คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : มิณฑิตาซื้อของ
ตอนที่ 1 มิณฑิตาถูกส่งเข้าโรงเรียน
“องค์หญิงไพค่ะตื่นเถอะไพยะค่ะ”เสียงสาวใช้ดวงตาสีน้ำตาลแต่งตัวชาววังของเกาหลี
“อะไรวันนี้มีไรหรอสับปะรด”มิณฑิตาผมยาวถึงกลางบ่าตาตี่ๆทำให้เธอดูน่ารักน่าเอ็นดู
“ดิฉันชื่อมักกะโรนีไม่ใช่สับปะรดไพค่ะ”มักกะโรนีบอก
“คุณพ่อให้พาองค์หญิงไปซื้อของไพยะค่ะ”มักกะโรนีบอก
“ลงเมืองหรอ”มิณฑิตาถาม
“ใช่แล้วไพยะค่ะ”มักกะโรนีบอก
“ว้าวเมืองบาดาลไม่ได้ไปตั้งนานแนะ”มิณฑิตาอุทานออกมาอย่างไม่ตั้งใจ
“ก็รีบแต่งตัวสิไพค่ะ”มักกะโรนีบอกหลังจากนั้นก็ผ่านไป2 ชั่วโมง
“องค์หญิงแต่งตัวอะไรนานจิงๆ”มักกะโรนีถาม
“โถ่ต้องสวยบ้างสิ”มิณฑิตาตอบกลับ
“แล้วยังไม่รีบไปอีก”มิณฑิตาตะคอกเล็กน้อย
“องค์หญิงเสด็จ”เสียงทหารตะโกนในขณะที่มิณฑิตาขึ้นรถ
“ไปวังบาดารไอห้อย”มักกะโรนีบอกที่เต่งตัวใส่สูทรกางเกงขายาว
“อืมๆ”ห้อยตอบกลับ
“เปิดวังบาดาร”มิณฑิตาตะโกนออกจากรถมาจอดที่แอ่งน้ำแห่งหนึ่ง
“ข้าองค์หญิงแห่งเมืองlight of angle ขอเปิดพลังผ่านเมืองบาดาลด้วย”พอมิณฑิตาพูดจบแอ่งที่มีน้ำกลายเป็นน้ำวนแล้วมีพรมสีแดงทอดขึ้นมาจากนั้นรถของมิณฑิตาก็หายไป
“องค์หญิงไปโซน4c45 ไพค่ะ”มักกะโรนีบอก
“ไปทำไมโซนนั้นมีแต่ตำรา”มิณฑิตาถาม
“เสด็จพ่อจะสั่งซื้อตำราให้องค์ชายไพยค่ะ”มะกะโรนีบอก
“OKไปกันเลย4c45รถจงไปที่นั้นณ.บัดนาว”มิณฑิตาพูดจบก็มาหยุดในร้านค้าร้านหนึ่ง
“คุณตาค่ะ”มะกะโรนีเรียกคุณตาที่มีอายุค่อนค้างสูงที่กำลังนั่งขายตำรา
“มีอะไรหรอหนู”คุณตาพูดเสียงเอื่อยๆ
“ช่วยจัดตามตำรานี้ทีนะค่ะ”มะกะโรนีบอกคุณตา
“ได้นะหนูแต่ราคามันก็แพงอยู่หรอกนะ”คุณตาบอก
“ค่ะ”แล้วมะกะโรนีก็ชูตราอะไรบางอย่างให้คุณตาดู
“อย่าบอกนะว่านั้นคือ...”คุณตาพูดยังไม่จบแต่มักกะโรนีก็พยักหน้าแล้ว
“เอ่องันเดียวครึ่งชั่วโมงมาเอานะค่ะ”มะกะโรนีบอก
“จะหนู”ตาพูดเสร็จมะกะโรนีก็เดินไปหาองค์หญิง
“องค์หญิงก็ชอปปิ้งไปก่อนนะไพค่ะ”มะกะโรนีบอก
“ค่ะพี่มะกะโรนี”มิณฑิตาตอบ
“เอ่อพี่แล้วอีกกี่ชั่วโมงละ”มิณฑิตาถาม
“อ้ออีกซัก 3 ชั้วโมงนะไพค่ะ”มะกะโรนีตอบ
“งั้นขอไปซื้อเสื้อผ้านะ”มิณฑิตาถามอีกรอบ
“ไพค่ะ”มะกะโรนีตอบ
“c4850”มิ้นพูดแล้วก็หายตัวไปทันที
“ว้าวสวยจัง”มิ้นวาปมาถึงหน้าร้านค้าพอดีก็เจอเสื้อที่ถูกใจซะแหละ
“เธอก็ชอบหรอจ๊ะ”ผู้หญิงผมยาวหน้าตาดูหน้าเอ็นดูเข้ามาถามมิณฑิตา
“อืมใช่น่ารักมากเลยอะ”มิณฑิตาตอบ
“แล้วเธอชื่อไรหรอ”มิณฑิตายิงคำถาม
“อ้อนัทนะ”นัทตอบมิณฑิตา
“เรามิ้นซี่ผู้น่ารักแห่งจักวาล”มิ้นตอบนัท
“อยากอ้วก อิอิล้อเล่นนะ”นัทรีบพูดต่อเพราะมิ้นทำหน้าบูดแล้ว
“ลองไม่ล้อเล่นสิเจอดีแน่”มิ้นบอก
“เล่นๆกานนะอย่าซีเรียส”นัทบอก
“แล้วตกลงอยากได้มั้ยอะนั้น”มิ้นชี้ไปที่ชุดที่นัทบอกว่าสวย
“ก็อยากอยู่”นัทบอกกับมิ้น
“ก็ซื้อสิ”มิ้นตอบอย่าง่ายดาย
“แต่ฉันเอาเงินไปเข้าเรียนหมดแล้วอะตอนถังแตกเงินหมดไม่มีปัญญาซื้อหรอก”นัทบอกมิ้น
“อ้าวแล้วพ่อแม่ไม่ให้เงินเธอหรอ”มิ้นถาม
“ก็ให้อะแต่ให้เป็นเดือนอะ”นัทตอบ
“เลยเอาไปซื้อของไปเรียนหมด”มิ้นถาม
“ก็ใช่อะ”นัทตอบแบบอายๆ
“เวนกำ”มิ้นเอามือกุมหน้าผาก
“เรายังไม่อยากไปเรียนเลยอะอย่าว่าแต่ซื้อเลยแค่ดูยังไม่อยากเลยอะ”มิ้นบอก
“แล้วเธอไม่เรียนแล้วจะไปทำอะไรอะเดียวก็...”นัทถาม
“นอนเฉยๆมั้ง”มิ้นรีบพูดแซรก
“ว่าแต่เธอไปเรียนที่ไหนอะ”มิ้นถาม
“ก็มหาลัยเวทมนตร์อ่าจ๊ะเราดีใจมากเลยนะที่สอบติดอะ”นัทบอก
“หาไอโรงเรียนนั้นแหละที่ไม่อยากไปเรียนไม่รู้เป็นไรพ่อจะให้ไปให้ได้เลยเราละเซง”มิ้นบอก
“อ้าวดีออกเราชอบนะสวยมากๆเลยละ”นัทบรรยายสรรพคุณ
“แล้วเธอมีเพื่อนไปเรียนด้วยหรอ”มิ้นถาม
“ไม่มีหรอกจ๊ะเดียวไปหาในนั้นก็ได้นะ”นัทตอบมิ้น
ความคิดเห็น