ" เบาๆ เขาจะรับรู้ถึงสิ่งที่อยู่ในใจเรา ... -3- งานนี้หมูกว่าที่คิดแฮะ ฮุฮุ ดีแล้วๆๆๆ >0<!!! ฉันจะทำให้เธอมารักฉันให้ได้คอยดูเถอะนายกั้ง!!

...ตอนเช้า

"เฮ้ยแก!! นั้นกั้งๆๆ ปฏิบัติการเลยยย~!! ไฟว์ติ้ง!" ยัยนัทผลักไสไล่ส่งฉันดื้อๆอย่างงี้เลยหรอ -0-? เป็นไงเป็นกัน!!! ไฟว์ติ้งยัยมุก!

...ฉันค่อยๆเดินไปอย่างช้าๆ ให้ตายเถอะ! เพื่อนผู้ชายทำไมเยอะอย่างงี้ละเนี่ย!! @_@!! เอาว่ะ!

"รักคุณ..."

 "มุก??"

 "0_0 หึ? ว่าไงเต้?" อ๊ากกก!!! เต้จะได้ยินไหมเนี่ยยยยย

"บ่นอะไรคนเดียวฮ่ะ? -0-?"

"ปะ...ป่าว เราอยากเข้าห้องน้ำน่ะ ขอตัวนะ ^^" ฟิ้วววว~ ลาละ >0<!!

...ตอนกลางวัน

"เฮ้ยมุก! ไปซื้อมะม่วงมาให้หน่อยสิ" นัทสะกิดฉันเบาๆ

"แกก็ให้แฟนแกไปซื้อให้สิ"

"ฉันให้อาเมนไปซื้อแน่ถ้ากั้งไม่อยู่ที่ร้านจายผลไม้"

"โอเค! งั้นแกรอแปบ!"

 "โฮ้! ไม่ยักรู้มุกชอบกั้งหรอเนี่ยย~"

 "รู้แล้วเหยียบไว้นะอาเมนไม่งั้นฉันจะให้ยัยนัทไปหาแฟนใหม่!"

"ไม่เอาาาา ToT!!"

 "ไปละ" ฉันหยิบเงินจากยัยนัทก่อนจะเดินออกไปที่ร้านขายผลไม้

#ร้านขายผลไม้

...มองเท้าแล้วพูดว่า

"รักคุณ..."

"อ้าวมุก!"

"ว่าไง ^^ มาซื้ออะไรหรอ??" ฉันแถบหงายหลังเมื่อกั้งหันมาพอดี

"ฝรั่งน่ะ มุกล่ะ?"

 "อะ..อ่อ! มาซื้อมะม่วง!! พอดีอยากกินน่ะ ^^"

"อ่องั้น จ่ายรวมกันเลยนะครับพี่" กั้งหันไปพูดกับแม่ค้าก่อนจะส่งยิ้มมาให้ฉัน มุกจะไม่ทน!!! "เฮ้ย! ไม่เป็นไรๆ เราจ่ายเองก็ได้"

"ไม่เป็นไรหรอก เราเต็มใจทำให้ ^^" -///- เขินแล้วนะ เขินจริงๆนะเนี่ย!

"ขอบคุณนะ ไว้เดี๋ยวเลี้ยงขนมคืน"

"โอเคครับ เราไปแล้วนะ ทานให้อร่อยละ"

"อืม!! ><"

...ตอนเลิก

"อยู่เวรวันเดียวกันด้วยยย ><" ยัยนัทโดดมาหาฉันที่กวาดพื้นอยู่หลังห้อง

"อารายยยยย~ วันนี้เวรฉันคนเดียวเธอไม่เกี่ยวเลยยย"

"ยัยเพื่อนบ้า! ฉันหมายถึงแกกับ อุ๊บๆๆๆๆ!!!" แหกปากอะไรดูเวลาสถานที่บ้างเหอะเพื่อนฉัน "เงียบ!"

"แหนะๆ ทำมาเป็นเขินนนน"

"หรือฉันจะเอาแล็กซีนปิดปากแกดี"

"ค้าบบบบบ ยอมแล้วค้าบบบ~"

"นัท!" หนุ่มกล้ามล่ำปรากฏตัวพร้อมชุดบาส

"อาเมนมาแล้ว! ไปนะยัยมุก"

"จ้าาาาา~" ฉันล่ำลานัทก่อนที่นางจะหายไปกับชายรูปงามมม -3- อย่าให้ถึงตาฉันบ้างเถอะ! "มุก!"

"อ้าว! ว่าไงเต้?" ฉันลืมบอกไป ฉันกับเต้เวรกันเดียวกันนะเออ (ทันไหม?)

