รักอลวนบนความแค้น

ลำดับตอนที่ #1 : การไปเดทของน้ำ

“เออ ไปก่อนนะ” เสียงของชายคนหนึ่งดังออกมาจากร้านเหล้า เนื้อตัวของชายคนนั้นอยู่ในสภาพมอมแมมและเมามาก ชายคนนั้นขับรถออกไปจากร้านเหล้า เมื่อขับมาได้สักพักก็หลับในเลยขับรถไปชนผู้หญิงคนหนึ่งที่ขี่จักรยานอยู่จนผู้หญิงคนนั้นตายคาที่!!!!!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“พี่หมอก พี่หมอก” เสียงตะโกนของเด็กหญิงคนหนึ่งที่ชื่อ ทิวฟ้า หรือ ฟ้า ดังขึ้น เธอลุกขึ้นพร้อมด้วยเหงื่อที่อาบโชกใบหน้า ขณะนี้เป็นเวลาตีสองแล้ว

“พี่หมอก” เธอพึมพำขึ้นอีกครั้ง ก่อนที่น้ำใสๆ จะไหลออกมาจากดวงตา เธอเก็บเอาเรื่องที่พี่หมอก พี่สาวของเธอตายเพราะถูกรถชนมาฝันเป็นรอบที่สี่แล้ว แม้พี่สาวของเธอจะตายจากไปแล้ว 1 ปี

“ยัยฟ้า เป็นอะไร?” เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งผลักประตูห้องนอนเข้ามาหาเด็กหญิงคนนั้นหลังจากได้ยินเสียงตะโกนไม่นานนัก

“พี่น้ำ” ฟ้าร้องไห้หนักขึ้น “ฟ้าฝันเรื่องพี่หมอกตายอีกแล้ว”

“ไม่เป็นไรนะ อย่าคิดมาก” ทิวน้ำ หรือ น้ำ ลูบหัวน้องสาวปลอบใจ

“งั้นพี่ไปนอนต่อนะ” น้ำว่า แล้วเดินออกไปจากห้องนอนของน้องสาว พลางน้ำตาซึมคิดถึงพี่ทิวหมอก หรือหมอก พี่สาวของทั้งสองคนไปด้วยความอาลัย

“พรุ่งนี้แล้วสินะ ก็จะถึงวันเกิดของพี่หมอก น่าเสียดายพี่หมอกไม่มีโอกาสอยู่ฉลองวันเกิดตัวเองกับพวกเราแล้ว” น้ำคิดอย่างเสียใจ

“หรือว่าพี่หมอกจะมาเข้าฝันเตือนยัยฟ้านะ ว่าอย่าลืมวันเกิด” น้ำคิดไปเรื่อยๆ



**ตอนเช้า**

“ทำไมวันนี้ดูซีดเซียวจังเลยล่ะยัยฟ้า นายน้ำ” แม่ว่า

“เมื่อคืนฟ้าฝันถึงพี่หมอกค่ะ” ฟ้าตอบ พ่อกับแม่มีสีหน้าหมองลง

“ผมว่าวันนี้เราไปที่สุสานของพี่หมอกกันดีกว่าครับ” น้ำว่า “วันเกิดพี่หมอกทั้งที ถึงพี่เค้าไม่อยู่แล้วแต่เค้าก็คงอยากให้พวกเราไปหาเค้า”

“ก็ดีเหมือนกันค่ะ งั้นฟ้าจะกลับมาที่นี่ก่อน แล้วเราค่อยไปพร้อมกัน ดีไหมคะ?” ฟ้าถามความเห็น

“อืม” พ่อพยักหน้าเป็นเชิงตกลง



**ตอนเย็น**

ฟ้า น้ำและพ่อแม่ นั่งลงตรงสุสานของหมอก ทุกคนมีสีหน้าเศร้าสร้อย แม้เหตุการณ์นั้นจะผ่านมาเป็นปีแล้วก็เถอะ แต่พวกเขาก็ทำใจให้ลืมไม่ได้เสียที

