SF ภาษาดอกไม้ (IceRitz)

ข้อมูลเบื้องต้น

  



Music Playlist at MixPod.com

เนื้อเรื่อง

เค้าเปรียบผู้หญิงเหมือนกับดอกไม้ แต่สำหรับผมที่ไม่เคยรู้จักกับความรักมาก่อน จนมาพบกันสิ่งๆหนึ่งที่สวยงามดั่งดอกไม้แรกแย้ม ส่งกลิ่นหอมแม้ยืนอยู่ไกลๆก็ได้กลิ่น รอยยิ้มที่สดใสเหมือนดอกไม้ที่เบ่งบานในยามเช้า ถ้อยคำที่เอ่ยเอื้อนออกมาจากริมฝีปากบางนั่นดั่งน้ำหวานที่น่าลิ้มลอง ใครได้ยินก็พากันหลงไหล ใบหน้าที่สวยหวานดั่งเกสรที่ชวนให้หมู่แมลงเข้าไปดอมดม ถ้าผมรู้สึกแบบนี้กับใครสักคน มันคงจะเรียกว่าความรักได้แล้วใช่มั๊ยครับ และตอนนี้คนที่ผมเล่าให้ฟัง เค้าอยู่ตรงหน้าผมแล้วนี่งัยครับ

“พี่ครับ มีคนฝากดอกไม้มาให้ครับ”

“ห๊า!! ของพี่หรอครับ น้องรู้มั๊ยครับว่า ใครเป็นเจ้าของดอกไม้อะครับน้อง”

“รู้ แต่ไม่บอก ฮ้าๆๆ ไปก่อนนะครับพี่สุดหล่อ”

ผมรับดอกไม้แล้วปักลงในแจกัน นี่ก็ดอกที่ 28 แล้วสินะ เจ้าของดอกไม้คือใครก็ไม่รุ และที่แปลกนะครับ ดอกไม้ที่ให้ก็เป็นดอกที่น้อยคนจะรู้จักครับ ดอก rose campion มีคนบอกผมมาครับ เพราะผมก็ไม่รุจักเหมือนกัน แฮ่ๆๆ ผมป่าวโง่น๊า ก็ผมมันเจ้าของร้ายกาแฟหนิครับไม่ใช่เจ้าของร้ายดอกไม้ซะหน่อย ไม่รู้ก็ไม่เห็นแปลกเลยเนอะ

“ริทลูกค้าเรียกรับออเดอร์แหนะ แหมมัวแต่ชื่นชมดอกไม้อยุนั่น พ่อคนหล่อเสน่ห์แรง” ดูไอเซนมันสั่งผมอีกแล้วครับ ทีตัวเองหละนั่งฟังเพลงสบายใจอยุหน้าเคาเตอร์ ชิส์

“คร้าบบบ มาแล้วครับจะรับอะรัยดีครับ ตอนนี้ร้านเรามีโปรโมชั่นนะครับ รับกาแฟอะไรก็ได้แก้วใหญ่คู่กับสตอเบอร์รี่ชีสเค้ก จะได้คูปองส่วนลดในกาแฟแก้วถัดไปอีก 30%เลยนะครับ ตกลงสนใจจะรับอะรัยครับ”

“งั้นเอาอย่างที่พี่ว่าก็ได้ครับ”

“แล้วกาแฟจะรับเป็นอะไรดีครับ” ผมถามพรางยิ้มแฉ่ง

“เออ แล้วแต่พี่อะครับ ขอแค่อย่าหวานมากเท่านั้นอะครับ เพราะว่าตอนนี้ผม เออ..ผม”

“มีอะไรหรอครับน้อง บอกพี่ได้น๊า ชอบแบบไหนเดี๋ยวพี่จัดให้สุดฝีมือเลย”

“คือ เออ....ไม่มีอะรัยครับ ผมขอเข้าห้องน้ำหน่อยนะครับพี่”

“อะ ได้ครับ ตรงไปเลี้ยวซ้ายนะน้อง”

น้องเค้าเดินเข้าห้องน้ำไปแล้วครับ แถวระหว่างทางยังเดินชนนู่นชนนี่ แต่เด็กสมัยนี่นี้โตเร็วจัง เด็กแค่มัธยมทำไมตัวสู๊งสูง เอ๊!!หรือว่าผมมันเตี้ยเองหว่า หง่า ไม่จิผมออกจะสูงชะรูด เนอะรีดเดอร์เนอะ

“เซนนนนนน เซนว่าน้องคนนั้นเค้าดูแปลกๆมั๊ยอะ”

“แปลกตรงไหน น้องเค้าก็ดูหล่อดีออก” เซนมันพูดไปชงกาแฟไป

“ฮั่นแน่ เด๋วนี้หัดชมคนหล่อนะ แต่นั่นเด็กนะเซน เซนจะกินเด็กหรอออ ไม่ได้นะคนนี้ห้าม ฮ้าๆๆ” ผมแกล้งแซว พรางเอานิ้วไปเขี่ยหูเซนเล่น

