รวม Fic Short เบา'หวาน ในนี้ ^^ กดติดตามได้เลยค่ะ!

ลำดับตอนที่ #1 : Coffee-Mate รักผสมรส [100%]

นำทัพโดย...




.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

เช้าที่แสนสดใส......(?) <cherreen>
"อ๊ากกก!!! สายแล้วสายแล้ว!!!" สาวสวย ร่างบาง เรียบร้อย(?) เดินลงจากบันไดด้วยสปีตเร็วสูง ฉันเอง T^T
"เชอรีน! เดินดีๆสิลูกเดี๋ยวก็ล้มกันพอดี จะรีบไปไหนน่ะ?"
"วันนี้เวรรีนเข้าไปดูแลร้านนะค่ะ ^^ รีนไปก่อนนะ จุ๊บ" ฉันเดินเข้าไปขอกำลังใจจากคุณแม่ก่อนจะวิ่งหน้าตั้งไปที่รถ
"ขับรถดีๆนะลูก" 
"ค่าาาา ^^"
#ร้าน เบา'หวาน <<คนคิดชื่อร้านนี้สวยมากพูดเลย 555>>
"เธอมาสาย 10นาที กับอีก26วิ" =[]=! มาถึงก็เจอราหูอยู่หน้าร้านเลยนะวันนี้! จะซวยกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว!
"ฉันไม่ได้สาย! ฉันมาก่อนเวลาตั้ง 20 นาที วันนี้ฉันบอกแล้วไงว่าจะมาช้า" แถจนสีข้างเปิดหมดแล้วฉัน!
"อ้อหรอออออออ?"
"เออ!" หมอนี้นี้มัน! พ่อฉันแบ่งหุ้นตั้งครึ่งหนึ่งให้มันได้ยังไงกันละเนี่ย! จิบ้าตายกับความกวนประสาทของนาย! 'นายอ้น กรกฏ!'
"สวัสดีค่ะพี่รีน ^^" สาวเสียงใส ใส่เหล็กดัดฟันทักทายฉัน
"สวัสดีจ๊ะบิว เดี๋ยวฝากบอกมุกให้เอาสมุดรายจ่ายไปให้พี่ที่ห้องด้วยนะ" 
"ได้เลยค่ะพี่รีน ^^" บิวยิ้มรับฉันก่อนจะเดินไปหลังเคาว์เตอร์
"นี้ๆๆ ยัยถึก" เอ๋? -[]-? "เธอนั้นแหละ!" ไอ้หมอนี้! เคยถูกรองเท้ากระแทกหน้าไหมฮ่ะ!!!? กล้าดียังไงมาเรียกฉันถึก!
"อะไรของนายอีก! ถ้านายว่างมาก็เอาเวลาไปช่วยงานคนอื่นสิ!!" 
"เห็นไอ้ซีไหม?" นายอ้นถามฉัน ได้ข่าวนายมาก่อนฉันไม่ใช่หรอ ไอ้บ้า!
"สงสัยเเอบหลับอยู่ในห้องร็อกเกอร์มั้ง ลองไปหาดูสิ แล้วนี้!" ฉันยื่นสมุดรายรับให้นายอ้น
"อะไร?" 
"นายลืมไปแล้วหรอ นายเป็นคนดูแลรายรับของร้านน่ะ! ทำเส็จแล้วเอามาให้ฉันก่อนเที่ยงด้วยฉันมีนัด!" 
"ค๊าบบบ คุณแม่คนที่สอง ^^" เดี๋ยวโดน! "โอ๊ย!" ฉันฟาดแฟ้มเอกสารเต็มๆท้องหมอนั่นก่อนจะเดินเข้ามาในห้อง.. สมน้ำหน้า
#สักพัก
ก๊อก ก๊อก
"เข้ามาสิ"
"พี่อ้นให้เอาแฟ้มรายรับมาให้ครับ ^^" ซีดียิ้มบางๆให้ฉัน
"อ้าว แล้วเขาหายไปไหนหรอ?"
"ผมก็ไม่ค่อยอยากจะฟ้องเท่าไหร่นะครับ พอดีมีแขกสาวๆมานะครับ พี่อ้นบริการเป็นพิเศษ ^^ นี้ไม่อยากจะฟ้องเลยนะครับ จริงจริ๊ง"
"พี่เชื่อแล้วว่าเธอไม่อยากจะฟ้อง ไปได้แล้ว =_=" 
"งั้นผมขอตัวนะครับ แฮะๆ ^^" 
#ข้างนอกห้อง <aon>
ฮัดชิ้ว!
"เป็นอะไรรึเปล่าค่ะ???" สาวสวยคัพดีถามผมขึ้น
"อ่อเปล่าครับ สงสัยถูกสัมภเวสีนินทา ^^"
"พี่่อ้นครับ ผมเอารายรับไปให้พี่เชอรีนแล้วนะครับ" ไอ้ซีหักยิ้มที่มุมปากเบาๆ =_= มึงทำเกินหน้าที่มึงได้รับแน่นอนกูรู้ทัน
"เออๆ"
"แต่ดูเหมือนพี่รีนไม่สนใจเลยนะพี่" ไอ้ซีกระซิบผมเบาๆ
"ได้ไงว่ะ!"
"นั้นนะสิครับพี่ ผมว่าแปลกนะ" 
"หยุดเลยไอ้ซี! ไปยุพี่อ้นกับพี่รีนเขาทำไม?" บิวดึงไอ้ซีออกจากผม
"อะไรกัน ใครฟ้องไม่มี๊!" เขาจะจับได้ก็เพราะมึงนี้แหละไอ้ซี
"หราาาาาา" นั้นไง
"ค๊าบบบบ ^^" 
"เดี๋ยวผมขอตัวก่อนนะครับ ^^" ผมยิ้มให้สาวๆก่อนจะเดินเข้าห้องทำงานยัยถึก
<Mook>
...เกิดอะไรขึ้นในร้านน่ะ ดูท่าทางเฮฮากันจังงงงง *ประชด ฉันเช็ดโต๊ะอยู่หน้าร้านส่ายหน้าไปมาเบาๆ เสียงที่เล็ดลอดออกมาคงไม่ใช่ใครที่ไหน เจ้านายทั้งสองของฉันเอง เฮ้อออ =3= คนสวยละเพลียยยยย
"เอ่อ..ขอโทษนะครับ" ผู้ชายภายใต้แว่นดำหอบกีต้าร์เดินมาหาฉัน
"ค่ะ?" 
"พอดีผมมาหาพี่รีนนะครับ พี่เขาอยู่ในร้านไหมครับ?" ผู้ชายคนนั้นค่อยๆถอดแว่นออกก่อนจะมองมาที่ฉัน! ที่ฉันนนนนน!!!! >////<
"คุณ...คุณครับ" 
"คะ..ค่ะ?"
"พี่รีนอยู่ในร้านใช่ไหมครับ?"
"ยะ..อยู่ค่ะ เดี๋ยวสักครู่นะค่ะ เชิญนั่งรอก่อนค่ะ" อะไรกันเนี่ย! ผู้ชายคนนี้! ทั้งทีเหมือนก่อนฉันไม่เคยใจเต้นตึกตักต่อหน้าผู้ชายคนไหนมาก่อนเลยนะ >////<!!!! เคมีเขาแรงมากเถอะ ขอบอก!!!
#ภายในร้าน
