คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 ตัวประกัน? (ซวยอีกแล้ว/รูบี้)
"เอาเร็วๆคนอื่นยังต่ออยู่!!"นายเวรตะโกน
"ต่อไป!"
"ลุงฮัน ตามแผนเลยนะ(ถึงเจ้าหนุ่มนั้นอยู่คงไม่มีปัญหา)"หญิงสาวหันมาเรียกคนตาม
"แน่นอนคับคุณหนู"ชายแก่ถอดหมวก แล้วเดินไปที่นายเวร
"ใต้เท้าเหยี่ยนหยวน เมื่อกี้ข้ารู้สึกว่าตาท่านเป็นสีแดงมิใช่หรอ"หัวหน้านายเวรชวนรูบี้คุย (หมายเหตุตอนนี้รูบี้ใส่คอนแทรกเลนสีดำเพื่อปลอมตัว -3- /มารเพลิง)
"เอ่อ เมื้อกี้มันฝุ่นเข้าตานะ ตาเริ่มอับเสก(ที่จริงมันหลุดตอนโดนลาก)"รูบี้ตอบ
"คุณชื่ออะไร อยู่ที่ไหน มาทำอะไร"หัวหน้านายเวรหันมาทำงานต่อ
"ฉันชื่อ ฮัน ซู อยู่ที่บ้านรหัส12,40,10 กลับมาเพื่อร่วมงานเทศกาลกับหลานสาวนะคับ"ชายแก่แสร้งพูด ขณะที่หญิงสาวอยู่ข้างๆ
"ฮัน ซู?"นายเวรทวนชื่อ
"ใช่คับ"
"(งี่เง่าน่า สำเนียงแบบนี้คนโฮเอ็นชัดๆ แถมเลขบ้านคงไม่จริง เอาเหอะฉันขอดูวิธีลุงหน่อยเหอะ)"รูบี้จ้องคนทั้งสอง
"บ้านเลข12ไม่มีคนอยู่นะ"นายเวรมองบันทึก
"ฮ่าๆๆๆ ต้องขออภัยด้วย ฉันแก่แล้วจำไม่ค่อยได้ อ่อเลข70!!"ชายแก่หัวเราะ
"70? บ้านนั้นก็เหมือนกัน"
"ลุงค่ะ ความจำเสื่อมหรือไง"หญิงสาวเสริมให้ดูเหมือนจริง
"ใช่ 6ต้องเป็น6แน่ๆ"ชายแก่ยื่นน้าเข้าใกล้
"6..?"นายเวรเริ่มตรวจหา
"ฉันล้อเล่นนะ"ชายแก่หยิบมีดที่ซ่อนหลังหมวก เข้าจ่อกที่คอนายเวร ทหารลูกน้องเห็นรีบวิ่งไปขอความช่วยเหลือ
"(หือ? ท่าจะอยากเข้ามากนะเนี่ย ช่วยหน่อยก็ได้)"รูบี้ยกเท้าขวาง ทหารทีวิ่งสะดุ้งล้ม เงาหญิงสาวตามมาพร้อมง้ามีดสั้นแทงลง ทะลุคอหอย
ชึก!! หญิงสาวชักมีดออกแล้วหันมาจ่อกมีดใส่รูบี้ แล้วพูกประโยคแสนเย็นชา
"หุปปากซะยังรักชีวิต"รูบี้ไม่คิดขยับอยู่แล้ว
"(ที่แน่วิธีนี้เอง)"เขามองกลุ่มคนที่บังเหตุการณ์จนมิด แล้วเก็บกวาดด้านใน ดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"หวังว่าคงไม่ทำอะไรฉันน่า"รูบี้เดินเข้าเมืองโดยหญิงสาวตามประกบ
"พวกนายไปก่อน"ชายแก่สั่งลูกน้อง ลูกน้องทั้งหมดรีบเข้าเมือง
"นี้เธอคงไม่ฆ่าฉันหรอกนะ?"รูบี้ถามซ้ำ
"ฆ่าแน่ถ้านายไม่หุปปากแล้วเดินไป"หญิงสาวเริ่มรำคาญ
"เอ๋?ทำไมปล่อยเข้าไปเยอะจัง"นายเวรด้านบนประตูเมืองมอง
"ตอบดีๆละ"ฮันซูกระซิบ
"ไม่ต้องห่วงพวกเขาเป็นญาติข้าเอง!!"