“ริท อย่ามาทำแบบนี้ เด๋วคนอื่นเค้าจะเค้าใจผิด ว่าเซนชอบของแปลก” เซนมันว่าเค้าอ่ารีดเดอร์ ดูนั่นมันยังมาหัวเราะเยาะอีก

“เซนหนะ ไม่เล่นด้วยแล๊ว ไปคุยกะลูกค้าดีกว่า โน่นน้องคนนั้นเค้าออกมาแล้ว ริทไปนั่งคุยเป็นเพื่อนน้องเค้าดีกว่าคุยกะแมวตั้งเยอะ”

“เห้ยยยย ริทว่าใครแมวห๊า” ไม่ทันแล้วครับ ฮ้าๆๆ ผมเอาคืนเซนสำเร็จ ริทดีใจคร้าบบ ว่าแล้วผมไปหาน้องเค้าดีกว่า ไม่รุสิครับ ผมรุสึกว่ามีอะไรแอบแฝงอยุในตัวน้องเค้า เรดาห์ผมแม่นนะคร้าบจะบอกให้ อิอิ

ICE PART

เฮ้อออ ผมไม่เคยใจเต้นแรงแบบนี้เลยครับ ที่ต้องหนีไปเค้าห้องน้ำเพราะผมทำตัวไม่ถูก แถมยังแอบเปิ่นให้พี่เค้าเห็นด้วย อายโคตรอะครับ ตอนนี้ผมก็มานั่งกินกาแฟอยุที่โต๊ะ ขมก็ขม แต่ผมก็ต้องกินอะครับ เพราะใครนะหรอ ก็เพราะคนหน้าตาน่ารักคนนั้นงัยครับ คนที่กำลังเดิน เข้ามาหาผม เฮ้ยยย เดินเข้ามาหาผมจริงๆด้วยย ยิ้มแป้นแล้นมาเชียว แล้วผมจะทำงัยดีครับเนี่ย ใจผมเต้นแรงไม่ไหวแล้วคร้าบบ

“สวัสดีอีกรอบนะครับน้อง พี่ขอนั่งด้วยคนได้ม่ะ”

“เออ ไม่ได้ครับ แหะๆ”

“หืมมม น้องพูดจริงหรอเนี่ย น่าตาก็ดี ทำไมใจร้ายจังหงะ” ผมป่าวใจร้ายนะครับพี่ แต่ผมตื่นเต้น

“ผมพูดเล่นอะครับพี่ เชิญนั่งครับ” ผมว่าพรางหลบตา อย่ามายิ้มแบบนี้ได้ไหม แค่นี้ผมก็ถอนตัวไม่ขึ้นแล้วนะครับ

“น้องชื่ออะรัยหรอครับ พี่ชื่อพี่ริทนะ น้องเป็นลูกค้าประจำของร้านพี่ แต่พี่ก็ยังไม่ได้เข้ามาทำความรู้จักสักที”

“ผมไอซ์ครับ” ผมกล่าวสั้นๆ ก็คนมันเขินจะให้พูดอะไรหละครับ

“น้องไอซ์ดูหน้าแดงๆนะครับ ไม่สบายรึป่าวเนี่ย” พี่ริทเค้าไม่ใช่แค่พูดอย่างเดียวครับ เค้าเอื้อมมือมาแตะที่หน้าผาก แล้วย้ายมาที่แก้ม ผมไม่เคยได้ไกล้กับพี่เค้ามากขนาดนี้เลย ใกล้จนผมได้กลิ่นพี่เค้า กลิ่นหอมอ่อนๆเหมือนตอนที่ผมเดินผ่านทุ่งดอกไม้ ตอนนี้ผมรู้สึกตัวเบาหวิว เหมือนลอยอยู่บนอากาศ

“ไอซ์ น้องไอซ์ครับ เป็นอะรัยรึป่าว พี่เรียกตั้งนานก็ไม่ได้ยิน”

“อ้อ ป่าวครับ ผมไม่ได้เป็นอะรัยครับพี่” ผมไม่ไหวจริงๆครับกับคนนี้ ผมควรจะทำยังงัยดี

“น้องไอซ์ดูเหม่อๆนะ เหมือนกับว่า...”

“เหมือนอะรัยครับพี่”

“เหมือนคนมีความ...รัก” หืมมม หรือพี่ริทรู้ว่าผมแอบชอบพี่เค้า และอยุดีดีพี่เค้าก้อเอามือทั้งสองข้างมาจับที่แก้มทั้งสองข้างผมครับ

“ใช่แน่ๆเลย บอกพี่หน่อยสิ ว่าไปแอบชอบใคร เรื่องความรักเนี่ย ปรึกษาพี่ได้นะ ความจริงก้อปรึกษาได้ทุกเรื่องนะ ยกเว้นเรื่องเงิน ฮ้าๆๆๆ” ยังมาตลกอีกนะครับพี่ พี่รู้มั๊ยพี่ทำผมเขินจะแย่อยุแล้วเนี่ย

