ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Pokemon Ruby and Sapphire Special II The Ravages of Time

    ลำดับตอนที่ #47 : บทที่ 46 หอสมุดลึกลับ 2

    • อัปเดตล่าสุด 20 ต.ค. 52


    "อูยยยย..."พวกรูบี้ค่อยๆฟื้น(อูย..เจ็บๆ/มินะ)(อ้าว ไอ้คุณแมลงสาบละ/มิโนะ)(บุ๊มๆๆๆ/มารเพลิง)(กรี๊ดดด อย่าเพิ่งตายสิมาเขียนต่อ/มินะ&มิโนะ)
    "ที่นี้?"พวกเขามองรอบ ที่เป็นลานกว้างไม่สิควรเรียกว่าชายหาดมีทะเลสาปกว้าง และตู้หนังสือที่กองกระจายไปทั่ว แถมยังมีรากไม้ พันไปมามีแสงส่องลงมาพารูของราก
    "ว้าว!! สุดยอดเลย"
    "นี้สินะที่ว่ากันว่าเป็นแดนในอุดมคติของคนรักอ่าน"ยูเอะมองตาเป็นมัน(ว้าว!!/มินะ&มิโนะ)
    "อ้าวเดี๋ยวสิ หาทางออกกันก่อน"รูบี้ตะโกนเมือเห็นเพื่อนๆท่าจะเพลินกับสถานที่
    -10 นาทีต่อมา-
    "แฮ่ก ไม่ไหววะ แม่งกว้างสุด"คาซึนั้งห่อบ
    "นั้นสิ แบบนี้คงต้องค่อยหาก่อนนะ"รูบี้เอ่ย ก่อนที่จะจัดเตรียมที่นอนกัน
    -เช้าวันต่อมา(สองวันก่อนสอบ)-
    "เฮ่อ วันนี้ก็ไม่เจออีก"แซฟไฟรบ่นขณะเดินกลับจากการสำรวจรอบเช้า
    "ทำไงดีอะ แบบนี้ไม่มีเวลาอ่านหนังสือสอบแน่"
    "เอานี้มั้ยละ ช่วงว่างนี้ก็อ่านกัน ในนี้มีพร้อมหมด"รูบี้ชี้ตู้ตำราที่จะบอกได้ว่า มีหมด
    "เอ๋? เอางั้นเลยอะ"
    "เอาเป็นว่า กินกันเสร็จเริ่มเลยดีกว่า"รูบี้เอ่ย
    พวกรูบี้จึงเริ่มพลัดเวลาดูตำราไป หาทางออกไป จนกระทั้งเย็นวันต่อมา(หนึ่งวันก่อนสอบ)
    "ได้มั้ย"คาซึถาม
    "ก็พอได้ละ"มานามิตอบ
    "เฮ่อ อ่านกันเสร็จแล้วต้องรีบหาทางออกให้ได้"แซฟไฟรเดินไปอ่านไป
    "นั้นสิค่ะ ถ้าวันนี้หาไม่เจอมีหวังออกไปไม่ทันแน่เลยค่ะ"ยูเอะเอ่ย
    "อะ ฉันว่าขออาบน้ำหน่อยดีกว่า"แซฟไฟรจ้องน้ำตกที่ทะเลสาปแล้วเอ่ย
    "นั้นสินะ ไม่ได้อาบน้ำมาตั้งแต่เช้าละ"มานามิเสริมก่อนไล่คาซึไป

