เล่ห์เงารัก

เล่ห์เงารัก

-เฌอแตม-

เพราะ

เงา ของความรักแต่หนหลังทำให้เกิด

เล่ห์ ต่างๆที่นำพาความแค้น แต่ไฟแค้นในจิตใจจะหลอมละลายเพราะความ

รัก...ได้หรือไม่!? 

วรรณภพ

(อิมเมจ :นาย ณภัทร เสียงสมบูรณ์ )

นางเอกไม่มี

ชวนคนอ่านมาเป็น

...นางเอก...

ขึ้นแท่นสักคนได้มั้ยน้อ?

    

 ขอประเดิมเป็นน้ำจิ้มให้อ่านจ๊ะ

“ก็ลองกินกับโจรอย่างฉันหน่อยจะเป็นอะไรไป บางทีเธออาจจะติดใจโจรอย่างฉันก็ได้นะ”เขากวาดสายตามองเธอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าไปมาด้วยสายตาโลมเลียก่อนจะเดินเข้ามาหาเธออย่างเชื่องช้า

“อย่าเข้ามานะ”เธอหยิบกรรไกรออกมาป้องกันตัว

“เธอกล้าแทงฉันหรือยังไง...เอาซี้!”เขาสายตาที่ไม่มั่นคงและมือที่สั่นระริกของเธอก็พอเดาออกว่าเธอไม่กล้าที่จะเอากรรไกรมาแทงเขาเป็นแน่เขาจึงเดินก้าวยาวๆเข้าไปหาเธอ

“ฉันบอกว่าอย่าเข้ามายังไง ไม่อย่างนั้น...ไม่ ไม่อย่างนั้นฉันเอากรรไกรแทงแกจริงๆด้วย”เธอตะโกนบอกออกไปเมื่อเดินหนีเขาจนถึงมุมห้องแล้วเขาไม่มีทีท่าว่าจะเกรงกลัวคำขู่ของเธอเลยสักนิด เธอจึงตัดสินใจหลับตาแล้วพุ่งปลายกรรไกรไปแทงเขาอย่างรวดเร็วแต่มีหรือคนอย่างเขาจะหลบไม่ได้เขาจับมือของเธอไว้แน่นแล้วหยิบกรรไกรนั้นโยนทิ้งไปก่อนจะคว้าเอวบางเข้ามาโอบกอดไว้

“ไม่มีใครบอกเธอหรือยังไงว่าถ้าคิดจะฆ่าคน เขาให้ซ่อนอาวุธไว้ดีๆ สายตาต้องจริงจังกว่านี้ แล้วอย่ามือสั่น อ๋อ! อย่างสุดท้ายนี้เขาห้ามหลับตาฆ่าคนเพราะมันจะไม่ประสบผลสำเร็จ...เข้าใจไหม”เขาบอกเธอออกไปก่อนแสยะยิ้มออกมาอย่างเยาะเย้ย

“ก็ฉันไม่ใช่โจรอย่างแกนี่ถึงจะได้รู้ไอ้พวกเรื่องเลวๆอย่างนี้”

“ปากดีนักนะ”เขากระชับอ้อมแขนจนเธอแทบจะเป็นคนเดียวกันกับเขาอยู่แล้ว

(แบบไหนที่เธอจะรัก)

เรื่องนี้ไรท์เขียนจบมาสักพักเเล้ว

แต่ยังไม่มีโอกาสมาเขียนลงเลย

ตอนนี้ได้ฤกษ์งามยามดีแล้ว

ฝากผู้อ่านที่เผลอกดเข้ามาเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ

เนื้อหาไม่ถูกใจก็อย่าชมแรงนะจ๊ะ Please!!

ขอบคุณค๊า