"ใต้เท้า ข้าไปเอาเอกสารมาให้!"ทหารคนหนึ่งหอบเอกสารมาให้รูบี้
"อะ ขอบคุณเอาไปวางที่ด่านก่อน"รูบี้พูดอะไรมากไม่ได้
"เอ๋? ใต้เท้าอะแน่นั้นใครอะ"ทหารทักหญิงสาวด้านหลังรูบี้ รูบี้หันไปมองดวงตาหญิงสาวที่บอกว่า ตอบดีๆละไม่นายตาย!!
"นี้หรอ....เมียลำดับที่สามของฉันเองแหละเป็นคนโฮเอ็นนะ น่ารักใช่มั้ย?"รูบีตอบกวนสายตาหญิงสาว หญิงสาวชะงักเล็กน้อย
"ใช่น่ารักและนุ่มนวลอ่อนงามด้วย"ฮันซูเสริม พวกรูบี้เดินต่อขณะที่รูบี้โดนเข็กหัว(สมน้ำหน้าหน้าไม่อาย นั้นเมียฉันตั้งหาก /มารเพลิง)(ตายซะ!!/หญิงสาว)(จ๊ากกกก!!! ขอโทดคับเจ้/มารเพลิง)
"หญิงชาวใต้นี้ดุจัง"ทหารมองรูบี้โดนเข็กไม่เลิก
"ท่านแม่ทัพ อรุณสวัสดิ์"หัวหน้าเวรทักแม่ทัพที่ขี้ม้าผ่าน
"อรุณสวัสดิ์"แม่ทัพทักกลับ
"(อรุณสวัสดิ์?นี้มันบ่ายแล้วนี้ หรือว่า..)"ทั้งกลุ่มมีแต่รูบี้คนเดียวตามทัน
"จ๊ากก!!"เขาทำท่าสะดุ้งแล้วคว้าดึงเสื้อคลุมหญิงสาวข้างๆให้ล้มตาม เพียงไม่กี่เสี้ยววินาทีง้าวก็ผ่าโดนแต่หมวกของหญิงสาว ส่วนชายแก่รอดได้หวุดหวิด
"คุณหนูนามิ!!ไปก่อน ที่นี้จัดการเอง"ฮันซูซัดมีดให้อีกฝ่ายเปิดช่องว่างหนี
"ได้แล้วเจอกัน"หญิงสาวรีบวิ่งออกพร้อมลากรูบี้ไปด้วย
"เฮ้!! หมวกฉันๆ"รูบี้ครางที่โดนดึงหมวก
"จับคนร้ายให้ได้!!"
"ระวังดาบถูกซ่อนในปาก!"เสียงเตือนหลังเห็นกลุ่มอีกฝ่ายดึงดาบออกจากปาก ความวุ่นวายเกิดขึ้น
"เจ้าเป็นหัวหน้าสินะ?"แม่ทัพถามฮันซูพร้อมโยนทวนให้
"นั้นมาบอกชื่อมาสิ"
"ฉันชื่อ ฮันซู"ชายแก่หยิบทวนด้วยการเตะเท้าให้ลอยขึ้นแล้วจับ
"ดี ฮันซูมาเล่นกันหน่อย!!"