    "หือ? พวกนั้นหายไปไหนแล้วนี้"รูบี้เอ่ยหลังจากตนอาบน้ำเพิ่งเสร็จ
    "วันนี้ เราหาทางออกให้เจอเสียด้วย.."รูบี้สังเกตเงาที่ว่ายอยู่ในทะเลสาป
    "ปลาหรอ? ดีละ"รูบี้ปีนขึ้นต้นไม้ถือไม้แหลมในมือเตรียมตัวจับ(โห แกนี้ทำได้ทุกเรื่องเลยนะ/มารเพลิง)
    "หืม?"มองเงาที่ว่ายมาใกล้แล้วเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง
    "!?"เงานั้นคือหญิงสาวที่กำลังว่ายน้ำอย่างสบายอารมณ์ แซฟไฟรว่ายกังเชียงมาเรื่อย จนกระทั้งถึงใต้ต้นไม้จึงลืมตา
    "เอ๋?"รูบี้/แซฟไฟรมองหน้ากัน
    "ตายซะ!!ไอ้กัปปะลามก!!"แซฟไฟรวีนแตกไล่ฆ่ารูบี้(โห ดีนะไม่ที่ไม่ได้ยุ่งด้วย/มารเพลิง)
    "กรี๊ดดดด!!"เสียงผู้หญิงดังลั่น
    "อะไร!?"รูบี้กับแซฟไฟรรีบวิ่งมาดู
    "ฮากาเนลหรอ?"รูบี้มองงูเหล็กที่โผล่มา
    "รีบจัดการก่อนเถอะ"แซฟไฟรบอกพร้อมตั้งท่า(พร้อมลุยยังเจ้/มารเพลิง)(พร้อมอยู่แล้ว/มินะ)
    "เอ๋?.."พวกรูบี้โปเกมอนป่าที่ทยอยกันโผล่หน้า
    "เยอะแบบนี้เผ่นโลด"รูบี้ลากตัวแซฟไฟรออกมาพร้อมสั่งถอย
    "ปล่อยนะ เยอะแล้วไง"แซฟไฟรดิ้น(นั้นสิ/มารเพลิง)(กำลังมันส์/มินะ)
    "ยัยบ๊องถ้าเราสู้มากเกินไปเพดานด้านบนจะไม่พังใส่หรอ?"รูบี้หันมาด่า แซฟไฟรคิดแล้วเถียงไม่ออก(เออ ใช่/มารเพลิง)(จริงสิ ถ้าไม่เป็นแมลงสาบคงไม่รอด/มินะ)
    "อะ นั้นมัน"ยูเอะชี้ที่หัวของฮากาเนลตัวแรก
    "หนังสือเวทย์นี้!?"ทุกคนมองหนังสือที่เคยคิดจะแย่งกัน
    "ฮึม!!"คาซึกระโดดโผล่มาแล้วหยิบหนังสือ แล้วโยนต่อให้
    "ไนสพาส! ตอนนี้แหละเผ่นโลดค่ะ"มากิเอะรับแล้ววิ่ง
    "เอ๋?"รูบี้สังเกตน้ำตกที่พวกเขาอาบกัน
    "อ้าว เฮ้ยนี้ไงทางออก"คาซึอุทาน(ป๊าดดดด หาตั้งนานอยู่แค่ปลายจมูก/มินะ)(ยังงี้ละนะที่เขาว่ากันเรื่องใกล้ๆกลับไม่รู้/มารเพลิง)
    "แต่ว่าอะไรนี้ ให้ตอบคำถามก่อนถึงจะผ่านได้"คาซึมองโจทย์บนประตู
    "ฉันรู้!"มากิเอะที่ถือหนังสือยกมือแล้วตอบ
    "ถูกด้วย ได้ไง?"ทุกคนมองประตูที่เปิดออก
    "เพราะหนังสือแน่ๆเลยถือแล้ว จู่ก็นึกออก"มากิเอะเอ่ย
    "เอาเถอะรีบไป"รูบี้นำวิ่งขึ้นบันได้หมุน แต่วิ่งได้ระยะก็เจอกำแพงอีก
    "อีกแหละ คราวนี้มุม ก.มีค่าเท่าไร"คาซึจ้อง
    "อืม...47"มานามิแย่งหนังสือมาถือแล้วตอบ
    "ถูกด้วย เร็วยังมีอีก"คาซึถือหนังสือบ้าง ตอบคำตอบด้านหน้า ทุดคนสลับกันตอบ
    "เร็ว มันมาแล้ว"ฝูงโปเกมอนพังกำแพงเข้ามา
