คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : -----------------------*************4*************-----------------------
เวลาล่วงเลยผ่านไปแร้ว 5 วันเด็กหนุ่มก็ยังคงรอเด็กหญิงอยู่ที่เดิมตลอด ทั้งตอนเช้าก่อนโรงเรียนเข้า และหลังโรงเรียนเลิก เขารอจนมืดค่ำดึกดื่นทุกวัน เพื่อนๆของเด็กหนุ่มมักจะผลัดเปลี่ยนกันอยู่เป็นเพื่อนเด็กหนุ่มรอเด็กสาวอยู่ทุกวัน เด็กหนุ่มรู้สึกเกรงใจพวกเขาจริงๆ แต่ก็ไม่ได้บอกหรือไล่ให้เพวกเขากลับไป
"วันนี้ก็คงไม่มาหรอกมั้ง กลับกันเหอะ ที่นี่มันหนาวนะโว้ย"
"เออน่า ไอ้แก้วขออีก 10 นาที"
"นี่นายยังจะรอหล่อนอีกเหรอวะ ไม่มาหรอกมั้ง ผู้หญิงที่ไหนเค้าจะออกมาเดินดึกดื่นมืดค่ำขนาดนี้ แถมยังเป็นคนตาบอดอีกด้วย"
"ฉันก้อว่างั้นหว่ะ แต่ก็รอไปเฮอะ"
เด็กหนุ่มมักจะขอเวลาในการรอเด็กหญิงเพิ่มมากขึ้นๆทุกวัน จนบางวันเขารอจนถึง ตี2 เลยทีเดียว ถ้าไม่มีพวกเพื่อนๆของเขา เขาคงไม่กลับบ้านแน่ๆ คงรอจนถึงเช้าแล้วค่อยไปเรียน ถึงแม้เด็กหนุ่มจะอยากเจอเด็กสาวมากแค่ไหนแต่เขาก็ไม่เคยทิ้งการเรียนเลย เพราะเขาคิดว่า เขาจะเรียนให้สูงๆแร้วกลับไปช่วยเลี้ยงดูน้องๆของเขาที่เกาหลี ให้อยู่อย่างสบาย
วันเวลาล่วงเลยเข้าสู่เทศกาลคริสต์มาส เวลาในสัญญาของเด็กหนุ่มกับพวกเพื่อนๆ ก็เหลือเพียงแค่2 วันเท่านั้น เด็กหนุ่มรู้สึกยอมแพ้ขึ้นมาและได้เลิกการรออย่างไม่มีความหมายก่อนที่จะถึงกำหนดเสียอีก เขาเลยตัดสินใจไปเดินห้างแถวนั้นกับเพื่อนๆ เขาคิดว่าแม้ไม่ได้เจอเด็กหญิงคนนั้นอีก ก็ไม่เป็นไรเรายังมีใครต่อใครที่เป็นห่วงเราอีกตั้งมากมาย ระหว่างที่เด็กหนุ่มกำลังเล่นอยู่กับเพื่อนๆ เขาก็โดนเพื่อนผลักไปชนกับคนคนหนึ่งเข้า
"มีอันฮัมนิดะ ขอโทษคับ"
"ไม่เป็นไรค่ะ เอ๊ะเสียงคุณคุ้นๆนะค่ะ"
"น้องฟ้านิ"
"ไคเหรอ"
"อ่าวก้อน้องฟ้าดาวโรงเรียนไง ที่ตอนนี้เป็นดาราไปแล้ว แล้วมาเดินแถวนี้ได้เหรอคับน้องฟ้า"
"อ้อ คือวันนี้ฟ้ามาถ่ายหนังนะคะ"
"เหรอ งั้นให้พวกพี่ไปดูได้มั้ยคับ"
"โหย ไอ้แก้ว ไม่ค่อยเลยนะแก"
"อารายวะ ก้อฉันอยากเห็นเขาถ่ายหนังกันนี่หว่า"
"เกรงใจน้องเขาบ้างสิ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ตามมาเลยคะ"
ในตอนที่เด็กหนุ่มกล่าวขอโทษ เด็กสาวที่ชื่อฟ้านั้นเขาได้หวังไว้ว่า คนที่เขาเดินชนนั้นจะเป็นเด็กหญิงคนนั้นซะอีก เขารู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่ก็ต้องทำใจ ตอนนี้เขาตัดใจได้แล้ว เขาเลยเดินตามพวกเพื่อนๆของเขาไป ที่กองถ่าย น้องฟ้าได้เตรียมตัวเพื่อเข้าฉากต่อไป พวกเด็กหนุ่มจึงได้แต่หาที่นั่งเพื่อที่จะดูน้องฟ้าแสดง บริเวณนั้นมีคนคอยกันไม่ให้ผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องเข้าไป จึงมีที่ให้นั่งเหลือเฟือ พวกเขาก็เลยไปนั่งข้างหลังของฟ้า
"เฮ้อ ไม่รู้จะมาดูทำไม"
"เอาน่าไหนๆก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว"
"น่าเบี่ยวะ โอ๊ย"
"อ๊ะ ขอโทษค่ะ"
"เดินไม่ดูตาขุนตาโจรเลย"
"ตาม้าตาเรือเว้ย ไอ้บ้า"
"นั่นแหละ"
"ขอโทษค่ะคือ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ไม่คิดว่าจะมีใครมานั่งอยู่แถวนี้หนะค่ะ"
"แล้วมัวมองอะไรอยู่ละถึงได้เดินมาเหยียบขาฉันหนะ"
"คือว่าชะชั้น"
"อ่าว คุณ....."
ตอนที่เด็กหนุ่มโดนเหยียบเท้านั้น เขาโอดครวญ พร้อมกับลูบเท้าของเขาเอง ก็เลยไม่ได้ดูหน้าคนเหยียบ เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมาเพื่อจะด่าอีกครั้ง เขาก็ต้องตกตะลึงเมื่อ คนที่มาเหยียบเท้าเขานั้น กลับเป็นเด็กหญิงที่เขาตามหามาตลอดเกือบ2 อาทิตย์ เขาหวังมาตลอดเพื่อที่จะเจอเธอคนนี้ แต่ก็ไม่ได้เจอ แต่เมื่อเขาเลิกที่จะหวัง เขากลับได้เจอเธออีก เขาคงคิดว่าโลกนี้ช่างเล่นตลกกับเขาจริงๆ
"อะไรเหรอค่ะ คือชั้นต้องขอโทษคุณจริงๆ แต่ว่าชั้น..."
"คุณจำผมไม่ได้เหรอ ที่ผมเดินไปชนคุณเมื่อ 2อาทิตย์ ก่อนหนะ"
"เอ จำไม่ได้อะค่ะ เดี๋ยวขอระลึกชาติก่อนนะคะ"เด็กหนุ่มหันไปถามเพื่อนทันที
"ระลึกชาติอะไรวะ"
"ก้อแปลว่า กำลังนึกอะดิ แต่ออกแนวประชดนิหน่อย"
"อ่าวทุกคนมีอะไรกันหรือค่ะ"
"เอ๋ ไม่มีไรหรอกคับ"
"อ้อ ลืมแนะนำไป นี่พี่สาวข้างบ้านของฟ้า ชื่อน้ำ ค่ะ เอ่อ ตาพี่น้ำเค้ามองไม่เห็น อย่าไปแกล้งพี่เค้าน้า~(^ ^)"
ความคิดเห็น