คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #60 : บทที่ 59 การเตรียมพร้อม
"อืมดาบเล่มนี้มันใหญ่จริงแฮะ"รูบี้มองดาบเล่มใหม่ที่ถือบนมือซ้าย
"จะเริ่มแล้วนะค่ะ"เซ็ตซึนะตะโกนบอกรูบี้
"คับ เข้ามาเลย"รูบี้ดึงดาบลงไปด้านซ้าย
"ย๊าากกก!!"พวกเซ็ตซึนะบุกจากหลายทาง
เคร้ง! รูบี้หันไปรับดาบจากยูเอะด้านหลัง ก่อนที่จะพลักเธอออกแล้วรับดาบของเซ็ตซึนะที่มาด้านหน้า
"ฟู่!เยอะแบบนี้ก็เล่นยากแฮะ"รูบี้พูดไม่ขาดคำแซฟไฟรก็กระโดดขึ้นเหนือหัว ง้าดาบใส่ รูบี้มืแขวาที่ว่างขึ้น
เคร้ง! ดาบตรงสีทองด้ามสีแดงปรากฏขึ้น
"เอาละ"รูบี้ควงดาบในมือทั้งสอง แล้วเริ่มรุกบ้าง
"!?"รูบี้หลบลูกธนูที่ยิงมาจากวงนอก โดยเฉียดหน้าไปนิด
"(บุกได้เร็วมาก!! นั้นก็..)"เซ็ตซึนะมองสถานการณ์แล้วหยิบสิ่งหนึ่งออกจากกระเป๋าเสื้อ
"!?"รูบี้ที่ฟาดดาบเล่มใหม่ใส่เซ็ตซึนะกลับติดอะไรบางอย่าง
"ยันต์หรอ?"เขามองกระดาษที่อักษรเขียนไว้ มันกางเขตป้องกันไว้
"....(ลองดูแล้วกัน)"รูบี้เก็บดาบที่มือขวาแล้วใช้มือขวาจับดาบอีกเล่มให้แน่น
"ดาบเล่มนี้ไม่ใหญ่ไปหรอมิคัง"รูบี้เอ่ยถาม
"ไม่หรอก มันยังมีความลับอยู่ด้วย"
"ความลับ!?"
"พี่ลองบิดบริเวณด้ามจับส่วนบนสิ"รูบี้มองตามที่ด้ามปรากฏว่ามันแบ่งเป็นสองส่วนจริงๆ ส่วนบนยาวขนาดพอกับมือหนึ่ง
"หึ.."รูบี้ยิ้มก่อนจะบิด
บรึนนน!! บรึนนน!! เสียงดังเหมือนบิดเครื่องมอเตอร์ไซค์ ก่อนดาบสีเทาจะร้อนจนกลายเป็นสีแดง
ซูมมม!! ดาบฟาดทะลุการป้องกัน ซ้ำยังหมุนทะลวงไปด้านหน้าต่อ และทะลุพวกผู้หญิงออกมา นอกวง(กรี๊ดด ใครก็ได้หยุดทีฉันมึน/มารเพลิง)
"อูยย...แรงไปมั้ย"รูบี้เอ่ยเหมือนจับมันหยุดได้ แต่เขาก็หมุนติ้วไป สองสามรอบ
"!?"พวกผู้หญิงที่รุมกัน มองเสื้อผ้าที่ขาดด้วยรอยดาบ(โอ ดาบนี้สุดยอด/มารเพลิง)
"เอ๋? คือว่า.."รูบี้หันมามองด้วยอาการประหลาดใจ(เอาแล้วไง/มารเพลิง)
"ไอ้กัปปะลามก!"แซฟไฟรชกรูบี้ปลิ้ว(อืมๆ 800เมตรไกลมาก เอาแชมป์โลกได้เลย/มารเพลิง)
"อูย..ให้ตายสิ"รูบี้นั้งจับแผลอีกครา(โดนบ่อย)
"เมื้อกี้ เคลื่อนได้สุดยอดมากเลยค่ะ"เซ็ตซึนะเอ่ย
"หรอ..ฉันว่าฝืดๆยังไงไม่รู้สิ"รูบี้จับแผลที่ธนูเฉียด
"(และยังท่านั้นอีก)"รูบี้นึกท่าที่เขาใช้เครก้า
"(ตั้งแต่นั้นมา ท่าก็ไม่ใหญ่เท่านั้นอีกเลย แถมยังดาบเองก็ไม่ตอบสนอง)"รูบี้มองดาบตรงยุโรปในมือ
