ลิขิตเล่ห์รัก ท่านรองเสนาบดี (จบแล้ว) (END)

พรหมลิขิตรักระหว่างท่านรองเสนาบดีหนุ่มผู้มากความสามารถ กับสตรีตัวน้อยผู้ไม่เคยย่างกรายออกนอกหุบเขา

“ข้าเคยบอกแล้วอย่างไร  ผลท้อสามพิสดารนี้สรรพคุณอัศจรรย์นัก  เจ้าควรกินมันบำรุงร่างกายให้มากๆ  ไม่ควรนำมันมาให้ข้าเช่นนี้ รู้ไหม”  เหลิ่งอี้สบตานางเอ่ยเสียงอ่อน 

เสี่ยวถงนิ่งไปนานก่อนเอ่ยเสียงสั่นอย่างน้อยใจ  “พี่เองก็เพิ่งฟื้นตัว  แล้วพี่ยังต้องเร่งเร้าลมปราณผลักบานประตูศิลานั้น  ข้าว่าพี่ควรกินมันมากกว่าข้าเสียอีก  ไม่รู้ล่ะ  ข้าตั้งใจเด็ดมันมาให้พี่  ถ้าคราวนี้พี่ไม่กิน  ข้าจะโยนมันลงน้ำจริงๆ ด้วย”  

เมื่อเห็นใบหน้าน้อยที่มุ่ยปากมองมาน้ำตาเจียนจะหยดอยู่รอมร่อ  หัวใจเขาก็เหมือนจะอ่อนยวบ  เหลิ่งอี้พลันคว้าผลท้อสามพิสดารลูกนั้นมาไว้ในมือ  ใช้มีดสั้นผ่ามันเป็นสองซีก  วางผลซีกหนึ่งในฝ่ามือนางก่อนกล่าวเสียงอ่อนโยน

“เจ้าก็อย่าเสียใจไปเลย  เอาอย่างนี้เถิด  ต่อไปเจ้ากินครึ่งหนึ่ง  ข้ากินครึ่งหนึ่ง  ไม่ว่าเมื่อใด ข้าก็จะไม่ปฏิเสธเจ้าอีก  เช่นนี้ดีไหม”  

เขาจะทำเช่นไรเมื่อเด็กน้อยที่เขาเฝ้ารอมาแสนนาน มองเขาเป็นเพียงพี่ชายที่แสนดี

“ก่อนนี้ที่ข้าเคยใช้เสียงพิณแสดงความในใจให้เจ้าฟัง  นางในดวงใจของข้าก็คือเจ้า  ไม่ว่าบัดนี้หรือเมื่อไหร่  ในดวงใจของข้าก็มีแต่เจ้า  มีเพียงเจ้า ...”

“พี่อี้  ท่านบ้าที่สุด  ท่านก็รู้ว่าข้าไม่อยากแต่งงาน  แต่ท่านกลับทำแบบนี้  ข้าไม่คุยกับท่านแล้ว”

เรื่องนี้เป็นภาคต่อรุ่นลูกของเรื่อง “หรงเอ๋อร์ สนมเอกสุดที่รัก”  เป็นเรื่องราวความรักของเหลิ่งอี้  บุตรชายเพียงคนเดียวของพี่ซีกับน้องหรงเอ๋อร์  ซึ่งก็จะมีตัวละครหลักจากภาคแรกมาแจมด้วยในบางตอน  สามารถเริ่มอ่านที่ภาคนี้เลยก็ได้  แต่หากอยากเพิ่มอรรถรส ขอแนะนำให้อ่านภาคแรกก่อน จะได้เข้าใจพื้นฐานความเป็นมาของตัวละครค่ะ  ->  Link นิยายภาคแรก

อ่านแล้วชอบใจ/ไม่ชอบใจตรงไหน  หรือมีคำแนะนำ ติชม วิจารณ์อย่างไร  เชิญร่วมแสดงความคิดเห็นได้เต็มที่นะคะ  จะยินดีมากถ้าได้ฟังความคิดเห็นของทุกๆ คนที่ได้ติดตามอ่านค่ะ

เครดิตภาพปก : Pitchayatida Muangkarn (BabaYEE)