"ไอ้ดำ!! หยุดเดี๋ยวนี้นะ!" เสียงที่ดังมาจากห้องของพี่รีน ไม่ต้องบอกก็รู้.. พวกเขาคงไม่ได้เล่นเป่ายิงฉุบกันหรอกมั้ง
"เธอก็เลิกไล่ตีฉันได้แล้ว ยัยถึก!"
"กล้าว่าฉันหรอ!!"
"อะไรของเธอเนี่ย!!!!" 
"หยุดดดดดดดด!!!" ฉันเปิดประตูเข้าไปยุติสงครามครั้งนี้ก่อนพบว่ามีเงาอะไรลอยมาใกล้กับฉัน
ตุ๊บ!
(0_0!) ฮึ? ไม่เจ็บ? ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นก่อนจะพบว่าผู้ชายคนนั้นมาขวางสันหนังสือไว้ไม่ให้โดนฉัน ตึก..ตึก..ตึก 0////0!!
"มุก!! เป็นอะไรรึเปล่า?" พี่รีนมองมาที่ฉันก่อนจะวิ่งมาดู
"มะ..ไม่เป็นไรค่ะ พอดีคุณคนนี้เขาช่วยไว้" ผู้ชายคนนั้นปล่อยมือที่กอดฉันไว้ก่อนจะหันไปยิ้มให้พี่รีน
"กั้ง!!" พี่รีนกระโดดกอดผู้ชายคนนั้นอย่างสนิทสนน อะไรกัน? .__. หรือว่า..?
"ไม่เจอกันตั้งนาน พวกพี่ยังทะเลาะกันเหือนเดิมเลยนะครับ ^^"
"ก็ยัยเนี่ยหาเรื่องฉันก่อนหนิ!"
"นายนั้นแหละ!"
"เธอนั้นแหละ!"
"ผมว่าหยุดทะเลาะกันเถอะครับบบบ ผมกลับมาทั้งทีไม่คิดถึงผมบ้างหรอ?" เขาทำสีหน้าอ้อนใส่พี่รีนก่อนที่พี่รีนจะกอดคอ..กั้ง(?) ไว้
"คิดถึงที่สู๊ดเลย ^^ วันนี้อยากกินอะไรบอกพี่เลยนะจ๊ะ" พี่รีนยิ้มแฉ่งให้กั้ง .__. เขาน่าจะเป็นพี่ฉันนะ ฉันเรียกเขาว่าพี่ แต่ความฝันฉันดับสิ้นแล้ววววว ลาก่อนผู้ชายที่ทำให้ฉันใจเต้นตึกตัก T^T
"เราไปทำงานต่อก่อนนะบิว"
"จ๊ะ ^^ เดี๋ยวมุกเช็ดไปก่อนนะ เดี๋ยวเราออกไปช่วย ขอเก็บห้องพี่รีนก่อน"
"จ๊ะ ^^" T^T!!!
<Beau>
"พี่อ้นค่ะๆ ผู้ชายคนนั้นแฟนพี่รีนหรอค่ะ?" ฉันถามขึ้นหลังจากอยู่กับพพี่อ้นที่กำลังเก็บของในห้องพี่รีนแค่สองคน
"ลูกพี่ลูกน้องต่างหาก! ดูยังไงเหมือนแฟนไม่เหมือนสักหน่อย แฟนยัยนั่นต้องเป็น..." แหนะๆ อารมณ์ขึ้นจนเกือบหลุดปากมาเลยนะพี่อ้นนน >o<!! แต่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าพี่แกคิดไม่ซื่อกับพี่รีนมาตั้งนานแล้วว
"ไม่ต้องปิดหรอกค่ะ เขารู้กันทั้งร้านแล้วว่าพี่คิดยังไงกับพี่รีน จะมีก็แต่พี่รีนนั่นแหละ ไม่รู้อยู่คนเดียว"
"ยัยนั่นอาจจะรู้ก็ได้ แต่ไม่อยากรับรักฉันมากกว่าเลยปิดปากเงียบ"
"ไม่หรอกค่ะ -3- พี่รีนอาจจะยังไม่มั่นใจเฉยๆ"
"มั่นใจอะไรของเธอหรอบิว?" 
"ก็ดูพี่อ้นทำตัวสิค่ะ เจ้าชู้ขนาด 5555"
"ยัยนี้ไม่เข้าข้างฉันเลยนะ!" พี่อ้นโยนหมอนใส่ฉันก่อนที่ฉันจะวิ่งออกไปจากห้อง >__< คู่นี้เขาน่ารักกันจริงๆนะ
<Kang>
...ไปไหนนะ? เธอคนนั้น??
"โตขึ้นเยอะเลยนะเรา" พี่รีนพูดขึ้นทำให้ผมหันกลับมา
"ก็ผมกับพี่ไม่ได้เจอกันตัั้งนานแหนะ ^^"
"แล้วมาเรียนต่อหรอ มหาลัย' ไหนล่ะ?"
"จุฬา ครับ ^^"
"โอ้โฮ้! ธรรมดาซะทีไหนน้องฉัน ^^ เยี่ยมๆๆ"
"พี่รีนก็ผมเขินนะ ><!"
"เออ! พอดีเลย มุกอยากเข้าจุฬา กั้งช่วยติวให้น้องหน่อยได้ไหม?" มุก?? หรือจะเธอคนนั้น
"ดะ..ได้สิครับ :)" 
"งั้นแปบบบบบ เดี๋ยวพี่ไปตามมุกมาให้นะ >o<!!"
#สักพัก
"พี่รีนนน จะดีหรอค่ะรบกวนเขาเปล่าๆ" ผมละเบื่อกับคำว่ารบกวนๆๆๆ ที่ผมได้ยินมันเกือบสิบกว่ารอบ
"รบกงรบกวนอะไรกัน! แค่นี้กั้งเขาไม่กระอักเลือดตายหรอกน้าา ^0^ ใช่ไหมมมม?" พี่รีนหยิกแก้มผมเบาๆๆ
"แกล้งกันตลอดๆ!" ผมผลักหัวพี่รีนเบา
"นี้กล้าตอบโต้หรอ!! เดี๋ยวเถอะ! งั้นพี่ไม่กวนแล้วนะ ฝากดูแล้วน้องเขาด้วยนะ ^^" พี่รีนดูก่อนจะเดินออกไป
"งั้น..." ผมกำลังจะพูดต่อแต่พี่รีนดันเดินกลับมา
"แค่ดูแลนะกั้ง... อย่างอื่นไม่ต้อง แต่ถ้าน้องสมัครใจ เจ๊ไฟเขียวให้เลย ^0^" เจ๊รีนนี้! =_=' รู้ทันเราตลอดเลยนะ
"ครับบบบบบบบ"
"งั้นเจ๊ไปจริงๆและ" แล้วเธอก็หายไปกับฝุ่นกับไร
"งั้น...อันดับแรกเลย น้อง..มุก!" เธอดูสะดุ้งเล็กน้อยที่ผมเรียกชื่อเธออะไรกันเนี่ย .__.?? หวังว่าเราคงไม่ได้ทำตัวน่ากลัวหรอกนะ
"ค่ะ?"
"อยากเรียนคณะอะไรในจุฬาครับ?"
"เอ่อ..สถาปัต ไม่ก็วิศวะค่ะ ^^" อย่ายิ้มสิ >_< ละลายแล้วเนี่ยยย เก็บอาการหน่อยเรา =_='
