คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : MINAM story : Y o u r L o v e I s A L i e [END]
MINAM : Your love is a lie
าใผู้แ่ : เรื่อนี้รีไรท์มาาู่อื่นที่เยแ่ไว้่ะ
แ่ไม่ไ้ลในเ็ีหรอ้า >_< ยัไ็ฝา้วยนะะ
I fall asleep by the telephone
ันหลับไป้าๆ โทรศัพท์
It's 2 O'clock and I'm waiting up alone
ีสอแล้ว และมีแ่ันนั่รออยู่นเียว
..หมายเลที่ท่านเรียไม่สามารถิ่อไ้ในะนี้..
"โธ่เว้ย..ไปไหนวะ!" มินโฮบ่นพลาโทรศัพท์ไปหาปลายสายที่ทำยัไ็ไม่รับอยู่ี
นัม แทฮยอน...นายหายไปไหนวะ
พี่นั่รอนายนานแล้วนะแทฮยอนะีสามอยู่แล้ว นายหายไปไหน..
Tell me where have you been?
บอันหน่อยว่าเธอไปไหนมา?
"แทฮยอน ไปไหนมาหน่ะ" ผมบอับนที่ื่อว่าเป็นนรัอผม
เาเินเ้าห้อมา้วยสายาที่เหนื่อยหน่าย เบื่อผมั้นหรอ ?
"ไปับเพื่อน"
"แล้วพี่ละ นายปล่อยให้พี่รอนายลอ"
"ใรใ้ให้พี่รอละรับ^__^"
"แทฮยอน!!" ผมะโนใส่แทฮยอน อโทษที่้อทำหยาบาย
แ่นายูเหมือนะไม่สะทสะท้านเลยใ่มั๊ยแทฮยอน ไม่เลยใ่มั๊ย..
"พี่รับ อย่าโรธผมสิ แบโทรศัพท์มันหม แล้วอนนี้ผม็ลับมาแล้วนี่ไละ"
แทฮยอนเอามือโอบเอวผม ่อนะบมาที่ไหล่อผม
ผมมันเป็นไ้แ่นโ่ๆนนึริๆ เพียแ่แทฮยอนบอรัผม
ูบผมและนอนับผม แ่นั้นผม็ไม่ไ้ัไร้อะไร่อแล้วละ..
I found a note with another name
ันเห็นโน้ที่เียนถึื่อนอื่น
You blow a kiss, but it just don't feel the same
ถึเธอะพรมูบัน แ่วามรู้สึมันไม่เหมือนเิม
Cause I can feel that you're gone
เพราะันมีวามรู้สึว่าเธอาไปแล้ว
" TOP DANCE "
ใรันTOPผมมอื่อนามบัรแปลๆที่แทฮยอนั้ไว้บนโ๊ะในอนเ้าออีวัน
แทฮยอนออไป้านออีแล้ว
วามรู้สึอผม..มันบอว่าแทฮยอนำลัะาผมไปริๆ
ผมวระรั้เ้าไว้ใ่มั๊ย..แ่มันะทำแบบนั้นไ้หรือเปล่านะ
I can't bite my tongue forever
ันเียบไปอย่านี้ไม่ไ้ลอหรอนะ
While you try to play it cool
ถึแม้ว่าเธอะพยายามทำเียบๆไม่ให้ใรสัเเห็น
You can hide behind your stories
ถึเธอสามารถปปิเรื่ออเธอเอาไว้ไ้
But don't take me for a fool
แ่อย่าทำเหมือนับันเป็นนโ่
"แทฮยอน ผู้ายนที่มาส่นี่ใรหรอ" ผมถามับแทฮยอน
เมื่อเา้าวมาให้ห้อไ้เพียไม่ถึสอนาที้วย้ำ
"พี่รหัส"
"แนะนำให้พี่รู้ับ้าสิ"
"อย่าีว่า เรว่าะลำบานะ"
"ไม่ลำบาพี่หรอ ลำบาแทฮยอนมาว่ามั๊"
ผมพูทำสีหน้าเรียบเย บ่บอว่าผม็โรธเป็นเหมือนันนะ แู่แทฮยอนะนิ่เียบว่าผมะอี..
