ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Begin Under The Moon

    ลำดับตอนที่ #1 : ชีวิตใหม่

    • อัปเดตล่าสุด 2 พ.ย. 54


       ฉันกับเคที่ย้ายมาอยู่บ้านขนาด 2 ห้องนอน มีลำธารและสะพานไม้เพื่อข้าม ไปอีกฝั่งซึ่งเป็นป่าที่เต็มไปด้วยต้นไม้เขตหนาวที่ฉันไม่รู้จักบ้านเราอยู่ทางใต้ ของเมืองจูนิว มลรัฐ อลาสกา ฉันชอบอากาศหนาวของอลาสกา ไม่ใช่ว่าฉันไม่ชอบแท๊กซัสนะฉันชอบที่นั่นเหมือนกัน.และในเมื่อฉันย้ายมาที่นี่ฉันจึงต้องหาเพื่อนใหม่ซึ่งไม่ยากเลยสำหรับฉันสาวป๊อปปูล่าห์ของโรงเรียน ไม่ใช่เพราะฉันเป็นลูกสาวของจิตแพทย์ที่เก่งที่สุดในเมืองหรือลูกสาวของ นายพลที่เข้มงวดที่สุดของทหารม้าแท๊กซัส แต่เป็นเพราะส่วนสูง 6 ฟุต 1 นิ้ว ผมสีน้ำตาลแดงเป็นลอนยาวถึงกลางหลัง ดวงตาสีควันบุหรี่ กับผิวสีขาวซีดและที่สำคัญฉันมีเขี้ยวคมกริบที่ซ่อนอยู่ภายใต้ฟันขาวเรียงกันอย่างเป็นระเบียบมันจึงทำให้ฉันเป็นสาวฮอตที่สุดในโรงเรียน การที่ฉันมีผิวซีดและเขี้ยวคมกริบแม่ของฉันก็เป็นเช่นกันแต่แตกต่างกันที่สีผม เคที่มีผมสีน้ำตาลทอง และเท่าที่ฉันจำได้หน้าแม่ของฉันไม่เคยเปลี่ยนแปลง ไปจากเดิมเลย ท่านสวยไม่เคยเปลี่ยน
     "แม่คะ ! ที่นี่มีที่ไหนน่าสนใจบ้างคะ ? "
     " ลูกอยากไปไหนหล่ะจ๊ะ ? รอแม่จัดมุมนี้เสร็จเดี๋ยวเราจะไปในเมืองกัน
    ลูกคิดว่าไง จ๊ะ ? " เคที่ถามฉันพลางเก็บหนังสือนิยายสอบสวนของเธอเข้าชั้นและลุกขึ้นมายืนกอดอกหน้าฉัน
     "ที่ไหนก็ได้!ถ้าเข้าไปในเมืองก็เยี่ยมไปเลยค่ะวิเศษมาก"ฉันพูดอย่างเริงร่าและก็เข้าไปกอดเคที่แบบเด็กๆจนเคที่หัวเราะออกมาจนฉันก็อดหัวเราะตามไม่ได้ !!!
      กริ๊ง กริ๊ง !! เสียงออดประตูบ้านฉันดังขึ้นฉันจึงวิ่งออกไปดูและเคที่ตามไปติดๆแขกของเราเป็นหญิงวัยกลางคนรวบผมหางม้า มีผมสีบอร์น รูปร่างท้วม เธอทาปากสีแดงกับชุดเดรสลายจุดสีขาวรองเท้าคัชชูสีแดงติดโบว์เล็กไว้ด้านข้าง ฉันดูแล้วเธอท่าทางเป็นคนอารมณ์ดี ข้างๆเธอมีวัยรุ่นชายคนหนึ่งรุ่นราวคราวเดียวกับฉัน เขามีผมสีบอร์นเช่นเดียวกับเธอแต่ไม่ค่อยจะเป็นทรงเท่าไหร สวมเสื้อยืดสีดำ และกางเกงยีนส์ขาเดปกับรองเท้าคอนเวิร์สสีแดง เขายิ้มให้ฉันอย่างเป็นมิตร ก่อนที่แม่ของเขาจะเอ่ยทักทาย
     "สวัสดีค่ะ คุณวิลโล่ว์ ดิฉัน โรส ชีเบอร์ และนี่อเล็กซ์ ชีเบอร์ ลูกชายดิฉัน
    ยินดีต้อนรับสู่ จูนิวนะคะ " คุณนายชีเบอร์ ยิ้มกว้างให้เคที่
     "ค่ะ ขอบคุณนะคะ คุณนายชีเบอร์ ดิฉัน เคที่ วิลโล่ว์ และนี่ลูกสาวฉันค่ะ
    ลูซี่ สวอฟ์ ฉันคิดว่าอายุน่าจะไล่เลี่ยกับพ่อหนุ่มอเล็กซ์นะคะ " เคที่ตอบและยิ้มหวานให้ทั้งสองแม่ลูก
     "คุณสวยมากนะคะ เคที่ ว่าแต่คุณทำงานที่โรงพยาบาลใช่ไหมคะ ? "
     "ใช่ค่ะ ฉันเป็นจิตแพทย์หน่ะค่ะ แต่อย่าคิดว่าฉันเพี้ยนนะคะ " หลังจากเคที่พูดจบ พวกเราทั้ง 4 คน ก็ระเบิดหัวเราะออกมากันชุดใหญ่ ฉันเลยตัดบทด้วยการชวนแขกของเราเข้าบ้าน