"ด้านคุณโกลด์เป็นไงบ้างละ"รูบี้เดินไปหารุ่นพี่
"ย๊ากก!!"เร้ดง้าหมัดพร้อมพุ่งเข้าหาโกลด์
"ไม่ได้แอ๊มหรอก"โกลด์แยกร่างออกไปหลายทิศทาง เร้ดชะงักหาตัวจริง
"นั้นปิก๊ะ ไฟฟ้าช็อค!"เร้ดสั่งปิก๊ะจูโจมตีร่างอยู่ห่างและปลอดภัยสุด โกลด์ล้มลง
"อ๊ะ"ร่างนั้นหายไป
"เสียใจด้วย ตัวปลอม"โกลด์อ้อมด้านหลังเร้ดฟาดด้ามทวนใส่
"จ๊ากกก!"แต่ต้องเด็นออกด้วยกระแสไฟฟ้าที่หุ้มตัวเร้ดไว้ ทั้งสองแยกออกจากกัน
"เอาละๆ พักเถอะคับ"รูบี้เขามาแยกวง
"อะ ว่าไงใช้คล่องยัง"โกลด์ทัก
"ก็พอควรแล้วคับว่าแต่ พี่กรีนละ"
"ฝึกให้พวกโนโดกะอยู่ทางนู้นนะ"เร้ดชี้
"เป็นไงบ้างคับพี่กรีน"รูบี้เดินไปถาม
"อืม ก็พอไปได้"
"ยอดจังเลยนะคับ ที่สอนให้คนที่ไม่เคยสู้ได้"
"ไม่หรอก ฉันแค่วิธีการเอาตัวรอดเฉยๆ"กรีนเอ่ย
"แหม ชมฉันบ้างสิ"บลูเดินมาขัดจังหวะ
"ฮะๆ คับ พี่บลูคงถนัดเรื่องเอาตัวรอด"รูบี้เอ่ยก่อนจะเดินต่อ
"เอาบาดแผลเป็นไงบ้างละ"รูบี้ยืนหน้ามาถามนามิ
"พอขยับไม่ต้องให้ คนบ๊องมาเป็นห่วงหรอก"
"งั้นดีละ เดี๋ยวเป็นลมเป็นแร้งขึ้นมา ฉันไม่รับผิดชอบนะ"รูบี้โบกมือลา
"อะ คุณจิซาเมะ"รูบี้เดินมาพบหญิงสาวยืนพิงกำแพงอยู่
"ไง ดูท่าจะยุ่งนะ"จิซาเมะเอ่ย
"ไม่หรอกคับ อันที่จริงผมไม่อยากให้คนอื่นมาลำบากด้วยเท่าไร"รูบี้ตอบ
"เอาเถอะ ยังไงฉันเป็นคนบังคับนายนี้"จิซาเมะพูด
"ผมไม่เป็นไรหรอกคับ ผมจะคุมกันคุณจิซาเมะและทุกคนเอง"รูบี้เอ่ย จิซาเมะมองสีหน้าที่จริงจังก็อึ่งไปพักหนึ้ง
"...เอาเถอะ..อย่าฝืนให้มากละ"จิซาเมะโบกมือลา
"ทุกอย่างเรียบร้อยละ.."รูบี้หยุดเดินเมื่อเดินครบ
"อืม แบบนี้คงจะพร้อมกันแล้วละ"รูบี้เอ่ย
-เช้าวันต่อมา-
พวกรูบี้กำลังเดินเข้าไปในป่าวงกตอันลือชื่อ แสงแดดส่องลงมาอย่างสลัว ไม่ต่างอะไรกับกลางคืน
"ที่นี้หรอป่าอุบาเมะ?"
"ป่าอะไรนี้สยองจริง"จิซาเมะกอดอกเมื่อเดินมาถึงบริเวณหมอกลง
"ระวังอย่าให้หลงกันละ"โกลด์เดินนำทาง
"หือ?"โนโดกะสังเกตเงาบางอย่างบินผ่าน
"มีไรหรอคับ"รูบี้ถาม
"เปล่าค่ะ"โนโดกะรีบเดินต่อ
"..."เงาที่โนโดกะจ้องเมื้อกี้จ้องพวกเขาไม่ปล่อยวาง
จบตอน
"เมื้อกี้เงาอะไรนะ"
"แย่ละ เราถูกล้อม"
"นั้น!?"ในที่สุดก็พบมันอีกครา เซเรบี้สีดำ!? และการเดินทางข้ามเวลาอีกครั้ง
ตอนสุดท้ายของภาคสอง และปฐมบทของภาคสาม
ความคิดเห็น