“ฮ้าๆๆ จะว่าไปก้อใช่ครับ ผมแอบชอบคนๆหนึ่งๆ แต่ผมไม่กล้าบอกเค้าหรอกครับ เพราะคิดว่ายังงัยเค้าคงไม่ชอบผมหรอก”

ผมเล่า พรางมองตาพี่ริท

“ทำไมสารภาพรักเค้าไปหละ ไม่แน่เค้าอาจจะแอบชอบไอซ์อยู่ก้อได้นะ” พี่ริทพูดพรางเดินไปหยิบดอกไม้ที่แจกัน

“อย่างดอกไม้พวกเนี้ย เค้าเอามาให้พี่ทุกวันเลยนะ วันละดอก น้องไอซ์รู้ม่ะว่ามันคือดอกอะรัย”

“มันก็คือดอก rose campion งัยครับ” นี่พี่ริทเค้าไม่รู้จักจริงๆหรอเนี่ย ผมแอบเสียใจหนะครับ

“แต่แปลกน๊า ดอกไม้ตั้งเยอะแยะ ทำไมเค้าถึงเลือกดอกประหลาดนี้มาให้พี่น๊า”

“ก็คงเพราะความหมายหละมั้งครับ ดอก rose campion ภาษาดอกไม้มันหมายถึง ‘แค่รับรักฉันไว้ก็พอ’” ผมบอกพี่ริทไป นี่ตกลงที่ผมทำเพื่อพี่เค้า พี่เค้าไม่เคยรู้เลยหรอเนี่ย ผมเศร้าอะครับ

“ว้าวววว โรแมนติกจังเนอะ หอมด้วยไอซ์ลองดมสิ” พี่ริทพูดพรางยื่นดอกไม้มาให้ผมดม

“ก็หอมดีนะครับ พี่ริทชอบมันมั๊ยอะครับ” ผมว่าพรางก้มหน้า ก้อมันเขินหนิครับ ถึงแม้ผมจะแอบงอลๆพี่เค้าก้อเหอะ แต่เพราะพี่เค้าทำตัวน่ารักแบบเนี่ย ผมเป็นอันต้องไปไม่เป็นทุกทีเลย

“ชอบสิ แล้วไอซ์อยากได้กลิ่นอะไรที่มันหอมกว่านี้มั๊ยล่ะ” พี่พูดพรางจ้องตาผม

“อะรัยหรอครับ”

“อยากรู้ต้องหลับตาก่อนสิ” ผมหลับตาลงอย่างว่าง่าย ผมเป็นเด็กดีเนอะครับว่าม่ะ พี่ริทให้ทำอะรัยผมทำหมด

ฟ๊อดดด ผมได้กลิ่นแล้วครับ เป็นกลิ่นหอมที่ทำให้ผมใจเต้นแรงที่สุดตั้งแต่เกิดมาก็ว่าได้ และที่สำคัญมันไม่ใช่แค่กลิ่นครับ แต่สัมผัสนั้น มันคือสัมผัสที่ผมใฝ่หาจากคนๆนี้ และวันนี้พี่เค้าก้อมอบมันให้กับผม

“พี่ริท พี่ริทให้ผมหอมแก้ม นี่มันหมายความว่า..”

“ฮ้าๆๆๆ ทำไมไอซ์ต้องทำท่าตกใจขนาดนั้นด้วยอะ ก็ไอซ์ไม่ใช่หรอที่เป็นเจ้าของดอกไม้อะ” พี่ริทพูดพรางก้มหน้าหัวเราะแบบเขินๆ อ๋ออย น่ารักไม่ไหวแล้วครับ

“พี่ริทรู้......ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ”

“อยากบอกว่า เมื่อกี้แหละ” พี่ริทพูดพร้อมเอื้อมมือมาจับมือผม

“จะจีบคนอื่นเค้าอะ ก้อหัดแสดงออกบ้างนะ ภาษาดอกไม้อะมันหวานก็จริง แต่ภาษากายอะมันก็สำคัญนะรู้มั๊ย” ว่าแล้วพี่ริท       ก้อลุกขึ้น แล้วเดินกลับเข้าไปที่เคาท์เตอร์

“เอ้อ ไอซ์ พรุ่งนี้ไม่ต้องเอาดอก rose campion มาให้พี่แล้วนะ เพราะพี่รับมันไว้แล้วหละ และอีกอย่างพรุ่งนี้พี่ว่าจะปิดร้านนะขี้เกียจอะ พอดีว่าจะรอให้คนชวนไปเดท ส่วนจะไปกี่โมงก้อโทรมาตามเบอร์ที่หน้าร้านละกันนะ ไปดีกว่า พูดเยอะก้อเขิน ฮ้าๆๆ”

สาบานได้มั๊ยครับว่านี่คือเรื่องจริงไม่ใช่ฝัน รีดเดอร์ครับ นี่พี่ริทเค้ารับรักผมแล้วใช่มั๊ยครับ ผมงงไปหมดแล้ว สรุปคือผมต้องทำยังงัยต่อ พี่ริทอย่าเพิ่งไปสิ มาคุยกันให้รู้เรื่องก่อนน๊า