คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : จะได้กลับบ้านแร้ววว~~~~!!!!
เช้าวันนี้มันแตกต่างจากทุกวัน ไม่มีแม่บ้านมาคอยปลุกฉัน
ทำไมวันนี้มันดูเงียบๆนะ
เฮ้อ~ ฉันได้รุตัวตนอิกด้านนึงของนายแล้วนะแท็ป นายยังมีอะไรอิกมั้ยที่หั้ยฉันต้องคนหา หนุ่มร่างสูงใหญ่นัยตาสีดำเข้ม บ่งบอกถึงความดุดัน
แต่ว่าใจของนายมันช่างอ่อนโยนเหลือเกิน พันนามาพอละ ไปล้างหน้าดีกว่า
และหลังจากที่ฉันล้างหน้าเส็ดแล้ว ฉันก็เดินลงไปข้างล่างแล้วก็พบ
นายแท็ปนั่งจิบกาแฟอยุข้างล่าง ฉันจึงเดินเข้าไปหา ก็พบว่านายนั่นใส่ชุดที่ดูดีเป็นพิเศษกว่าทุกวัน
"แท็ป วันนี้นายจะไปไหนหรอ!?!"
"คือ ฉัน ฉันจะไปจองตั๋วเครื่องบินหั้ยเทอ เทอจะได้กลับบ้านแล้วนะ"
"เย้ๆๆๆๆ ดีจัยจังเลย!! นายใจดีที่สุด" ฉันดีจัยมากเพราะอยากได้ยินคำนี้มานาน แต่ฉันก็ลืมสังเกตสีหน้าแท็ป พอเห็นปุ๊บ ฉันรุสึกได้ทันทีว่านายนี่ ไม่ค่อยจะ มีความสุขเท่าไหร่เลย
"นายเป็นอะไรรึป่าว "
"ป่าว ฉันไม่เป็นอะไรหรอก ขึ้นไปเก็บของสิตัวเล็ก เราจะเดินทางกันเย็นนี้"
"ห๊า!!" ฉันร้องออกมาอย่างตกจัย เย็นนี้เลยหรอ
"อืมเย็นนี้ ไปเก็บของซะ เดี๋ยวไม่ทันนะ"
แล้วฉันก็พยักหน้างึกๆ ก่อนที่จะเดินขึ้นบันไดไปบนห้อง
พอถึงฉันก็ค่อยๆเก็บกระเป๋า แล้วก็เหลือไปเห็นกล่องใบนึงวางอยู่บนโต๊ะ
มันเหมือนจะเป็นกล่องของขวัญนะ แต่เอ๊ะ ! ใครเอามาวางไว้ล่ะ -*-
แล้วฉันก็ค่อยๆแกะออก ปรากฏว่า มันเป็นกล่องเครื่องประดับจากร้านจิวเวอร์รี่ชื่อดังในฮ่องกงเลย ข้างในมีสร้อยข้อมือมีจี้รูปหัวใจ เขียนว่า Barbie
แล้วฉันก็เจอการ์ดใบนึงซุกอยุในกล่องข้อมือนั่น
~ ว่าไงตุ๊กตาบาร์บี้ของผม สร้อยข้อมือที่ผมเลือกหั้ยสวยมั้ย เก็บเอาไว้ดูต่างหน้านะ เพราะว่า หากกลับไปที่กรุงเทพคราวนี้ ฉันอาจจะไม่ได้เห็นหน้าเทออิกก็ได้ ฉันอยากบอกหั้ยรู้ว่า ทุกๆเรื่องที่เกิดขึ้นบนเกาะนี้มันเป็นเหตุการณ์
ที่เกิดขึ้นจากใจฉัน หากฉันทำอะไรไม่ดีไป เทอหั้ยอภัยฉันนะ ฉันขอโทษ
แล้วจำไว้นะ มีสิ่งเดียวที่ฉันอยากจะบอกตั้งแต่วันแรกที่เห็น
ฉันรักเทอต้นข้าว ฉันรักเทอ~
แท็ป~
เท่านั่นล่ะ น้ำใสๆก็เริ่มหลั่งออกมา จนกระทั่งเป็นสาย ไม่นะ นายแท็ป
นายจะทิ้งฉันไว้คนเดียวแบบนี้ไม่ได้ นายก็รู้ว่าฉันกับนายมันไม่ใช่แค่แฟน
กันแล้ว ฉันหั้ยนายหมดแล้ว ทุกอย่างนายจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ ฮืออๆๆ
ฉันคิดไปเรื่อยๆ น้ำตามันก็ไหลออกมาเรื่อยๆ ฮือๆ ฉันเสียไปหมดแล้ว
ไม่เหลือแล้ว ฮือๆๆ ระหว่างที่ฉันกำลังนั่งร้องไห้อยุนั่น
ก็อก ก๊อก ก๊อก!!
"เข้ามาเลยค่ะ" ฉันขานรับพร้อมปาดน้ำตาที่อยุสองแก้มของฉันออก
"คือ เอ่อคุนต้นข้าวเป็น.."
"ฉันไม่ได้เป็นไรจ่ะ " ตาและจมูกฉันคงจะแดงมากลูกน้องของแท็ปจึงรู้
"ครับ คือนายผมให้มาตามลงไปข้างล่างครับ" ห๊ะ!! แท็ป
"ได้ๆ เดี๋ยวฉันลงไปนะ"
แล้วฉันก็วิ่งลงจากบันไดมาตึกๆๆๆ
โครม!!!