"ช่วยเราไปเทขยะหน่อยได้ไหม?" เฮ้~ นี้งานผู้ชายนะ -3- แต่ไม่เป็นไรวันนี้เราอารมณ์ดี

"ได้สิ "

"เดี๋ยวเราไปกับเต้เอง" กั้งแทรกขึ้นก่อนจะแย่งหูจับอีกข้างไปจากฉัน 0_0?? ฉันกับเต้อึ้งเล็กน้อยก่อนกั้งจะมองพวกเราสลับกัน

"งานนี้ผู้ชายต้องทำ มุกไปกวาดห้องต่อเถอะเดี๋ยวเราไปเอง"

"อะ..อ่อ อืมๆ" ฉันพยักหน้ารัวๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องไป แล้วกวาดห้องต่อตามที่กั้งบอก

#สักพัก

...กั้งกับเต้ก็กลับมา

"เรากลับแล้วนะ.." กั้งเข้ามาหยิบกระเป๋าก่อนจะเดินออกไป -0- โดยที่ฉันยังไม่ได้ลาสักคำ

"..." ฉันมองตามหลังจนไม่เหลือแม้แต่เงาของเขา

"มุก! มุก!! มุกๆๆๆๆ!!!"

"ฮ่ะ! *0*!?"

"กลับบ้านกัน เดี๋ยวเราไปส่ง"

"ขอบใจนะ แต่ไปวันนี้เราเอารถมา ^^”

“งั้นไปส่งที่จอดรถก็ได้”

“อืม…” ฉันหยิบกระเป๋าก่อนจะเดินออกมาพร้อมเต้

#ระหว่างทางเดินไปที่จอดรถ

…ฉันกับเต้เราต่างเดินมาด้วยกันอย่างเงียบๆ ไม่ชอบเลยบรรยากาศแบบนี้

“มุก” เต้พูดขึ้นทำลายความเงียบ

“อะไรหรอ??”

“คือมุกรู้ใช่ไหม? เราคิดยังไงกับมุก” เอ๋??? ไม่รู้จ้า 555 *0*!!

“เอ่อ…”

“เราชอบมุกนะ” ฮึก! “555 พูดไปจนได้” เต้เกาหัวแก้เขิน ก่อนจะหันมาสบตากับฉัน

“แล้มุกละชอบเราไหม?” จะบอกว่าชอบไหม… แต่ฉันก็ชอบเขานะ ในฐานะเพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น

“ขอโทษนะเต้...” เต้ชักสีหน้าตกอย่างเห็นได้ชัด “เราคิดกับเต้แค่เพื่อนที่ดีคนหนึ่งเท่านั้น”

“อะ...อ่อ อืม! มันต้องเป็นอย่างนั้นสินะ 555” ถึงเขาจะหัวเราะแต่น้ำเสียงของเขาสั่นเหมือนอยากจะร้องไห้ ฉันสัมผัสได้

“เราขอโทษ”

“ไม่เป็นไรๆๆ” เต้วางมือบนหัวฉันก่อนจะขยี้มันไปมา “เราจะเป็นเพื่อนที่ดีของมุกตลอดไป :)”

“ขอบคุณนะ ^^ ไว้เดี๋ยวเราเลี้ยงไอติม 555”

“โอเคเลย ^_< กลับบ้านเถอะ เดี๋ยวค่ำซะก่อน”

“งั้น บ๊ายบายนะ” ฉันโบกมือบ๊ายบายให้เต้ก่อนจะเดินไปที่มอไซค์แล้วขับออกไป

#บ้าน

…เมื่อฉันกลับมาถึงบ้านแสนอบอุ่นของฉันจึงทอดกายนอนลงกับเตียงมองเพดาน =3= นี้ฉันจะคิดมากทำไมละเนี่ยยยยยยย?

เมื่อนึกได้อย่างนั้นฉันจึงหยิบหนังสือเล่มนั้นออกมาอ่านต่อ

4.มาถึงขั้นนี้แล้วนะ! เขาคงเริ่มมีใจให้คุณสักนิดแล้วละ >< ลองทำเหมือนไม่สนใจเขาและหาบอยมาทำให้เขาหึงจนแสดงออกมาดูสิ!

…จะได้ผลหรอนั้น ToT!! ก็ตั้งแต่ทำมากั้งไม่มีทีท่าว่าจะชอบฉันเลยนะ! แล้วฉันจะหาใครมาเป็นบอยละเนี่ย! จะให้เต้ก็กลัวเขาจะลำบากใจพลาดแล้วยัยมุก! เรื่องนี้ต้องให้ยัยนัทช่วยเท่านั้น! ไม่รอช้าฉันรีบต่อสายหานัททันที

ตู๊ด…

ตู๊ด……

(ฮัลโหล คนสวยพูดสายค่ะ)

“ตลกแล้ว! ช่วยฉันหน่อยสิ!”

