คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : รับตัวนางรอง
้วยวามสามารถอัวร้าย าระเอานะพวที่ามล่าเวอร์เนียนั้นเป็นเรื่อ่าย เเม้ไม่ไ้รับรายานาเหล่าอรัษ์มัร็าเาไ้ว่าวามเทพนั้นสามารถัารไ้อย่าไม่ยาเย็นนั
เเม่มเวอร์เนียเป็นผู้่วยฝีมือีอพระเออย่าอ์ายเย์เน ้อมาไป้วยวามสามารถ้านเวทมนร์เเละารรัษาให้สะอาบริสุทธิ์ ย่อมถูใส่ร้ายเเละล่าวหาไม่เป็นธรรม
“ อ์หิ พวเาอันเเล้วเพะ ”
“ อืม รู้เเล้ว ”
ภาพในอริสัลเเสให้เห็นวามใล้ิเเละวามอายในสายาอเวอร์เนีย สีหน้าอนิ้าูเเล้วน่าะเป็นัวลวามรู้สึอเราไม่ใ่น้อย
“ อ์หิเพะ ”
“ ห้ะ ”
“ ถ้าอ์หิ้อาร หม่อมันะัารให้อย่ารวเร็วเพะ ”
เอเวอรีนโบมือ ถึเเม้นิ้าะเ่า เเ่ไอเน็เป็นลาสบอสที่ัารไม่่ายอยู่เเล้ว ว่าะัารไ้็ปาเ้าไปสอเล่มเียวนะ
“ ไม่เป็นไรหรอ ไอเนเเ่อบ่วยเหลือนน่ะ ”
ัวละรประเภทนาเอรอทำไมถึเป็นที่นิยมันล่ะ เพราะว่าสามารถปล่อยวาวามรัอนสอนไ้่ายว่านาเอหลัเเละูเหมือนะอ่อนออ่อนใให้ับพระเอที่มีวามหลัู่ับนาเอไ้มาว่า อารม์เหมือนเพื่อนสมัยเ็ับเเฟนสาวีนเเระ
นยัไ็อบวามเเระเเเพราะน่ารัล่ะนะ
วามริเเล้วเวอร์เนียยอมปล่อยพระเอไปไ้อย่า่ายายเพราะว่าไม่ไ้มีวามสัมพันธ์นานเท่านาเออนิยายที่ประบู่ันั้เเ่เ็
ส่วนัวอเอเวอรีนไม่ไ้รู้สึหึอะไรมานั
เอเวอรีนสามารถรับบทเป็นัวประอบที่อ่อนออ่อนใให้นารอไ้เสมอ เอเวอรีนเป็นัวประอบที่ีที่ไม่เอาัวไปวาวามรัป็อบปี้ที่ผุึ้นมาน้อยๆลาวใอยู่เเล้ว ในส่วนลึในใ็อ่อนใับพวนารอมาว่านาเออยู่เเล้ว
อาะเป็นที่ิวิาเิมื่นอบัวละรประอบที่มัะออเเบบมาให้หลีเลี่ยู่พระนาโยอัโนมัิ ยิ่เป็นัวร้ายเเล้ว้วย ัวประอบยิ่อยาหลีหนีไปให้ไล
เเ่นาเป็นอ์หิสุที่รัเพราะะนั้นไม่้อหนีอันใ
ส่วนัวเเล้วถ้าัวร้ายอย่าไอเนยอมปล่อยเยไป เอเวอรีน็ะปล่อยเยไปเ่นัน สำหรับวามเห็นอเอเวอรีนที่อ่านนิยายนบ้ออบอเลยว่าพล็ออเรื่อนี้นั่นไม่อบอย่ายิ่
ยุไอเนเป็นนน่าสสารที่พยายามเท่าไหร่ นาเอ็ไม่หันมามอ ในยุที่นั้นทาสัมเเ่าัน ารที่ัวอนาเอเ้าหาพระเอที่เป็นอ์ายเเ่เเรเเล้วพยายามมาทอสะพานให้ัวร้าย็ไม่ใ่นีอะไรนัหรอ
วามริมีไ้หลายพันล้านอย่าราม่า ารใ้ีวิโยไม่ระรานใรเธอย่อมเป็นสุ เเ่ถ้าหามารบวนวามสุอเธอเเล้ว
เอเวอรีน็พร้อมที่ะอบเเทนอย่าสาสมเ่นัน
