ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : แปลกแต่จริง...
"โหยยยยยยยยยย ! ไอ้ห่าอู่จี๊ ทำไมกูต้องมาช่วยมึงทำป้ายบ้าๆที่หน้าตัดบานเท่าสนามกีฬาทูปะเตมีเยี่ยงนี้!! " เสียงหล่อๆแบบนี้ เสียงผมเองหล่ะ
"โด่ว ไรวะแม่งงง มึงเป็นเพื่อนกูไม่ใช่อ้อวะะะะ ช่วยแค่นี้ไม่ได้หรอไงง ไอ้กร้วกไกด์ " มาทำปากยื่นปากยาวอีกนะมึง น่าถีบชิพหาย ทีอย่างนี้มาบอกว่าผมเป็นเพื่อนมัน ไอ้ตอนเจอสาวแม่งถีบหัวส่งล็อกประตูใส่กลอน!! รักกูจริงอะไรจริง -*-
ตอนนี้ผมอยู่กับไอ้อู่จี๊เพื่อนรัก(รัก?) ที่กำลังนั่งทำประติมากรรมกระดาษที่ว่าบานเท่าสนามกีฬา! มันเป็นผมงานที่ต้องนำมาประกอบกันเป็นรูปเป็นร่างที่สวยงามราวกับเทพทธิดาลงมาบังเกิด!!!!! มันใช้ในการเดินพาเหรดของรุ่นน้องสีเขียวนี่เอง - -+ ซึ่งโรงเรียนเราจัดกันทุกปี แล้ที่ไอ้อู่จี้มาทำเนี่ย ใช่ว่ามันจะเป็นคนดี มีจิตอาสาแต่อย่างใด แต่มันโดนทำโทษ! -*- เพราะออกจากสนามบาสตอนที่ยังแข่งอยู่โดยไม่บอกไม่กล่าว ทำให้ทุกคนต้องจ้าระหวั่น-0- ตามตัวสำรองแทบไม่ทันเลยโดนโคชด่าชุดใหญ่! พร้อมกับโดนลงโทษต้องมาช่วยงานคณะสีอีกกก
"ถุย รำคาณว่ะแม่งบ่นตั้งแต่หัวปียันท้ายปี ลูกเกิดยันลูกบวช ไม่ใช่เพราะมึงหรอกหรอที่ทำให้กูต้องมาทำบอร์ด งกๆๆๆอยู่เยี่ยงนี้ หัดจำใส่กะลาหัวซะบ้างงงงง " ไอ้อู่จี๊พูดพลางเอามือมายันหัวผมเบาๆ
"แล้วมึงมาช่วยกูทำหอยอะไร TT กูยอมนอนอยู่ข้างสนามเหมือนเดิมดีกว่าป้ะ จะได้ไม่ต้องให้มึงมาอุ้มไปห้องพยาบาลที่ไกลราวกับอยู่บนเขาหิมาลัย ดวงใจอัครนี ปัฐพีเล่ห์รัก วายุภัครมนตรา! กูจะได้ไม่ต้องมาช่วยมึงทำป้ายบ่ะหึ่ม!! โคตะระใหญ่โตแบบเนี่ยย " ผมบ่นอุบอิบ แต่มือผมก็ยังคงปั่นงานนี้ต่อไปอย่างไม่ลดละ
"อย่าบ่นได้ม้ายยยยย!! บ่นอย่างกับผู้หญิงเว้ยเห้ย ไอ้นี่ ถ้ารู้ว่าตัวเองเป็นต้นเหตุแล้วนั้น ก็ควรจะทำต่อไปป อย่ามารีรอ ^^ " เอ้ะ ไอ้อู่จี้ มันไม่เห็นผมทำงานหรืออย่างไร -*- ผมก็พยายามนั่งปั่นจนมือจะหดเหลือแต่หน่อ! แต่ก็เอาเถอะ ผมก็เข้าใจว่ามันอาจจะเป็นห่วงหรืออะไรซักอย่าง แต่ที่ไม่เข้าใจคือ มันจะมาให้ผมช่วยงานที่ต้องการความประณีตและสมาธิสู฿งเพื่อออ ผมไม่มีเลยสักนิด TOT
"โหยย เห้ย พวกมังยะทำงานไม่เสร็จอีกหรอวะะะ ลูกกูบวชแล่วมั้ง! "
"ไอ้ปลวก! มึงหาแฟนให้ได้ก่อนดีกว่าป้ะ มามีลงมีลูก บัดซบ!"
