My blind Girlfriend

ลำดับตอนที่ #9 : -----------------------*************9*************-----------------------

                 เด็กหนุ่มใช้เวลาในการเก็บของย้ายบ้านเป็นการเยียวยาความรู้สึกนี้ ตลอดเวลาที่เขาเก็บของอยู่นั้น เขาก็อดเป็นห่วงฝนไม่ขาด แม้ว่าฝนจะโทรมาเมื่อถึง New York ว่าไม่เป็นอะไรแล้วก็ตาม เขาก็ยังอดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี แต่เมื่อเพื่อนๆของเด็กหนุ่มมา เขาก็รู้สึกเป็นห่วงน้อยลง เขาคงคิดว่า อย่างน้อยก็ไม่ใช่เราคนเดียวที่เป็นห่วงพี่ฝนนี่น่า

                เมื่อเพื่อนของเด็กหนุ่มมา การเก็บของก็เป็นไปได้เร็วขึ้น  พวกเขาเร่งเก็บของให้เสร็จภายในวันเดียว พวกเขาตั้งใจว่าจะย้ายไปพรุ่งนี้เลย และพวกเขาจะหันมาตั้งใจเรียนกันมากขึ้น ไม่ใช่เพื่อตัวเอง แต่เพื่อพี่สาวของพวกเขาต่างหาก

"รีบเก็บเข้าสิโว้ย พรุ่งนี้จะได้ย้ายไปเลย"

"รู้แร้ว ว่าแต่จะขนใส่รถใครไปละ รถพ่อพวกแกว่างกันปะ"

"เหอๆ ขนใส่รถฉันไปก็ได้ เพิ่งถอยมาก่อนที่พี่ฝนจะเข้าโรงบาลหน่ะ"

"ไอ้แก้ว ไปถอยมาไม่บอกเรย ว่าแต่จะขนได้เหรอ ของไอ้บินมันบรรพบุรุษเยอะเรยนา"

"ก็ของทุกอย่างที่ฉันเก็บไว้มันมีความทรงจำเกี่ยวกับพี่ฝนทุกอย่างเรยนี่หน่า ฉันว่ารถแกขนไม่หมดหรอก จ้างรถเขามาขนดีกว่า ไอ้แชมป์ติดต่อไปทีดิ"

"เห้ยๆ บ้านแกนาโว้ย แกก้อทำเองดิฟร้า"

"เวรกำ งั้น.."

"ไม่ต้องเรย ฉันปวดท้องของเข้าห้องน้ำก่อน ไอ้บินจัดการไปก่อนเรย"

"เฮ้ยเด๋วดี้"

                พวกเขาเถียงกันไปกันมาว่าใครจะเป็นคนโทร เรียกคนขนของกันมา เถียงกันจนดึกจนจัดของกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว เด็กหนุ่มจึงโทรไปเพราะไม่งั้นต้องเดินขนไปกันแน่ๆ เด็กหนุ่มนัดให้คนขนของมาแต่เช้าเพราะเขาจะได้จัดของเข้าบ้านให้เสร็จทันที

"นี่พี่น้ำ รู้ป่าวบ้านตรงข้ามบ้านพี่อะจะมีคนย้ายเข้ามาใหม่แล้วน้า"

"เอ๊ะ แต่คนที่อยู่บ้านนั้นเป็นผู้หญิงไม่ใช่เหรอ หรือว่าย้ายไปแล้วอะ"

"ไม่รู้ดิพี่ แต่ว่าพี่จะไปดูปะ เด๋วฟ้าไปเป็นเพื่อนด้วยไง"

"จะให้พี่ไปเป็นเพื่อนละสิไม่ว่า ชะมะล้า~"

"ฮิฮิ หลอกพี่น้ำไม่ได้เลยนะเนี่ย"

"งั้นพี่ไปรอหน้าบ้านก่อนนะ เด๋วฟ้าขอไปเปลี่ยนเสื้อก่อน"

"อืม รีบมาละกัน"

                ฟ้าและน้ำมักจะนอนอยู่ด้วยกัน เพราะว่าที่บ้านฟ้านั้นไม่ค่อยมีคนซักเท่าไร คุณพ่อกับคุณแม่ของฟ้านั้นมักจะทำงานกันจนดึก ส่วนพี่ของฟ้านั้น ย้ายไปอยู่หอพักข้างมหาลันแทน ทั้งบ้านจึงเหลือแต่ฟ้าคนเดียว แต่พอน้ำย้ายเข้ามา ฟ้าก็ขอน้ำเป็นเพื่อนทันที และขอมานอนด้วยบ่อยๆ

