คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 003
ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะ เมืองเริ่มต้นนั้น เป็นเขตปกครองพิเศษของเหล่า NPC และไม่เปิดให้มีการครอบครองโดยผู้เล่น เพราะอาจจะทำให้ผู้เล่นใหม่เล่นเกมส์ได้ลำบาก หากมีผู้เล่นกลุ่มใหญ่ปกครองอยู่ ณ เมืองเริ่มต้น
และแล้วก็มีหญิงสาวร่างเล็ก เดินถือท่อนไม้ขนาดใหญ่โดยมีหมีตัวยักษ์มัดอยู่ตรงปลายท่อนไม้ เดินมุ่งหน้าไปสู่อาคารภารกิจ ทุกคนที่เคยอยู่เมืองเริ่มต้นมานานหน่อยก็ไม่แปลกใจที่เห็นภาพเช่นนี้ ส่วนมากก็มองผ่านแล้วก็ทักทายหญิงสาวเล็กๆน้อยๆ และหลีกทางให้ แต่กับผู้เล่นใหม่ถือเป็นภาพที่แปลกตาอย่างมาก
หญิงสาวร่างเล็กที่ดูท่าทางไม่น่าจะสูงเกิน 165 เดินแบกหมียักษ์สูงกว่า 3 เมตรได้สบายๆ มิหน่ำซ่ำหล่อนยังถือไม้โดยใช้มือเพียงข้างเดียวด้วย ด้วยร่างกายของหล่อยที่ผิวพรรณผ่องใส สวยงาม ทำใช้ผู้เล่นชายโดยทั่วไปอยากเห็นหน้า แต่พอเดินเข้าใกล้ก็กลับต้องรีบถอยหนี เหตุก็เพราะ ใบหน้าของหญิงสาวมีหน้าตาที่น้ากลียด ใบหน้าเละดูไม่เหมือนกับคน ถากแต่เหมือนศพเดินได้ ผู้ชายหลายคนถึงกับตกใจจนต้องชักดาบออกมา เพราะว่าคิดว่าหล่อนเป็นมอนสเตอร์เลยก็มี
พอหญิงสาวเดินไปได้ระยะหนึ่งก็เลี้ยวเข้าไปในร้านเหล้าธรรมดาแห่งหนึ่ง พร้อมเปล่งเสียงที่ใสกังวาลอกมาว่า“เถ้าแก่ ก่อนหน้าที่คุณให้หนูไปล่าหมีมาก็ไม่ยอมบอกว่าอยากได้ส่วนไหนของมัน แล้วก็หนีฉันไปเฉยเลย ฉันเลยต้องทบแบกมันมาทั้งตัวเลย ฉันยิ่งตกเป็นเป้าสายตาคนอื่นเคยเห็นไหม แย่จริงๆผู้ชายสมัยนี้เห็นผู้หญิงแล้วชักดาบออกมาจะฟันกันนี้หมายความว่าไง” หญิงสาวบ่นอยู่หน้าเค้าเตอร์ร้าน
ซักพักก็มี ชายแก่คนหนึ่งเดดินออกมาจากหลังร้านพร้อมพูดขึ้น “อ้าวหมวยนี้เอง ลื้อนี้เก่งจางน่า อั้วบอกให้ล่าหมีก็เอามาได้ทังตัวเลย อั้วหาคนไปล่ามันมานานแล้ว ครั้งก่อนอั้วให้ผู้เล่งหม่ายจับกลุ่มไปล่ากัน 30กว่าคนถึงจะเอามันอยู่แถวมันยังเละไม่เป็นชิ้นดี แต่อั้วพูดเล่งกับลื้อแปปเดียว ลื้อกลับปายอาวมาได้ โดยสภาพสมบูรณ์นี้นะ ลื้อเก่งจริง”
“อ้าว เถ้าแก่พูดเล่นเหรอ ส้มก็นึกว่าเรืองจริงซะอีก เลยไปล่ามันฆ่าเวลาก่อนที่จะไปอีลเวอร์ซักทีนะ” หญิงสาวหรือชื่อของเธอคือส้มโอพูดออกมาพร้อมหัวเราะแก้เขิลเล็กน้อย
