ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ย้ายบ้าน+จบแล้วค่า..
2 เดือนผ่านไป น้ำสึกแล้ว ทั้งครอบครัวก็ย้ายบ้านไปอยู่อีกที่หนึ่ง
พันธ์เริ่มทำใจได้แล้วเรื่องลูกตาล กลับมาย้อนคิดถึงวันนั้นที่ประชดฟ้าไป
“ฟ้าคงสะใจแล้วสิ ที่พี่ลูกตาลตาย ถือว่าชดใช้ชีวิตต่อชีวิตก็แล้วกัน ต่อไปนี้เราก็หายกันแล้ว” ประโยคนี้วนเวียนอยู่ในหัวพันธ์เรื่อยๆ ทั้งๆที่พันธ์ก็ไม่อยากจะนึกถึงประโยคนั้นอีก
พันธ์เริ่มมาได้คิดว่า ไม่น่าจะพูดอย่างนั้นกับฟ้าเลย
“เฮ้ยคิน ไปบ้านฟ้าเป็นเพื่อนหน่อยดิ” พันธ์โทรนัดคินไปบ้านฟ้าด้วยกัน
“ทำไมวันนี้บ้านฟ้าถึงเงียบอย่างนี้นะ” คินว่า
“ประกาศขายด่วน ราคา 2.5 ล้านบาท สนใจโทร 025693695” พันธ์อ่านออกมา แล้วหน้าสลดทันที
“คิน ฟ้าหนีเราไปแล้ว” พันธ์น้ำตาไหลออกมา คินอ่านป้ายนั้น นึกสงสารเพื่อนและห่วงฟ้าด้วย
“พันธ์ ฟ้าคงไม่หนีนายหรอกน่า อย่าคิดมากสิ” คินคิดอยู่พักหนึ่ง
“นายกลับบ้านไปก่อนแล้วกัน กลัวว่าอยู่ตรงนี้นานๆ นายจะร้องไห้จนหมดตา” คินว่า พันธ์พยักหน้าแล้วนั่งรถกลับไป เมื่อพันธ์ไปลับตา คินก็กดเบอร์โทรศัพท์ที่เขียนบอกไว้ตรงป้ายประกาศขายบ้าน
“สวัสดีครับ ขอสายฟ้าครับ” คินว่า
“สักครู่ครับ เอ้อ! นั่นคินใช่มั๊ย?” น้ำถาม
“ครับ หวัดดีครับพี่น้ำ” คินว่า
“มีไรเหรอคิน?” ฟ้ามารับสายแล้ว
“ก็ไม่มีอะไรหรอก แค่จะชวนไปสวนพรุ่งนี้ รันก็ไป” คินบอก
“อืม! ก็ดีนะ ว่าแต่กี่โมง วันไหนล่ะ?” ฟ้าถาม
“พรุ่งนี้ ตอนบ่ายสามโมง” คินว่า
“ตกลง” ฟ้าตอบ แล้วอีกสักพักก็วางสายไป
คินไปที่บ้านพันธ์ ชวนไปสวนพรุ่งนี้ พันธ์เหงาๆ เศร้าๆ นึกอยากจะไปผ่อนคลายบ้างก็ตกลงไป คินคิดแผนให้ฟ้ากับพันธ์ได้เข้าใจกัน คินโทรไปบอกรัน รันให้ความร่วมมืออย่างดีเยี่ยม
วันต่อมา
“พี่น้ำ ไปส่งฟ้าที่สวนหน่อยสิ” ฟ้าว่า
“นัดกะคินไว้ละสิ” น้ำรู้ทัน
“อืม” ฟ้าตอบ น้ำยังมีสีหน้าเศร้าอยู่
“งั้นรีบไปเปลี่ยนชุด เดี๋ยวพี่ส่งฟ้าแล้วจะแวะไปวัดสักหน่อย” น้ำพูด ฟ้าเข้าใจในทันที ฟ้าจับมือน้ำขึ้นมากุมไว้เบาๆ อย่างให้กำลังใจ
“จริงๆ แล้ว พี่ก็รักลูกตาล” น้ำว่า ฟ้าพยักหน้าอย่างเข้าใจ น้ำน้ำตาไหล “ถ้าพี่ได้บอกความในใจกับลูกตาลก่อนที่ลูกตาลจะตาย พี่คงจะ” น้ำสะอึกสะอื้นพูดออกมาไม่ครบ
“ไม่ต้องพูดแล้วพี่น้ำ ถ้าพี่พูดแล้วพี่เสียใจ อย่าพูดเลยดีกว่านะ” ฟ้าว่า ตัวฟ้าเองก็มีน้ำตาไหลรินออกมาเหมือนกันอย่างสงสารพี่ชายตัวเอง และสงสารที่ลูกตาลตายด้วย