(ฮ่าๆๆ ฉันว่าแล้วแกต้องให้ฉันช่วย ฉันเตรียมไว้ให้แกแล้ว!!”

“…”

#เช้าวันต่อมา

…ฉันมารอยัยนัทที่สนามบาสในตอนเช้าตามคำสั่งของนาง

“ยัยมุก!” เสียงหวานตะโกนขึ้นก่อนที่ฉันจะหันไปมอง หนึ่งสาวก็อีก…สองหนุ่ม! 0_0!! อีกคนคืออาเมนและอีกคนคือ… >//< ซีดี! นักบาสรุ่นน้องที่โรงเรียนเราเอง ยัยนัทไปทำอีท่าไหนให้ได้มาเนี่ย

“ยัยนัทมานี้!” ฉันกระชากยัยนัทก่อนจะซุบซิบกับนาง “แกไปทำอีท่าไหนถึงได้ซีดีมาฮ่ะ?”

“ไม่เห็นยากเลย ก็ฉันบอกจะติดต่อยัยบิวให้ ซีดีก็เลยยอมมาก็ฉันไงงงงง”

“น้องบิวข้างบ้านแก ที่น่ารักๆนะหรอ??”

“ใช่แล้ว!!”

“เริ่ดอะแก!” เมื่อเราปรึกษา(ซุบซิบ)กันเส็จ จึงหันมาพูดกับหนุ่มๆ

“ผมรู้แล้วนะว่าผมต้องทำยังไง พี่นัทย้ำแล้วย้ำอีก แต่ผมต้องได้คุยกับบิวตามสัญญานะ!” ซีดีหักยิ้มอย่างน่ารัก

“โอเคเลยยยย พี่ไม่เบี้ยวแน่นอน” นัททำมือโอเคให้ซีดี

“งั้นเริ่มวันนี้เลยเนอะ!” ซีดีพูดขึ้นก่อนจะแย่งกระเป๋าฉันไป “เดี๋ยวผมไปส่งพี่มุกที่ห้องละกัน”

“เอางั้นเลยหรอ?” ฉันยิ้มแหยะๆ ใครๆก็รู้ซีดีนะ ดังกว่าอาเมนซะอีก! ><

“อืม!”

“งั้นเดี๋ยวเราไปปล่อยข่าวว่าไอ้ซีจีบมุกละกันนะ จะได้สมจริง” อาเมนเสนอตัว

“โอเคเลย งั้นเดี๋ยวถ้างานนี้สำเร็จ ฉันเลี้ยงหมูกระทะชุดใหญ่เลย!” ฉันพูดขึ้น >_<!

“งั้นเริ่มได้!” ทุกคนสลายตัวไปปฏิบัติตามงานที่ได้รับมอบหมาย!

#บนห้อง

“กรี๊ด! นั่นน้องซีดี!”

“ไหนๆ แก มาส่งใครน่ะ!!”

“มุกห้องหนึ่ง แหละแก!!” เสียงดังปะปรายดังขึ้น ทันทีที่เราก้าวขึ้นอาคารจนมาหยุดที่ห้องฉัน

“งั้นผมไปแล้วนะ ^^ ตั้งใจเรียนล่ะ”

“ซีดีก็ตั้งใจเรียนนะ ^^” ฉันตอบตามบทที่ยัยนัทเขียนขึ้นมาสดๆเมื่อเช้า

“โอเคครับ เดี๋ยวพักเที่ยงผมมาหานะ”

“จ้า บ๊ายบาย” ฉันโบกมือลาซีดีก่อนจะเดินมานั่งที่ ฉันสังเกตเห็นกั้งฟุบหน้าลงกับโต๊ะ สงสัยเมื่อคืนนอนดึก (มั้งนะ?)

…ทันทีที่ฉันนั่งลง ยัยนัทที่เตรี๊ยมกันไว้ว่าจะเข้ามาแซวฉัน แต่ก็ถูกเพื่อนในห้องแย่งมาถามฉันก่อน

“มุกมากับซีดีได้ยังไงอ่ะ?”

“บังเอิญเจอกันน่ะ”

“รู้จักกันมาก่อนหรอ?”

“อืม”

“เป็นแฟนกันยังอ่ะ!”

ตึก!