แทฮยอนทำร้ายผมอีแล้ว ทำร้ายหัวใอผมอีแล้ว..
"ั้นพรุ่นี้ผมะแนะนำเพื่อนๆอผมให้พี่รู้ันะรับ^___^ รวมไปถึพี่รหัสอผม้วย"
แทฮยอนมานั่้าๆผมพร้อมับูบผม แล้วบอับผมว่า
"พี่ะไ้รู้ว่าผมรัพี่นเียว^^"
วัน่อมา
"เฮ้..ทุนที่พี่ มินโฮ แฟนันเอ" แทฮยอนพาผมมาที่มหาลัยอเา
ทุนในลุ่มอแทฮยอนส่ยิ้มให้ผม แ่ผมรู้สึว่ามีนนึที่ไม่สนใารมาอผมเลย
เ้าำลัอ่านหนัสืออยู่ สวมหมวสีเหลือไว้บนหัว ..
ผู้ายนนี้ที่ไปส่แทฮยอนเมื่อวาน..ใ่แล้วผมำไม่ผิแน่ๆ
"เฮ้..พี่ท็อป หันมาทัทายแฟนผมหน่อย ^^ " แทฮยอนหยิบหนัสือานนนั้นออ
ร่าหนาละาหนัสือหันมาส่ยิ้มให้ผม แล้วพยัหน้าทีนึ่อนะหยิบหนัสือไปอ่าน่อ..
ไร้มารยาทริๆนอะไร..
"พี่รับ ผมื่อฮันบินนะรับ น่ารัที่สุในลุ่มละ..พี่เลิับแทฮยอนมาหาผมิ><"
"ไอระรอไปายะ..นี่แฟนัน"
ีใั ที่แทฮยอนปป้อผม ^__^ อย่าน้อยผม็ยัอยู่ในสายาอแทฮยอนสินะ..
You can tell me that there's nobody else
เธอะบอันว่าไม่มีใรอื่น็ไ้
(But I feel it)
(แ่ันรู้สึไ้)
You can tell me that you're home by yourself
เธอะบอันว่าเธออยู่บ้านนเียว็ไ้
(But I see it)
(แ่ันเห็น)
You can look into my eyes and pretend all you want
เธอะมอลึเ้ามาในาัน แล้ทำว่าเป็นริทั้หมที่เธอ้อาร
But I know
แ่ันรู้
Your love is just a lie
ว่ารัอเธอมัน็แ่ำหลอลว
(Lie)(โห)
It's nothing but a lie
ไม่มีอะไรอื่นนอาารหลอลว
(Lie)(โห!)
"หยุัไร้ผมไ้มั๊ย"
"อะไรันแทฮยอน ลไอนที่ื่อท็อปนั่นเป็นอะไรับนายันแน่"
"พี่รหัส! ็แ่พี่รหัส! พี่ะอะไรหนัหนาวะ!"
แทฮยอนเินไปเินมา วันนี้ผมเห็นแทฮยอนบอว่าะออไปูหนัับเพื่อนและรุ่นพี่เป็นสิบน
แ่พอผมเห็น็แ่แทฮยอนแล้ว็ท็อปนั่นแ่สอน
แล้วอีเ็ แป เ้านอเาละไปไหนันหม
ไม่ใ่ว่าไม่ว่าันหมหรอนะ..มันออะู..บัเอิไปหน่อย
"ทุนไม่ว่า แล้วทำไมพี่้อับผิผม้วย T__T" แทฮยอนเริ่มร้อไห้อีแล้ว
อะไรัน ผมยัไม่ไ้ทำอะไรเลยนะ..ทำไมแทฮยอนร้อไห้ะไ้วะเนี่ย
"อย่าร้อ..พี่อโทษ"
ผมเินเ้าไปอเา แล้วพรมูบเบาๆ
"ฮึ.."