20 นาทีต่อมา น้ำขับรถพาฟ้ามาถึงสวน ฟ้าลงจากรถ แล้วน้ำก็ขับรถออกไปเพื่อจะไปที่วัด
ฟ้ามองหาคินและรัน พันธ์เองก็มาถึงแล้ว มองหาคินกับรันอยู่เช่นกัน
“อุ๊ย” ฟ้าสะดุดกิ่งไม้ล้มลง เจ็บแต่เลือดไม่ไหล พันธ์อยู่แถวๆ นั้นหันมามอง
“ฟ้า!!” พันธ์ร้องอย่างดีใจที่เจอฟ้า
“พันธ์!!!” ฟ้ามองพันธ์ ดีใจที่เจอเช่นกัน พันธ์ไปประคองฟ้าลุกขึ้น
“ขอบคุณนะ” ฟ้าว่า
“เราขอโทษนะ ฟ้า ที่เราประชดฟ้าไปวันนั้น” พันธ์พูด
“ไม่เป็นไรหรอก อืม…จะสายไปมั๊ยถ้าเราจะบอกว่า เสียใจด้วยนะที่พี่หมอกตาย” ฟ้าว่า
“ไม่สายไปหรอก” พันธ์บอก
“ว่าแต่ฟ้าย้ายบ้านไปที่ไหนล่ะ?” พันธ์ถาม
“รู้ได้ไงว่าเราย้ายบ้าน?” ฟ้าถามอย่างงงงัน
“ก็เราไปที่บ้านเก่าฟ้า เจอป้ายประกาศขาย” พันธ์ตอบ
“อ๋อ..เราย้ายบ้านจากบ้านเก่าถัดไปอีก 3 ซอยเอง อยู่กลางซอยพอดีเลย” ฟ้าตอบ
“แล้วพันธ์มายังไงเนี่ย?” ฟ้าถาม
“ก็คินนัดมา” พันธ์ตอบ “แล้วฟ้าล่ะ?”
“คินก็นัดเรามาเหมือนกัน” ฟ้าว่า พันธ์กับฟ้ามองหน้ากันอย่างเข้าใจทันทีเลยว่า เป็นนแผนของคินให้มาเจอกัน
“แต่ก็เอาเหอะ ในเมื่อเจ้าคินเปิดโอกาสให้เราได้พูดปรับความเข้าใจกันแล้ว เราก็..เอ่อ..อยากจะบอกอะไรบางอย่างกับฟ้า” พันธ์อึกอัก รวบรวมความกล้า
“เรารักฟ้า” พันธ์กระซิบที่ข้างหูฟ้า ฟ้าได้ฟังแล้วก็เขิน แต่ก็กระซิบกลับไปว่า
“รักเหมือนกัน” พันธ์กับฟ้ากอดกันแน่นอย่างอบอุ่นใจ
“เฮ้อ ในที่สุด เจ้าทั้งสองก็เข้าใจกันเสียที” คินกับรันออกมาจากหลังพุ่มไม้
“ขอบใจแผนนายมากนะ เจ้าคิน เพื่อนรัก นายนี่ดีกับเราจริงๆ” พันธ์พูด
“ไม่เป็นไรหรอก ไอ้เพื่อนยาก” คินยิ้ม
“รักกันให้ดีๆ นะจ๊ะ” รันพูดกับฟ้า และพันธ์ ทั้งสองยิ้ม
“รันเองก็เหมือนกัน รักกับเจ้ากวนนี่ให้ดีนะ” ฟ้าว่าอย่างประชดเล็กน้อย แต่แบบขำๆ
“อ๊ะ! แน่นอน คนไหนมีแฟนชื่อคิน รับรองรักได้รักดี รักจนวันตายเลยล่ะ” คินพูดแบบชวนอ้วก
“แหวะ” รันแลบลิ้น ยิ้มเขิน
“นายนี่กวนจริงๆ” พันธ์ว่า
“ถ้าไม่กวนก็ไม่ใช่คินสิ” คินว่า ทุกคนหัวเราะ
ฟ้ากับพันธ์จับมือกันไว้ มองหน้ากันยิ้มๆ สบตากันประสานความเข้าใจ ส่วนคินกับรันก็จับมือกันไว้เช่นกัน
วิญญาณของลูกตาลลอยอยู่บนฟ้า มองลงมาที่น้องชาย ลูกตาลพึมพำเบาๆ “พี่ดีใจที่พันธ์ได้เจอรักจริง ส่วนพี่ พี่ก็รักน้ำ พี่ได้แต่หวังว่า ถ้าได้เกิดมาชาติหน้าขอให้ได้เจอกับน้ำ และได้เป็นพี่ของพันธ์อีกนะ”
-----------------------------------------------------------------------จบ--------------------------------------------------------------------
