คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : บทที่ 17 แผนแตก
"เจ้าไม่ใช่...ของเขาหรอ?"นามิเอ่ยถามยุยที่กำลังเตรียมยาให้เร้ด
"ไม่ใช่หรอก เจ้าหัวสาหร่ายนั้นพูดเองเออเองตังหาก"ยุยปฎิเสธ
"หึ หึ แม่สาวตาฟ้าผมทองรุกแล้ว เจ้โคเทงาว่ากำลังตกที่น่าลำบากแล้ว"มิคังกับคาซึกำลังแอบมองทั้งคู่
"นั้นแปลว่า เกือบใช่สินะ?"นามิเอ่ย
"ไม่มีทางหรอก เขานะ..."โคเทงาว่าเงียบไป
"ช่างเถอะ รีบเอาไปก่อน"ยุยตัดบทเดินออก แต่เงาสองคนรั้งเธอไว้
"โธ่พี่ยุย อย่าพูดแบบนี้สิ พี่หนูใจเสียหมด"มิคังกล่าว
"ใช่แล้วอาซ้อ ผมไม่อยากให้หลานๆที่บ้านแตกแยกนะ"คาซึเสริม(โห เล่นอาซ้อเลย/มารเพลิง)
"มีลูกแล้วด้วย!?"นามิถาม
"ใช่แล้ว ฉันช่วยเลี้ยงเอง มี3คน"
"นี้นายพูดอะไรนี้?"ยุยพยายามสลัดอีกฝ่ายให้หลุด
"โธ่ อาซ้ออย่าโมโหมากสินะ เดี๋ยวรูบี้น้อยในท้องจะช้ำ"สิ้นคำพูด ทำเอาเส้นประสาทบางคนแตก
โครม! ยุยเดินออกไปด้วยความอายปนโกรธ นามิจ้องคาซึกับมิคังที่โดนมัดใส่ถุงดำเหลือไว้แต่หัว
"อะ!? ยัยตัวดี"รูบี้เพิ่งเดินผ่านมองมาด้านใน
"ฉันเปล่าทำนะ"นามิโบกมือปฎิเสธ
"ช่างเหอะ เห็นบ่อยแล้วละ"รูบี้ชวนนามิกลับไปที่ห้องเร้ด
-ห้องเร้ด-
"เอาละพวกเรา ผมขอพูดแค่คำเดียวนะ ใครจะร่วมหรือไม่ก็แล้วแต่.."รูบี้เอ่ยต่อหน้ารุ่นพี่
"ต่อไปนี้ซากทัพจะร่วมกับกวนตง!!"
1เดือนผ่านไป...
ซากทัพลอบสังหารเจ้าเมืองใต้สังกัดเครก้า ไปหลายแหล่ง ทำให้กลายเป็นหน่วยลับของกวนตง
รูบี้ได้ทำสัญญาไว้ว่าสมาชิกและคนในแต่ละคนทำตัวได้อิสระ และเวลางานจะจัดการกันเองไม่ใต้สังกัดใคร
แต่ผู้ที่รับงานทุกครั้งต้องเป็นหัวหน้า(รูบี้)เท่านั้น
"สเตรสฟลัส!!"โกลด์เผยไพ่
"โหแพ้อีกและ"คาซึกุมหัว(โอย อะไรวะกูได้แค่ทรีการด์เอง -0-/มารเพลิง)
"เฮ้อ มีใครที่ไหนเขาพกไพ่ติดตัวตลอดละนี้คับ"รูบี้มองอย่างเหนื่อยใจ
"พูดมากจริง เล่นห่วยละสิ"โกลด์ท้า รูบี้ทนไม่ได้จึงร่วมวง
-5นาทีต่อมา-
"เฮ้ พวกนายนะ"นามิเปิดประตูเข้ามา
"มีไร ยัยตัวดี"รูบี้วางไพ่ รอยัลสเตรฟลัสไพ่สูงสุด คาซึกับโกลด์หน้าซีด เพราะพวกเขาแพ้เป็นสิบรอบแล้ว(โอ โนหมดตูด T0T/มารเพลิง)
"งานยะ งาน"นามิเอ่ย
"งานหรอ?."
"ดีเลยกำลังเซ็ง"โกลด์พูดอย่างสนุกสนาน(แกล้งเนียบ เรื่องเล่นไพ่แพ้)
....