"เหย กูเป็นผู้หญิงนะเว้ยยยย "
"แต่ปากมึงสมชายเรียกพี่คล้าวอ้ะ -*- "
"เอออ ทำไรก็ทำ งานเสร็จเป็นพอ โอเคนะ อย่ามัวแต่ตะแลดแต้ดแต๋ จู๋จี๋ดู๋ดี๋กัน รู้ป้ะมองยังไงก็อย่างกับผัวเมียเปียผม!!"
"อะไรคือเปียผมวะ เห้ยเอาให้เคลียดิ้ วิ่งดีๆหน่อยกระโปรงจะคลุมลุงภารโรงอยู่และ ไอ้กิ้กกกก"
-*-และนี่คือบทสนทนาระหว่างไอ้ห่าอู่จี๊กับยัยกิ้ก ที่พูดจากันไม่สนใจผมที่นั่งเป็นเห็บหมา (ช่างเปรียบ- -) อยู่ตรงนี้ ประเด็นมันอยู่ที่ว่า แทนที่มันจะแก้ต่างว่าผมกับมันไม่ได้เป็นผัวเมียเปียผม! แต่มันกับข้องใจคำว่าเปียผม !! มันต้องการอะไรจากสังคมมมมม แต่ช่างเถอะ มันเป็นเรื่องเล็กๆเท่าขี้มด(มั้ง) ผมลืมบอกไป ว่า ยัยกิ๊ก คือผู้หญิงที่ปากหมา แต่คงเป็นผู้หญิงปากหมาที่หน้าตาเข้าาขั้นดี ดีเกินไปสำหรับผู้หญิงปากมหา! (ท่าจะหมาจริง ย้ำปากของเธอจัง .3. ) เอาเป็นว่ามัน สวย! แต่ปากหมา! หน้าตามันอย่างกับตุ๊กตา ปากนิด จมูกหน่อย แก้มอมชมพู แต่ขอโทษ! ผมเข็ดอย่างใหญ่หลวง ผมเคยไปจีบมัน แต่โดนด่าว่าไอ้กะปิบางลำพูน T^T ซึ่งผมก็ยังไม่เข้าใจกับคำด่านั่น สรุป มันปากเสียมากก จนตอนนี้ผมกับไอ้ห่าจี๊เป็นเพื่อกัยมันโดยปรยาย โดยที่ยัยกิ็กไม่รู้เลยว่า วันที่ผมเดินเข้าไปคุยกับมันคลานั้นและโดนด่าว่ากระปิที่เจ็บยันวันนี้ คือผมจะไปจีบมัน! - -+ ท่ามันรู้คงไม่หยุดที่ ไอ้กะปิบางลำพูนแน่ๆ
"เป็นอะไร นั่งเอ๋ออยู่นั่น - -+" อู่จี๊หันมามองผมที่กำลังเหม่อมองยัยกิ๊กที่กำลังวิ่งกระโปรงบานแทบคลุมกัวหมาแถวนั้นถึงกับชะงัก! กาวร้อนโดนมือผมเต็มๆ ตอนนี้ผมแสบไปยังกระดูกดำเลย -[]-
"โอ้ย!! เชื่ยยย!! ร้อนนนนน "
"เห้ยย มือเป็นอะไรมากป้ะวะะ อูยย แดงเลย" อู่จี๊พูดพลางพลิกมือผมเบาๆไปมา
"พอเห้อะ ไม่ต้องดูแล่ว กาวแม่งแห้งแล้ว " ผมพูดกับมันอย่างเซงๆ ก่อนเงยหน้าขึ้นมา จมูกของผมกับมันชนกันเลยฮะ แม่งมึงเอาหน้ามาใกล้กูเกินไปปป
