คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 1(2)
รถยน์ันสวยแล่นเ้ามาอที่หน้าบ้านหลัให่ าอินหันไปสะิหลานสาวนสวยที่อามมาเป็นเพื่อนให้ลารถเมื่อรถอสนิทแล้ว อรรัมภาวาสายามอบ้านหลัาม้วยวามื่นะลึ ะเรียว่าฤหาสน์็ไม่ผินั ามาทำอะไรที่นี่ันนะ หรือว่าะพาเธอมาส่ให้นายหัวนนั้น
“เป็นอะไรไปมโนราห์” าอินร้อถาม้วยวามเป็นห่ว เมื่อเห็นวหน้าสวยใสอหลานรัีราวไ่้ม
“เอ่อ ปละ เปล่า้ะ” อรรัมภาำลัะอบออไป ็พอีับร่าสูส่าอเ้าอบ้านหลัามเินลมาาบันไั้นลอย ที่อยู่บนั้นสออัวบ้าน โยมีบันไหินอ่อนทำออ้าน้า้วย สาวน้อยถึับเบิาึ้นมอ้วยวามทึ่ปนื่นะลึ โอ๊ย นี่ทำไมเาออแบบบ้านไ้สวยมีลูเล่นถูใเธอั
“สวัสีรับนายหัว มโนราห์ไหว้นายหัวะนุ้ย” าอินยมือไหว้นายเพทาย่อนะหันไปบอหลานสาวนสวย ให้ไหว้เ้าหนี้รายให่ นที่ะ่วยผ่อนหนัให้เป็นเบาไ้
“สวัสี่ะนายหัว” อรรัมภายมือึ้นไหว้อย่าสวยาม ามประสานมือไม้อ่อนเพราะเป็นนามโนราห์ นายเพทายรับไหว้ พยัหน้ายิ้มๆ อย่านึเอ็นูในิริยาอันอ่อน้อยน่ารัอเ็สาว
ไม่นึแปลใเลยว่าทำไมะโพนถึอยาไ้ัวเ็สาวรหน้า ไปทำานัอ ะเรียว่าเอาไปเป็นเมียเ็บ็ไม่ผินั หน้าาสะสวย ผิวพรราวใสนวลเนียนราวลูสาวผู้ี แบบนี้ไอ้ลูายัวแสบะอบไหมนะ
ะูน่าเลียเินไปไหมที่เาะทำแบบเียวันับะโพน อสาวน้อยนานี้มาให้ลูาย นายเพทายิว่าเพลบอ้ออบและพึพอใในัวสาวามนนี้ไม่มา็น้อย นาเาแ่ๆ ยัมอเห็นวามสวยามหาัวับยา วามามล้ำอเ็สาวส่ประวนาามยัมีสิทธิ์ไ้ิมุ ไหนะท่าทีิริยาที่แสออมา ไม่บอ็รู้ว่าเป็นเ็หัวอ่อน ว่านอนสอน่าย เหมาะับนห่ามๆ อย่าไอ้ลูโทนอเาีนัแล
“เี๋ยวเ้าไปุยัน้าในห้อ” นายเพทายพูึ้น่อนะหมุนายเินนำหน้าาอินไป
“มโนราห์นุ้ยถ้าพ่อเ่าอยู่้านอนะนุ้ย” าอินหันมาบอหลานสาวนสวย ที่มอ้วยสายามีำถาม
“พ่อเ่าเ้าไปเถอะ้ะ เี๋ยวนายหัวะรอนะ๊ะ” ไม่ีแน่ถ้าเธอยัถ่วเวลาาไว้ เพื่อะถามเรื่อที่สสัย แล้วให้นให่นโอย่านายหัวท่าทาใีผู้นี้้อมานั่รอ อรรัมภาิในใว่า อนลับบ้าน่อยถามา็ยัไม่สาย
าอินเปิประูห้อเ้าไป็้อพบับวามโอ่อ่าหรูหราอย่าไม่าฝัน นี่แ่ห้อสำหรับรอรับแที่มาพบเพื่อพูุยธุริยัว้าวามาว่าบ้านาทั้หลั ไม่อยาะิเลยว่าห้อนอนอนายหัวับลูายที่อยู่ั้นบนะว้าให่แ่ไหน
“เ้ามานั่สิาอิน” นายเพทายเรียให้าอินมานั่ล เพื่อพูุยเราเี่ยวับสัาเินู้ และเรื่อที่นายหัวให่พยายามทำมาลอั้แ่ลูายอหัแล้วลับมาอยู่บ้าน ไม่ยอมเปิใรับใรเ้ามาามใแม้แ่นเียว พ่ออย่าเาที่รัและห่วลูายไม่อยาเห็นลูเอาแ่ม่อมเศร้าหมอ ึิหาแ่สาวๆ มาให้ลูายเลือ แ่ไอ้ัวีมันไม่สนใ สาวามไม่ว่าี่น่อี่นที่เาัหามาให้ ถูเพลบอปิเสธทุราย พอเาหามาให้อีไอ้ลูบ้า็ทำแบบเิม ไม่ปิเสธที่พ่อหามาให้ แ่็ไม่ลใยอมบหาับสรีนาไหนแม้แ่นเียว
“เรื่อเินที่าอู้มาแปแสน ันให้อี่าหาห้าแสน ทออีสิบบาทาะว่ายัไ”
“นายหัวหมายวามว่าพันปรือรับ” าอินร้อถาม้วยวามะลึ นายหัวเพทายำลัสู่อหลานสาวให้ลูายโทนใ่หรือไม่
“ันให้าเอาเินไปใ้หนี้ไอ้ะโพนแปแสน ให้อีห้าแสนและทอสิบบาท หนี้เิมที่เป็นสะสมันมานานันยให้และะืนใบโนที่นาให้้วย เพื่ออลูสาว หรือหลานสาวอานในหนึ่ให้มาเป็นเมียเพลบอลูายัน าะว่ายัไ” นายเพทายยายวาม่อยๆ พูอย่า้าๆ ให้าอินไ้ฟั และที่เาไม่เาะว่า้อหลานสาวอาอิน นั่นเป็นเพราะว่า้อาระให้ลูายไ้เลือ ที่รู้มาลูสาวาอิน็สวยามไม่แพ้ใรๆ
บาทีสเปอลูับพ่ออาะไม่เหมือนัน็เป็นไ้
แ่ถ้าเพลบอะอบ และเลือนเป็นหลานนั่นะยิ่ี
เพราะนายเพทายนึเอ็นูในัวเ็สาวนานี้มา
 |
|
ความคิดเห็น