กั้งลุกขึ้นจากโต๊ะก่อนจะเดินออกไปนอกห้อง

“ไปเข้าแถวกันเถอะ” ยัยนัทเห็นอย่างนั้นจึงเบียดกายเข้ามาในวงสนทนาก่อนจะดึงฉันออกไป ง่อววววว ToT

#คาบเรียนที่3

“นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ”

“ขอบคุณค่ะ/ครับ คุณครู”

“เด็กแกมาแล้วว่ะ ยัยมุก” ทันทีที่คุณครูเดินออกไป ยัยนัทก็เดินมาที่โต๊ะฉันก่อนจะมองออกไปนอกห้อง เห็นซีดีกำลังโบกมือไปมาอยู่

“สงสัยอยากได้จริงๆ” ยัยนัทพูดขึ้น ได้ในที่นี้พวกเราหมายถึงน้องบิวนะ ไม่ใช่ฉัน 555

“ไปกินข้าวกันเถอะ” ฉันพูดก่อนจะจูงมือนัทออกจากห้อง แล้วหันมองที่โต๊ะกั้ง กั้งไม่มาเรียนตั้งแต่คาบสอง เห็นบอกว่าไม่สบายไปนอนพักอยู่ห้องพยาบาล

…หลังจากกินข้าวเส็จฉันก็ไปส่งซีดีที่ห้องพร้อมกับยัยนัทก่อนจะดินกลับอาคาร

“นัท…”

“แกเป็นห่วงกั้งใช่ไหม?” ฉันพยักหน้าเบาๆ “งั้นแกก็ไปซะสิ ห้องพยาบาลอยู่อีกแค่ห้าก้าวก็ถึง” ฉันเงยหน้าขึ้นมองข้างหน้าก็พบว่าเป็นห้องพยาบาลจริงๆ แต่เมื่อกี้เราจะเดินกลับอาคารนะ!

“…”

“เป็นห่วงจนเดินมาถึงนี้โดยไม่รู้ตัว ไปเถอะ เดี๋ยวฉันก็จะไปหาอาเมนเหมือนกัน” ฉันพยักหน้ารับเบาๆก่อนจะเดินเข้าห้องพยาบาลไป

…ฉันค่อยๆก้าวเข้ามาในห้องเพราะส่วนใหญ่นักเรียนที่ป่วยก็พากันหลับหมดแล้ว ส่วนอาจารย์ที่เฝ้าห้องก็คงไปกินข้าวกันหมด ก่อนจะมาหยุดที่เตียงนอนของกั้งและลองแตะตัวเขาดู ตัวเขาร้อนมาก ไม่ได้การละ!

ฉันยกกะละมังใส่น้ำก่อนจะมาเช็ดตัวเขาเบาๆ -.,- หน้าใสเป็นบ้าเลยผู้ชายอะไรเนี่ย ฉันไม่ได้คิดอกุศลนะ! ขอบอก จริงจริ๊ง!! << เสียงสูงทำไม?

หมับ!

o///o

จู่ๆ กั้งก็จับมือฉันที่กำลังเช็ดหน้าเขาอยู่

“มุก… มุก…”

“ฮ่ะ?”

“อย่าไปนะ…” ไปไหนฟ่ะ =[]=!! ก็อยู่นี้จะให้ไปไหน

“ฉัน… ฉัน…” แล้วกั้งก็สลบไป เฮ้ย! ลุกขึ้นมาพูดให้จบเซ่! เดี๋ยวปัดเลยหนิ! << โหดไปนะ -_-

#หลายชั่วโมงต่อมา

กริ๊ง!!!

ฮึก!

ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาก็พบว่ามันเป็นช่วงเย็นๆแล้ว ก่อนจะก้มมองนาฬิกาข้อมือตัวเอง 16.45 น. แม่เจ้า!! หลับไปตั้ง 4 ชั่วโมงกว่า T^T แล้วไหนจะคาบเรียนอีกละ แต่ฉันก็ต้องสะดุ้งอีกครั้งเมื่อมือของฉันกับกั้งจับกันแน่น =[]= จำไม่ได้ว่าฉันไปจับมือเขาตอนไหนกัน??

“อืม..” เมื่อคนที่จับมือฉันอยู่มีท่าทีว่าจะตื่นฉันจึงนอนฟุบลงบนเตียงอีกครั้ง ไม่รู้ทำไม่ฉันต้องเกิดกลัวขึ้นมาในเวลาแบบนี้ด้วยเนี่ย T^T

“มุก… มุก…” กั้งเขย่าแขนฉันเบาๆก่อนจะปล่อยมือที่จับกันออก รู้สึกใจหายชอบกลแฮะ

“อะ…อืม” ฉันทำท่าขยี้ตาเบาๆก่อนจะมองไปที่กั้ง

“เฝ้าเราตลอดเลยหรอ?”

