คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ 2 ติดบ่วง [70%]
บทที่ 2
ิบ่ว
“ั้น เป็นันเอที่อยาเล่นับไฟ แ่ไม่เป็นไรหรอ ไม่ว่าารเมือหรือไม่ารเมือ ัน็อยาอยู่ับนาย”
ายหนุ่มยยิ้มมุมปาอย่าผู้มีัย ่อนใบหน้าลไปประบเรียวปาสวย ูลืนวามนุ่มละมุนราวับนมปััอบ ไม่รู้เพราะอะไรหลัูบแรเมื่ออนลาวันเา็อยาูบเธออีหลาย ๆ รั้
เลีนเผยอปารับลิ้นร้อนให้สอเ้ามา ูบอเาเร่าร้อนนทำให้ร่าายเธออ่อนยวบเหมือนเทียนที่หลอมละลาย แบบนี้สินะถึไ้มั่นใในัวเอนัว่าผู้หิะรัะหล
หึ! หลัาเห็นภาพเมื่อวานแล้วบอเลยว่าหลไม่ล
มือให่ที่รึแนเธอไว้เลื่อนมาประอใบหน้าเธอไว้ เลีนึวามือุมท้ายทอยเา ระับเรือนผมเาแรทีเียวเพื่อบัับให้ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนไหวามใเธอ พอไ้เป็นฝ่ายุมเมหิสาวัริมฝีปาล่าอเาไม่แรเท่าไหร่นั เธอรั้เาออแ่็ามไปูบล้ายะยั่วยวน เธอรู้สึถึแรัืน่อ้านทว่าเธอรั้เาเ้ามา
อศาแทบาอาาศหายใ ไม่ิว่าเธอะูบเ่นานี้ แถมรสูบ็หวานล้ำน่าิใ แม่นาฟ้าในปีบาำลัใ้รไฟััและแผเผานเาเียนมอไหม้ ัไม่มั่นใแล้วว่าหาลึึ้ันไปมาว่านี้เาะบอัวเอไม่ให้หวแหนเธอไ้ไหม เพราะเาไม่เยแบ่อัวเอให้ใรเสีย้วยสิ
แ่อย่ายัยนี่มันะน่าหวนานั้นเลยเหรอ หวัว่าไม่แ็เหมือนท่อนไม้อนเาเมเลิฟนะ อศาพยายามะวบุมเธออีรั้ทว่าหนนี้หิสาวผละออแล้วแล้หาว
“ห๊าว... ่วัเลย”
เรียวปาอวบอิ่ม่ำเยิ้มแ่น้อยว่าวา เาถูเผารออยู่้าายแ่หิสาวยิ่ว่าใร้ายไม่ยอมมอบวามายอันแสนหวานลับหยิบยื่นวามทรมาน้วยราะที่ร้าวรานว่าแผลพุพอ อศาระาุนอนอเธอนี เผยให้เห็นเนินอสวยและเรือนร่าสมส่วนน่ามอ เลีนหัวใแทบวายทว่าไม่ยอมเสียอาาร ไม่ใหรือโวยวาย เพียแ่รั้มือที่ำลัะัารับเสื้อในเอาไว้
“ทำไม” วาอศาเือแววไม่พอใ “ไม่อยาเล่นับไฟสมใเธอเหรอ”
้วยารนอนับเาเนี่ยนะ?
เลีนเยาะเาในใ ไม่มีอะไรโ่เ่าว่าวามทะนัวและูหมิ่นนอื่นที่เาแทบไม่รู้ั ใ่ะมีแ่เาที่เสแสร้ เธอเอ็แสร้เป็นนที่เาิมาลอเหมือนัน ริอยู่เธอเห็นแ่ัวเพราะไม่อยาเสียเาไป แ่มันเทียบับำลวที่เาพร่ำและวามระยำที่เาทำไม่ไ้เลย
เลีนระบายยิ้มแ่แวบหนึ่แววเ็บแ้นวาบเ้ามาในวา ทว่ารลีบปานุ่มบนหลัมือเาอย่าเว้าวอน พัพาวามปรารถนาที่เธอเอเป็นนผลัไสให้เ้ามาล้ำลายหัวใราวไอเย็นาแผ่นน้ำแ็มหึมานเาร้าวลึทรมาน
“ันเป็นเมนส์”
อศานิ่วหน้า แสลายอย่าสิ้นหวั ะเียวันัสสัย วันนี้เลีนทั้เย้าหยอและหลอล่อเพื่อพาเามาอยู่ในุนี้แล้วปล่อยให้เาลเอยลอยว้า แท้ริแล้วเธอิอะไรอยู่ แ่เลีนไม่ปล่อยให้เาินาน เธอรั้มือเาลไปสัมผัสลาหว่าา อศาใเือบึมือออ
“ไม่้อใ” เธอบอ “มันไม่เลอะ ันแ่ให้นายับูว่าันใส่ผ้าอนามัย ไม่ไ้โหนายเพื่อเอาัวรอริ ๆ”
“ไม่ไ้ลัวเลอะ” แ่เาลัวเธอ… อศาลอบลืนน้ำลายลอ ้อนเนื้อในอ้ายเ้นแรล้ายะทุละออมาให้เาอับอาย
**************************
วัใันไปเลยยยย
ความคิดเห็น