“แล้วลื้อเล่งเก่งขนาดนี้ ทำไมไม่ไปแข่งขันที่ลานประลองละ ที่นั้นได้เงินดีกว่าภารกิจธรรมดาแบบนี้อีก” เถ้าแก่พูดขึ้นพร้อมเอาเงินรางวัลวางไว้บนโต๊ะ
“หนูไม่ค่อยชอบสู้กับคนนะค่ะ พอศัตรูเห็นหนูทีไรมักใส่ไม่ยั้งนึกว่าหนูเป็นมอนสเตอร์ทุกที ถ้ามีงานอะไรให้ช่วยก็บอกนะค่ะ ตอนนี้หนูขอไปพักผ่อนก่อนนะค่ะ” หญิงสาวก้มหัวลงเล็กน้อยพร้อมเดินออกมาภายนอกร้านและถอนหายใจเล็กน้อยและเปิดหน้าต่างสถานะมา
คำสาบจันทรา : ทำให้หน้าตาของท่านดุจปีศาจ แต่พลังของท่านจะเพิ่มมากขึ้นเมื่อถึงเมื่ออยู่ในช่วงกลางคืน และจะเพิ่มพลังตามปริมาณแสงจันทร์ในคืนนั้นๆ โดยถ้าหากคืนนั้นไม่มีแสงจันทร์พลังของท่านจะเพิ่มสูงสุด และจะมีทักษะเพิ่มขึ้น 1 ทักษะ คือ นักรบโลหิต แต่ถ้าหากคืนนั้นเป็นคืนจันทร์เต็มดวง หน้าตาของท่านจะกลับมาเป็นเช่นเดิมและจะไม่ได้รับพลังเพิ่ม แต่มีทักษะเพิ่มขึ้นมา คือ พรแห่งจันทรา
นักรบโลหิต : เมื่อใช้เพิ่มพลังทุกอย่างเพิ่มขึ้น 2 เท่า แต่จะเปลี่ยนแปลงหน้าตาของท่านให้เหมือนปีศาจ และเพศตรงข้ามโจมตีท่านแรงขึ้น 25% ถ้าหากใช้แล้วจะได้รับความเจ็บปวดมหาศาล โดยจะประมวลผลจากระยะเวลาในการใช้ และเริ่มแสดงผลหลังจากใช้ไป 24 ชั่วโมง
พรแห่งจันทรา : ทักษะติดตัว เพิ่มความเร็วที่การพื้นฟูทุกอย่าง 5 เท่า ความเร็ว 3 เท่า และเมื่อหมดสิ้นทักษะนี้ท่านจะสุ่มรับสถานะผิดปรกติ และสถานะคุ่มคลั้ง
หมายเหตุ : เป็นทักษะลับต้องสาป
หญิงสาวอ่านทุกอย่างให้ถี่ถ้วนอีกครั้งพร้อมก็ถอนหายใจยาวๆ พร้อมกับเดินทางไปที่หอหนังสือ เพื่อที่จะหาวิธีแก้คำสาปทักษะนี้ ฃ
ทักษะในเกมนี้ จะแบ่งออกเป็น ทักษะหลักๆ คือ
ทักษะติดตัว : เป็นทักษะที่ไม่ต้องเรียกใช้ มักมากับอาวุธหรือเครื่องสวมใส่ระดับสูง หรือเมื่อเปลี่ยนอาชีพ
ทักษะทั่วไป : มักได้เมื่อเปลี่ยนอาชีพ และติดมากับอาวุธหรือเครื่องสวมใส่เพียงเล็กน้อย
ทักษะลับ : ส่วนใหญ่จะได้มาต่างหาก ส่วนน้อยจะได้มาจากการเปลี่ยนอาชีพ หรือไอเท็มลับ
ทักษะลับต้องสาป : เมื่อแก้ไขอย่างถูกวิธีจะเปลี่ยนเป็น ทักษะลับ โดยมีหลากหลายวิธีมากมายที่จะทำให้เปลี่ยนเป็นทักษะลับต่างๆกันไป หรืออาจจะเปลี่ยนเป็นทักษะทั่วไปก็ได้
