คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ...
“สายแล้วๆ!”
กรึง!
อีกนิดเดียวเองแท้ๆ - - แม่นะแม่ไม่ยอมปลุกฉันเลย จะโดนเป็นครั้งที่เท่าไรนะ ให้ตายสิ ทำไมฉันเกิดมาเป็นคนขี้เซาอย่างนี้นะ
“ขอดูบัตรนักเรียนหน่อยนะ มาเอจิม่า ซากุระ^ ^”
“ค่าา~ (- -+)”
กรรมการนักเรียนเอาบัตรฉันไปจดบันทึกไว้ในสมุดนักเรียนที่มาสาย
“เดือนนี้ก็ทำสถิติอีกแล้วนะมาเอจิม่า”
“เท่าไรหรอคะรุ่นพี่โอซึคิ”
“อืมเดี๋ยวนะ” รุ่นพี่โอซึคิดูสถิติอีกเล่มหนึ่ง “อืม มาสาย 30 วัน สถิติก็ 30 วันครับ ยินดีด้วยนะ กี่เดือนแล้วเนี่ยที่ทำได้แบบนี้นะ”
“แหมมันน่าดีใจมั้ยคะเนี่ย”
“พยายามมาแต่เช้าหน่อยละกันนะ”
“ค่าา~”
ฉันเดินคอตกไปที่แผนกม.ปลายสายทั่วไป ที่นี่โรงเรียนคาริน ที่แบ่งออกเป็น แผนกวิทย์ แผนกภาษา แล้วก็แผนกทั่วไป
ฉันเดินมาถึงที่เปลี่ยนรองเท้า ก็มีคนมายืนบางล็อคเกอร์ฉัน
“มาสายอีกแล้วนะซากุระ”
“เรื่องของฉันนา” ฉันเหลือบไปมอง เคนจิยังไม่เปลี่ยนรองเท้าอีกหรอ “แล้วนายมายืนทำอะไรที่นี่ อย่าบอกนะว่ามายืนรอฉัน”
ฉันเปลี่ยนรองเท้าเป็นรองเท้าภายในตึกเรียน ก็เปลี่ยนเป็นรองเท้าผ้าใบแค่นั้นเอง ถ้าอยู่นอกโรงเรียนจะเป็นสีดำ ถ้าอยู่ในโรงเรียนก็ใส่รองเท้าผ้าใบอย่างที่เห็นนั่นแหละ
“เธออย่าคิดเองเออเองเอาฝ่ายเดียวสิ”
“ไม่ให้คิดแบบนี้ได้ไงก็เห็นๆกันอยู่ทุกๆวัน”
“หึๆๆ เธอเนี่ยนะ - - คนอย่างฉันไม่มายืนรอให้เสียเวลาหรอก”
“ย่ะ!”
ให้ตายสิจะไม่ให้ฉันคิดได้ไงก็ดูทำดิ มายืนบางล็อคเกอร์ฉันทุกวัน แถมเดินเข้าห้องเรียนพร้อมฉันอีก จนเพื่อนๆในห้องก็แซวว่าฉันกับเคนจิกำลังคบกันอยู่ - - คิดเองเออเองจริงๆ
“นี่วันนี้แม่ก็ไม่ปลุกเธอเหรอ”
“ปลุก” ฉันหันไปมองเคนจิที่เดินข้างๆฉัน “แต่ฉันไม่ตื่นเอง”
“ยัยขี้เซา”
“ขี้เซาแล้วไงหละ หรือว่านายจะมาปลุกฉันแทนแม่ฉันหละ”
ความคิดเห็น