    "โอ๊ย!!"ยูเอะสะดุ้งบันได้ล้ม
    "เป็นไรเปล่าคับ"รูบี้วิ่งมาดู
    "ไม่ต้องห่วงฉันค่ะ เอาหนังสือไปฝากที่เหลือด้วย"ยูเอะพูดเหมือนสังเสีย(เดี๋ยวสิ มาพูดสั่งเสียอะไรแบบนี้ละเจ้/มารเพลิง)
    "ช่วยไม่ได้แฮะ"รูบี้จับอีกฝ่ายอุ้มขึ้นหลังแล้ววิ่งต่อ
    "นั้นไง มีลิฟต์ด้วย"มานามิชี้ที่ลิฟต์(บ้าตายสิ แม่งมีลิฟต์แบบนี้แล้วเดินในเขาวงกตทำซากไรยะ/มินะ)
    "ปิ๊ปๆๆ น้ำหนักเกิน.."หลังทุกคนขึ้นลิฟต์ก็ส่งเสียง
    "ได้ไงอะ เอานี้ทิ้งเสื้อผ้าไง"แซฟไฟรเสนอความคิด พวกผู้หญิงรีบทำตาม
    "กรี๊ดด!!แทบไม่มีให้โยนแล้วนะ"ทุกคนโวยขณะเหลือ ก.ก.นตัวเดียว(โอแม่เจ้า/มารเพลิง)
    "มันมาแล้ว!!"ทุกคนมองฝูงโปเกมอนที่ทยอยกันมา
    "ฉันอยู่ต้านเอง พวกเธอไปก่อน"รูบี้วิ่งออกมา
    "เดี๋ยว!!"แซฟไฟรจับคอเสื้อแล้วดึงเข้ามา
    "นี้ตั้งหาก"เธอชูหนังสือในมือแล้วปามันออกใส่โปเกมอน ลิฟต์ขึ้นน้ำหนักโอเค ดำเนินการส่งขึ้น
    "ถึงแล้ว รีบกลับบ้านไปนอนก็เร็ว"ทุดคนแยกย้ายหลังจากขึ้นมาตอนประมาณ 5 ทุ่ม
    -รุ่งเช้า-
    "ทำไงดีจะสอบแล้วนะ"คนในห้องกระวนกระวายหลังพวกรูบี้หายไป
    "นั้นไง"ทุกคนมองด้านนอก
    "เร็ว สายแล้วๆ"รูบี้นำขบวนวิ่งเข้าโรงเรียน พวกเขาวิ่งห้องสอบแทบไม่ทัน
    -วันต่อมา-
    "เอาละคับถึงเวลาประกาศผลแล้ว ห้องที่ได้คะแนนรองบ๊วยคือ.."ผลประกาสออกมาจนใกล้หมดแต่ยังไม่ประกาศอันดับของห้องAเลย
    "ห้องFคับ คะแนนเฉลี่ย 61.2"
    "เอ๋? หมายความว่า.."รูบี้ยินอึ่ง(ห้องAบ๊วยอะดิ/มารเพลิง)(โดนชำแหละแน่รูบี้เอ๋ย/มินะ)
    "แกไอ้รูบี้บี้บี้!!"อายูมิวิ่งมาบีบคอ
    "หา? ขอโทษนะคับ พอดีเมื่อครู่ผลตรวจคะแนนห้องAผิดเล็กน้อย"ผู้ประกาศเอ่ยหันจากมีคนเอาใบแจ้งใหม่มาใหม่
    "ขอประกาศห้องAได้คะแนนเฉลี่ย 81.3 ถือว่าสูงสุดคับ ห้องAที่หนึ่งคับ"
    "เอ๋?"รูบี้กับอายูมิยืนงง
    "เฮ้ รูบี้ไปฉลองกัน"คาซึเข้ามากอดคอ
    "ไปกัน"พวกติ๊งต๊องเรนเจอร์พากันยกตัวรูบี้ไป
    "โฮะๆๆ"ผ.อ.อยู่ห่างๆพร้อมถือหนังสือเวทย์ที่น่าจะหายไปในใต้ดินอยู่ในมือ(หมายความว่า../มินะ)(ถูก! ฝีมือปู่แกเอง/มารเพลิง)

    จบตอน
    "ว่าแต่ ช่วงนี้เหมือนโดนโนโดกะจังหลบหน้ายังไงไม่รุ้แฮะ"
    "อะ คุณยูเอะ"
    "(เอ๋? ทำไมเมื่อกี้เรารู้สึกโล่งใจละ?..)"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×