“ป่าวหรอก พึ่งมาเมื่อกี้ เหนื่อยก็เลยเผลอหลับไป” -//- ใครจะกล้าบอกว่าอยู่เฝ้าทั้งวันกันเล่า! เขินเป็นนะ

“งั้นกลับกันเถอะ เริ่มเย็นแล้ว”

“อะ…อืม!”

“เดี๋ยวเราไปส่ง” กั้งพูดก่อนจะยิ้มบางๆ ทำไงดี >< อยากให้กั้งไปส่งจัง แต่ไหงเราเอารถมาละเนี่ย T^T

กริ๊ง…

“ฮัลโหลว่าไงนัท?”

(ตื่นซะทีนะ ก็ไม่มีไรมาก แค่อยากจะบอกว่าฉันเอารถแกมาแล้วกลับพร้อมกั้งนะ บ๊ายบาย จุ๊บๆๆ)

“เฮ้ย! เดี๋ยวก่อนยัยนัท! ยัยนัท!!”

“มีอะไรหรอ?” กั้งถามขึ้นก่อนจะค่อยเดินลงจากเตียง

“คือ… .////. เราไม่มีรถกลับ”

“อ้าว ก็บอกแล้วไงว่าเราจะไปส่ง ^^”

“จะดีหรอ?” เล่นตัวอีกนิดดีกว่าแฮะ ^0^

“ดีสิ มุกกล้ากลับคนเดียวหรอ? จะมืดแล้วด้วย”

“งั้น…ก็ได้ ^^”

“งั้นป่ะ! ไปกัน” กั้งแย่งกระเป๋านักเรียนฉันไปก่อนจะเดินนำหน้าไปที่โรงจอดรถ -////- มุกจะไม่ทน! 5555

#หน้าบ้าน

“งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกันนะ” กั้งฉีกยิ้มกว้าง

“เดี๋ยวนะกั้ง!” เอาล่ะ! “เรามีไรจะให้รอแปบนะ ><!”

“อะ…อืม!” กั้งอึ้งนิดๆ ก่อนที่ฉันจะวิ่งขึ้นห้อง

5. ถ้าคุณมั่นใจว่าหนุ่มคนนี้เขาคงชอบคุณแล้วเรามาเริ่มกันเลย! ปักโบว์สีชมพูไว้ที่ปฏิทินในวันที่จะสารภาพรักกับเขาแล้ว ไปสารภาพรักกันเลย!

…ฉันปักโบว์ชมพูลงในปฏิทินโดนไม่ต้องลังเลเลย แล้ววันที่ฉันปักคือ…วันนี้! >////< เป็นไงเป็นกัน! ไฟว์ติ้งมุก! ฉันวิ่งหอบโฟโต้บุ๊คที่ฉันแอบถ่ายกั้งตั้งแต่ ม.4 จนถึงเดี๋ยวนี้ -///- ม.4 เลยนะ! ลงมาด้วย อ๊ากกก เขาจะหาว่าฉันเป็นโรคจิตรึป่าวนะ?

“มาแล้วๆๆ”

“ค่อยๆเดิน วิ่งทำไม? เดี๋ยวก็ล้มก้นจ้ำเบ้าหรอก 5555” กั้งหัวเราะ =.,= เป็นการเยาะเย้ยที่น่ารักมาก ยอม ><!!

“อ่ะนี้” ฉันยื่นโฟโต้บุ๊คให้กั้ง

“อะไรหรอ?” กั้งทำท่าจะเปิดแต่ฉันห้ามไว้ซะก่อน

“อย่าพึ่งเปิดนะ!”

“ทะ..ทำไม?”

“รอไปเปิดอยู่บ้านนะ”

“ทำไมละ?”

“เราเขิน ><”

“ทำไมต้องเขิน”

“ก็เราชอบกั้งไง!” ฉันรีบปิดปากตัวเองทันที โถ่ว!! ToT ดันเผลอพูดไปซะแล้ว!

“อะไรนะ?” กั้งยักคิ้วข้างหนึ่งขึ้น

“มะ..ไม่มีอะไรแล้วกลับบ้านดีๆนะ” T^T!! ฉันวิ่งเข้าบ้านไปอย่างน่าอดสู่! อ๊ากกกก! พรุ่งนี้จะกล้าเจอเขาไหมเนี่ย!!!?

