ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ฉันชื่อบุษบา...นานาน่าน้าา 20%
"ไกด์ นี่บุษบาคู่หมั้นคู่หมายของลูก ราวกับกิ่งทองกับในหยก คางคกกับคานทอง *0* " แม่
"บอกว่า คู่หมั้นก็จบ! " ผม
"ใช่ เลย!!!!!!!!! " บุษบา
ผมอยากจะอ้วกออกมาเป็นหนอนพันธุ์สผม ตอนนี้แม่ผมกำลังแนะนำ น้องบุษบายามเช้าตามรายการเก่าแก่ของแม่ที่ชื่นชอบ! ผมไม่ปลื้มด้วยหรอก บ้าชะมัด
"กราบสวัสดีค้ะพี่ไกด์สุดหล่อ *3*"
"พี่ไกด์อย่างเดียวก็พอมั้งไอ้น้อง -.-"
"ไอหยาาาา ไกด์ พูดแบบนี้กับอาบุษบาของแม่เยี่ยงนี้ได้อย่างไร เดี่ยวเอากระบี่เฉาะรักแร้เลย " แม่ผมพูดราวกับตนเองเป็นนักรบสมัยพระเจ้ากวางตุ้งยังไม่เกิด -__-; แต่ก็เอาเถอะ ผมไม่สามารถจะทำอะไรได้นอกจากมองน้องบุษบาตั้งแต่หัวสีดำขลับยันเท้า!
"น้องสวยมั้ยค้ะ สวยล่ะเส้ >< มองนานเชียว เขิลม้วกกก -//-" ถุย! ยัยบาสะบุด หรือบุษบาอะไรเนี่ย บิดไปมา ทำให้ผมได้เห็นถึงความพริ้ว...หะ! กระ..กระโปรง สีบานเย็นกลับรูปทรงกระโปรงบานๆ บวกกับสุ่มไก่ย่อส่วน สวมเสื้อแขนยาวราวกับกระบอกไม้ไผ่โบราณ นี่อะไรกัน!!! =[]=;; .....ดอกชบา โอ้ เสื้อลาย ดอกชบา ช่างตัดกับสีบานเย็นมากกก อินดี้ไปไหนว้ะเนี่ยย -0-
"อ่ะ..เอ่อ...พี่ว่าน้องไปเอาสุ่มไก่หลังบ้านพี่มาใส่เลยเถอะถ้าจะเอาซะกระโปรงพองเป็นก้อนเมฆขนาดนี้อ่ะนะ -..- "
"พูดไม่รู้จักฟังรึไง หาาาา ว่าให้พูดกับน้องดีๆ อย่าเสียงดัง!!!!! " โอ้ยยยหยาา ม่าม้าอ้ะเสียงดัง ลำโพงที่ว่าแตกเสียงดีงวี้ดๆ ยังชิดซ้ายเข้ากำแพง! ดังไปสามบ้านแปดบ้านเลยยย
"คุณแม่คะะ อย่าว่าพี่ไกด์เลยค้ะ " น้องดอกชบา?? พูดเสียงหวานจ๋อยเป็นน้ำหวาน -0- ขนาดน้ำอ้อยยังรสปะแล่มๆ แล้วน้องแกก็หันมามองหน้าผมพร้อมกับส่งยิ้มหวานปานน้ำผึ้งยะลา!! แต่สายตาน้องอ่ะ มันสื่อประมาณว่า มึงอยากไดกูมาทำผัวมาก!! TT
"มองอะไรจ้ะ น้อง...บุดชบา " ผม
"บาสะบุด!" แม่
"บุษบง!" ผม
"ใส่สไบ!" แม่
"บุษบาจ้าาาา T^T " น้องบุษบาเอ่ย ผมที่กำลังยืนเถียงกับแม่ถึงชื่ออันไพเราะแต่แม่งไม่มีใครจำได้เลยสักกะคนนึง!!
"บอกว่า คู่หมั้นก็จบ! " ผม
"ใช่ เลย!!!!!!!!! " บุษบา
ผมอยากจะอ้วกออกมาเป็นหนอนพันธุ์สผม ตอนนี้แม่ผมกำลังแนะนำ น้องบุษบายามเช้าตามรายการเก่าแก่ของแม่ที่ชื่นชอบ! ผมไม่ปลื้มด้วยหรอก บ้าชะมัด
"กราบสวัสดีค้ะพี่ไกด์สุดหล่อ *3*"
"พี่ไกด์อย่างเดียวก็พอมั้งไอ้น้อง -.-"
"ไอหยาาาา ไกด์ พูดแบบนี้กับอาบุษบาของแม่เยี่ยงนี้ได้อย่างไร เดี่ยวเอากระบี่เฉาะรักแร้เลย " แม่ผมพูดราวกับตนเองเป็นนักรบสมัยพระเจ้ากวางตุ้งยังไม่เกิด -__-; แต่ก็เอาเถอะ ผมไม่สามารถจะทำอะไรได้นอกจากมองน้องบุษบาตั้งแต่หัวสีดำขลับยันเท้า!
"น้องสวยมั้ยค้ะ สวยล่ะเส้ >< มองนานเชียว เขิลม้วกกก -//-" ถุย! ยัยบาสะบุด หรือบุษบาอะไรเนี่ย บิดไปมา ทำให้ผมได้เห็นถึงความพริ้ว...หะ! กระ..กระโปรง สีบานเย็นกลับรูปทรงกระโปรงบานๆ บวกกับสุ่มไก่ย่อส่วน สวมเสื้อแขนยาวราวกับกระบอกไม้ไผ่โบราณ นี่อะไรกัน!!! =[]=;; .....ดอกชบา โอ้ เสื้อลาย ดอกชบา ช่างตัดกับสีบานเย็นมากกก อินดี้ไปไหนว้ะเนี่ยย -0-
"อ่ะ..เอ่อ...พี่ว่าน้องไปเอาสุ่มไก่หลังบ้านพี่มาใส่เลยเถอะถ้าจะเอาซะกระโปรงพองเป็นก้อนเมฆขนาดนี้อ่ะนะ -..- "
"พูดไม่รู้จักฟังรึไง หาาาา ว่าให้พูดกับน้องดีๆ อย่าเสียงดัง!!!!! " โอ้ยยยหยาา ม่าม้าอ้ะเสียงดัง ลำโพงที่ว่าแตกเสียงดีงวี้ดๆ ยังชิดซ้ายเข้ากำแพง! ดังไปสามบ้านแปดบ้านเลยยย
"คุณแม่คะะ อย่าว่าพี่ไกด์เลยค้ะ " น้องดอกชบา?? พูดเสียงหวานจ๋อยเป็นน้ำหวาน -0- ขนาดน้ำอ้อยยังรสปะแล่มๆ แล้วน้องแกก็หันมามองหน้าผมพร้อมกับส่งยิ้มหวานปานน้ำผึ้งยะลา!! แต่สายตาน้องอ่ะ มันสื่อประมาณว่า มึงอยากไดกูมาทำผัวมาก!! TT
"มองอะไรจ้ะ น้อง...บุดชบา " ผม
"บาสะบุด!" แม่
"บุษบง!" ผม
"ใส่สไบ!" แม่
"บุษบาจ้าาาา T^T " น้องบุษบาเอ่ย ผมที่กำลังยืนเถียงกับแม่ถึงชื่ออันไพเราะแต่แม่งไม่มีใครจำได้เลยสักกะคนนึง!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น