“พี่หมอก วันนี้ถ้าพี่หมอกยังอยู่ เราก็จะมาจัดงานวันเกิดให้พี่หมอก พวกเราจะอยู่กันพร้อมหน้าเหมือนทุกๆ ปีที่ผ่านมา แต่ปีนี้ขาดพี่หมอก พี่หมอกอยู่สบายไหม หลับสบายไหม ทุกคนคิดถึงพี่มากๆ เลยนะ” ฟ้าพูดเสียงสั่นเครือ ดวงหน้ามีน้ำตาเอ่อล้น ไม่มีใครพูดอะไรอีก มีแต่ความเงียบเหงาและวังเวง



**วันเสาร์**

ฟ้าตื่นสายกำลังจะไปอาบน้ำ เมื่อกำลังจะเข้าห้องน้ำสายตาพลันเห็นน้ำกำลังแต่งตัวชุดเท่อยู่

“โห พี่ แต่งไปอวดใครเนี่ย อย่าบอกนะว่าอวดสาวๆ” ฟ้าว่า

น้ำหันมายิ้มให้ฟ้า พลางเคาะหัวน้องสาวหนึ่งที

“แน่นอน พี่กำลังจะไปเดท” น้ำพูด

“พี่เนี่ยนะ จะไปเดท” ฟ้าร้องเสียงหลงด้วยความงุนงง

“ใช่” น้ำว่าพลางแต่งตัวต่อ “อย่ามัวแต่งงเลย เราน่ะไปอาบน้ำแต่งตัว พี่จะพาไปด้วย”

“พาไปเป็น ก.ข.ค. น่ะเหรอ ไม่เอาด้วยหรอก” ฟ้าพูดพลางเขาห้องน้ำไป

“ไม่ได้จะพาไปเป็นก.ข.ค. แค่พาไปแนะนำเท่านั้นเอง” น้ำตะโกนบอกฟ้าที่อยู่ในห้องน้ำ

“งั้นก็แล้วไป” ฟ้าตะโกนตอบ “ว่าแต่ผู้หญิงที่โชคร้าย เอ๊ย โชคดีที่จะมาเดทกับพี่ชายเราชื่ออะไรน้าาา?” ฟ้าพูดแซวๆ

“ชื่อลูกตาลน่ะ คนจีบเยอะแยะ แต่สุดท้ายก็ยอมมาเดทกับพี่ เห็นมั๊ย คนมันเสน่ห์แรง” น้ำว่า พลางเสยผมไปด้วย

“แหวะ” ฟ้าแลบลิ้น “หลงตัวเองไปรึเปล่า”

อีกสักพักฟ้าก็ออกจากห้องน้ำ และกำลังจะขึ้นไปแต่งตัว

“เร็วๆ ล่ะ พี่จะรอข้างล่าง” น้ำพูด และเตรียมกุญแจรถ

“อืมๆ แป๊บนึง” ฟ้าตอบแล้วขึ้นไปข้างบนเพื่อแต่งตัว



“เสร็จแล้ว” ฟ้าตะโกนมาแต่ไกล ตอนนี้เธออยู่ในชุดไปเที่ยวธรรมดา กางเกงยีนส์ เสื้อยืด และที่ข้อมือขวาเธอก็ใส่ริสต์แบนต์สีเหลืองด้วย

“โห นึกไงถึงใส่ชุดนี้เนี่ย พี่ก็นึกว่าเราจะใส่กระโปรงให้ดูเรียบร้อย” น้ำพูดและมองน้องสาวไปด้วย

“ใส่กระโปรงเหรอ ไม่เอาหรอก แค่ไปเรียนอาทิตย์ละ 5 วันใส่กระโปรงทุกวันก็เบื่อจะแย่แล้ว” ฟ้าตอบ