เอเวอรีนวาำเเหน่ัวเอเป็นอ์หิอ่อน่อโลเเละิใาม ย่อมเป็นพระโพธิสัว์โยเเท้ เธอในโล่อนใ้ีวิผ่านมานานเเล้ว มุมมออผู้นเเละวามริที่ปิบัันย่อมมอออหม เรื่อที่ไม่เ้าใ็ะเ้าใไ้ไม่ยา
ราบใที่โลอนิยายเเบ่เป็นาวับำ เย์เนเเละเบลล์เป็นฝั่าว ยุไอเนเป็นฝั่ำ ทุอย่าย่อมานอำนาึ่ันเเละัน วามีไม่ปราเมื่อไร้ึ่วามั่ว
ทุอย่าประสานันอย่าลัวถึเป็นนิยายโรเเมน์ไล่ะ
==========================================
เอเวอรีนลับมาที่พัะทันหันหลัาเหุาร์อุอา เธอมอยุที่ทำสีหน้าเหมือนทำวามผิมาอย่าไม่น่าให้อภัย้วยารทำลายเไป่วยผู้หิที่ไม่รู้ั ึ่เธอนนั้น็มานัุ่เ่าอยู่รหน้า
“ ะ อถวายพระพร อะ เอ่อ อ์หิเอเวอรีน พะ เพะ ”
“ ลุึ้นเถอะะ เราไม่ไ้ว่าอะไรท่านเลยสันิ ”
“ พะ เพะ ”
เเววาอเวอร์เนียลมใส ประวบับเส้นผมสีาวุ่นเเละวาที่เปล่ประาย สมับเป็นออร่านารออเรื่อ
“ ้ออบุอ์หิเเละยุไอเนที่่วยีวิหม่อมันเพะ ”
“ เเล้วทำไมเธอถึถูามล่าล่ะ ”
“ เอ่อ ือว่า ” เวอร์เนียทำท่าทาอิออไม่อยาเล่าเรื่อราวอัวเอเท่าไหร่นั ยุไอเนรีบเอ่ยึ้นมา
“ เอเวอรีนรับ พอีว่านาถูล่าวหาว่าทำผิมา่อนรับ ท่านพอะรู้ั โศนารรมฟลอเรียไหมรับ "
“ อืม เราเยไ้ยินอยู่ ” เอเวอรีนทำท่าเหมือนนึิไปอย่านั้น
เหุาร์ในรั้นั้น้วยวามที่อ์ัรพรริ์อ์่อนถูสัหารโยเวทมนร์ำ เหล่าเเม่มที่มีส่วนเี่ยว้อ่าถูประหารนสิ้น เเ่ารประหารไ้ลามปามไปถึเเม่มที่ไม่ไ้เี่ยว้ออันใ นั่นือ เวอร์เนียที่ใ้ีวิอย่าสบสุในระท่อมลาป่า
ารหลบหนีเป็นอย่าเียวที่ทำไ้ในอนนั้น เธอึ่เิบโมาไ้หลัาเหุาร์นั้นนับไ้ว่าโีอย่ามาเเล้ว
พึ่บ
“ เพื่อเป็นารอบเเทนทั้สอท่าน มะ หม่อมันยอมเป็น้ารับใ้ท่านทั้สอเพะ” เวอร์เนียรีบประาศ้วยเเววาวาววับ เอเวอรีนมอไปที่ไอเนที่ยิ้มเเห้ๆออมา
“ เวอร์เนียเป็นเเม่มรัษาที่เ่ามานะรับ บาทีอาะ่วยรัษาโรออ์หิให้ไ้รับ อโทษรับที่ทำไปโยไม่ไ้ปรึษาเอเวอรีน่อน…. ” ไอเนพูอย่าอ่อนใเเละสีหน้าเริ่มลายเป็นลูหมา
เาโว์ให้เห็นบาเเผลเล็น้อยที่ถูทำร้ายมา
“ เมื่ออนนั้นผมพลาท่าถูเวทมนร์อีฝ่ายเ้าอย่าั เป็นเวอร์เนียที่สามารถ่วยผมไว้ไ้รับ ผมเลยอยาะอบเเทนบุุอเธอเเละมารับใ้อ์หิรับ…”
ถึะเป็นารพลาท่าโยใ็เถอะ ไอเนไม่มีทาพิสูน์วามริใไ้เพียเพราะเ้าไปปป้ออย่าเียว ้อมีารยอมเ็บบ้า
“ พะ เพะ หม่อมันเ่มาเลยเพะเรื่อารรัษา หม่อมันไ้ยินาไอเน…เอ่อ ท่านยุว่าอ์หิร่าายอ่อนเเอเเบบนี้ย่อม้อเป็นโรที่เี่ยวับเวทมนร์ หม่อมันสามารถรัษาไ้เพะ ”
