คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : MINAM story : dtua ìt-chăa EP.1
EP.1
อัน...
ถ่ายรูปัน..
ุยเล่นัน หัวเราะันอีแล้ว...
น่าหมั่นไส้..
“ทันน่าะแ่านับราเอลให้บๆไปนะว่าไหม? ยอโะไู้่ับอึนั” ู่ๆพระเออเรื่อ็พูึ้น ะที่ผมำลัมอสอนนั้นอยู่ ะใรละ.. “ั ึยูน” ฮยอไ
“ทำไม? ฮยออยาแ่านับราเอลั้นสิ?”
“ถ้าไ้็ี..อเป็นราเอลนนี้้วยนะ” ึยูนฮยอใ้สายามอไปทาินวูฮยอ ผมเอริๆแล้ว็อยาะู่ับยอโนนั้นเหมือนันนะ
“ยานะฮยอ”
“็รู้...”
“เป็นอะไรันอะ ทำไมทำหน้าแบบนี้ัน” ินวูฮยอเลิถ่ายรูปับมินโฮฮยอแล้วเ้ามาถามพวเราสอนที่ำลัทำหน้าสิ้นหวั
“ไม่มีอะไรหรอฮยอ..ถ่ายรูปัน” ึยูนฮยอลาผมให้ลุึ้นยืนเพื่อที่ะถ่ายรูปัน
“ถ่าย้วยสิ!”
“ไปยืน้าแทฮยอนะไป”
“อะไรวะ ไม่เอา ูะยืน้าราเอล นี่มันมายิสเอร์นะเว้ย!” มินโฮฮยอแทรัวเ้าไปยืนระหว่าึยูนฮยอและินวูฮยอ ส่วนผม็ไ้แ่มอ..
“ินวูฮยอมา้าผมีว่า!” ผมึินวูฮยอมายืน้าๆผม อนนี้ภาพที่ออมามัน็เลยลายเป็น ินวูฮยอ > ผม > ึยูนฮยอ > มินโฮฮยอ
ผมไม่ไ้อยาะเป็นนนิสัยแย่แบบนี้
ไม่อยาทำแบบนี้เลย ไม่เลยันิ
แ่ถ้ามันทำให้ทุอย่าีึ้นผม็ะทำ
“นาย็รู้ว่าันอบินวูฮยอแ่ไหน ทำไมทำแบบนี้อะ” มินโฮฮยอทำหน้าบูใส่ผม
“เรื่อแ่นี้ฮยอ็มาโมโหใส่ผมเนี่ยนะ มันถูแล้วหรอ?”
อนนี้พวเราถ่ายทำันเสร็ไปรึ่นึแล้ว เหลือแ่ไม่ี่ายอไว้ถ่ายพรุ่นี้่อ แ่หลัาที่พวเราลับมาที่หอแล้วมินโฮฮยอ็เ้ามาที่ห้ออผมแล้ว็บ่นเรื่อนี้ใส่ผม
“แ่อโอาสไ มีโอาสัน็อยาะอยู่ใล้ๆ”
“แล้วทำไมผม้อให้? ผมไม่อยาให้พวฮยอ้อมาทะเลาะันเพราะเรื่อเล็ๆแ่นั้น ฮยอะเอาเรื่อนี้มาทะเลาะับผมทำไมวะ?”
“ัน็แ่อยาอยู่ใล้ๆินวูฮยอ็เท่านั้นเอ” ทำหน้าเศร้าทำไม? หัวใผมมันรู้สึแย่นะ ฮยอะรู้บ้าไหม? ไม่หรอ..เพราะผมมันไม่เยอยู่ในสายาไ
“อยู่้วยันมาทั้วันแล้วฮยอ พอเหอะ! วันอื่น็มี เรา้ออยู่ไป้วยันอีนาน ไม่ใ่ะายาันไปไหน ถ้าอยาอยู่้วยันมาว่านี้็ไปอบับฮยอเาสิ!”
“แทฮยอน!! ้าวร้าวไปไหม?”
“ออไปไ้แล้ว ผมเหนื่อย อยาพั” ผมันมินโฮฮยอออไปและปิประูใส่เา
นิสัยแย่นะ...
แ่ผมไม่อยาฟัอะไรแบบนั้นอีแล้ว..
แ่ภาพวันนี้ทั้วันมัน็บาใผมะายอยู่แล้ว..
“อะไรอเาวะ” มินโฮเาหัวัวเอแบบๆ ปิแทฮยอนะเออๆออๆับเามาว่านี้แ่วันนีู้อารม์เสียผิปิ ที่เามาหาแทฮยอน็เพราะว่าแทฮยอนเป็นนเียวที่รู้เรื่อที่เารู้สึพิเศษับินวู เามีอะไรเาไม่เยปิบัน้อายนนี้เลย
“มาทำอะไรห้อแทฮยอนอะ” ึฮุนที่เินผ่านมาพร้อมับนมในมือเอ่ยึ้น
“เปล่าหรอฮยอ”
“็เห็นๆันอยู่ยัะมาเปล่าอี”
“่าผมเหอะ”
“เออ ามสบาย ไปละ” ึฮุนถือนมเ้าไปในห้อัวเอ ไม่รู้ว่าเอาไปินเอหรือว่าะเอาไปให้ยัยอี๊ฮีที่นอนับเาันแน่
.