"พี่ว่าอย่างน้องมุกเนี่ยน่าจะไปสถาปัตนะ เพราะวิศวะส่วนใหญ่มีแต่ผู้ชายเขาเรียนกัน พี่ก็เรียนวิศวะ ไม่ค่อยมีผู้หญิงเลยก็ว่าได้" ไปให้พ้นคณะนี้นะ!  ผู้ชายแต่ละคนคือแบบ... เฮ้ยๆ ยกเว้นผมมมมม 555
"อ่อค่ะ ^^ พอดีพี่ชายมุกเรียนวิศวะทั้งสองคนเลย มุกเลยอยากเรียนด้วยเห็นว่าน่าสนุกดี"
"เอาที่สนุกไม่ได้นะ ต้องเอาที่เราชอบทำแล้วเราถนัดด้วย"
"ค่าาาาา ^^"
#เคาว์เตอร์
<CD>
"ไอ้ไก่"
"ว่าไงไอ้ลิง?"
"สาวๆโต๊ะนั้นน่ะ ^^" ผมทำท่ายิงปืนไปใส่โต๊ะที่มีสาวๆสวยๆอึ๋มๆ นั่งเรียงรายกันอยู่ "ขอนะ ^_<"
"เอาสิ" ว่าแล้วน้องไก่ก็ยกถาดเครื่องดื่มมาวางที่เคาว์เตอร์
"เฮ้ย! ให้งานไปรึเปล่า??"
"=3= อะไรของนายเนี่ย!?" ก็ปกติเถียงกันจนตับแตกยัยนี้ก็ไม่ให้ไปเสิร์ฟโต๊ะที่มีสาวๆสวยๆเด้ดขาด! แล้ววันนี้อะไรเนี่ย!
"เธอนั้นแหละ เป็นอะไร? ไม่สบาย? หรือเธอเผลอกินขนตาเข้า"
"ไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น! ก็พี่เขาบอกว่าอยากให้นายไปเสิร์ฟ! ฉันไม่กล้าปฏิเสธลูกค้าเลยตอบตกลง เก็ทไหม? เลิกถาม ไปเสิร์ฟ!" ว่าแล้วยัยบิวก็หันไปปั่นน้ำต่อ
..อย่างกับสวรรค์เปิดทาง >< สาวๆรอเฮียก่อนนะจ๊ะ
#ที่โต๊ะ
"น้ำกับอาหารมาแล้วครับบบบ"
"ว๊าย! น้องคนนี้น่าตาน่ารักดีนะค่ะ ^^ มานั่งข้างๆพี่ม่ะ" พี่สาวคนหนึ่งเขยิบให้ผมนั่งข้างๆ >< จะมัวรีรออะไรล่ะ
"ขอบคุณนะครับ ^^ ว่าแต่พวกพี่ๆไม่มากับแฟนหรอครับ?"
"แฟนผู้หญิงหรือแฟนผู้ชายล่ะค่ะ?"
"ฮ่ะ? -0-?"
"อ่ออออ เพื่อนพี่พูดเล่นนะค่ะ พวกพี่โสดค่ะ ^^"
"อ่อครับ" 
"ว่าแต่น้องชื่ออะไรค่ะ?" ไม่พูดเปล่า พี่เขายังใช้มือไต่ขาผมอีก อะ..โอ๊ยยยยย
"ซะ..ซีดีครับ ^^"
"น้องซีดีคืนนี้ว่างไหมค่ะ?"
"ขอโทษนะครับ วันนี้ผมมีเวรช่วงค่ำนะครับ ^^"
"งั้นเป็นพรุ่งนี้ดีไหมค่ะ?"
"ไอ้ลิง!!!" เสียงใสดังขึ้น คงเป็นใครไม่ได้นอกจากไอ้ไก่ ขัดฟิวล์จริงๆเลย -_-!
"ขอตัวก่อนนะครับ ^^"
"รีบไปรีบมานะค่ะ" พี่คนหนึ่งตีก้นผม 0_0!!?
"คะ..ครับ"
#เคาว์เตอร์
"บิว! ฉันว่ามันโคตรแลกเลยว่ะ?"
"-_- แปลกอะไรของนาย ทีตอนนั้นยังทำหน้าตาระรื่นอยู่เลย!"
"แหนะๆ หึงอะดิๆๆๆ" 
"ฉันหึงไม่ลงหรอก พวกกินป่าไม้ดชเดียวกัน!" ว่าจบบิวก็เดินไปเสิร์ฟโต๊ะอื่น -0-?? ป่าไม้เดียวกัน?
"ว่าไงไอ้ซี!" พี่อ้นเดินผ่านก่อนจะทักแล้วก้มเล่นไอแพดในมือ
"พี่อ้นๆๆๆๆ"
"อะไร?"
"นั่นแขกพี่ใช่ไหม?" ผมพูดพลางชี้ไปที่สาวๆที่โบกมือให้ผม
"ใช่ๆ ไม่อยากจะพูดระดับนางงามเลยนะมึง!"
"นางงามเลยหรอ?"
"ใช่ แต่นางงาม...กระเทย"
"กระเทย!!!"
"ถามทำไม? นี้อย่าบอกนะว่า" พี่อ้นเอามือปิดปากตัวเองก่อนจะทำท่าตกใจสุดขีด "ไม่น่าเลยไอ้ซี.. โดนแทงข้างหลังจนได้"
"ยังไม่ถึงขั้นนั้นพี่!! เเต่ก็เกือบ"
"เคลียเองนะ เรื่องนี้อ้นคุงจะไม่ยุ่งงงงง" ว่าแล้วพี่อ้นก็หายไปในสายลมมมมมม T^T!!!!
<cherreen>
"อ๊าย!! อะไรของนายเนี่ย! เดินดูทางบ้างสิ!" ฉันโวยวายขึ้น ก็หมอนี้เล่นไม่ดูทางเอาซะเลย! ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้!
"ขอโทษๆ พอดีฉันกลัวไอ้ซีมันตามมาฆ่าฉันนะ ^^"
"เล่นอะไรเป็นเด็กๆไปได้!" 
"-3- ก็ฉันยังไม่แก่เลยนะ! 22 ย่าง 23 เองนะ!"
"=_= แล้วเมื่อไหร่นายจะ 23 ล่ะ? จะได้เลิกเป็นเด็กสักที!" ฉันพูดพร้อมหยิบถาดออกมาที่เคาว์เตอร์ อันที่จริงพรุ่งนี้วันเกิดนายอ้นเขาแหละ :P ฉันเลยกะจะเอาคืนบ้าง เพราะปีก่อนบังอาจแกล้งฉันจนเกือบร้องไห้ คอยดูเถอะ!
<aon>
...อะไรกันเนี่ย!!! บังอาจลืมวันเกิดคนหล่อได้ยังไง!!!? กล้าดียังไงมาลืมวันเกิดฉัน ยัยถึก!! -_-*!!!
"พี่อ้นค่ะ บิลโต๊ะ38ค่ะ" ผมรับบิลมาจากมุก.. บังอาจลืมวันเกิดฉันหรอ!!!
"พี่อ้นค่ะ!! นั้นมันบิลตังพันกว่าเลยนะค่ะ!!" เสียงมุกเสียงสติผมกลับมาก่อนจะมองดูในมือ T^T ตูทำอะไรลงปายยยย มีหวังยัยถึก บ่นยาว... บ่นยาว? และผมก็นึกไอเดียที่จะทำให้ยัยนั่นจำวันเกิดผมได้แล้ว!
ก๊อก! ก๊อก! 
"เข้ามาสิ" เสียงหวานตอบกลับอนุญาตผม
"ทำอะไรอยู่??"
"ร้อยวันพันปีนายไม่เคยเคาะประตูห้องฉันสักที ไปก่อปัญหาอะไรมาอีก?" เธอเลิกคิ้วขึ้นอย่างรู้ทัน