พันธ์เริ่มทำใจได้แล้วเรื่องลูกตาล กลับมาย้อนคิดถึงวันนั้นที่ประชดฟ้าไป
“ฟ้าคงสะใจแล้วสิ ที่พี่ลูกตาลตาย ถือว่าชดใช้ชีวิตต่อชีวิตก็แล้วกัน ต่อไปนี้เราก็หายกันแล้ว” ประโยคนี้วนเวียนอยู่ในหัวพันธ์เรื่อยๆ ทั้งๆที่พันธ์ก็ไม่อยากจะนึกถึงประโยคนั้นอีก
พันธ์เริ่มมาได้คิดว่า ไม่น่าจะพูดอย่างนั้นกับฟ้าเลย
“เฮ้ยคิน ไปบ้านฟ้าเป็นเพื่อนหน่อยดิ” พันธ์โทรนัดคินไปบ้านฟ้าด้วยกัน
“ทำไมวันนี้บ้านฟ้าถึงเงียบอย่างนี้นะ” คินว่า
“ประกาศขายด่วน ราคา 2.5 ล้านบาท สนใจโทร 025693695” พันธ์อ่านออกมา แล้วหน้าสลดทันที
“คิน ฟ้าหนีเราไปแล้ว” พันธ์น้ำตาไหลออกมา คินอ่านป้ายนั้น นึกสงสารเพื่อนและห่วงฟ้าด้วย
“พันธ์ ฟ้าคงไม่หนีนายหรอกน่า อย่าคิดมากสิ” คินคิดอยู่พักหนึ่ง
“นายกลับบ้านไปก่อนแล้วกัน กลัวว่าอยู่ตรงนี้นานๆ นายจะร้องไห้จนหมดตา” คินว่า พันธ์พยักหน้าแล้วนั่งรถกลับไป เมื่อพันธ์ไปลับตา คินก็กดเบอร์โทรศัพท์ที่เขียนบอกไว้ตรงป้ายประกาศขายบ้าน
“สวัสดีครับ ขอสายฟ้าครับ” คินว่า
“สักครู่ครับ เอ้อ! นั่นคินใช่มั๊ย?” น้ำถาม
“ครับ หวัดดีครับพี่น้ำ” คินว่า
“มีไรเหรอคิน?” ฟ้ามารับสายแล้ว
“ก็ไม่มีอะไรหรอก แค่จะชวนไปสวนพรุ่งนี้ รันก็ไป” คินบอก
“อืม! ก็ดีนะ ว่าแต่กี่โมง วันไหนล่ะ?” ฟ้าถาม
“พรุ่งนี้ ตอนบ่ายสามโมง” คินว่า
“ตกลง” ฟ้าตอบ แล้วอีกสักพักก็วางสายไป
คินไปที่บ้านพันธ์ ชวนไปสวนพรุ่งนี้ พันธ์เหงาๆ เศร้าๆ นึกอยากจะไปผ่อนคลายบ้างก็ตกลงไป คินคิดแผนให้ฟ้ากับพันธ์ได้เข้าใจกัน คินโทรไปบอกรัน รันให้ความร่วมมืออย่างดีเยี่ยม
วันต่อมา
“พี่น้ำ ไปส่งฟ้าที่สวนหน่อยสิ” ฟ้าว่า
“นัดกะคินไว้ละสิ” น้ำรู้ทัน
“อืม” ฟ้าตอบ น้ำยังมีสีหน้าเศร้าอยู่
“งั้นรีบไปเปลี่ยนชุด เดี๋ยวพี่ส่งฟ้าแล้วจะแวะไปวัดสักหน่อย” น้ำพูด ฟ้าเข้าใจในทันที ฟ้าจับมือน้ำขึ้นมากุมไว้เบาๆ อย่างให้กำลังใจ
“จริงๆ แล้ว พี่ก็รักลูกตาล” น้ำว่า ฟ้าพยักหน้าอย่างเข้าใจ น้ำน้ำตาไหล “ถ้าพี่ได้บอกความในใจกับลูกตาลก่อนที่ลูกตาลจะตาย พี่คงจะ” น้ำสะอึกสะอื้นพูดออกมาไม่ครบ
“ไม่ต้องพูดแล้วพี่น้ำ ถ้าพี่พูดแล้วพี่เสียใจ อย่าพูดเลยดีกว่านะ” ฟ้าว่า ตัวฟ้าเองก็มีน้ำตาไหลรินออกมาเหมือนกันอย่างสงสารพี่ชายตัวเอง และสงสารที่ลูกตาลตายด้วย
20 นาทีต่อมา น้ำขับรถพาฟ้ามาถึงสวน ฟ้าลงจากรถ แล้วน้ำก็ขับรถออกไปเพื่อจะไปที่วัด