.
.
ผมมันแย่นะว่าไหม? ทำไมถึเป็นนที่ี้อิาแบบนี้็ไม่รู้ ผมไม่วริอะไรับฮยอเามาว่าฮยอหรือสมาิในทีมหรอนะ นในรอบรัวเียวันะรัันแบบนั้นไ้ยัไ
นัม แทฮยอน นายมันบ้า..
๊อ ๊อ ๊อ
“แทฮยอน นี่ึยูนฮยอเอนะ เ้าไปไ้ไหม?”
แร๊
“เิรับฮยอ”
“อบใ ว่าแ่ทำไมหน้าแแบบนั้นวะ?”
“ไม่รู้อะไรเ้าาอะ หาไม่เอ้วย แสบาะายอยู่แล้ว” ผมทำเป็นเาๆที่าัวเอ ึยูนฮยอมอหน้าเล็น้อย่อนะเอาฟูมาปู้าๆเียผม
“ทำไมไม่นอนที่ห้อัวเออะ ผมรนันะฮยอ”
“ไม่เป็นไร ยัไม่อยาเห็นหน้าินวูฮยอเาอนนี้อะ ืนนี้อนอน้วยนะ”
“รับ”
ึยูนฮยอัที่นอนเสร็แล้ว็หลับไปเลย
ิม ินวู มีีรไหน?
ทำไมทุๆนถึไ้รัินวูฮยอนั
ทุๆนที่เ้ามาหาผม ็มาปรึษาแ่เรื่ออินวูฮยอทั้นั้น
แล้วผมละ ผมมันไม่ีรไหน
ทำไมไม่เห็นมีใรสนใผมบ้า ?
บอแล้วว่าผมมันี้อิา..
วันนี้็้อถ่ายาที่ยัเหลืออยู่ ็เป็นผมที่้อเ้าาับึยูนฮยอแทบะทั้วัน มีาที่ะูบัน้วย รู้สึแปลๆะมั
หลายๆนอาะเห็นว่า มินโฮฮยออบเ้ามาอผมในบาที ผมเอ็อบสะบัออไป
ริๆไม่ไ้อยาสะบัหรอนะ
ริๆอยาออบ้วย้ำ
ที่ทำแบบนั้น็เพราะ..
ลัว..
ลัวว่าถ้านานว่านี้ผมะ้อทำามเสียเรียร้ออหัวใัวเอแน่ๆ
ลัว..
ลัวว่าถ้าทำแบบนั้นแม้แ่วามรู้สึที่เป็นน้อายผม็ะไม่ไ้าเา
ลัวไปหมทุอย่า..
“นั่เหม่ออะไรรนี้ ามหาอยู่ั้นาน” มินโฮฮยอหน่ะ เ้ามาพร้อมับุลำลอ ยอโสไล์ ผมบอเลยว่าเาหล่อมาๆในสายาผม
“็แ่นั่เยๆ ไม่มีอะไรหรอรับ”
“เออ..เอานี่ไปให้ินวูฮยอหน่อยสิ” อีแล้ว...
“ไม่ใ่เรื่อ เอาไปให้เอสิ”
“่วยหน่อยนะ นายะให้พี่ทำอะไรพี่ยอมหมเลย นะนะ” อย่าอ้อน อย่าทำหน้าแบบนั้นะไ้ไหมฮยอ..
“หรอ..” ถ้าผมอให้ฮยอมารัผมแทนละ ะทำไ้ไหมรับ? อยาอแบบนี้..ฮยอะให้ผมไ้หรอ?
“อืม นะ ่วยหน่อย”
“ไม่ ไปให้เอสิ”
“่วยหน่อยเหอะ ฮยอไปวุ่นวายหลายรั้แล้วอะ”
“ไม่่วยเ้าใไหม ไม่เอา! ไม่่วย!”
“แทฮยอน!!”
“อย่ามาึ้นเสียใส่ผมนะฮยอ”
“มีอะไรัน!” ึฮุนฮยอเินเ้ามาพอี
“ให้ึฮุนฮยอ่วยสิรับ ผมไป่อน” พูบผม็แยัวออมาเลย
ไม่
ไม่อีแล้ว
มันะไม่มีอีแล้ว
ผมะไม่ทำอะไรให้มินโฮฮยออีแล้ว ถ้าอยาทำเอ็ทำไปเลย ทำไม้อเป็นผมที่เอาอนู่นนั่นไปให้ินวูฮยอทุที
หัวใผมมันเ็บ
หัวใผมมันอิา้วย
อีไม่นาน..
หัวใผม...
ทนไม่ไหว...
มันไ้เปิเผยวามรู้สึบ้าๆนี่ ัวัน...
T B C.
T A L K : ฮๆๆ มาลอนที่ 2 ้วยวามไวแส
น้อนัมาโหเริ่มออลายแร้ว้า!!!!!!!!!!!!!!!!
ฝาู่นี้้วยนะะ >W<
ความคิดเห็น