"ฮะ! เอ้ยย...อุ้บ" อยู่ดีๆมันก็ปิดปากผมด้วยปากของมัน ปิดด้วยส้นตีนยังไม่เคืองเท่ากับปิดด้วยปากเลยนะเว้ยยย
"อะอื้อ!!" ผมพยายามดันตัวมันออกจากตัวเองจะรอดอยู่แล้วถ้าไม่ติดอยู่ที่ไอ้มือหนาๆของไอ้อู่จี้รัดรอบเอวผมอยุ่ กูหนีไม่ได้แล้ววว TT ก่อนที่มือของมันจะจับท้ายทอยไม่ให้ผมหันหน้าหนี
เมื่อไอ้อู่จี๊เห็นว่าผมไม่ยอมเปิดช่องทางให้ลิ้นร้อนๆแทรกเข้ามา จึงจัดการขบริมฝีปากผมเบาๆจนเผลอเผยปากด้วยความเจ็บ
"อื้อออ..." เรียวลิ้นแทรกเข้ามาหาความหวานอย่างช่ำชองลุกล้ำ ราวกับว่าจะสำรวจทุกซอกทุกมุม ทำไมมันเก่งนักวะ ประสบการณ์เยอะหรอมึงอ้ะ -0- ร่างสูงตรงหน้าไม่มีทีท่าว่าจะปล่อยผมให้เป็นอิสระ เนิ่นนานที่มันทั้งดูดและขบเม้ม ปากนะเว้ยไม่ใช่ไอติม!!
"หาย...จะ..ใจมะ..ออก " ผมขืนตัวอีกครั้งเมื่อรู้สึกว่าหายใจไม่ออกแล้ว อู่จี๊ละริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่งเหมือนเสียดายน้อยๆ เราสองคนนั่นเงียบๆโดยที่มือของไอ้คนข้างๆยังเกี่ยวเอวผมอยู่
"เอ่อ...เดี๋ยวกูไปเข้าห้องร้ำก่อนนะ" ผมพูดเร็วมากแล้ววิ่งออกมาจากห้อง โอ้ยยยย! มวนท้องชิบเป๋ง!!! หน้ามืดจะเป็นลม เมื่อกี้กูทำอะไรลงป้ายยยยยยย!!+__+
ผมเดินรอบโรงเรียนได้ซักพัก คิดอะไรเรื่อยเปื่อยเวลามันผ่านมาได้เกือบชั่วโมงแล่ว! ผมมามัวคิดอะไรเรื่อยเปื่อนเหมือนผีบ้าทำซากอ้อยอะไรรือออ
"เอ้า! ไอ้ห่าหอยไกด์ ไปไหนมาเกือบชั่วโมง ทีดเช่อรอมึงคนเดียวเลยนะเว้ยยย! " ไอ้อู่จี๊พูดขึ้นหลังจากที่ผมเดินขึ้นมายังห้องเรียน มันเข้าเรียนไวแฮะ ตอนแรกยังเห็นมันอยู่ในห้องทำป้ายอยู่เลย
"ทำไม ทีดเช้อต้องรอกู -0- " -___- ผมถามอย่างอึนๆ
"ไกด์ลูกรักกกกก มาเร็วมานวดให้ครูหน่อยยย *0*" โอ้ม่ายยก้อดกระดองปูดองเค็ม!! T^T ทำไมวันนี้ครูคนนี้ถึงมาสอนในคาบนี้ได้ ครูเค้าเป็นครูที่ชอบให้ผมนวดให้เป็นประจำ และแอบแต๊ะอั๋งผมอยู่บ่อยๆ -0-
"เอ้ออ ฮะ ทีดเชอ "
"ต้องเรียนที้ดเช้อว่า ทีดเช้ออ ไม่ใช่ ทีดเชอ จงพูดใหม่ ใส่ฟิลลิ่งเยอะๆลูก"
"-0- ที้ดเช้อ!"