"อารายยยยย ป่าวสักหน่อยยยยยย"
"หราาาาา?"
"แฮะๆ คือฉันทำบิลจ่ายขาดกระจายเลยน่ะ ^^"
"เท่าไหร่?"
"พันกว่า"
"อืม เดียวให้บิวจัดการให้ แค่นี้ใช่ไหมเรื่องที่นายจะพูด?"อะไรกัน -3-? ปกติยัยนี้ต้องโกรธจนเลือดขึ้นหน้าเลยไม่ใช่หรอ?
"งั้นเดี๋ยวฉันเช็คเอกสารช่วยเธอนะ"
"ไม่ต้อง! งานนายก็มีไปทำสิ!"
"ก็ฉันอยากช่วยเธอนี่หน่าาา ^^"
"ไปอารมณ์ดีมาจากไหนกันฮ่ะ?"
"พรุ่งนี้เป็นวันที่ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ของฉัน ^^"
"วันหวยออกหรอ? ขอให้นายถูกนะ ^^ ฉันไปเช็คของหลังร้านแล้วนะ"
"ไม่ใช่เว้ย! อ้าว..เชอรีน! เชอรีน! ยัยถึกเอ้ย!" -_- หวยออกซะที่ไหนเล่า! ยัยนี้ไม่ฟังกันบ้างเลย งอนแล้วโป้ง!
<mook>
...ฮืออออออ จะทำยังไงดีๆๆ T^T ฉันถึงจะหยุดมองพี่กั้งได้เนี่ยยยยยยย 
"มุก"
"..."
"มุก!"
"..."
"มุก!!!"
"ค่ะ?! 0_0!!" ฮึก! พี่รีนมาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย?!!
"เป็นอะไรมากไหมเนีย? พี่เรียกตั้งนานแล้ว"
"เปล่าค่ะ ^^" ซะที่ไหนเล่า T^T!!!
"คือพรุ่งนี้พี่จะฝากมุกซื้อของตอนเช้าก่อนเข้ามาร้านน่ะ ได้ไหม?"
"อ่อได้ค่ะ ^^"
"แต่ของมันเยอะมากเลยนะ เดี๋ยวพี่ให้กั้งไปถือช่วย ^0^"
"มะ..ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวมุกชวนบิวกับไอ้ซีไปก็ได้ค่ะ ^^"
"สองคนนั้นต้องอยู่ช่วยพี่ที่ร้าน ก็เหลืออยู่คนเดียวอ่ะ ^^ ต้องใช้งานสักหน่อยเดี๋ยวได้ใจ 5555" 
"อะ..อ่อค่ะ ^^ แล้วจะให้ซื้ออะไรหรอค่ะ?" งือออออ T_______T
"ตามนี้นะ ^^" พี่รีนยื่นกระดาษที่จดมาให้ฉัน ดอกไม้? ลูกโป่ง? ตุ๊กตา? เค้ก?
"พี่รีนจะเอาของพวกนี้ไปทำไมค่ะ?" 
"คือ..." พี่รีนเกาแก้มแบบเขินๆ ก่อนจะตอบฉัน "วันเกิดนายอ้นนะพรุ่งนี้ พี่เลยอยากเซอร์ไพสเขาเฉยๆ ^^" 
"แล้วกั้งละค่ะ..?" ฉันถามออกไปตรงๆ เพราะกลัวเขา..จะเสียใจ นี้ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ย!!!
"เอ๊ะ? กั้งหรอ? ก็น้องพี่ไง"
"=o=?? นะ..น้อง?"
"ใช่แล้วๆ กั้งน่ะ ลูกพี่ลูกน้องพี่เอง ^^ อ่ออออออออ..เพราะงี้เองมุกถึงเงียบใส่กั้ง คิดว่ากั้งเป็นแฟนพี่สินะ?"
"ปะ..ป่าวนะค่ะ ป่าวเลย!"
" 555 พี่ไม่มีรสนิยมกินเด็กหรอก ยิ่งไอ้กั้งที่เป็นเด็กแต่บ่นพี่อย่างกับพ่อ Say No!! อย่างแรง ^^" พี่รีนพร้อมทำแขนเป็นรูปกากบาท
"แหนะๆ ต้องพี่อ้นคนเดียวใช่ไหมค่ะ?? ^^" ฉันแซวคืนบ้าง
"มะ..ไม่ใช่! ไม่ใช่เลยยยยย มุกพูดอะไรพี่ไม่รู้เรื่องงงง -3-???"
"หราาาา?"
"จ้าาา แต่พี่ขออีกเรื่องหนึ่งนะ ^^"
"ได้ทุกเรื่องเลยค่ะพี่รีนนนน"
"ห้ามให้ไอ้ดำรู้เด็ดขาด! เด็ดขาดนะ! ถ้าใครหลุดปากพูดพี่จะตัดเงินเดือน ฝากบอกต่อๆกันไปด้วยะ"
"รับทราบแล้วค่ะบอส ^^"
"ไปๆๆ สลายตัว.." ว่าแล้วพี่รีนก็ค่อยๆย่องเข้าไปในร้าน ไม่รู้สิ..อธิบายไปอย่างอื่นไม่ถูกเลย นอกจาก โคตรดีใจ!! >_<!!!
<kang>
"กั้งๆๆๆ" พี่รีนเรียกผม
"ค๊าบบบบบบบบ"
"พรุ่งนี้พี่วานกั้ง ไปซื้อของเป็นเพื่อนมุกดวยน้าาาาา ^^" 
"แน๊ะๆ หัดทำตัวเป็นแม่สื่อตั้งแต่เมื่อไหร่หรอเจ๊ ^^"
"ไม่รู้สิ (>0<!!!)" 
"หราาาาา"
"งั้นพรุ่งนี้สรุปไปเป็นเพื่อนมุกนะ ส่วนตอนนี้นักร้องที่ร้านพี่ขาด ไปเลยไปขึ้นเวที!" ว่าแล้สพี่รีนก็ยัดเยียดตำแหน่งงานในร้านให้ผมต่อหน้าต่อตา
"วันนี้ร้านเรามีนักร้องพิเศษใส่ไข่นะค่ะ ^o^ เนื่องจากวันนี้เจ้าคนร้านคนสวยอารมณ์ดี๊ดี สามารถรีเควสเพลงที่ทุกท่านปราถนาจะฟัง จากนักร้องของร้านเราได้เลยนะค่ะ" =[]= ไม่ถงไม่ถามเรื่องสุขภาพสักกกกกกกคำ!
"เจ๊...ผมยังไม่เตรียมตัวมาเลยนะ?" ผมกระซิบเจ๊รีนเบาๆ
"แกไม่ต้องเตรียมตัว เตรียมแค่ใจก็พอ" เป็นคำตอบที่ปลื้มปริมยิ่งหนัก!
"เอาไงเอากัน!!"
"ดีมากน้องชาย!"
"พี่กั้งค่ะ ^^ เพลงที่รีเควสมาแล้วค่ะ" บิวเดินมายิ้มแฉ่งก่อนจะยื่นกระดาษให้ผม
"ชีวิตที่ไม่มีเธอ โอ้! เพลงโปรดของผมเลย ใครเลือกเพลงนี้แสดงว่ารสนิยมดีมากเลยนะครับ ^^ งั้นเรามาฟังกันเลยดีกว่า ชีวิตที่ไม่มีเธอ..."