   

   บันทึกพิเศษ : กั้ง วรกร

…มันเหมือนฝันเลยครับ ^_^ จะเริ่มตั้งแต่เปิดเทอมผมได้อยู่ห้องเดียวกันกับมุก! มันเกินคาดมาก สงสัยใช่ไหม? ผมหมายถึงอะไร?? ผมชอบมุกครับ ชอบตั้งแต่ ม.4 แล้ว เธอน่ารักขึ้นมากครับ แล้วผมก็แอบมองเธออยู่บ่อยๆด้วยจนเพื่อนแซวกันไปทั่วห้องแล้วจะมีก็แต่มุกนั่นแหละที่ไม่รู้อะไรเลย เพราะตอนนั้นเราอยู่คนละห้องกัน จนขึ้น ม.6 เปิดเทอมวันแรกผมก้เจอแจ็กพอตเลยได้นั่งข้างมุก จนผมกลัว…กลัวทำอะไรไม่ถูกต่อหน้าเธอ ที่ผมทักเธอไปนั่นผมรวบรวมความกล้าตั้งขนาดไหนคุรรู้บ้างไหมครับ!?

“หวัดดี”

“หวัดดี ^^” โอ๊ยตายยยยย อย่ายิ้มแบบนั้นสิ! ผมเขินจะบ้าอยู่แล้ว ตอนนั้นผมทำได้แค่ไปให้ไกลๆจากมุกไม่งั้นผมคงละลายคาโต๊ะนี้แน่ๆ

“มีใครอยากเปลี่ยนโต๊ะไหม?”

 

 “ผมครับ!” แล้วผมก็ได้เปลี่ยนที่กับเต้ =3= ดูมันจะอยากอยู่ใกล้มุกจังเลยนะ! คิดถูกหรือคิดผิดเนี่ย <<< ถูกหรือผิดแกก้เปลี่ยนแล้วไง!

แต่แล้วโชคก็เข้าข้างผมอีกครั้งที่มุกได้ย้ายมานั่งข้างหลังผม โชคดีไปหน่อย >< ขืนนั่งข้างแบบนี้มีแต่ตายกับตาย!

 

 ตอนพักเที่ยงในวันเดียวกันผมก็ไปกินข้าวกับเพื่อนๆนั่นแหละครับ นั่งโต๊ะติดกันกับพวกมุกด้วยนะขอบอก (ไม่ต้องบอกก็  รู้ใครเลือกที่นั่ง 555) แล้วจู่ๆเพื่อนก็สะกิดผม  

“มึงๆ มุกมอง” แล้วผมก็เลยลองหันหลังไปดูแล้วมุกก็มองผมอยู่จริงๆ

“มองหน้าเราทำไม? มีอะไรติดหน้าเราหรอ?” ปากนะปาก!!!! 

 

“ผักบุ้งติดแก้มน่ะ” ผมลองเขี่ยแก้มดูมันก็มีจริงๆ ก็จะหันไปหามุก

“อ้อ ขอบคุณ” แล้วหันกลับมาปรากฏว่าเพื่อนมันแกล้งผมครับ! มันให้ผมหันไปหามุกเพราะรู้ว่าผมชอบ ก่อนจะซัดลูกชิ้นผมไปหมดเลย แต่ก็คุ้มนะ 5555  

…พอตอนเลิก เพื่อนๆก็ยังแกล้งผมไม่ยอมหยุดจัดเวรให้ผมอยู่วันเดียวกันกับมุกซะงั้น!   

     

  ผมก็ดีใจนะ แต่พอเห็นไอ้เต้(เปลี่ยนสรรพนามเร็วมาก) เท่านั้นแหละ =_=+++ มันขึ้นปรี๊ดๆเลย

“เดี๋ยวเราไปกับเต้เอง” ผมมองมุกก่อนจะหันมองเต้ ดูๆมันทำหน้าหง๋อย ได้น่าเตะมากขอบอก!

…ผมกับเต้เดินไปที่ทิ้งขยะใหญ่ที่อยู่ไกลจากอาคารที่เราเรียนพอสมควรระหว่างนั้นเต้ก็พูดขึ้นมา

“เราชอบมุก” เล่นเอาผมไปไม่ถูกเลย ผมก็พอรู้มาบ้างว่ามันชอบมุก(เปลี่ยนสรรพนามอีกแล้ว) แต่ไม่คิดว่ามันจะมาบอกกับผม “แล้วเราก็รู้ว่ากั้งก็ชอบ” 

 

“อืม แล้วไง?” ผมพูดหน้าตาย

“งั้นเรามาแข่งกัน” 

 

“ฉันไม่ชอบแข่งกับใครจีบผู้หญิง มันดูทำ    ให้ผู้หญิงไร้ค่า เพราะการแข่งขันนั้นมันสำคัญกว่า ฉันไม่ชอบ”

“อย่าป๊อดดิ”

“ฉันพูดจริง” ผมยังพูดหน้าตายกับมัน -*- อีกหน่อยผมคงไม่ทนนะ

“งั้นฉันจะสารภาพกับมุกวันนี้! แกอย่ามาเสนอหน้าเด็ดขาดนะ!”