ผู้เล่นใหม่ทุกคน มีสิทธิในการสุ่มรับทักษะโดยจะมีโอกาศ สุ่มไปทักษะทั่วไป ทักษะติดตัว หรือ ทักษะลับต้องสาป โดยความยากง่ายจะเรียงจากมากไปหาน้อยโดยความยากง่ายจะต่างกันประมาณล้านเท่า
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
“เห้ยไอ้หหนู ! … ได้ข่าวไปเล่นบ่อนได้เงินมาเยอะมาส่งเงินมาซะ แล้วเราจะไว้ชีวิตของแก” ชายร่างโตกำลังขู่เอาเงินจากเด็กหนุ่มท่าทางอ่อนแอคนหนึ่ง ชายหนุ่มมองไปยังหนุ่มร่างโตด้วยร่ากายใหญ่โต พร้อมกับค่อยๆยื่นถุงเงินให้ฝ่ายตรงข้ามช้าๆ พอชายหนุ่มยื่นเงินใส่เสร็จกลับโดนถีบส่ง
ตู้ม ! เสียงร่างของชายหนุ่มปะทะกกำแพง “อู้ย” เสียงของชายหนุ่มครางเบาๆ
หญิงสาวที่กำลัง เดินทางไปห้องสมุดถึงกลับหยุดชงักเท้า เหตุก็เพราะถูกร่างของชายหนุ่มพุ่งเข้ามาหา แต่ด้วยทักษะบางอย่างของหล่อน ทำให้หล่อนสามารถเบี่ยงตัวหลบอย่างง่ายดาย ก่อนที่จะหันไปมองร่างของชายหนุ่ม อย่างสงสารเพราะตนเองก็ได้ยิน และเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ซึ่งมักเกิดขึ้นประจำ ในเมืองแรกเริ่ม และ ก่อนหน้าที่หญิงสาวได้สบตาขอความช่วยเหลือจากชายหนุ่มไปเสี้ยววินาทีหนึ่ง แต่หญิงสาวก็ตัดใจที่จะไปช่วยเพราะว่าไม่อยากหาเรื่องใส่ตัวเอง
“พี่สาว” ชายหนุ่มที่โดนถีบส่งมาเห็นหญิงสาวอยู่ข้างหน้าตน และตระโกนเรียก เพื่อให้ช่วยตน แต่พอหญิงสาวหันหน้ามากลับสะดุ้งเล็กน้อยกลับใบหน้าหญิงสาว และพูดขึ้น “ช่วยข้าหน่อย”
“มีอะไร หันช่วยตัวเองบ้างสิ” หญิงสาวตำหนิชายหนุ่มเล็กน้อย พร้อมช่วยพยุ่งตัวเขาขึ้นมา และพูดขึ้น “เจ้านักเลงไปแล้ว นายก็เห็นมีเงินเยอะหนิ แต่กลับไม่เก่งและโดนปล้นเอาง่ายๆซะจริง เอาเงินนี้ไปถือว่าเป็นเงินปลอบขวัญ ตอนนี้ข้ารีบและมีธุระเจ้าก็รีบฝึกฝนฝีมือจะได้ไม่ถูกรังแกอีก ข้าไปหละ” หญิงสาวโบกมือเล็กน้อยและได้เดินทางไปห้องสมุดต่อ
แต่ก็มิอาจจะหลุดพ้นสายตาของนักเลงคนนั้นที่จับจ้องไปทางเด็กหนุ่มที่ตนได้ปล้นเงินไปซักครู่ ก่อนที่จะหันไปสั่งูกน้อง “ผ้หญิงคนนั้นที่หน้าตาน่าเกลียดคนนั้นท่าทางมีเงินเยอะ พวงนายรีบสะกดรอยไป ถ้าหากถึงทางที่คนน้อยเมื่อไหร่ลงมือทันที”
ความคิดเห็น