คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : บทที่ 31 ศึกตัดสิน
"อ...อือ."รูบี้ค่อยลืมตาขึ้น
"ที่นี้?"เขาสำรวจรอบๆ พบว่าเขากำลังลอยอยู่ในมิติที่ขาวโพลน
"อะ!?"วินาทีต่อมาไฟก็ลุกไหม้ขึ้น จนทิวทัศน์สีขาวเปลี่ยนเป็นแดงเพลิง
"..."
"!?"รูบี้หันไปมองด้านที่ได้ยินเสียงบางอย่าง เมื่อเขาหมายจะเดิน เท้าของเขาก็แตะลงสิ่งที่คล้ายพื้น เขาเดินไปตามทาง น่าแปลกเปลฃวไฟด้านหน้ากลับแหวกออกราวปูเป็นทาง
"รูบี้!!!"มานามิเขย่าร่างที่สติเลือนลอย
"เกิดอะไรขึ้น?"คาซึที่กระเด็นมาสังเกตความผิดปกติ
"รูบี้ละสิเป็นไรไปก็ไม่รู้"มานามิบอก
"ไง รูบี้!!ๆ"คาซึตบหน้ารูบี้แต่เขากลับไม่ตื่น
"อ๊ากก!!"โกลด์ลอยมากระแทกคาซึ
"หืม? รู้สึกว่าพ่อคนเก่งจะมีอะไรแปลกๆนะ"เครก้าสังเกตอาการรูบี้
"ดี! จัดการก่อนจะได้ไม่มีพิษภัย"เครก้าพุ่งเข้าหารูบี้
"หนอย คีมภีร์ซาซิมมู.."เร้ดพุ่งมาขวาง
"เต่านิลดำดิน!!"เขาปล่อยใส่ เครก้าลอยปลิ้วไป
"อืม นึกอยู่ว่าวิชาอะไรที่แท้คัมภัร์ซาซิมมู(จัตรุเทพ)นี้เอง"เครก้ายั่งพื้นด้วยเท้า
"จาโมะ!! เบรกคิก!!"เงาแซฟไฟรและบาซาโมะอยู่ด้านหลัง
"สำเร็จ!!"แซฟไฟรดีใจเมื่อลูกเตะโดนเต็มๆ แต่ว่า
"เสร็จกันมันใช้แรงเตะส่งตัว!?"กรีนสังเกต
"ตายซะเถอะ"เครก้าพุ่งเข้าหมายหัวรูบี้ที่ยืนนิ่ง
"หืม?"รูบี้เดินมาได้ซักพัก เขารู้สึกเดินมานานเป็นปีและเพียงเสี้ยววินาทีผสมผสานกัน เขาสังเกตประกายสีแดงตรงหน้า
"นั้น!?"เขาเดินมาเรื่อยจนกระทั้ง พบดาบสีแดงลอยส่องแสงอยู่
หมับ รูบี้คว้าดาบมา เขาสังเกตสิ่งที่ไม่เคยปรากฏบนดาบ มันคืออักษรเบล(ภาษาคนตาบอด)ที่สลักอยู่ตรงคมดาบ
"..."รูบี้เพ่งพิจารณ์อักษรเบล
"..."เสียงนั้นดังขึ้นอีกครั้งในหัว รูบี้คิดไปมองดาบไป สุดท้ายใช้มือลูบบริเวณอักษร
"..."ทันทีที่เขารู้คำบนดาบ สติก็กลับลงมาที่ร่าง
"ตาย!!"เครก้าพุ่งมาหาเขา รูบี้ยกขึ้นฟันทันที เครก้าถูกซัดกระเด็น
"รูบี้!"หลายคนเห็นก็โล่งอก แต่บางคนก็ประหลาดใจ เขาเอาแรงมาจากไหน?
"..."รูบี้นิ่งจ้องมองดาบในมือ
"หนอย แก!!"เครก้ากระโดดขึ้นมาลอยเหนือพร้อมโจมตี
"..."เสียงดังขึ้นอีกครั้งในหัวรูบี้
"...ก...กร..."รูบี้เริ่มขยับปากพร้อมชักดาบมาข้างตัวด้านซ้าย(ถือมือขวา)
"..Ground Saber!!"ทันทีเอ่ยแสงสีแดงส่องจากตัวดาบเจิดจ้าไปทั่วห้อง
โครม!! คลื่นดาบสีแดงขนาดยักษ์พุ่งออกพังกำแพงปราสาทง่ายดายยิ่งกว่าตัดกระดาษ แล้วพุ่งขึ้นฟ้าทิ้งไว้เพียงความร้อนที่แผ่ไปทั่วอนู
"เมื่อกี้มันอะไรกัน?..!?"เครก้ามองด้านหลังตัวและรู้สึกเจ็บแปล็ปที่แขน
"อ...อ๊ากกกก!!!"เครก้าร้องเมื่อสังเกตแขนขวาตนหายไปกับธาตุอากาศ มันถูกเผาจนไม่เหลือ
"..."ทางรูบี้หลังจากหมอกกลับมีสิ่งที่แปลกไปจากเดิม
ดาบสีเพลิงเปลี่ยนไปเป็น ดาบตรงโบราณ ด้ามสีแดงลายน้ำเงินปลายด้ามประดับด้วยหัวกราวดอน แกนกลางมีอัญมณีทับทิมสีแดงสดเม็ดโตฝัง พร้อมมีปีกสีส้มขนทองกางออกจากแกนกลาง ที่มีแต่ละข้างมีเม็ดทับทิมอีกข้างละเม็ด(แต่เล็กกว่าตรงกลาง) ที่ระหว่างตัวดาบและคมมีที่กั้นรูปห้าเหลี่ยมสองอัน คมดาบด้านนอกสีเงินด้านในสีทอง ถูกแยกด้วยเส้นสีแดง ตรงโคนดาบมีสัญลักษณ์ของลูกแก้ว
"รูบี้..ด..ดาบ!?"คาซึสงัเกตเห็นรีบทัก
"..."รูบี้มองดาบอย่างงุงงง
"ตายซะ!!"เครก้าสั่งโปเกมอนตนปล่อยไฮเปอร์บีมยิงมา
"แย่ละ!"โกลด์ที่นอนอยู่ลุกขึ้น
ฟุบ! ตูม!ไฮเปอร์บีมแยกออกเป็นสองส่วนระเบิดคนละทาง
"อะไรกัน"เครก้ามองอย่างตกใจ โดยไม่รู้ตัวเงาที่มาด้านหลังพร้อมทำร้ายโปเกมอนของเขาหมด
"เอาละมันจบแล้ว!!"รูบี้ใช้ดาบจี้คอเครก้า
....