 

 “เอาสิ” ผมพูดก่อนจะเดินนำหน้ามันไปที่ห้องทิ้งให้มันแบกถังขยะขึ้นมาคนเดียว

“อะ…” ผมรีบหยิบกระเป๋าในห้องก่อนจะเดินออกมาจากห้องแล้วกระแทกไหล่ใส่เต้แล้วเดินลงมาจากอาคาร ผมนี้ทำบ้าอะไรของผมเนี่ย!

#วันต่อมา

…เมื่อคืนผมแทบนอนไม่หลับ เพราะมัวแต่จิตนาการอยู่ว่าถ้าพรุ่งนี้ไอ้เต้ควงมุกมาเย้ยผม ผมจะเจ็บแค่ไหน? แต่ไม่ใช่อย่างที่ผมคิดเมื่อไอ้เต้มันขึ้นห้องมาคนเดียว สักพักผมก้ได้ยินเสียงเอ๊ะอะจากข้างนอก ก่อนจะปรากฏคู่ชายหญิงที่ทำให้ผมแทบไม่อยากจะมอง ซีดี…เดินคู่มากับมุก ในตอนนั้นผมแทบเรียนไม่รู้เรื่อง ยิ่งตอนเช้าไอ้        เต้เดินมาเย้ยผมด้วยประโยควอนบาทา

“สงสัยจะจริง?”

“สงสัยอะไรของแก?”

“ข่าวที่ว่าไอ้ซีรุ่นน้อง ม.5 กำลังตามจีบมุกอยู่ ดูเหมือนมุกจะมีใจด้วยนะนั้น ฮึ เราพลาดแล้วละพวก ^_^” แล้วมันก็เดินออกไปจากห้อง โถ่วเว้ย!! ตอนนั้นผมแทบไข้ขึ้นจนครูห้องพยาบาลต้องยัดยาเกือบสี่เม็ดให้ผมกิน =_= เกลียดที่สุดเลยการป่ายเนี่ย!

แต่  ก็ทำให้รู้ว่ามุกเป็นห่วงผมแค่ไหน ถึงมุกจะบอกว่าพึ่งมาเฝ้าผม แต่ผมเห็นมุกตั้งแต่ตอนเที่ยงแล้ว! ผมนี้รู้สึก  สำคัญตัวขึ้นมาทันทีเลย 555 ก็แทนที่มุกจะไปเฝ้าซีดีที่สนามบาสแต่ดันมาเฝ้าผมที่ห้องพยาบาล แสดงว่าผมสำคัญกว่าซีดี แล้วผมนี้แหละที่เป็นคนจับมือมุกเอง รู้สึกตัวเองอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก ก่อนที่ผมจะเผลอหลับไป พอตื่นขึ้นมาผมก็อาสาไปส่งมุกที่บ้านแล้วเรื่องก็เป็นอย่างที่รู้ๆกัน >< บอกคำเดียวว่า มีความความสุขมาก!! และก็รักที่สุด! คนบ้าอะไรจะน่ารักขนาดนี้ว่ะ! <<< เกินคำเดียวตัดออก 5555 พอผมกลับบ้านมาก็เปิดดู ทีแรกผมก็แอบอึ้งเหมือนกัน ก็มันรูปตั้งแต่ผมอยู่ ม.4 จนถึงปัจจุบัน =[]= ถ่ายทุกท่าเลยแฮะ 555 แต่ก็น่ารักดีเหมือนกัน >< เรื่องราวก็เป็นอย่างที่ผมบอกนั่นแหละครับ ^____^

 

 เอ๊ะ! ลืมบอกไปอีกอย่าง ผมรู้ว่ามุกน่ะทำตาม 5 ข้อพิชิตใจด้วย เพราะ ‘ผมก็ทำเหมือนกัน :)’

*จบบันทึกพิเศษ : กั้ง วรกร     

     

#เช้าวันต่อมา...

…ง่อวววววววววววววว ไม่น่าเลยฉัน! ไม่แม้แต่จะก้าวเข้าห้องแล้วตอนนี้!

ฉันหยุดอยู่ที่หน้าประตูก่อนจะกำมือแน่น ไม่เป็น! สู้โว้ยยัยมุก!!!

“ฮิ้วววววววววววว” เมื่อฉันเดินเข้ามาเพื่อนๆก็เฮ้กันลั่นห้อง เกิดอะไรขึ้น T^T!!!!