"ฝากด้วยละ โคเทงาว่าจัง"มานามิส่งยุยที่ปลอมตัวเป็นลูกสาวพ่อค้า
"ดูแลตัวเองด้วยละ"รูบี้พูดตามมารยาท
"นี้..ใต้เท้าเหลี่ยวหยวนไม่ต้องห่วงมากก็ได้..."นายกองที่นำขบวนเข้าแทรก พวกรูบี้ทำงานร่วมกันจึงมีสนิทกันบ้าง
"ฉันเคนอิจิ จะดูแลภรรยาของใต้เท้าอย่างดี.."ไม่ทันพูดจบ นายกองก็ล้มจากม้า เนื่องจากยุยยิงธนูไปหนึ่งดอก
"ถ้านายพูดไม่เลิก ฉันจะบอกเรื่องที่นายเจ้าชู้กับภรรยานาย"ยุยพูดขู่พร้อมเล็งขู่
"จึก..คับ.."เคนอิจิเงียบทันที
"ไปได้!!"ขบวนเดินหน้าออก
-1 วันต่อมา 1กิโลเมตรก่อนเป้าหมาย-
"นั้นสินะเมื่องที่เป็นเป้าหมายคราวนี้"ยุยมองเมืองที่ห่างอยู่ไกลๆอย่างชัดเจน
"ใช่แล้ว เข้าเมืองเสร็จเราก็หมดหน้าที่ละ"เคนอิจิตอบ
"อืม.."
"ว่าแต่ยุยจัง คิดถึงใต้เท้าเหลี่ยวหยวนแล้วหรอ?"เคนอิจิแซว ยุยคว้าคันธนูแล้วหันไปทางเคนอิจิ
"เมื้อกี้นายพูดอะไรนะ"ยุยไล่ยิงด้วยความโกรธปนอาย เคนอิจิควบม้าหนี ลูกน้องมองก็หัวเราะอย่างสนุกสนาน
"เอ๋?"เคนอิจิสังเกตทหารของเครก้าที่จู่ก็โผล่มา
"ดีจริงทีท่านเครก้าส่งสายสืบเข้าไปในพวกมัน"นายกองอีกฝ่ายหลุดปาก แต่ออกคำสั่งจู่โจม
"(อะไรกัน!?)"เคนอิจิหันไปสั่งลูกน้องถอย
"หน่วยสเบียงถอยไปก่อน ยุยเธอไปด้วยที่เหลือช่วยฉันต้าน"เคนอิจิเข้าบุก
เช้ง! เคร้ง! เช้ง! เคร้ง! เช้ง! เคร้ง!
"ฮึม เยอะจริงๆ"เคนอิจิเริ่มเหนื่อย ทหารอีกฝ่ายรีบชิงโอกาส
ฟิ้ว ฟุบ!ลูกธนูมาปัดหัวทหารคนนั้นก่อนที่จะฟันเคนอิจิ และต่อมานายกองหลายคนก็โดนธนูปักหัวทีละราย
"ยุยหรอ?"เคนอิจิมองต้นทางลูกธนู
"ระวังหญิงคนนั้นเล็งแต่แม่ทัพ"ทหารเริ่มส่งเสียงเตือน ยุยยังคงยิงต่อไปเรื่อย จนกระทั้ง
โครม! ทหารด้านหลังเธอลอยกระจาย พร้อมเผยแม่ทัพที่ฝ่ามา เคนอิจิเข้ามาคุมกันยุย
"กุหลาบงามย่อมีหนามที่แหลมคม.."เขาเอ่ยพร้อมง้าดาบ
"(เหลียวหยวนหวอ นายท่าน ฝากลูกเมียข้าด้วย)"เคนอิจิคิดในใจ ก่อนอีกฝ่ายจะพูดอีกประโยค
"น่าเสียดายที่รอบๆกุหลาบ มักมีแต่หนอนบุ้ง.."
จบตอน
"มีใครบอกฉันได้บ้างมั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น?..."
"ขอบคุณมาก คุณเคนอิจิ..."
"ฉันขอพนันร้อยล้านเยนว่า หัวนายหลุดจากบ่าแน่"
แอบมาอัพอีกแล้ว ช่วงนี้อ่านหนังสือ เครียดมากเลยไม่ค่อยได้เขียนเท่าไร
ความคิดเห็น