"เอาละทำไงกับหมอนี้ดีละ?"เร้ดถาม
"ฆ่ามันละสิ"นามิพูด
"เดี๋ยวฉันมีเรื่องอยากถามเขา"รูบี้ห้าม
"เอ๋?"
"นายไม่ใช่คนยุคนี้สินะ?"รูบี้เอ่ยถาม
"หืม? รู้ด้วยหรอ อ่อที่แท้พวกนายก็เหมือนกันนี้น่า"เครก้าตอบหลายคนตกใจ แต่ที่งงที่สุดคือนามิ
"นั้นนายก็คนจากอนาคตละสิ"โกลด์ทำท่าอ้อ
"ใช่ ฉันมาจาก 350ปีข้างหน้า"เครก้าตอบ
"350ปีงั้นหลังจากเรา 50ปีละสิ"คริสคิด
"นายมาด้วยเซเรบี้สีดำหรือเปล่า?"รูบี้เอ่ยคำถามหลัก พาเอาคนรอบๆตกใจอีก
"หืม? เปล่าฉันนะมาเพราะถูกให้ทดลองเครื่องข้ามเวลา"เครก้าตอบตามความจริง
"หืม? เครื่องข้ามเวลา(ทามแม็นชีน)นะหรอ?"เร้ดพูดแบบไม่เชื่อ
"ใช่ ตระกูลร่ำรวยตระกูลหนึ่งในยุคฉัน สร้างมันขึ้น.."
"งั้นแล้ว งั้นฉันหมดคำถามละ"รูบี้ยื่นอำนาจให้นามิ
"เธอจะฆ่าจะแกงก็เชิญ แต่พูดได้คำเดียวว่า มันไม่มีค่าให้เธอลงมือหรอก"รูบี้เอ่ยก่อนเดินไปนั้งพัก แซฟไฟรลากตัวเยลโลว์ไปหารูบี้
"อ..อย่า!!"เครก้าทำหน้าน่าเวทนา
"ตาย!!"นามิฟันดาบลง
"..."ดาบฟันลงที่พื้น ไม่โดนตัว
"กลับ!!"นามิหันหลังไม่เหลียวมอง เธอออกคำสั่ง
"หึ.."รูบี้ลุกขึ้นโดยที่เยลโลว์ยังไม่ได้รักษา
"หนอย..ไม่มีค่าหรอ?..อย่าดูถูกกันนะ"เครก้าคว้าที่นามิทิ้งไว้
ฉึก! เขาแทงดาบใส่ตัวเอง แล้วหัวเราะ
"..."ทุกคนเดินออกโดยไม่เหลียวหลังไปมอง
-3วันต่อมา-
"ขอโทษทีนะ ที่จัดพิธีส่งให้ยิ่งใหญ่ไม่ได้"โนบุกล่าว
"ไม่เป็นไรหรอฮะ พวกผมอยากให้เงียบที่สุดอยู่แล้ว"รูบี้ยกมือปัด
"ขอขอบคุณจริงๆ หวังเราคงได้พบกันอีก"โนบุกล่าวอำลา พวกรูบี้โค้งรับ
"ไปละ ยัยตัวร้าย"รูบี้เอ่ยลานามิ(ฮือ..ไม่อยากจากเลย/มารเพลิง)
"ตายซะได้ก็ดีนะ ตาบ๊อง"นามิโต้ รูบี้ยิ้มก่อนลา(ว่าแต่แบบนี้ฉันก็ไม่มีบทแล้วสิ/นามิ)(ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวมีแน่เยอะเลยละ+ไม่มีตังจ่ายค่าตัว/มารเพลิง)
"Give..me..more...power..."เสียงที่ประหลาดดัง รูบี้หันมองในทางไม่มีคน
"ไปกันเถอะ"แซฟไฟรสบตากั[รูบี้
"อืม!"รูบี้หยิบบอลใส่เซเรบี้ออกมา
"Celebii Wave Change!!.."แสงสีฟ้ากระจายรอบๆกลุ่มพวกเขา พร้อมวงกลมสีฟ้าบนพื้น
"Ruby on the Time!!"สิ้นเสียงแสงสีฟ้าระเบิดเป็นรูปโดมก่อนพุ่งขึ้นฟ้า และลับหายไป
พวกรูบี้จากไป ไม่มีใครรู้ว่าอีกไม่นานพวกเขาต้องกลับมาอีก
-ห้วงเวลาที่ห่างจากพวกรูบี้-
เซเรบี้สีดำกำลังล่อนไปตามกระแสเวลาอย่างเงียบๆ...
จบตอน
โปรดติดตามตอนต่อไป
ความคิดเห็น