“มานี้เร็วยัยมุก!” นัทเข้ามาก่อนจะจูงมือฉันไปที่อาคารโดมที่มีคนมอยู่กันเยอะแยะเลยยย เขามีจัดนิทัศการกันหรอฮ่ะ? ทำไมคนเยอะเยี่ยงนี้!!

“ฮัลโหล ฮัลโหล เทรส… เทรส…” เสียงนุ่มคุ้นหูดังขึ้น หรือฉันคิดไปเอง??

“กรี๊ดดดด!!!!!!” เสียงกรี๊ดดังขึ้นจนฉันต้องอุดหูเอาไว้แทบไม่ทัน อะไรจะปานนั้น

และเสียงดนตรีก็ดังขึ้น….

‘ขอเป็นคนสุดท้ายก็พอ แค่ได้มองเธอมุมนี้เพื่อรอ

ถ้าบังเอิญวันใดที่เธอไม่มีใคร เธอจะรู้ว่ามีคนหนึ่งที่อยากขอ

…ให้เป็นเพียงแค่คนสุดท้ายที่เธอจะคิดถึงกัน

อย่างน้อยคงมีสักวันที่เธอจะหันมองมา

แม่ไม่ใช่ที่หนึ่ง ถึงห่างไกลที่สอง

ก็ไม่เคยเรียกร้อง ขอให้เป็นคนสุดท้ายที่ได้รักเธอ…’

…และทุกคนก็พร้อมใจหลีกทางออกจนมาถึงฉัน ฉันกะจะหลีกบ้างแต่ยัยนัทบอกให้ยืนอยู่ตรงนี้ อะไรกันเนี่ย =[]= ก็เห็นอยู่ว่าเขาจะเดินไปยังไม่ให้ฉันหลบเขาอีก

…ลูกโป่งนับร้อยลูกหลากสีมีเยอะมากมายจะบังหน้าคนที่ถือ เขาเป็นใครกันหน๋อ? แล้วจะเอาไปให้ใครเนี่ย? >< ถ้าฉันได้บ้างก็คงดี คงเหมือนฝันเลย >/////<!!! เพราะลูกโป่งทุกลูกเขียนคำว่า ‘Will you be my girlfriend.’ แสดงถึงการขอเป็นแฟนนั่นเอง อ๊าก!! โรแมนส์สุดๆ! ก็ที่ฉันจะเพ้อฝันไปมากกว่านี้ เสียงๆหนึ่งก็ทำให้ฉันสะดุ้ง

“Will you be my girlfriend???” เสียงทุ้มดังขึ้นอยู่ข้างหน้าฉันก็ที่ลูกโป่งหลายร้อยลูกจะถูกปล่อยขึ้นฟ้าไปหรือไว้เพียงสองลูกคือ ‘Yes’ or ‘No’  และคนที่มาปรากฏต่อหน้าฉันคือ… >//< กั้ง! ฉันไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขาจะบอกรักด้วยวิธีแบบนี้ กะให้คนทั้งโรงเรียนรู้เลยหรือไงกัน???!”

“Yes! Yes! Yes!” เสียงเชียร์ดังขึ้นเป็นระยะๆ เล่นเอาฉันทำตัวไม่ถูกเลย ฉันยื่นมาไปจับลูกโป่งที่เขียนคำว่า ‘No’ เล่นเอาทุกคนเงียบ กั้งที่กั้งจะหน้าซีดลง 5555 แกล้งเล่นแค่นี้ถึงกับหน้าซีดไปเลยหรอ >< น่ารักชะมัด! ฉันปล่อยมันขึ้นฟ้าไปก่อนจะหยิบลูกโป่งที่เขียน คำว่า 'Yes’ ที่มาพร้อมกับตุ๊กตาหมีน้อยสีขาวพวงมาด้วย >////< ฉันชักเขินจริงๆแล้วนะ

“ฮิ้วววววววววววววววว” แล้วเสียงกรี๊ดเสียงฮิ้วก็ตามมาเป็นระยะ ทำเอาฉันไปไม่ถูกเลยก่อนที่กั้งจะยื่นมือมากุมมือฉันไว้

“จะถามอีกครั้งนะ Will you marry me?”

“ยะ.. ฮ่ะ?! Marry? มะ..แมรี่? แต่งงานนะหรอ?”

“=o= มุกได้อังกฤษtopเลยนะ ยังจะให้แปลให้ฟังอีก” กั้งนิ่วหน้าเบาๆ

“ก็แต่งงานนะสิ!”

“ก็ใช่ไง? ^o^”

“…”

“แต่งงานกันนะ!”

THE END!!! J

*รับสั่งทำแบนเนอร์,โปสเตอร์ได้ค่ะ ^___^

@SQWEEZ พุยพุย