ฟรอท นักเวทย์โลกมนุษย์

ลำดับตอนที่ #2 : ฟรอท

   ผมชื่อ ฟรอท ไฮเจิล อายุ12ปี สูง160 ชอบกินเค้กเป็นชีวิตจิตใจ และถ้าดูดีๆแล้วผมเป็นคนที่หน้าตาดีทีเดียว นิสัยร่าเริง เกลียดคำโกหก หลอกลวง และที่สำคัญ ผมเชื่อในเรื่องของเวทย์มนตร์ครับ หลายๆคนอาจคิดว่าผมบ้า แต่ผมไม่ได้บ้า เพียงแต่คิดในสิ่งที่ตัวเองเชื่อมั่นเพียงเท่านั้น ชีวิตของผมก็เหมือน เด็กอายุ 12 ปีทั่วๆไป แต่ผมก็ฝันเป็น! ผมฝันอยากที่จะสามารถใช้เวทย์มนตร์ด้วยตัวของผมเอง วันนั้นอาจมาถึง..
   และไม่แน่ อาจเป็นเช้านี้ก็ได้
   ฟรอทเดินออกจากบ้านเพื่อไปโรงเรียน เขาอยู่โรงเรียกเอกชนแห่งหนึ่ง ฟรอทก้มดูที่นาฬิกาข้อมือของเขา เวลาตอนนี้ประมาณ 7 โมงครึ่งเห็นจะได้ ฟรอทเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของตระกูล ไฮเจิล เขาจึงเป็นผู้สืบทอดตระกูลเพียงคนเดียว ดังนั้นเขาจึงเดินทางไปโรงเรียนเพียงคนเดียว ระหว่างทางมีเพียงเสียงนกร้อง + กับเสียงลมพัด นั้นพอเป็นเพื่อนร่วมเดินทางคลายความเหงาได้ ระหว่างที่เขาคิดอะไรเพลินๆอยู่นั้น ก็มีสิ่งหนึ่นชนที่ไหล่ของเขา
   "โอ๊ย!  " ฟรอทส่งเสียง
   "ขะ...ขอโทษครับ....." สิ่งนั้นตอบ และเหมือนขาดหาย
   "อ้าว ฟรอทเองหรอกหรอ?" เสียงนั้นพูดช่วงต่อ ฟังเหมือนเป็นมิตรดี
   "ไคร์" ฟรอทเรียกชื่อสิ่งนั้น
   ไคร์ คือ เพื่อนร่วมชั้นของฟรอท ผมสีน้ำตาลเข้ม สูงกว่าฟรอทเล็กน้อย
   "เมื่อกี้ขอโทษด้วยน่ะ" ไคร์เอ่ยขอโทษ
   "ไม่เป็นไร" ฟรอทรับคำขอโทษ
   "ว่าแต่ วันนี้นายตื่นเร็วจังเลยน่ะ เห็นทุกทีนายมาสาย" ฟรอทพูดปนเสียงประหลาดใจเล็กน้อย
   "อ๋อ..ก็เพราะคาบแรกวันนี้วิชาวิทย์เชี่ยวน่ะโว้ย! ขืนไปสายมีหวังเจอ'จารย์เขาด่าแย่" ไคร์ตอบฟรอท
   ถ้าพูดถึงวิชาสุดโหดประจำโรงเรียนแล้วล่ะก็ เห็นทีคงเป็นวิชาวิทยาศาสตร์เพราะอาจารย์'ไฮดร่า' เข้มงวดเอาเสียมากๆ
   ไม่กี่นาทีต่อมา ฟรอทและไคร์ก็มาถึงโรงเรียน ไคร์ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ฟรอทเดินมาถึงหน้าห้อง ถอดรองเท้าแล้วจึงเดินเข้าไปในชั้นเรียน
   ฟรอทอยู่ชั้นม.1/3 ซึ่งมีนักเรียนทั้งหมด 15 คน ชาย 8 หญิง 7 อันประกอบไปด้วย...
   นักเรียนชาย
เลขที่1 ราเฟล ไอลิช
เลขที่2 ไนเจล เฟียรลิ่ง
เลขที่3 ฟรอท ไฮเจิล
เลขที่4 รูดอฟ ไร
เลขที่5 เคน โรบูรอส
เลขที่6 ไนท ฟลามมิ่ง
เลขที่7 ไรก้า ไอเซริส
เลขที่8 ไคร์ อลัสก้า
   นักเรียนหญิง
เลขที่9   ไอเรีย ราสเซิล 
เลขที่10  คาเรน โรบูรอส
เลขที่11 คลิส เรียนต้า
เลขที่12  ฮิลด้า อาเรีย
เลขที่13  แอน คลิฟฟรอด
เลขที่14  อาริส เฟียร่า
เลขที่15  แคท มิวต้า
   เสียงในห้องเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ คงเป็นเพราะนักเรียนทุกคนมาถึงครบ 15 คนแล้ว (รวมทั้งไคร์ที่ไปเข้าห้องน้ำก็มาถึงห้องแล้ว ) ฟรอทก้มดูที่นาฬิกาข้อมือของตน ตอนนี้เวลาประมาณ 7 โมง 57
   'อีก 3 นาทีก็เริ่มเรียนแล้วซิน่ะ' ฟรอทคิดพลางหยิบกระเป๋ามาวางไว้ข้างเก้าอี้ แล้วก็นั่งลงบนเก้าอี้ที่นั่งของตน สิ่งของต่างๆในโรงเรียนนี้ยังใหม่อยู่ อาจเป็นเพราะ โรงเรียนแห่งนี้เพิ่งเปิดได้ 1 ปี ไม่กี่อึดใจต่อมา ก็มีเสียงประตูถูกเปิดออก