...อยากรู้เธออยู่ไหน คิดถึงจับใจ
ผ่านวันเวลาที่ยากเย็นสักเท่าไร
ไม่อาจทำให้ใจหยุดรักเธอ

ต่อให้แสนนานแค่ไหน ทุกลมหายใจ
แต่ละนาทีของทุกวันที่หมุนไป
เธอรู้ไหม ฉันใช้มันเพื่อรอเธอ

ยังคงเป็นเธอคนนี้ ที่อยู่ในฝัน
ยังคงเป็นเธอเท่านั้น ที่ฉันเฝ้ารอ

อยากรู้เธออยู่ไหน คิดถึงจับใจ
ผ่านวันเวลาที่ยากเย็นสักเท่าไร
ไม่อาจทำให้ใจหยุดรักเธอ... 

<mook>
...อ๊ายยยย!! >_< เพลงนี้ นี้มัน!!!
"ฮุฮุ" เสียงหัวเราะได้ใจดังขึ้น
"=3= ยัยบิว!!" 
"อารายยยยยยยยยยยย ><" 
"เดี๋ยวเถอะ!" ฉันละอยากเอานิ้วจิ้มลูกกะตาเพื่อนรักฉัน >< บังอาจเอาเพลงโปรดฉันไปให้คนอื่นร้องหรอ แต่พี่กั้งร้องเพลงนี้แล้วบอกได้คำเดียวว่า เจอะคนนี้ฟินเลย 5555
ฉันนั่งอยู่ที่ข้างเวทีอย่างเงียบๆ ฟังเพลงชิวๆไป เพราะและซึ้งเอามากๆ ^__^ ทำไมเขาทำให้ฉันหลงรักเขาได้ขนาดนี้นะ เฮ้ย! 0_0!! ไม่สิ! ฉันไม่ได้หลงรักเขาสักหน่อย!! ไม่นะยัยมุกกกกก!!!
"ไม่อาจทำให้ใจหยุด..." พะ..พี่กั้งมองมาที่ฉัน ที่ฉัน!! มองมาทำไมว่ะ? =[]=? "รักเธอ.." ตั้นไปสิสั้นไปสิ!!! ไปไม่เป็นเลยฉัน ควรจะดีใจหรือเอาหัวเขกกันกับโต๊ะดีเนี่ย!! เชื่อไหม? ฉันเลือกอย่างหลังมากกว่า! 
"โอ๊ยยยยยย" 
"มุก! เธอทำอะไรของเธอเนี่ย" ซีดีเดินมาสะกิดฉันเบาเบา
"เงียบไปเลยไอ้ซี" แล้วฉันก็เดินเข้าไปหลังร้าน เธอทำบ้าอะไรของเธอยัยมุก!!!
<CD>
...พนักงานร้านนี้เป็นอะไรกันหมดเนี่ย!! คนหล่อเซงเบยยย :\ ดูเหมือนทุกคู่จะสมหวังหมดนะยกเว้นผม T_T!!
"พี่ครับๆๆๆ ดอกกุหลาบไหมพี่?" เด็กน้อยคนหนึ่งเดินมาหาผม
"ไม่เอาล่ะ ไปขายให้คนอื่นเถอะ -_-"
"พี่ไม่มีคนให้อะดิ ^^" แหน๊ะ! มันยังจะซ้ำเติมกัน
"มีเว้ย!"
"งั้นพี่ซื้อให้ผมหน่อยสิ สักดอกก็ยังดี"
"ไม่เอา บอกแล้วไงว่าไม่เอา!"
"ไม่มีคนให้จริงๆสินะ ^^"
"ฉันเหมาหมดเลย!!!!" 
#ในร้าน...
ฉันไม่น่าบ้าจี้ตามไอ้เด็กนั่นเลย แล้วดูนี้สิ =3= แต่ก็ดี.. เอาไปให้คนแถวๆนี้ก็คงจะไม่เป็นไรหรอกมั้ง
"หายไปไหนมาไอ้ลิง! ไปหลังเคาว์เตอร์เดี๋ยวนี้ ออเดอร์ลูกค้าเพียบเลย" ผมซ่อนดอกกุหลาบประมาณ 10 กว่าดอกไว้ด้านทันที
"บ่นไปน่ะไอ้ไก่ แอบอู้นิดเดียวเอง" ผมเดินเลี่ยงบิวที่ไปเสิร์ฟน้ำที่โต๊ะอื่น ขืนมันเห็นมันต้องถามผมแน่ๆว่าเอามาให้ใคร
ผมเดินมาที่หลังเคาว์เตอร์ก่อนจะชงเครื่องดื่มอย่างสุดฝีมือ
"ออเดอร์โต๊ะไหนหรอ? เสิร์ฟครบหมดแล้วหนิ??" บิวมองไปตามโต๊ะต่างๆก่อนจะมองพี่อ้นกับพี่รีนยืนทะเลาะกัน
"คู่นี้ทะเลาะกันบ่อยดีเนอะ" บิวพูดโดยที่ยังมองไปที่พี่อ้นกับพี่รีนอยู่ ได้การละ!
"อยากทะเลาะเหมือนพี่เขาสินะ" ผมพูดพร้อมเทค็อกเทลลงในแก้ม จัดแต่งให้สวยงามก่อนจะวางที่ถาดพร้อมดอกกุหลาบหนึ่งดอก แล้วก็เป็นจังหวะเดี๋ยวกันกับเพลงๆนี้ดังขึ้นมา

...ใครจะเข้ามาเติมหัวใจให้เต็ม
มาเป็นอีกครึ่งนึงของลมหายใจ
วาดภาพเอาไว้ เฝ้ารอสบตา

ใครจะมอบรักแท้ไม่ทิ้งกันไป
ให้กำลังใจฉันทุกวันเวลา
เพ้อคอยเรื่อยมา เนิ่นนานเท่าไร

รอคนในฝันจนมองผ่านคนในความจริง
มัวมองแต่รักไกลๆ จนลืมดูใกล้ตัว
นาทีนี้ ฉันหันไปและเห็นเธออยู่
อยู่ตรงนี้โดยไม่มีข้อแม้

Baby, it’s you รู้แล้วเธอคือคนนั้น
คนเดียวที่ห่วงใยฉัน
คนใกล้ที่เป็นรักแท้

Baby, it’s you ขอบคุณนะที่คอยดูแล
วันนี้ฉันขอบอกเธอว่าแคร์
เธอตอบโจทย์ของใจ ฉันหมดทุกคำ...