     " คุณนายชีเบอร์คะคุณมีเวลาสักหน่อยไหมที่เราจะเข้าไปในบ้านกัน ไปดื่มชาหน่ะค่ะ " (เคที่มาจากอังกฤษ เลยมีวัฒนธรรมยามบ่าย)
     "โอ้วว วว.. แน่นอนจ้ะ เป็นเกียรติมากแม่หนู ลูซี่ "
     พวกเราเลยเดินไปที่ห้องรับแขก และเคที่ก็กระซิบข้างหูฉันว่า
     "ลูกเยี่ยมมากเลยจ้ะ ลูซี่ของแม่ "
     "แล้วคุณไม่เข้าไปเหรอ ? " ฉันถามอเล็กซ์ เด็กหนุ่มที่ฉันเพิ่งรู้จัก ซึ่งยืนพิงประตูบ้านฉันอยู่
     "ไม่หล่ะ ผมว่าเราน่าจะออกไปเดินเล่นกันคุณจะคิดว่าไงครับ ? "
     เขาตอบอย่างสุภาพ ฉันไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนพูดจาให้เกียรติผู้หญิงเท่าเขามาก่อนเลย ฉันยืนอิ้งก่อนจะตอบกลับไปอย่างสุภาพเช่นเดียวกัน 
    "ถ้าคุณคิดว่าฉันสมควรจะไป ฉันก็จะตอบรับคุณค่ะ "
     "ด้วยความยินดีครับ "
     เราเดินข้ามสะพานเล็กๆเข้าไปในป่าข้างบ้านฉัน เขาเริ่มสนทนาก่อน
     "ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่หล่ะครับ ลูซี่ ? "
     "เรื่องมันยาวหนะค่ะ แต่ฉันคิดว่าจะพอเล่าให้คุณฟังบางส่วนได้ "
     "ถ้ามันลำบากใจก็ไม่เป็นไรครับ "
     "ไม่เลยค่ะ ฉันยินดี . คือพ่อแม่ฉันหย่ากันหน่ะค่ะ หลังจากแต่งงานกันมา 18 ปี คือเคที่แม่ของฉันทนกับฟินน์มานานมากแล้วนะคะ ท่านก็ไม่ต้องการจะหย่าหรอก แต่ท่านไม่อยากหัวเสียกับความมีทิฐิของฟินน์ และท่านกลัวว่าฉันจะเป็นเด็กมีปัญหาด้วย ตอนนี้ฉันก็ 17 แล้ว ก็พอรู้อะไรเป็นอะไรก็เลยเลือกทางนี้ค่ะ " ฉันตอบอเล็กซ์อย่างจริงใจ บอกตรงๆนะฉันรู้สึกอบอุ่นและเหมือนมีแรงดึงดูดระหว่างเรา เขามีเสน่ห์มาก
     "อ่อครับ เคที่คงรักคุณมากเลยนะครับ . พ่อแม่ผมเสียชีวิตตอนผมอายุ 5 ขวบ หลังจากนั้นโรสก็รับผมมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม โรสเธอน่ารักนะครับ ถึงรายได้จากการเป็นแม่ครัวในโรงอาหารของโรงพยาบาลจะไม่มากมาย แต่เธอไม่เคย ทำให้ผมมีปมด้อยเลยแม้แต่น้อย "
     "ค่ะ ฉันก็คิดว่าโรสก็รักคุณเหมือนกันนะคะและฉันก็เสียใจเรื่องพ่อแม่ของคุณ ด้วยค่ะ " ฉันตอบพลางยิ้มกว้าง และอเล็กซ์ทำสีหน้าตกใจ
     "เฮ้ยย ยย ขอโทษนะครับ ผมไม่คิดว่าจะมีใครมีเขี้ยวยาวสวยและแหลมคมมากขนาดนี้ นอกจาผมมันทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ เวลาเอ่อ ออ... จูบใครหน่ะครับ พอผมเห็นคุณมีมันเหมือนกันทำให้ผมมีความรู้สึกแปลกใจมาก"
     "จริงๆหรอคะ ? ฉันก็ดีใจค่ะ ไม่ใช่ฉันคนเดียวนะคะ เคที่ก็มีค่ะ "
     "ผมว่าเราน่าจะมีอะไรๆเหมือนกันนะครับ "
     "ฉันก็คิดอย่างั้นเช่นกันค่ะ ! "
     ..........................................................
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×