"เป้ะ!! *0*"
"อ่าที้ดเช้อ คร้าบ ที้ดเช้อคือ ผมนวดให้หลังเลิกเรียนได้มั้ยฮะ วันนี้ผมขอนั่งจดงานก่อน ตามเพื่อนไม่ค่อยทัน *3* นะฮะ ที้ดเช้ออ "
"เอิ่ม -___- เรียกครูว่า สมปรารถเลยก็ได้นะ ที้ดเช้อ มันดูทะแม่งๆ ครูว่าเธอใส่ฟิลลิ่งมากกกกกกเกินไป อะเครร เลิกเรียนก็เลิกเรียนน *0* "
"คร้าบ *0* " ผมรีบเดินมานั่งที่เดิม พอผมนั่งไอ้อู่จี๊ก็เอาแต่พูดๆๆๆๆๆ ถามๆๆๆๆๆ จนผมเริ่มรำคาน ว่าทำไมไอ้ห่านี่พูดเยอะว่าทุกกกวันวะ -___- +
"เลิกเรียนละ กูไปแล้วนะ ไอ้หอยหลอดดด " พอเลิกเรียนผมก็รีบวิ่งออกจากห้องไป โดยที่ไม่ได้หันไปสบตามันเลย.... แปลกแต่จริง....ตอนนี้ผมรู้สึกแปลกๆในหัวใจ เพลงริงโทนโทรศัพท์คนข้างๆที่นั่งอยู่บนรถเมล์ดังขึ้น แปลกแต่จริง...บอกฉันสิว่าทุกอย่างไม่ใช่ฝัน มันเป็นรักที่กะทันหันไป แต่มอง...ยังไงมันก็ใช่!.. เพลงนี้โคตรตรงผมเลยย เชี่ย!!!!!!!!!
"โด่ว ไรวะแม่งงง มึงเป็นเพื่อนกูไม่ใช่อ้อวะะะะ ช่วยแค่นี้ไม่ได้หรอไงง ไอ้กร้วกไกด์ " มาทำปากยื่นปากยาวอีกนะมึง น่าถีบชิพหาย ทีอย่างนี้มาบอกว่าผมเป็นเพื่อนมัน ไอ้ตอนเจอสาวแม่งถีบหัวส่งล็อกประตูใส่กลอน!! รักกูจริงอะไรจริง -*-
ตอนนี้ผมอยู่กับไอ้อู่จี๊เพื่อนรัก(รัก?) ที่กำลังนั่งทำประติมากรรมกระดาษที่ว่าบานเท่าสนามกีฬา! มันเป็นผมงานที่ต้องนำมาประกอบกันเป็นรูปเป็นร่างที่สวยงามราวกับเทพทธิดาลงมาบังเกิด!!!!! มันใช้ในการเดินพาเหรดของรุ่นน้องสีเขียวนี่เอง - -+ ซึ่งโรงเรียนเราจัดกันทุกปี แล้ที่ไอ้อู่จี้มาทำเนี่ย ใช่ว่ามันจะเป็นคนดี มีจิตอาสาแต่อย่างใด แต่มันโดนทำโทษ! -*- เพราะออกจากสนามบาสตอนที่ยังแข่งอยู่โดยไม่บอกไม่กล่าว ทำให้ทุกคนต้องจ้าระหวั่น-0- ตามตัวสำรองแทบไม่ทันเลยโดนโคชด่าชุดใหญ่! พร้อมกับโดนลงโทษต้องมาช่วยงานคณะสีอีกกก