<Beau>
"ขะ...ของโต๊ะไหนหรอ?" ฉันหันหลังกลับไปหาไอ้ลิง ถึงกลับสะดุ้ง ค๊อกเทลพร้อมดอกกุหลาบ ที่ฉันสะดุ้งไม่ใช่เพราะอะไร แต่เพราะเขาเคยบอกว่าถ้าเจอคนที่ใช่ เขาจะทำค๊อกเทลพร้อมวางดอกกุหลาบในถาด แล้วไปเสิร์ฟให้ และฉันก็แอบหวังว่าคนนั้นจะเป็นฉันอยู่บ้าง แต่ก็ต้องจบความคิดลง ก็หมอเนี่ย T^T!! เล่นชอบป่าไม้เดียวกันเอามากๆเลย ก็ฉันบังเอิญได้เห็นพอดี ไม่คิดว่าไอ้ลิงจะเป็นได้ขนาดนี้ เขา...เขา T__T ไอ้ลิงกับพี่กั้งเล่นเขี่ยก้นกันหลังร้าน!!
"ของโต๊ะหน้าเคาว์เตอร์ ^^" เอ๊ะ? ฉันหันซ้ายหันขวาแต่พอแค่แก้วเปล่าๆและก็เศษฝุ่น
"อะไรของแกไอ้ลิง!"
"ก็ฉันบอกว่าของโต๊ะหน้าเคาว์เตอร์" ฉันลองมองซ้ายมองขวาอีกที ไม่มีนี้หว่า? -[]-?
"มีไม่หนิ? 0_0?"
"ของแกนั้นแหละ ไอ้ไก่!" (-__-?) (0__0!)
"ขะ..ของฉัน!!!?" เครื่องหมายเควชั่นมาร์กกับตกใจ เต็มหัวฉันไปหมดเลย
"ตลกน่าาาา จะให้ฉันเอาไปให้พพี่กั้งก็บอกมา!" ฉันพยายามเบี่ยงประเด็น เป็นไปไม่ได้ๆๆๆ (-__- )( -__-)(-__- )
"ทำไมฉันต้องเอาไปให้พี่กั้งด้วย?? -0-?"
"ก็นายจุบุจิบิฟรุ้งฟริ้งกิ่งก่องแก้วพี่กั้งไง!!!?"  
"จะบ้าหรอ!! เอิ่มคือ..ฉันจุบุจิบิฟรุ้งฟริ้งกิ่งก่องแก้วเธอต่างหาก ยัยน้องไก่!! ^///^!!"
"บ้าาาาา -///- นายแกล้งฉันใช่ไหม!! นายแกล้งฉันจริงๆใช่ไหม!!?" ฉันยกถาดที่อยู่ใกล้ๆขึ้นมาทำท่าจะตีไอ้ลิง
"ฉันจริงจังนะเว้ย!!" =.= มันจะไม่จริงจังก็เพราะคำว่า นะเว้ย ของแกนั้นแหละ!
"แต่ทำอย่างงี้แสดงว่านายหักหลังพี่กั้งนะ" .__. ก็นะ ขอโทษนะค่ะพี่กั้ง
"อะไรของเธอ -[]-!! ก็บอกว่าฉันไม่ได้ชอบพี่กั้ง! ไปเอามาจากไหน!!?"
"ก็ฉันเห็นนายเขี่ยก้นกันกับพี่กั้งหลังร้านนี้หน่า!!"
"ผู้ชายเขี่ยก้นกันมันผิดด้วยหรอ????" ยังมีหน้ามาถามมมม
"แล้วผู้ชายปกติที่ไหนเขี่ยก้นกันเล่า!"
"แต่ช่างมันเถอะ ตอนนี้ฉันรักเธอคือเรื่องเดียวที่ฉันคิดอยู่ตอนนี้ ^^" ฮ่ะ? เอ๊ะ?!!! เมื่อกี้ไอ้ลิงพึ่งจะสะ..สะ..สารภาพรักกับฉัน!!! Y__Y ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ที่ให้บิวเกิดมานะค่ะ.. ปริ่มยิ่งนัก
"แล้วตอนนี้..." ซีดีจ้องฉันตาไม่กระพริบก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกลล้ๆ
"ตะ..ตอนนี้ อะไร!" ฉันคงไม่ใจแตกให้เขาได้จูบแรกฉันไปง่ายๆหรอกนะ ถึงจะอยากมากก็เถอะ เอ้ย! ไม่ใช่! *0*
"ก็ตอนนี้..." และเขาก็ยื่นหน้ามาใกล้ฉันอีก 
ตึก......
ตึก.....
ตึก....
ตึก...
ตึก..
.
.
.
"เอาดอกกุหลาบไปที!! หนามปักมือฉันเป็นแผลหมดแล้วเนี่ย!!!!!" ซีดีถือกุหลาบสิบกว่าดอกที่อยู่ใต้ขึ้นมาก่อนจะยื่นให้ฉัน อะ..อะไรของเขาเนี่ย!!! .////. แล้วนี้ฉันคิดไปถึงไหนกันละเนี่ย!! >////<!!!!
"ไอ้..." กะจะด่าสักหน่อย แต่เห็นแผลที่มือแล้วด่าไม่ลงแล้วแฮะ สงสัยคงเจ็บจริงสินะ ^^
"ทำแผลให้ฉันด้วยเลย ไม่งั้นมีงอน :(" เขาพูดเหมือนเด็กๆกำลังงอนเพราะไม่ได้ของที่ถูกใจ
"ค่าาาาา จะทำให้ทั้งชีวิตก็ยังได้ :)"
#เช้าต่อมา...
<cherreen>
...ฉันเข้ามาที่ร้านก่อนคนอื่นๆ เพื่อมาดูทางให้ เพื่อนายอ้นเกิดขยันมาแต่เช้าขึ้นมา -3- คงจะแย่ ฮัดชิ้ว! ใครนินทาคนสวยเนี่ย!
"พี่รีน!" 
"อ้าวกั้งมุก! ของที่สั่งได้ครบไหม?"  
"ครบค่ะ ^^" 
"ดีมากกกกกกกกกกกกกก งั้นพี่ว่าเรามาเตรียมงานกันดีกว่า  เดี๋ยวพี่บอกไอ้ซีให้ไปประกบไอ้ดำลูกพี่มันไว้" ว่าแล้วฉันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาซีดี
[CD]
(ฮัลโหลป้าหรอครับ?)
"ใครป้าแกย่ะ!!!!?"
(คงไม่ว่างนะครับป้า พอดีซีกินข้าวอยู่กับพี่อ้นที่สยามนะครับ ^^ ดูหนังต่อสัก2-3เรื่อง ตอนเย็นๆนู้นนก็เข้าร้านนะครับ ^^ งั้นนัดที่เรานัดกันไว้เลื่อนไปก่อนนะครับ) อ่อ...พอจะเข้าใจล่ะ แผนสูงเหมือนลูกพี่แกไม่มีผิดเลยนะไอ้ซี!
"ย่ะ! แล้วทีหลังแกเรียกฉันว่าป้าอีก อย่าหวังจะได้เข้าร้าน! แค่นี้นะ!"
"เป็นไงบ้างเจ๊ ^^"  กั้งหยุดจากเป่าลูกโป่งก่อนจะหันมาถามฉัน
"ทางสะดวกมากๆๆๆๆ" 
"งั้นจัดงานต่อเถอะพี่รีน ^^" มุกอาสาเป่าลูกโป่งช่วยกั้งอีกแรง ไม่เสียแรงที่อุตส่าห์ผลักดันให้จีบกัน ดูแลกันดี๊ดี 555
"มาแล้วค่าาา ^^" เสียงใสดังขึ้นพร้อมรอยยิ้มเหล็กดัดฟัน
"อ้าวบิวมาแล้วหรอ?"
"ค่ะ ^^ นี้ดอกไม้ที่พี่รีนให้บิวซื้อมาค่ะ" 
"งั้นเดี๋ยวบิวเอาไปใส่แจกันนะ เดี๋ยวพี่ไปเข้าครัวทำเค้กก่อน ^^"  นี้ฉันอุตส่าห์ลงทุนทำเค้กเองเลยนะ! ^^ หวังว่านายจะชอบนะนายอ้น!
<aon>
