คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ว่างเปล่า...
ในบรราวามว่าเปล่าทั้มวลบนโลมนุษย์
สิ่ที่มีุ่า าม และน่าปรารถนาที่สุ
...สิ่นั้น... ือ "วามรั"
ทำไมถึบอว่าเป็นวามว่าเปล่าเล่า?
็วามรันั้นไร้ัวนไม่ใ่เหรอ...
ใรเล่าเยไ้สัมผัสแะาย
ใรเยไ้ลิ่นหอมหวย
ใรเยไ้มอเห็นวามาม
ใรเยไ้ลิ้มรสวามหวานละมุน
...หรือใร...
เยไ้ยินเสียเรียร้ออวามรั
ทั้ๆที่ไร้ัวน แ่ใรหลายน็ปรารถนาเหลือล้น
ที่ะมีวามรัมายืนอยู่้าาย...
สัมผัสเหรอ ไ้ลิ่นเหรอ มอเห็นเหรอ ลิ้มรสเหรอ ไ้ยินเหรอ...?
ทำไมเล่า...พวท่านปิเสธหรือไม่
ว่าไม่เยพบเอัวนอวามรั อันอบอุ่น หอมหวย ละมุนละไม...
..............
ปิเสธมาเถิ...
เพราะวันหนึ่ท่านะพูว่า "ไม่ริ" ไ้อย่าเ็มปา
เมื่อวันใในีวิที่ว่าเปล่าอท่านะลายเป็นมีุ่าเินบรรยาย
เริ่ม้นในยามสบวาวหนึ่...
อันอ่อนโยนและมีวามหมายมาที่สุ
แล้วท่านะไ้รู้ัมัน...ไ้สัมผัส ไ้ลิ่น ไ้เห็น ไ้ลิ้มลอ ไ้ยิน
ไม่ใ่้วยประสาทสัมผัสทั้ห้าอมนุษย์นั่นหรอ
แ่เป็นหัวใ...อท่านเอ
วามรัะโบยบินอยู่รอบๆ ัวท่าน
แม้ะเป็นำรวที่ับผู้ร้ายมานับไม่ถ้วน ทหารที่ผ่านสมรภูมิรบ
หรือแม้ะผู้ปรอนไ้หลายหมื่นหลายแสน
หาแ่ท่านอาะพ่ายแพ้ย่อยยับ
ไม่เหลือแม้วามภาภูมิใในยศหรือำแหน่
เมื่อเวลานั้น...วามรัปรารถนาที่ะทำให้ท่านเ็บปวราวายะแหลสลาย
ส่วนบานนั้น วามรัปรารถนามอบวามสุ อบอุ่นนั้นให้ท่าน
มัน็เป็นเวลาที่ท่านะรัษา เ้าวามรันั้น
ให้อยู่ับท่านนานเท่านาน ราบนิรันร์าล สิ้นลมหายใ
เ้าวามรันั้น เป็นแ่สายใยบาๆ หาแ่แ็แร่
ที่ผูพันหัวใสอวเอาไว้...ไม่มีทาาาัน
แล้วท่านะรู้อีนั่นแหละ
...ว่าในบรราวามว่าเปล่า หาแ่ไม่ไร้ัวน บนโลนี้ สิ่นั้น็ือ...
...วามรัที่หัวใท่านเรียร้อลอเวลา...
ความคิดเห็น