"ถุย รำคาณว่ะแม่งบ่นตั้งแต่หัวปียันท้ายปี ลูกเกิดยันลูกบวช ไม่ใช่เพราะมึงหรอกหรอที่ทำให้กูต้องมาทำบอร์ด งกๆๆๆอยู่เยี่ยงนี้ หัดจำใส่กะลาหัวซะบ้างงงงง " ไอ้อู่จี๊พูดพลางเอามือมายันหัวผมเบาๆ
"แล้วมึงมาช่วยกูทำหอยอะไร TT กูยอมนอนอยู่ข้างสนามเหมือนเดิมดีกว่าป้ะ จะได้ไม่ต้องให้มึงมาอุ้มไปห้องพยาบาลที่ไกลราวกับอยู่บนเขาหิมาลัย ดวงใจอัครนี ปัฐพีเล่ห์รัก วายุภัครมนตรา! กูจะได้ไม่ต้องมาช่วยมึงทำป้ายบ่ะหึ่ม!! โคตะระใหญ่โตแบบเนี่ยย " ผมบ่นอุบอิบ แต่มือผมก็ยังคงปั่นงานนี้ต่อไปอย่างไม่ลดละ
"อย่าบ่นได้ม้ายยยยย!! บ่นอย่างกับผู้หญิงเว้ยเห้ย ไอ้นี่ ถ้ารู้ว่าตัวเองเป็นต้นเหตุแล้วนั้น ก็ควรจะทำต่อไปป อย่ามารีรอ ^^ " เอ้ะ ไอ้อู่จี้ มันไม่เห็นผมทำงานหรืออย่างไร -*- ผมก็พยายามนั่งปั่นจนมือจะหดเหลือแต่หน่อ! แต่ก็เอาเถอะ ผมก็เข้าใจว่ามันอาจจะเป็นห่วงหรืออะไรซักอย่าง แต่ที่ไม่เข้าใจคือ มันจะมาให้ผมช่วยงานที่ต้องการความประณีตและสมาธิสู฿งเพื่อออ ผมไม่มีเลยสักนิด TOT
"โหยย เห้ย พวกมังยะทำงานไม่เสร็จอีกหรอวะะะ ลูกกูบวชแล่วมั้ง! "
"ไอ้ปลวก! มึงหาแฟนให้ได้ก่อนดีกว่าป้ะ มามีลงมีลูก บัดซบ!"
"เหย กูเป็นผู้หญิงนะเว้ยยยย "
"แต่ปากมึงสมชายเรียกพี่คล้าวอ้ะ -*- "
"เอออ ทำไรก็ทำ งานเสร็จเป็นพอ โอเคนะ อย่ามัวแต่ตะแลดแต้ดแต๋ จู๋จี๋ดู๋ดี๋กัน รู้ป้ะมองยังไงก็อย่างกับผัวเมียเปียผม!!"
