ผีเสื้อสมุทร[ฉบับปรับปรุง]

ลำดับตอนที่ #7 : น้ำ

ตอนที่ 7 น้ำ

แทนกลับมากรุงเทพฯเขาเอารูปมาร่าง เข้าเห็นอะไรบางอย่างในภาพของว่าน

“ว่าน...คุณเห็นอะไร”

แทนตัดสินใจไปหาว่าน

ว่านเสียใจมากที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เธอไปถ่ายรูปสติ๊กเกอร์ ว่านมองดูรูปที่ถ่ายแล้วร้องไห้ด้วยความเสียใจอย่างมาก ที่เธอจะไม่มีโอกาสได้เป็นอย่างคนธรรมดาอีกต่อไป

แทนมาหาว่านที่ห้องก็พบว่านในชุดกันฝนเต็มที่

“คุณกลัวฝนขนาดนั้นเลยหรอว่าน”

“ก็ทำนองนั้นค่ะ...ขอโทษนะค่ะวันนี้ฉันไม่สบายอยากนอนพัก เชิญคุณกลับไปก่อนเถอะ”

“ทำไหม ? ... คุณมีอะไรทำไหมถึงหนีหน้าผม”

ว่านหนีแทนเข้าไปหลบในห้องน้ำ

“ปัง ปัง ปัง ... ว่านเปิดประตูนะ ว่าน ปัง ปัง ปัง”

“แทน...คุณกลับไปเถอะ...ฉันอยากอยู่คนเดียว”

“ไม่นะว่าน...คุณเป็นอะไร”

ว่านหันไปเห็นก๊อกน้ำที่มันหักน้ำเริ่มดันขึ้นมา ว่านร้องไห้เสียใจใหญ่และก๊อกน้ำก็หลุดออกมาน้ำกระเด็นมาโดนว่าน ว่านทรุดตัวลงร้องไห้ก่อนร่างกายเธอจะค่อยๆเปลี่ยนไป แทนตัดสินใจพังประตูเข้าไป แทนพังเข้าไปได้ก็ต้องตกใจและไม่เชื่อสายตาที่เขาเห็น ร่างว่านค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีฟ้า แทนตกใจมากเลยไม่ทันระวัง หัวจึงไปกระแทกกับอ่างล้างมือเข้าอย่างจัง จนสลบไป

แทนฟื้นขึ้นมาก็พบว่าตนเองถูกมัดและถูกปิดปาก และภาพที่แทนเห็นแทบไม่เชื่อสายตา ว่านยืนอาบน้ำฟักบัวและร้องไห้ก่อนที่มือของเธอค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีฟ้า แขนเปลี่ยนสีฟ้าและมีครีบงอกออกมา และมีปีกใส่ๆโผล่ออกมาจากแผ่นหลังของเธอ แทนตกใจมากพยายามดิ้นลนจนเชือกที่มัดหลุด เขาจึงวิ่งหนีออกไปจากห้องของว่าน แทนวิ่งหนีชนคนที่ผ่านไปมาอย่างไรทิศทาง

ภาพที่แทนอยู่กับว่านที่เกาะผีเสื้อ แทนยืนนิ่งเพื่อตัดสินใจบางอย่าง ว่านนั่งร้องไห้ในอ่างน้ำ แต่ตอนนี้ไม่ใช่ว่านคนเดิมอีกต่อไปแต่ได้กลายเป็นมนุษย์ตัวสีฟ้าหรือจะเรียกได้ว่า “ผีเสื้อสมุทร” แทนเปิดประตูห้องน้ำเข้ามา แทนเห็นว่านในสภาพน้ำก็รู้สึกหดหู่ใจเป็นอย่างมาก ว่านหันมามองแทน คนหนึ่งสับสน คนหนึ่งเสียใจ