หัวใจในกรงขัง

เพราะรักของเขาคือความเกลียดชัง
หัวใจที่ถูกขังจึงรอวันโบยบิน

+ + +

คำเตือน : 
นิยายเรื่องนี้ มีคำหยาบคายปรากฏอยู่ในบทสนทนาของตัวละคร 
ท่านใดรับไม่ได้ให้ผ่านไปเด้อ อัปให้อ่าน 70% ของเนื้อเรื่องทั้งหมดค่ะ 

ตัวอย่างพอหอมปากหอมคอ

“ระหว่างเรามันมีแต่เรื่องน่าขยะแขยง”
“คุณอ้าย...”
“เธอคิดว่าฉันทนได้หรือที่จะต้องตื่นมาเจอหน้าเธอทุกวัน อย่าพยายามบอกให้ฉันลืมเรื่องแย่ ๆ 
ที่เธอกับพ่อเธอทำ...เพราะฉันพยายามลืมมันมาทั้งชีวิต แต่มันก็เป็นอย่างที่เธอเห็น!”
ไม่มีถ้อยคำใดเอื้อนเอ่ย มีเพียงเสียงสะอื้นเท่านั้นที่ไม่ว่าจะพยายามสักแค่ไหน ก็กลั้นไม่ได้สักที
“ให้เราจากกันด้วยดีเถอะ”
“…” 
พสิกาหาเหตุผลที่จะยื้อกันต่อไปไม่ได้อีกแล้ว เธอยกมือกุมหัวใจ 
แข้งขาอ่อนแรงจนต้องนั่งลงกับเก้าอี้ใกล้ ๆ
ความเสียใจในวันนี้สาหัสเกินกว่าจะรับไหว... แต่พสิกาต้องตัดสินใจ
“หรืออยากจะทนอยู่กับผู้ชายที่ไม่เคยเกลียดเธอน้อยลงสักนาที... ก็คิดเอา”

+ + +

 คอมเม้นต์ = 1 กำลังใจของนักเขียน