ท่าทีระือรือร้นเเบบนี้มันอะไรันน่ะ เอเวอรีนมอทั้สอนที่พยายามสุฤทธิ์ให้อบรับ็เอ็นูไม่ใ่น้อย
“ ริเหรอ ะรัษาโรอเราไ้ริๆน่ะเหรอ ”
“ เพะ รัษาไ้เเน่นอนเพะ ” เวอร์เนียทำท่ามั่นใเเละ้มหัวปะลปะล เอเวอรีนอที่ะหัวเราะไม่ไ้เลย
“ ิ ิ ยอมเเล้ว่ะ ยอมเเล้ว ถ้าไอเนรับรอ เรา็ไม่ไ้ิอะไรหรอนะ ” เอเวอรีนลุึ้นเเละเอามือเเปะไปที่หน้าอเวอร์เนียเบาๆ
“ ถ้าผ่านารทสอบาเเพทย์ประำัวเรา็ถือว่าสอบผ่านนะะ ะทำไ้ไหมะ ”
“ ทำไ้เพะ รับรอไ้เลยเพะ ”
เอเวอรีนโบมือปัเวอร์เนียไป ถึะรู้อยู่เเล้วว่าผ่านลุย้วยออร่านารอ
“ ั้นเ้าไปพัในห้อพั่อนนะ เราะให้นิ้าพาไป ”
“ เิทานี้เลย่ะ ท่านเวอร์เนีย ”
“ อ้ะ ไม่้อเรียท่าน็ไ้่ะ ุนิ้า ” เวอร์เนีย้มหัวให้นิ้าเเละอ์หิ่อนะเินามไป เอเวอรีนเห็นทัู้่เินไปไลเเล้วถึไ้ทำเป็นเเอบมอ้อนใส่ไอเน
ไอเนสะุ้เสมือนรู้เเล้วว่าเาทำอะไรผิเเละเินเ้ามาใล้เอเวอรีนเเละุเ่าล
“ อโทษรับ โอ้ย ”
เพี้ยะ
เอเวอรีนีหน้าผาอไอเนไป
“ รู้ไหมะว่าอนท่านลับมา้วยสภาพที่เเน้าหนึ่พันผ้าพันเเผลมา มันทำให้เราใไม่ใ่น้อยเลย ถ้าเราไม่ให้อรัษ์ที่รัษาวามปลอภัยให้เราไป่วย เรื่อมันอาะเเย่ไปมาว่านี้นะะ ” เอเวอรีนทำท่าุเเบบพี่ใหุ่น้อเล็ ถึเเม้ว่าน้อเล็ะเป็นบอสที่เเล้บาเ็บ็าม
ไอเนยอมรับำำหนิเเ่โยี เิมทีเเล้วเาไม่อยาะใ้เเผนที่หลอใ้วามใีออ์หิเพื่อให้เวอร์เนียเเทรึมเ้าไปในเรือ่ายอพระราวั เเ่เพราะอีส่วนหนึ่เารู้ว่าโรออ์หินั้นสามารถรัษาไ้
เพราะว่า่อนวันประหารอเาะมาถึ เวอร์เนียสามารถิ้นยาที่สามารถรัษาโรออ์หิเอเวอรีนไ้ ทำให้ัรพรริยิ่มีวามเื่อมั่นในัวอเย์เนนทำให้เารอบัลลั์ไ้อย่าราบรื่นที่สุ
หมาัวนี้ะให้ไปอยู่ฝั่เย์เนไม่ไ้
“ ระหม่อมะไม่ให้เิเหุาร์น่าใเเบบนี้อีพ่ะย่ะ่ะ ”
“ ลับมาใ้ำสุภาพับเราอีเเล้วนะ ”
“ ะยอมยโทษให้ไ้ไหมรับ”
“ ่า ่า ไม่ไ้โรธอะไรนานั้นหรอะ ” เอเวอรีนวัมืออีฝ่ายให้เ้ามาใล้ๆเเละ
ลูบหัวอีฝ่ายอย่าเบามือ
“ ทีหลัอย่าทำอะไรวู่วามเเบบนี้อีรู้ไหมะ ”
“ รับ ผมสัา ”
ไอเนไม่ไ้รับวามอบอุ่นามือใรสันที่ไม่ใ่รอบรัวมานานเเล้ว มาสุ็ือ่อนที่ะถูประหาร น้อสาวอนเเม้ะโรธเเ้นเาเพียใ เเ่็ยัโอบอเา้วยวามเสียใที่พี่ายะถู่า
เพราะเ่นนั้นเเล้วเาะไม่มีทาพลาอี่อไป
ความคิดเห็น