                อย่างเช้านี้ ฟ้าเห็นรถขนของมาบ้านตรงข้ามของน้ำจึงรู้ว่ามีคนย้ายเข้ามาใหม่ เมื่อบอกน้ำว่าจะไปเปลี่ยนเสื้อก่อน จึงปีนข้ามหน้าต่างออกไปที่ห้องของตัวเองซึ่งอยู่ตรงข้ามกันพอดี เด็กหญิงรีบเปลี่ยนเสื้อผ้า คงเป็นเพราะเมื่อวานอากาศหนาวจัด ทำให้เด็กหญิงรู้สึกไม่อยากอาบน้ำ แต่โดยปกติทั่วไปแล้ว เด็กหญิงมักจะอาบน้ำถึง 3 ครั้งต่อวันทีเดียว

                เด็กหญิงรีบลงไปชั้นล่าง เธอคงชินกับบ้านหลังนี้แล้วก็ได้ถึงได้เดินอย่างชำนาญ ถึงแม้ว่าบันไดบางขั้นจะชำรุด เธอก็เดินข้ามได้อย่างถูกต้อง พอเด็กหญิงลงมา ก็เจอกับพี่อ้อยพี่ที่เป็นผู้อาสามาดูแลเธอ พี่อ้อยคงรู้สึกผิดสังเกตว่าทำไมวันนี้เด็กหญิงถึงได้แต่งตัว ก่อนที่เธอจะมาเลือกเสื้อผ้าให้ ซึ่งคงเป็นใครไม่ได้นอกจาก ฟ้าที่ช่วยเธอเลือกแน่นอน

"นี่น้ำ จะรีบไปไหนเหรอจ๊ะ ตื่นแต่เช้าเชียว แถมยังแต่งตัวสวยอีกด้วยนะเนี่ย"

"เหรอค่ะพี่อ้อย ครือน้ำหยิบมาส่งๆอะ ไม่ได้ดู (^ ^") "

"อ่าวเหรอ แล้วจะไปไหนนะ"

"อ้อ ลืมบอกไป คือมีคนย้ายมาบ้านตรงข้ามเราแล้วนะค่ะพี่อ้อย เด๋วฟ้ากับน้ำจะไปดูกันหนะค่ะ แต่ฟ้าเขาไปเปลี่ยนเสื้อก่อน เขาให้น้ำรอที่หน้าบ้านหน่ะค่ะ"

"งั้นให้พี่ไปรอเป็นเพื่อนมั้ย"

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่ทำงานไปเถอะ ไปแป๊ปเดียวเอง"

"อืมๆ งั้นระวังรถด้วยก็แล้วกัน"

"ค่า~"

                หลังจากที่มีคนมาเคาะหน้าบ้านของเด็กหนุ่ม แต่กลับไม่มีใครตื่นเลย คงเพราะเก็บของกันเหนื่อย จนคนเคาะต้องทุบประตู แล้วเริ่มทำเสียงดังหนวกหู แชมป์รู้สึกตัวเป็นคนแรก จึงเชิญพนักงานที่หัวเสียเข้ามาในบ้านก่อน แล้วรีบปลุกทุกคนให้ตื่นขึ้นมาช่วย พนักงานขนของขึ้นรถ

                ไม่มีใครพูดกับใครเลย คงเพราะทุกคนยังคงเหนื่อยและงัวเงียอยู่  ไม่ช้าก็ขนของขึ้นรถกันเสร็จ  เด็กหนุ่มไม่รอช้า รีบปีนขึ้นไปนั่งข้างคนขับ แต่เขาหันมาบอกว่า

"เอ่อ คุณลูกค้าคับไปนั่งข้างหลังได้มั้ยคับ เพราะตรงนี้เดี๋ยวมีเพื่อนผมมานั่งอีกหนะคับ"

                เด็กหนุ่มที่ปีนอยู่ตรงประตูจึงหันหลังมา แล้วกระโดดลงจากรถ แล้วจึงค่อยปีนขึ้นด้านหลัง เพื่อนๆเด็กหนุ่ม เห็นดังนั้นเลยขึ้นตามไป

"ทำไมนั่งข้างหลังละ"

"เขาบอกว่าเดี๋ยวมีเพื่อนเขามานั่งข้างเขาหนะ"

"อ้าว เราเป็นลูกค้านะโว้ย เดี๋ยวขอไปอัดคนขับหน่อยนะ"

"เห้ย ไม่ต้องเลย ไอ้แก้ว"

                เด็กหนุ่มกับ แชมป์ รีบห้ามแก้วไว้ ถึงแม้จะรู้ว่าเขาพูดเล่นก็ตามที เพราะไม่งั้นมันจะหน้าแตก พวกเด็กหนุ่มหลังจากปีนขึ้นหลังรถไปแล้ว ก็หาที่ว่าง นอนกันทันที ไม่ช้าพวกเขาก็หลับสนิท