"เอ๊า! ไอ้ซีอยากทำอะไรวันนี้บอกพี่เลย เต็มที่!" วันเกิดทั้งทีให้มันสุดๆไปเลยสิว่ะ!
"จะดีหรอพี่? ถ้าไม่เข้าร้านเดี๋ยวพี่รีนบ่นอีกนะ" ไอ้นี้พูดเข้าท่าแฮะ
"ป่ะ งั้นกลับเดี๋ยวยัยถึกบ่นอีก"
"เฮ้ยๆๆ!! ไม่ดีมั้งพี่ เป็นพูดใหญ่คืนคำได้ไงเนี่ย วันเกิดพี่ทั้งทีอยู่ฉลองกันก่อนสิ ^^ นะๆๆๆ" อะไรของไอ้นี้เนี่ย! -*-
"เออๆ ว่าแต่แกอยากทำอะไรล่ะ?"
"ไม่รู้เหมือนกัน แต่ตอนนี้ผมหิวแล้วไปกินข้าวกันเถอะพี่ ^^"
"โอเค ร้านไหนเลือกเลยไอ้น้อง!"
...ไอ้ซีพาผมมากินอาหารเกาหลี นี้พูดเลยตอนกินโคตรคิดถึงยัยถึกเลย เพราะยัยนั่นนะชอบอาหารเกาหลีเอามากๆ ไอ้นี่ก็เลือกร้านถูกจัง
"มันน่าน้อยใจนะ วันเกิดพี่อ้นสุดหล่อทั้งทีไม่มีใครมาเซอร์ไพสเลยอ่ะ ขนาดพี่รีนยังไม่สนใจ" ซ้ำเติมซ้ำเติมเข้าไป!
"ช่างมันเถอะ"
"พี่ไม่น้อยใจบ้างหรอ?"
"นี้! โคตรน้อยใจเลย! ถ้าเกิดยัยนั่นเกิดเซอร์ไพสฉันขึ้นมา ฉันยอมสารภาพรักกับยัยรีนเลยคอยดู ยัยนั่นคงไม่ยอมทำอะไรบ้าๆแบบนี้แน่เชื่อสิ!" << This is a ต้นเหตุการจามของเชอรีน
"พี่พูดแล้วนะ .__."
"อะไรของแกไอ้ซี?"
"ป่าวววววววววววว"
กริ๊ง...
"อุ๊ย! ป้าโทรมา!"
"รับสิว่ะ -0-?"
"ครับๆๆ ฮัลโหลป้าหรอครับ? คงไม่ว่างนะครับป้า พอดีซีกินข้าวอยู่กับพี่อ้นที่สยามนะครับ ^^ ดูหนังต่อสัก2-3เรื่อง ตอนเย็นๆนู้นนก็เข้าร้านนะครับ ^^ งั้นนัดที่เรานัดกันไว้เลื่อนไปก่อนนะครับ" ไอ้ซีวางสายป้าของมันก่อนจะหันมากินต่อ
"มีนัดหรอ? ไปเถอะน่ะเดี๋ยวไว้ฉันเลี้ยงวันหลังก็ได้"
"ไม่เอาอะพี่ -3- นัดดูตัว ผมเบื่อผมมีบิวคนเดียวก็พอแล้ว ^____^" แคร่ก แคร่ก
0_0! "เป็นอะไรรึเปล่าพี่??!"
"ปะ..เปล่า" -*- ตูละเบื่อคนมีความรัก โลกสีชมพู แล้วเมื่อโลกของตูจะเปลี่ยนสีซะทีว่ะเนี่ย!
#2ทุ่ม
"หนังสนุกมากเลยพี่อ้นว่าไหม? ไว้เดี๋ยวพาบิวมาดูอีกรอบดีกว่า ><" ไอ้ซีเดินลงจากรถก่อนจะพล่ามออกมา ตอนนี้มันมีแค่ บิว บิว บิว แล้วก็บิววววววว -3- เบื่อจริงเฟ้ย!
"เลิกพล่ามได้แล้วไปรีบไปเปลี่ยนชุดเถอะ เดี๋ยวก็ถูกยัยถึกบ่นเอาจนได้!" ผมกับไอ้ซีเดินเลี้ยวเข้ามาแต่ก็ต้องหยุดชะงักไฟในร้านมืดไปหมดหรือวันนี้ร้านไม่เปิด เป็นไปไม่ได้ก็เชอรีนบอกว่าวันนี้เปิดปกติ!
<kang>
"พี่อ้นมาแล้วๆๆ" มุกกระซิบผมเบาๆ -//- ไม่อยากจะพูดเท่าไหร่หรอกนะ แต่ความมืดในร้านทำให้ผมแทบจะสิงร่างมุกอยู่แล้วจะใกล้ไปไหนเนี่ย ><
"งั้นตามแผนเลยนะ บิวไปบอกพี่รีนก่อน" บิวแยกกับเราไปหลังร้านก่อนที่พวกเราจะทำตามแผม มุกวิ่งนำผมออกจากร้านไปหาพี่อ้นกับไอ้ซี
"พี่อ้นแย่แล้วค่ะ!" 
"เกิดอะไรขึ้น ทำไม?! ไม่เปิดไฟในร้าน" พี่อ้นดูตกใจไม่น้อยที่พวกเราวิ่งออกมาจากร้าน
"พี่รีนถูกงูกัดในร้านค่ะ ไม่มีใครกล้าเข้าไปช่วยเลยเพราะมันมืดมาก" เหตุผลฟังขึ้นมากเลยนะมุกก -__-!
"แล้วงูเข้ามาได้ไงกัน! แล้วรีนถูกกัดนานรึยัง?" พี่อ้นก็ดันเชื่อเต็มเปาด้วยแฮะ? -[]- นี้แหละพลังแห่งร๊ากกก >///<
"สักพักแล้วค่ะ"
"โถ่วเว้ย! แล้วทำไมพึ่งบอกพี่กันฮ่ะ!!?" พี่อ้นวิ่งเข้าไปในร้านอย่างไม่คิดอะไรเลย หล่อจริงๆ
"ระวังนะค่ะพี่อ้น!" มุกตะโกนไล่หลังพี่อ้นก่อนจะหันมาตีมือกับผม เยส! สำเร็จอีกขั้นแล้ว!
"อ้าว -o- นี้เป็นแผนหรอ? อุตส่าห์เชื่อนะเนี่ย" มันเป็นไปไม่ได้ตั้งแต่มีงูเข้ามาแล้วไอ้ซีเอ๋ย -3- 
<aon>
"ยัยรีน! รีน! เชอรีน!!!!" ในความมืดผมไม่แม้แต่มองเห็นสวิตไฟ มันช่างมืดมัวจริงๆ ถ้าเธอเกิดเป็นอะไรขึ้นมาแล้วฉันจะทะเลาะกับใครละ!!!
"เชอรีน! เธอได้ยินฉันไหม? เธอห้ามตายเด็ดขาดนะ! ฉันสั่งให้เธอห้ามตาย! เชอรีน..เชอรีน!!!!"
พรึ่บ! 
จู่ๆ ไฟในร้านก็สว่างขึ้น...
"แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู" เสียงร้องเพลงดังขึ้น พร้อมคนถือเค้กที่เดินออกมาจากข้างหลังน้องๆ 
"แฮปปี้เบิร์ดเดย์  แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์...ทูยู"  คนที่ฉันคิดว่าจะไม่ได้เห็นหน้าอีกแล้ว ..เชอรีน
ปัง ปัง ปัง
เสียงของพลุสายรุ้งดังขึ้นพร้อมเสียงของน้องๆ
"แฮปปี้เบิร์ดเดย์นครับ/ค่ะพี่อ้น!!! ^^"
"สุขสันต์วันเกิดนะนายอ้น ^^" และก็คนที่อยู่ตรงหน้าผม.. "อะไรกัน หัดเป็นเด็กขี้แยตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ^^" น้ำตาไหล? นีแค่ผมคิดว่าไม่มีเธออยู่ตรงนี้น้ำตาผมถึงกับไหลเลยหรอ? 
"อะไรกัน ก็ดูเธอแกล้งฉันสิ" ผมรีบเช็ดน้ำตาออกทันที หน้าอายจังผู้ชายแท้มาร้องไห้ง่ายขนาดนี้เลยหรอ??