"โอ๊ย!! " ฉันร้องเสียงหลงเพราะเจ็บข้อเท้านิดหน่อยแล้วนายแท็ปก็เดินเข้ามาหา
"ต้นข้าว!!!! เทอเป็นอะไรรึป่าว เจ็บตรงไหนมั้ย" แท็ปจับหน้าฉันหันไปหันมา
เชิงสำรวจ
"ไม่อ่ะ ฉันไม่เป็นอะไร" น้ำตาฉันเริ่มเอ่อล้นออกมาอีกครั้ง ฉันไม่น่าเลย
จะเก็บเอาไว้หน่อยก็ไม่ได้ -*-
"เทอเป็นอะไรต้นข้าว!! บอกมานะใครทำอะไรเทอ!! ห๊ะ" นายแท็ปตวาดไปที่ลูกน้องของเค้า
"ไม่ แท็ป แท็ป! ไม่มีใครทำอะไรฉันทั้งนั้น ฮึกๆ ฮือๆ" ฉันคว้าข้อมือเค้าแล้วให้นั่งลง
"นายจะโทดลูกน้องนายทำไม เค้าไม่มีใครทำอะไรฉันหรอก"
"อ้าว แล้วเทอร้องไห้เรื่องอะไร พวกแกออกไปก่อน" เค้าพูดกับฉันแล้วหันไปสั่งลูกน้องหั้ยออกไปก่อน
"คือ นาย นายจะไปจิงใช่มั้ย ฮือๆ"
"อ๋อ 555+" พอนายนั่นได้ยินก็ปล่อยออกมาก๊ากใหญ่
"นี่นายขำอะไรยะ" ฉันหยุดร้องไห้แล้วเอามือปาดน้ำตาที่แก้มตัวเอง
แท็ปจับตัวฉันเข้าไปกอดแน่น
"ฉันสัญยา ว่ากลับไปคราวเนี๊ยฉันไม่ทิ้งเทอแน่นอน ฉันแค่กลับไปที่ฮ่องกง
แค่เดือนเดียวเองน่ะ "
"จิงนะ" ฉันหันมามองหน้าแท็ปอย่างมีความหวัง
"อื้ม จริงสิ ฉันกะจะไปคุยกับพ่อเรื่องที่จะไม่ยึดตำแหน่งที่ประเทศไทยแล้ว
ไปยึดที่อื่นก็ได้น่ะ ^^"
"จิงนะ ฉันรักนาย ฉันรักนายที่สุดเลย" อุ้ย! ลืมตัวอ้า >< อ้ากก
"เอ่อ คือปละปล่าว คือฉัน ฉันแค่ขอบคุนที่นายไม่มายึดที่ไทย"
ฉันพูดอย่างเขิน นายนั่นก็หัวเราคิกคักใหญ่เลย
"ครับ ยัยตัวเล็ก" นายแท็ปพูดพร้อมเอามือยีหัวฉันเล่นแล้วจับโยกไปมา
"เน่... ฉันไม่ใช่ตุ๊กตานะ" -*-
"หุหุ แล้วเทอเก็บของเส็ดรึยังล่ะ"
"ก็ใกล้แล้วล่ะ"
"งั้นฉันขึ้นไปช่วยนะ"
"อื้ม" ฉันรับคำแล้วพยักหน้างึกๆ ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินนำไปที่ห้อง
แอ๊ด~ ฉันเปิดประตูเข้าไปเก็บเสื้อผ้าอิกนิดหน่อยที่กองอยุบนเตียง
พอเส็ดฉันกำลังเดินหันหลังไปจะไปหยิบของหัวเตียง ดันลื่นพรมเช็ดเท้าข้างๆเตียง บังเอิญว่าคว้าแขนนายแท็ปไว้ แต่ว่าไม่เป็นผลเยย
เราจึงล้มลงไม่อยุบนเตียง -*- แล้วปากก็ชนกันอิกแร้ว
นายนั่นค่อยโน้มตัวเข้ามาใกล้เรื่อยๆ แล้วบรรจงจุมพิศฉันอย่างแผ่วเบา
ฉันรุสึกว่าตอนนี้เราจะไม่รอดแล้วต้องเส็ดแน่ แต่ร่างกายมันไม่ฟัง
มันไม่ฟังที่หัวสมองฉันสั่งเลย แล้วมันก็เริ่มลงมาที่ซอกคออิกแล้ว
อ้ากก!! ไม่ๆๆ (เชื่อสิ จิตใจฉันคิดอย่างนั้น แต่ร่างกายมันกลับไม่ขัดขืนเลย)
แล้วสุดท้ายฉันต้องเสียหั้ยกับแท็ปอีก เป็นครั้งที่ 2 !!!!! ซึ่งมันไม่น่าที่เกิดขึ้นเลยสำหรับตัวฉัน แต่มันก็เกิดขึ้นไปแล้ว แล้วในตอนนี้ ฉันก็รักแท็ป
รักจนหมดใจไปแล้ว แล้วฉันคิดว่า ฉันจะไม่มีวันที่จะรักใครได้อีก เพราะ
แท็ปเป็นรักแรกของฉัน~ ฉันหั้ยเขา "หมด-แล้ว"
ความคิดเห็น