ฟ้ามองหาคินและรัน พันธ์เองก็มาถึงแล้ว มองหาคินกับรันอยู่เช่นกัน
“อุ๊ย” ฟ้าสะดุดกิ่งไม้ล้มลง เจ็บแต่เลือดไม่ไหล พันธ์อยู่แถวๆ นั้นหันมามอง
“ฟ้า!!” พันธ์ร้องอย่างดีใจที่เจอฟ้า
“พันธ์!!!” ฟ้ามองพันธ์ ดีใจที่เจอเช่นกัน พันธ์ไปประคองฟ้าลุกขึ้น
“ขอบคุณนะ” ฟ้าว่า
“เราขอโทษนะ ฟ้า ที่เราประชดฟ้าไปวันนั้น” พันธ์พูด
“ไม่เป็นไรหรอก อืม…จะสายไปมั๊ยถ้าเราจะบอกว่า เสียใจด้วยนะที่พี่หมอกตาย” ฟ้าว่า
“ไม่สายไปหรอก” พันธ์บอก
“ว่าแต่ฟ้าย้ายบ้านไปที่ไหนล่ะ?” พันธ์ถาม
“รู้ได้ไงว่าเราย้ายบ้าน?” ฟ้าถามอย่างงงงัน
“ก็เราไปที่บ้านเก่าฟ้า เจอป้ายประกาศขาย” พันธ์ตอบ
“อ๋อ..เราย้ายบ้านจากบ้านเก่าถัดไปอีก 3 ซอยเอง อยู่กลางซอยพอดีเลย” ฟ้าตอบ
“แล้วพันธ์มายังไงเนี่ย?” ฟ้าถาม
“ก็คินนัดมา” พันธ์ตอบ “แล้วฟ้าล่ะ?”
“คินก็นัดเรามาเหมือนกัน” ฟ้าว่า พันธ์กับฟ้ามองหน้ากันอย่างเข้าใจทันทีเลยว่า เป็นนแผนของคินให้มาเจอกัน
“แต่ก็เอาเหอะ ในเมื่อเจ้าคินเปิดโอกาสให้เราได้พูดปรับความเข้าใจกันแล้ว เราก็..เอ่อ..อยากจะบอกอะไรบางอย่างกับฟ้า” พันธ์อึกอัก รวบรวมความกล้า
“เรารักฟ้า” พันธ์กระซิบที่ข้างหูฟ้า ฟ้าได้ฟังแล้วก็เขิน แต่ก็กระซิบกลับไปว่า
“รักเหมือนกัน” พันธ์กับฟ้ากอดกันแน่นอย่างอบอุ่นใจ
“เฮ้อ ในที่สุด เจ้าทั้งสองก็เข้าใจกันเสียที” คินกับรันออกมาจากหลังพุ่มไม้
“ขอบใจแผนนายมากนะ เจ้าคิน เพื่อนรัก นายนี่ดีกับเราจริงๆ” พันธ์พูด
“ไม่เป็นไรหรอก ไอ้เพื่อนยาก” คินยิ้ม
“รักกันให้ดีๆ นะจ๊ะ” รันพูดกับฟ้า และพันธ์ ทั้งสองยิ้ม
“รันเองก็เหมือนกัน รักกับเจ้ากวนนี่ให้ดีนะ” ฟ้าว่าอย่างประชดเล็กน้อย แต่แบบขำๆ
“อ๊ะ! แน่นอน คนไหนมีแฟนชื่อคิน รับรองรักได้รักดี รักจนวันตายเลยล่ะ” คินพูดแบบชวนอ้วก
“แหวะ” รันแลบลิ้น ยิ้มเขิน
“นายนี่กวนจริงๆ” พันธ์ว่า
“ถ้าไม่กวนก็ไม่ใช่คินสิ” คินว่า ทุกคนหัวเราะ
ฟ้ากับพันธ์จับมือกันไว้ มองหน้ากันยิ้มๆ สบตากันประสานความเข้าใจ ส่วนคินกับรันก็จับมือกันไว้เช่นกัน
วิญญาณของลูกตาลลอยอยู่บนฟ้า มองลงมาที่น้องชาย ลูกตาลพึมพำเบาๆ “พี่ดีใจที่พันธ์ได้เจอรักจริง ส่วนพี่ พี่ก็รักน้ำ พี่ได้แต่หวังว่า ถ้าได้เกิดมาชาติหน้าขอให้ได้เจอกับน้ำ และได้เป็นพี่ของพันธ์อีกนะ”
-----------------------------------------------------------------------จบ--------------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น