"แหม่ๆๆ ปีก่อนนายนะแกล้งฉันหนักกว่านี้อีก! จำได้ไหม? นายให้พ่อนายโกหกว่านายถูกรถชนแต่ส่งของขวัญมาให้ฉันเป็นของขวัญกล่องใหญ่ พอฉันเปิดออกก็เจอนาย...นายคือของขวัญสำหรับฉัน ^^" อะไรกันเรื่องนั่นผมแค่กะจะเซอร์ไพสให้อลังการไม่ได้แกล้งให้เธอร้องไห้สักหน่อย ใครจะคิดละว่าเธอจะร้องไห้หนักขนาดนั้น
"เป่าเค้กสิ ฉันตั้งใจทำเองกับมือเลยนะเนี่ย ^^"
"กินได้ไหม?"
"กินได้ไม่ได้อีกเรื่องหนึ่ง 5555" ผมยิ้มแฉ่งก่อนจะก้มลงเป่าเทียนจนดับหมด
"ยัยตัวแสบ" ผมขยี้หัวเชอรีนเบาๆ
"นี้ฉันได้ฉายาใหม่อีกแล้วหรอเนี่ย ^^" 
"เธอต้องถูกทำโทษ!!!" ผมจิ้มลงที่เค้กก่อนจะไปจิ้มที่แก้มนุ่มๆของเชอรีน
"นายอ้นเล่นบ้าอะไรเนี่ย!!!!" เชอรีนเอาคืนผมทันที
"เฮ้ย!! เล่นด้วยๆๆ" แล้วไอ้ซีก็มาแจม ไม่ต้องถามว่ามันไล่จิ้มเค้กใส่ใคร 
"ไอ้ลิง!! ออกไปไม่เอาาาาา!!"
"นิดนึงนะจ๊ะน้องไก่!! ><!!"
ส่วนกั้งกับมุกที่ว่าเงียบๆก็มีโมเม้นหวานนะ.. "เฮ้ย! พี่กั้งแกล้งมุกหรอ!"
"พี่ป่าววว ไอ้ซีฝากมาอีกที ^^" กั้งยิ้มหวาน ก่อนจะถูกมุกจิ้มเค้กใส่จมูก เอาเป็นว่าเค้กวันเกิดผม..อดกินเลย!!  ^^
"อะแฮ่มๆๆ!" เสียงไอ้ซีกระแอมก่อนที่ทุกคนจะเงียบลง หน้าตาแต่ละคนไม่ต้องพูดถึง เละ!
"คือก็ไม่มีไรมาก...แค่อยากจะพี่อ้นว่า..จำได้ไมที่พี่พูดว่าอะไร?" ไอ้ซีเลียนแบบเสียงคลิปบอกรักผัว
"อะไรของแกว่ะ? -o-?" 
"ว่าแล้วพี่ต้องลืม แต่ไม่เป็นไรเรามีอะไรมาเตือนความจำเล็กๆน้อยๆ" ไอ้ซีจิ้มลงที่โทรศัพท์ก่อนจะส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาให้ผม
'ถ้าเกิดยัยนั่นเกิดเซอร์ไพสฉันขึ้นมา ฉันยอมสารภาพรักกับยัยรีนเลยคอยดู'
ผมชะงักไปสักพัก..ลืมไปได้ไงว่ะเนี่ย! ก่อนจะหันมามองเชอรีนที่มองผมอยู่เหมือนกัน...
เอาเลยๆๆๆๆ!!!" เสียงกองเชียร์จำเป็นดังขึ้น
"เอ่อ...คือ..." ผมเกาแก้มแก้เขินก็มันไม่เคยบอกรักใครเลยนี้หว่า!! "คือ..."
"คือ..." ทำไมพูดไม่ออกสักทีละเนีย!!"
"ถ้านายชอบฉัน ฉันก็ชอบนายเหมือนกันนะ!" เชอรีนเขย่งเท้าขึ้นมาก่อนที่ผมจะสัมผัสได้ถึงความนิ่มของริมฝีปากอมชมพูที่ทาบอยู่บนริมฝีปากผมมันช่าง....'หวานละมุน'  อย่างบอกไม่ถูกแต่รู้สึกดีเอามากๆเลย 
<kang>
...แหม่ๆ ทีสวีทละสวีทกันใหญ่เลยไม่เกรงใจน้องๆบ้างเลยย >0<!!
"ไม่เอา มุกห้ามดู" ผมปิดตามุกไว้แต่มุกก็จับมือผมออก
"มุก 18 แล้วนะ!"
"18 แล้วไง?"
"พี่กั้งก็19เอง ห่างกับมุกแค่ปีเดียวทำมาเป็นพูด >o<!!!" ผมละหลงในความน่ารักของเธอชะมัด อดไม่ได้ที่จะขยี้หัวเล่นเบาๆ
"โอ๊ย หัวมุกยุ่งหมดเลย"
"รักนะ ^^"
"บ้า .////." เริ่มขึ้นสีอย่างเห็นได้ชัด "รักเหมือนกัน"
"ไปนั่งเล่นข้างนอกเถอะ" ผมจูงมือมุกไปข้างนอกร้านด้วยกันก่อนจะเล่าเรื่องราวต่างๆมากมายของผมและมุกสลับกันเล่ากันไปเล่ากันมา ทำให้ผมได้รู้จักเธอมากขึ้น ^__^ "รักนะ" และผมก็พูดประโยคเดิมก่อนจะจุมพิตลงหน้าผากมุกเบา
<CD>
"ป่ะไอ้ไก่ ออกไปข้างนอกเถอะ" ผมชวนบิวออกไป
"อย่าพึ่งสิ! กำลังฟินนน ><"
"เดี๋ยวค่อยไปฟินต่อข้างนอก! รบกวนพี่เขาป่าวๆ มานี่!" แล้วผมก็ฉุดกระชากลากดึงจนบิวยอมออกมาหน้าร้านกับผม แต่ต้องหยุดชะงัก เพราะผมเห็นพี่กั้งกับมุกกำลังนอนหนุนตักกันอย่าสวีทเว่อรรรรรรรรร์ อยากมีแบบนั้นมั้งอ่าา T^T
"นี่! นายจะพาฉันไปไหน??" บิวเริ่มโวยวายขึ้น
"มานี่! ก็จะพาเธอไปฟินต่อไง" อย่าคิดลึกครับๆๆ -3- จะพาไปเช่าซีรี่ย์เกาหลีมาดูเฉยๆ
"=[]= อะไรของนายฮ่ะ?"
"พูดหวานๆแบบพี่รีนเป็นไหมฮ่ะ?" ผมเริ่มงอนแล้วนะ มีแต่เรียก แก นาย ไอ้ลิง ขอหวานๆแบบดาร์ลิ่ง ฮันนี่ บ้างเซ่!!
"..." ถึงกับเงียบ
"ถ้าเธอไม่อยากพูดก็ไม่เป็นไรหรอกนะ ฉันเข้าใจ" ผมกะจะเดินไปร้านเช่าซีรี่ย์สักหน่อย แต่บิวดึงชายเสื้อผมไว้ก่อนจะก้มหน้าลง
"ฉะ..ฉันรักนายนะ"
"อะไรนะ? ไม่ได้ยินเลย" ก็ไม่ได้ยินจริงๆนี่หว่า >o<!!
"ฉันรักนาย..."
"ดังๆ ไม่ได้ยินเลย" ที่จริงผมเริ่มได้ยินแล้วละ แค่อยากแกล้งเธอเฉยๆ บิวเงยหน้าขึ้นมากัดฟันแน่น คงไม่คิดชกหน้าผมใช่ไหม 5555
"ฉันรักนายนะอ้ลิงเผือก!!! ชัดยัง!!" ชัดกว่าหนัง3D เลยจ้าาา >///<
"ฉันก็รักเธอ ยัยไก่ ^//^" ว่าแล้วผมก็ตบรางวัลให้ยัยไก่ของผมด้วยจุ๊บที่แก้มหนึ่งทีก่อนจะเตรียมตัวออกวิ่ง
"ไอ้บ้า!! ไอ้คนฉวยโอกาส!!! อย่าหนีนะ!!"
"ถ้าม่หนีเธอก็เล่นฉันเละเลยสิ ยอมให้ฉันหอมแก้มอีกก่อนถึงจะหยุด ><" ผมพูดไปก่อนจะวิ่ไปต่อ วันนี้ผมมีความสุขที่สุดเลย!!!! >_______< !!!!!

THe EnD :)
 

`?APPLE PIE.