"อะไรคือเปียผมวะ เห้ยเอาให้เคลียดิ้ วิ่งดีๆหน่อยกระโปรงจะคลุมลุงภารโรงอยู่และ ไอ้กิ้กกกก"
-*-และนี่คือบทสนทนาระหว่างไอ้ห่าอู่จี๊กับยัยกิ้ก ที่พูดจากันไม่สนใจผมที่นั่งเป็นเห็บหมา (ช่างเปรียบ- -) อยู่ตรงนี้ ประเด็นมันอยู่ที่ว่า แทนที่มันจะแก้ต่างว่าผมกับมันไม่ได้เป็นผัวเมียเปียผม! แต่มันกับข้องใจคำว่าเปียผม !! มันต้องการอะไรจากสังคมมมมม แต่ช่างเถอะ มันเป็นเรื่องเล็กๆเท่าขี้มด(มั้ง) ผมลืมบอกไป ว่า ยัยกิ๊ก คือผู้หญิงที่ปากหมา แต่คงเป็นผู้หญิงปากหมาที่หน้าตาเข้าาขั้นดี ดีเกินไปสำหรับผู้หญิงปากมหา! (ท่าจะหมาจริง ย้ำปากของเธอจัง .3. ) เอาเป็นว่ามัน สวย! แต่ปากหมา! หน้าตามันอย่างกับตุ๊กตา ปากนิด จมูกหน่อย แก้มอมชมพู แต่ขอโทษ! ผมเข็ดอย่างใหญ่หลวง ผมเคยไปจีบมัน แต่โดนด่าว่าไอ้กะปิบางลำพูน T^T ซึ่งผมก็ยังไม่เข้าใจกับคำด่านั่น สรุป มันปากเสียมากก จนตอนนี้ผมกับไอ้ห่าจี๊เป็นเพื่อกัยมันโดยปรยาย โดยที่ยัยกิ็กไม่รู้เลยว่า วันที่ผมเดินเข้าไปคุยกับมันคลานั้นและโดนด่าว่ากระปิที่เจ็บยันวันนี้ คือผมจะไปจีบมัน! - -+ ท่ามันรู้คงไม่หยุดที่ ไอ้กะปิบางลำพูนแน่ๆ
"เป็นอะไร นั่งเอ๋ออยู่นั่น - -+" อู่จี๊หันมามองผมที่กำลังเหม่อมองยัยกิ๊กที่กำลังวิ่งกระโปรงบานแทบคลุมกัวหมาแถวนั้นถึงกับชะงัก! กาวร้อนโดนมือผมเต็มๆ ตอนนี้ผมแสบไปยังกระดูกดำเลย -[]-
"โอ้ย!! เชื่ยยย!! ร้อนนนนน "
"เห้ยย มือเป็นอะไรมากป้ะวะะ อูยย แดงเลย" อู่จี๊พูดพลางพลิกมือผมเบาๆไปมา
"พอเห้อะ ไม่ต้องดูแล่ว กาวแม่งแห้งแล้ว " ผมพูดกับมันอย่างเซงๆ ก่อนเงยหน้าขึ้นมา จมูกของผมกับมันชนกันเลยฮะ แม่งมึงเอาหน้ามาใกล้กูเกินไปปป
"ฮะ! เอ้ยย...อุ้บ" อยู่ดีๆมันก็ปิดปากผมด้วยปากของมัน ปิดด้วยส้นตีนยังไม่เคืองเท่ากับปิดด้วยปากเลยนะเว้ยยย
"อะอื้อ!!" ผมพยายามดันตัวมันออกจากตัวเองจะรอดอยู่แล้วถ้าไม่ติดอยู่ที่ไอ้มือหนาๆของไอ้อู่จี้รัดรอบเอวผมอยุ่ กูหนีไม่ได้แล้ววว TT ก่อนที่มือของมันจะจับท้ายทอยไม่ให้ผมหันหน้าหนี
เมื่อไอ้อู่จี๊เห็นว่าผมไม่ยอมเปิดช่องทางให้ลิ้นร้อนๆแทรกเข้ามา จึงจัดการขบริมฝีปากผมเบาๆจนเผลอเผยปากด้วยความเจ็บ
"อื้อออ..." เรียวลิ้นแทรกเข้ามาหาความหวานอย่างช่ำชองลุกล้ำ ราวกับว่าจะสำรวจทุกซอกทุกมุม ทำไมมันเก่งนักวะ ประสบการณ์เยอะหรอมึงอ้ะ -0- ร่างสูงตรงหน้าไม่มีทีท่าว่าจะปล่อยผมให้เป็นอิสระ เนิ่นนานที่มันทั้งดูดและขบเม้ม ปากนะเว้ยไม่ใช่ไอติม!!