“เออๆ แล้วแต่ ไปกันเหอะ” น้ำพูด



“เอ๊ ป่านนี้พี่น้ำเขาจะลืมนัดเดทพี่หรือเปล่าน้าา หรือพี่เค้าจะไปกับสาวอื่นแล้วนะ” พีพันธ์ หรือ พันธ์ ผู้ที่เป็นน้องของลูกตาล หรือ ชนานันท์ คนที่น้ำนัดเดทด้วย พูดขึ้นอย่างแซวพี่สาวที่นั่งหน้าเครียดรออยู่ในร้านกาแฟ

“น้ำเค้าไม่ลืมหรอกน่า” ลูกตาลว่า

“นั่นไง ใช่หรือเปล่าพี่” พันธ์ชี้ไปทางน้ำและฟ้าที่กำลังเดินเข้ามาในร้านกาแฟ และสอดส่องสายตาหาลูกตาล

“เออใช่จริงๆ ด้วย” ลูกตาลพูด และโบกมือเรียกน้ำและฟ้า ที่กำลังมองมาทางลูกตาลพอดี สีหน้าของลูกตาลตอนนี้ค่อยสดชื่นขึ้น

“สวัสดีครับ ขอโทษจริงๆ นะครับที่ต้องให้รอ” น้ำพูด

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เอ่อ….สวัสดีค่ะ” ลูกตาลตอบ พลางนั่งลงอีกครั้ง ส่วนพันธ์และฟ้าก็ค่อยๆ นั่งลงเช่นกัน

“นี่น้องสาวผมครับชื่อฟ้า” น้ำแนะนำ

“สวัสดีค่ะ พี่ลูกตาล” ฟ้าทักลูกตาล

“จ๊ะ สวัสดีจ๊ะ”  ลูกตาลตอบอย่างนิสัยใจดี “นี่น้องชายของลูกตาลค่ะ ชื่อพีพันธ์ เรียกสั้น    ๆ ว่าพันธ์ ก็ได้ค่ะ” ลูกตาลแนะนำ

“สวัสดีครับ พี่น้ำ” พันธ์ทักน้ำ ส่วนน้ำก็พยักหน้ายิ้มให้

“สั่งอะไรดีครับ?” พันธ์ถามพลางเรียกบริกร

“อะไรก็ได้ค่ะ” ลูกตาลว่า

“คุณเลือกดีกว่าครับ” พันธ์บอก

“คุณเลือกแหละ” ลูกตาลตอบอย่างเกรงใจ

“คุณเลือก…”น้ำยังพูดไม่ทันจบ พันธ์ก็ขัดขึ้นว่า“จะเกี่ยงกันอีกกี่ชั่วโมงครับ สั่งอะไรก็สั่งไปเถอะ”

“นั่นสิคะ” ฟ้าพูดขึ้น ทำเอาพันธ์และลูกตาลถึงกับจ๋องไปเหมือนกันที่โดนน้องดุ

“งั้นเอา กาแฟคาปูชิโน่ที่นึงแล้วกันค่ะ” ลูกตาลบอกบริกร

“ผมเอา กาแฟเอสเพรสโซ ที่นึงครับ” น้ำบอกบริกร

“แล้วเราสองคน เอาอะไรล่ะ?” น้ำถามพันธ์และฟ้า

“ไม่เป็นไรพี่น้ำ เดี๋ยวนี่ก็จะเที่ยงแล้ว เดี๋ยวฟ้าออกไปหาก๋วยเตี๋ยวกินแถวนี้แหละ” ฟ้าตอบ

“ไม่เป็นไรเหมือนกันครับ เดี๋ยวผมก็จะออกไปหาอะไรกินข้างนอกเหมือนกัน” พันธ์ตอบ

“เอางั้นแน่นะ” ลูกตาลว่า “พันธ์กับฟ้าก็ไปด้วยกันสิ ไปด้วยกันจะได้ไม่หลง”

“ก็ได้ค่ะ/ครับ” ฟ้ากับพันธ์ตอบพร้อมกัน