คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 001 : ปรากฏโฉม !
ปรากฏเงาสีดำขนาดยักษ์ที่ไล่นำอุ้งมือขนาดใหญ่ของมันไล่ตะปบร่างบางคนหนึ่ง
‘ประกาศ บอสหมียักษ์ได้ปรากฏตัว ผู้เล่นคนใดที่อยู่ในป่าเริ่มต้นขอให้หนีโดยเร็ว’ ยังไม่ทันระบบจะกล่าวเสร็จ “อ๊าก หมียักษืบุก หนีเร็วพวกเรา” เสียงเหล่าผู้เล่นใหม่หนีกลับเมืองเริ่มต้นซึ่งเป็นสภานที่ปลอดภัย
“ดาบทลายโลกันต์” ร่างบางตะโกนด้วยเสียงที่ปราศจากความกลัว พร้อมด้วยคลื่นรังศีดาบขนาดมหึมาพวยพุ่งจากดาบเล่มยักษ์ของร่างบาง และเป้าหมายของการเปล่งอาณุภาพครั้งนี้ก็ไม่พ้นเจ้าอสูรกายร่างยักษ์ ที่ไล่ทำร้ายตัวเอง
หมียักษ์กลับไม่ยอมหลีกหนีพลังทำลายล้างของดาบหญิงสาว มันกลับตะปบมือทั้งสองข้างแหวกอากาศเกิดคลื่นพลังยักษ์ สีดำปะทะกับรัศมีทำลายล้างของดาบหญิงสาว
ตู้ม! พลังที่ได้ปะทะกันระเบิดขึ้น แสดงให้เห็นถึงระดับความเท่ากันของพลัง หากแต่หญิงสาวเสียเปรียบในด้านรูปร่าง ที่เบาบาง ทำให้โดนแรงปะทะของลมที่รุนแรงดุจพายุ กระเด็นปลิวมาไกล
“อ๊อก” เสียงกระอักเลือดเมื่อร่างบาง ถูกหยุดไว้ด้วยต้นไม้ต้นที่ 8 โดย 7 ต้นก่อนหน้าล้มระเนระนาจเมื่อปะทะกับร่างบาง
“โฮก” เจ้าหมียักษ์ร่างมหึมาวิ่งตามมาด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อว่าเป็นความเร็วของหมียักษ์ พร้อมยกอุ้มมือ ที่บัดนี้ เป็นสีแดงดุ่จโลหิตพร้อมตวัดลงมาด้วยความรวดเร็ว
“นักรบโลหิต” เสียงร่างบางตะโกนด้วยความคุ้มคลั่ง ใบหน้าของหญิงสาวที่ดูน่าหวาดกลัวอยู่แล้ว กลัวน่าหวาดกลัวเพิ่มขึ้น ผิวบางสีนวลขาวกลับเปลี่ยนเป็นสีคล้ำ มือและเท้ามีเลล็บงอกออกมา ทันใดนั้นก็ปรากฎจิตสังหารพวยพุ่งออกมาจากตัวหญิงสาว ที่บัจนี้เป็นเหมือนกับปีศาจสาวหน้าตาน่าเกียจ ฟันแหลมคม มีปีกที่ดูแล้วยังไงก็ไม่สามารถบินไดด้ เพราะขาดแหว่ง ติดอยูข้างหลัง
ในนณะที่อุ่งเท้าขนาดยักษ์ได้โน้มลงมาก็หยุดลง ด้วยจิตสังหารอันนแรง
แต่เจ้าหมียักษ์ก็ทำหน้าที่ได้สมดุจเจ้าป่าแห่งนี้ ไม่หวาดหวันแม้แต่จิตสังหารที่น่ากลัว พร้อมเปล่งจิตจังสารออกมาต้นเพื่อลดความกระอักกระอ่วน และ เริ่มตวัดลงมาอีกครั้ง
หญิงสาวเมื่อได้ตั้งหลักแล้วก็ได้จังหวะดี อ้าปากขึ้นและงับกงเล็บที่ตกลงมาปะทะ
หมียักษ์เมื่อโดนหยุดกงเล็บเช่นนี้ก็เกิดหงุดหงิดขึ้นมาเพราะคิดว่ากงเล็บของตนพลังมหาศาจถ้าหากร่างเล็กตรงหน้าคิดที่จะใช้พลังต้านไว้ หรือปล่อยพลังมาปะทะไว้ ก็คงโดนแรงปะทะอัดกลับไปกับพื้นและร่างก็คงแหลกสลาย แต่หมีตนใดเล่าจะคาดคิด ร่างบางบางหญิงสาวชาวมนุษย์กลับใช้ฟันในการอยุพลังโจมตีอันหมาศาลของมัน
หมียักษ์พยายามสลัดมือเพื่อที่จะให้หญิงสาวปล่อย แต่พลังในการกัดของหญิงสาวกลับรุนแรงไม่แพ้สัตว์ป่า สลัดหนึ่งครั้งมันก็ต้องได้รับความเจ็บปวดหนึ่งครั้งจากคมเขี้ยวของร่างบาง
“โฮก”หมียักษ์คำราม พร้อมตะปบกงเล็กปะทะกับพื้นที่ว่างปล่าว
เพียงเสียววินาทีของการสะบัดมือขึ้นของหมียักษ์ หญิงสาวได้ปล่อยพัธนาการแด่หมียักษ์พร้อมกระโดนขึ้นสู่ท้องฟ้าด้านบน พร้อมเรียกดาบยักษ์คู่ใจ ดิ่งลงมาพร้อมกับดาบยักษ์ที่มีไฟพวยพุ่งล้อมรอบตัวดาบ พร้อมกับปะทะหมียักษ์ในช่วงที่มันตะปบอุ้งมือลงพื้น ทำให้มันไม่สามารถหลบเหลี่ยงการปะทะครั้งนี้
ตู้ม “โฮกกก ก ก” เสียงร้องของเจ้าหมียักษ์ก่อนที่จะโซซัดโซเซ ตะปบสิ่งรอบข้างอย่างคลุ้มคลั่งก่อนที่จะล้มลง
หญิงสาวที่บัดนี้ สีผิวกลับมาเป็นสีขาวนวลงดงามดั่งเดิมแล้ว แต่หน้าตาที่น่ากลัวดุจปีศาจก็เปลี่ยนแปลงมาเป็นใบหน้าเดิมของหญิงสาว ใบหน้าที่น่าเกียจไม่แพ้ร่างโลหิตที่หญิงสาวใช้ไปสักครู่ หญิงสาวหยิบกระจกขึ้มมาดูหน้าตัวเอง พร้อมถอนหายใจเล็กน้อย
พร้อมบ่นพึมพัม “ทำไมหน้าเราเป็นแบบนี้นะ” พร้อมถอดหายใจยาวๆอีกครั้ง และก็มองไปรอบๆ เพื่อระวังภัย
จากนั้นหญิงสาวก็หยิบหมวกใบใหญ่ขึ้นมาใส่พร้อมเก็บของรางวัลที่ตกมาจากหมียักษ์พร้อม หาไม้ขนาดยักษ์มีมัดตัวหมียักษ์ที่ตายแล้วแต่ร่างไม่สลายหายไป เหตุก็เพราะเธอมีภารกิจเกี่ยวกับมัน ทำให้ศพของมันไม่หายไปหลังจากดรอปไอเท็ม พร้อมยกร่างหมียักษ์มุ่งหน้ากลับเข้าเมืองเริ่มต้น…
ความคิดเห็น