"หาย...จะ..ใจมะ..ออก " ผมขืนตัวอีกครั้งเมื่อรู้สึกว่าหายใจไม่ออกแล้ว อู่จี๊ละริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่งเหมือนเสียดายน้อยๆ เราสองคนนั่นเงียบๆโดยที่มือของไอ้คนข้างๆยังเกี่ยวเอวผมอยู่
"เอ่อ...เดี๋ยวกูไปเข้าห้องร้ำก่อนนะ" ผมพูดเร็วมากแล้ววิ่งออกมาจากห้อง โอ้ยยยย! มวนท้องชิบเป๋ง!!! หน้ามืดจะเป็นลม เมื่อกี้กูทำอะไรลงป้ายยยยยยย!!+__+
ผมเดินรอบโรงเรียนได้ซักพัก คิดอะไรเรื่อยเปื่อยเวลามันผ่านมาได้เกือบชั่วโมงแล่ว! ผมมามัวคิดอะไรเรื่อยเปื่อนเหมือนผีบ้าทำซากอ้อยอะไรรือออ
"เอ้า! ไอ้ห่าหอยไกด์ ไปไหนมาเกือบชั่วโมง ทีดเช่อรอมึงคนเดียวเลยนะเว้ยยย! " ไอ้อู่จี๊พูดขึ้นหลังจากที่ผมเดินขึ้นมายังห้องเรียน มันเข้าเรียนไวแฮะ ตอนแรกยังเห็นมันอยู่ในห้องทำป้ายอยู่เลย
"ทำไม ทีดเช้อต้องรอกู -0- " -___- ผมถามอย่างอึนๆ
"ไกด์ลูกรักกกกก มาเร็วมานวดให้ครูหน่อยยย *0*" โอ้ม่ายยก้อดกระดองปูดองเค็ม!! T^T ทำไมวันนี้ครูคนนี้ถึงมาสอนในคาบนี้ได้ ครูเค้าเป็นครูที่ชอบให้ผมนวดให้เป็นประจำ และแอบแต๊ะอั๋งผมอยู่บ่อยๆ -0-
"เอ้ออ ฮะ ทีดเชอ "
"ต้องเรียนที้ดเช้อว่า ทีดเช้ออ ไม่ใช่ ทีดเชอ จงพูดใหม่ ใส่ฟิลลิ่งเยอะๆลูก"
"-0- ที้ดเช้อ!"
"เป้ะ!! *0*"
"อ่าที้ดเช้อ คร้าบ ที้ดเช้อคือ ผมนวดให้หลังเลิกเรียนได้มั้ยฮะ วันนี้ผมขอนั่งจดงานก่อน ตามเพื่อนไม่ค่อยทัน *3* นะฮะ ที้ดเช้ออ "
"เอิ่ม -___- เรียกครูว่า สมปรารถเลยก็ได้นะ ที้ดเช้อ มันดูทะแม่งๆ ครูว่าเธอใส่ฟิลลิ่งมากกกกกกเกินไป อะเครร เลิกเรียนก็เลิกเรียนน *0* "
"คร้าบ *0* " ผมรีบเดินมานั่งที่เดิม พอผมนั่งไอ้อู่จี๊ก็เอาแต่พูดๆๆๆๆๆ ถามๆๆๆๆๆ จนผมเริ่มรำคาน ว่าทำไมไอ้ห่านี่พูดเยอะว่าทุกกกวันวะ -___- +
"เลิกเรียนละ กูไปแล้วนะ ไอ้หอยหลอดดด " พอเลิกเรียนผมก็รีบวิ่งออกจากห้องไป โดยที่ไม่ได้หันไปสบตามันเลย.... แปลกแต่จริง....ตอนนี้ผมรู้สึกแปลกๆในหัวใจ เพลงริงโทนโทรศัพท์คนข้างๆที่นั่งอยู่บนรถเมล์ดังขึ้น แปลกแต่จริง...บอกฉันสิว่าทุกอย่างไม่ใช่ฝัน มันเป็นรักที่กะทันหันไป แต่มอง...ยังไงมันก็ใช่!.. เพลงนี้โคตรตรงผมเลยย เชี่ย!!!!!!!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น