   'ครืน ~ '
   และคนที่เข้ามาในห้องเรียนคือ.....
   อาจารย์ไฮดร่า!
   และเพียงเศษเสี้ยววินาทีที่เธอเข้ามา ห้องทั้งห้องก็เงียบหยั่งกะป่าช้า! คงเป็นเพราะอาจารย์ไฮดร่า เพราะตาสีฟ้าของเธอ แค่มองผ่าน มันก็สื่อถึงแววตาที่เข้มข้นไปด้วยความหนักหน่วง พร้อมที่จะลงโทษผู้ที่ผิดได้ตลอดเวลา....
   'นี้ถ้าเรามีเวทย์มนตร์ล่ะก็ เราจะส่ปให้อาจารย์ไฮดร่าทำตัวน่ารักๆเลย!' ฟรอทคิด
จากนั้นเขาก็หันความสนใจมาที่การเรียนเหมือนเดิม....
   ผ่านไป 8 ชั่วโมง ~ โรงเรียนเลิก
   ระหว่างที่ฟรอทเดินกลับบ้าน เขามองนักเรียนคนอื่นๆ ที่เดินเป็นคู่เป็นกลุ่ม...
   บางคู่ ก็เป็นเพื่อน
   บางคู่ ก็เป็นแฟน
   บางกลุ่ม ก็เป็นเพื่อน
   ฟรอทเป็นคนที่เพื่อนน้อยมาก ( ที่มีก็มีแค่ไคร์กับคาเรน) อาจเป็นเพราะเรื่องที่เขาเชื่อในเวทย์มนตร์ คนอื่นๆจึงไม่ยอมรับเขา...   
   'แต่สักวันหนึ่ง เราจะต้องทำให้คนอื่นยอมรับเราให้ได้' ฟรอทคิด
   ระหว่างที่เขาคิดอะไรเพลินๆอยู่นั้น ก็มีกระดาษปลิวมาตกอยู่ตรงเท้าของเข้า ฟรอทหยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาแล้วอ่าน...
   !!!!!!!!!  
   ฟรอทถึงกับตะลึ่นทันทีที่อ่าน...
   " ห้ อ า ง ง า ดิ น ไร ม ฟา ง เรีย น "
   มันคือรหัสลับ!
   ฟรอทลองอ่านดูแต่จับใจความไม่ได้ โดยเฉพาะคำต้นที่ว่า 'ห้อางงา' จะว่าเขียนผิดก็ไม่เชิง ฟรอทจึงลองถอดรหัสลับนี้ดู.....
   เวลาผ่านไป 30 นาที ~
   ฟรอทก็ยังไขรหัสไม่ได้ ฟรอทเริ่มหงุดหงิดทั้งที่ๆไม่ควรจะเป็น  
   ระหว่างนั้นก็มีเด็กสองคนวิ่งเล่นไล่จับกัยอยู่.....เด็กที่เป็นฝ่ายหนี รีบวิ่งไปแอบหลังถังขยะ ส่วนเด็กที่เป็นฝ่ายจับ ก็วิ่งช้า หาไม่เจอจึงตะโกนออกไปว่า" คอยดูน่ะ เราจะหานาย ต้นไม้เว้นต้นไม้ ทุกซอกซอยเลย คอยดู! "
   ฟรอทหัวเราะคิกๆ 
   'หายังไงก็ไม่เจอหรอก แถวต้นไม้' ฟรอทคิดก็เพราะว่าเด็กอีกคนแอบอยู่หลังถังขยะ
   'ต้นไม้เว้นต้นไม้' ฟรอทคิด และคิดไปไกลกว่านั้น
   'ต้นไม้เว้นต้นไม้'
   'คำเว้นคำ' 
   ในที่สุดฟรอทก็คิดออก!
   เขาลองอ่านรหัสแบบคำเว้นคำดู
   "ห้างดิไรมาเรีย" ดูเหมือนรหัสบอกว่าอย่างงั้น
   ฟรอทรู้สึกยิ้มแย้ม ร่าเริง
   เพราะพรุ่งนี้เป็นวันเสาร์!
   ฟรอทรีบวิ่งกลับบ้าน ฟรอทไม่ได้บอกพ่อแม่เรื่องรหัสลับ เพียงแต่ขอไปห้าง
ดิไรมาเรีย ซึ่งแม่ของฟรอทก็อนุญาต เพียงแต่มีข้อแม้ว่าต้องกลับมาก่อน 6 โมงเย็นซึ่งฟรอทก็สัญญา
   อาจเป็นสัญญาที่ผิดหวัง......
   ฟรอทรีบกินข้าว อาบน้ำแล้วนอนแต่หัวค่ำ เพราะจะได้ตื่นเร็วๆ
   ฟรอทปิดเปลือกตาแล้วหลับไปในที่สุด...
   เพียงแต่ไม่รู้ว่า การเปลี่ยนชีวิตของเขาครั้งยิ่งใหญ่กำลังจะเกิดขึ้น 
***************************************************************************
แนะนำตัวละคร
                                                
                                                   ฟรอท ไฮเจิล