"ท่านแม่ทัพอย่าเพิ่งตายก่อนสู้ละ!!"ทั้งสองเปิดศึก
"อย่าเข้ามานะไม่นั้นหัวหน้าพวกแกตาย"นามิใช้รูบี้เป็นตัวประกัน อีกฝ่ายกล้าตอแยเพราะถ้าหัวหน้าตายพวกเขาแย่นแน่
"ฮ่าๆนายนี้มันโล่ชั้นดีเลย"หญิงสาวได้ใจ
"(ยัยตัวแสบเอย นี้มันทางตันดูสิเจ้าจะออกยังไง)"รูบี้คิดแล้วสังเกตทหารควบม้าทางเขา
"มาเลย!!"นามิหลบการฟันแล้วกระโดดลังกาหลังเตะเข้าเต็มๆคาง จนอีกฝ่ายร่วงจากม้า นามิใช้มือคว้าอานม้าแล้วยกตัวขึ้นนั่ง
"(อืม ทักษะเยี่ยม ไม่คิดเลยว่าจะแสบแบบนี้)"รูบี้จ้องทุกการเคลื่อนไหว
"เอาเจ้าโล่!! ตามฉันมา!!"นามิคว้าแส้ที่ซ่อนในเอว ออกมาแล้วสะบัดรัดตัวรูบี้ และรีบควบม้าวิ่ง
"จึก!!"รูบี้โดนรัดไม่พอยังโดนลากด้วยม้าอีก(โอ้มายก็อด ชาติแกไปทำกรรมกับผู้หญิงเยอะหรือไง =0=/มารเพลิง)(แกเป็นคนทำไม่ใช่หรอ -*-/รูบี้)(ไม่ใช่ฉันถามเจ้นามิเองสิ/มารเพลิง)
=_= ---------> -3-
"หลบไปๆ"นามิตะโกนพร้อมควบม้าผ่าตลาด
"ให้ตายสิ"รูบี้ที่โดนลากพุ่งปะทะข้าวของ
"ถ้าฉันรอดจะไปด่าเจ้าฮันซูให้เข็ดเลย!! ใครบอกวะ!!ว่าผู้หญิงทางใต้นั้นอ่อนหวานเนี้ย!!(ไอ้แมงสาบด้วย(=คนเขียน)ฝากไว้ก่อน)"รูบี้ตะโกนแหกปาก(รับฝากแต่ไม่คืนนิ อิอิอิอิอิอิ ^0^/มารเพลิง)
"หยุดดด!!!"นามิหยุดมองทางข้างหน้าที่ตันตามความคิดรูบี้
"ชิ กลับไป.."
ซูม!!! หมัดแวหกอากาศเข้ามาต่อยหน้าม้า ทำให้ทั้งม้าและคนขี่เอนกระเด็นไปด้านหลัง
"พวกนายมาจาก ด่านหน้าเมืองใช่มั้ย?"ผู้ต่อยถาม ขณะที่นามิพุ่งไปชนรถเข็นที่ผ่านมา
"โชคร้ายแล้วแม่หนูทางหนีดีไม่หนีดังหนีมาที่หน่วยรบหมัดเปล่าของเรา"ตอนนี้คนในตึกเริ่มทยอยออกมาพร้อมกับล้อมไว้หมดแล้ว
"ชิจนได้!!"ยามิมองด้วยสายตาเจ็บใจ
"น่ารักดีนี้มาเล่นกับลุงๆดีกว่า"ทหารคนหนึ่งพูดคนอื่นเห็นด้วย
"มืดจัง.."รูบี้ตอนนี้ครึ่งหัวถูกซัดไปติดในบ้านหมา
"เฮ้ย อย่ามายุ่งน่าไอ้หมาอ้วน"เขาติดอยู่ด้านในทำให้บ้านหมาพังยังไม่พอ เจ้าหมาที่อยู่ข้างในเหมือนจะไม่พอใจด้วย..
จบตอน
"(ชิ!! ถ้าไม่ชนะเห็นที ต้องโดนพวกมันจับปล่ำแน่!!)"
"นี้แกเห็นมั้ย?...ยัยตัวแสบเจอดีให้แล้ว"
"ใครวะ!? มาสอดแบบนี้!!"
จนมุม? สู้ยังไง? ใครช่วย? รอดูตอนหน้า
ความคิดเห็น