"อย่าร้อสิ พี่อโทษที่ไม่ไว้ใ..็พี่รัเรานะ"
"ผม็รัพี่มินโฮนะรับ"
You look so innocent
เธอูไร้เียสาริๆ
But the guilt in your voice gives you away
ทำเสียสำนึผิหวัแ้ัว
Yeah you know what I mean
ใ่ เธอรู้ว่าันพูถึเรื่ออะไร
How does it feel when you kiss when you know that i trust you
เธอรู้สึยัไนะ อนที่เธอูบเ้า ทั้ๆที่เธอรู้ว่าันไว้ใเธอแ่ไหน
And do you think about me when he fucks* you?
แล้วิถึหน้าันบ้ามั้ย? อนมีอะไรับเา?
Could you be more obscene?
มันทำให้เธอละอายบ้ารึเปล่า?
"พี่ท็อปรับ.. ผมรัพี่ พี่ท็อป ผมไม่ไ้รัพี่มินโฮ ผมรัพี่ อยาอยู่ับพี่"
ผมใื่นึ้นมาลาึในสภาพเปลือยเปล่า .. ไม่้อบอว่าผมับแทฮยอนเพิ่ทำอะไรันมา
แ่เมื่อี๊แทฮยอนำลัพูถึท็อปั้นหรอ ละเมอั้นหรอ
ผมเปิไฟแล้วนั่มอแทฮยอนที่ำลัหลับาพริ้ม..
เอ๊ะ..! ร่าายอแทฮยอนมีรอยแๆาๆ
ผมำไ้ว่าผมไม่ไ้ทำแบบนี้มานานแล้วนะ นอาที่ออเา
แ่บนร่าายแทฮยอนส่วนอื่นๆ ผมไม่ไ้ทำนานมาแล้วริๆ .. แล้วมัน?
เป็นอใรันนะ..ไอท็อป ใ่มั๊ย!
"โธ่เว้ย! ทำไมเป็นพี่ไม่ไ้วะ แทฮยอน" ผมพูับร่าที่นอนหลับอยู่
แทฮยอนโหผมมาลอ..ทั้ๆที่ผมพยายามเื่อ..แ่สุท้าย
มัน็เป็นแบบที่ผมินไ้สินะ..
.
.
.
"พี่ท็อป..พี่ท็อป.."
หนึ่ สอ สาม
เริ่มทนไม่ไหวแล้วนะโว้ย!
"แทฮยอน! ื่น ื่น ื่นึ้นมา ื่นสิวะ!!!!!"
"ือ~มีอะไร"
"รอยอะไร..ที่ัวนี่มันรอยอะไร!!!" ผมเริ่มบ้าลั่..ทั้ๆที่พยายามสบสิอารม์แล้ว
แ่ผมทนไม่ไหวริๆ ..
"รอยอะไร"
"นี่ไ นี่ รนี้ นี่้วย รนี้อี อะไรว่ะแทฮยอน ไปมีอะไรับใรมา!! นัม แทฮยอน!!!"
"พะ..พี่มินโฮ" แทฮยอนเสียสั่น..น้ำาไหล ทำไมันแทฮยอน
อย่ามาใ่มุนี้ับันนะ..เพราะอนนี้ันะไม่โ่อีแล้ว ..
ผมเหนื่อยมาริๆ ที่ะ้อมาอยับผิแทฮยอนเหมือนนบ้า นโริ
"บอพี่มาแทฮยอน รอยนี่ แล้วที่นายละเมอถึท็อปนั่นมันอะไรัน"
"ผมอโทษ..ฮึ ผมเสียใ ผมพลาไปแล้ว"
"อะไรันแทฮยอน นาย.."
"ผมพยายามแล้วแ่อารม์มันพาไปริๆ.."
"พอัที.." ะไปไหน็ไปเลย..ำหลัทั้ๆที่อยาะพูมันออมาะาย
แ่ทำไมถึันำพูนั้นไปอยู่ในส่วนลึอหัวใ..
ไม่อยาให้แทฮยอนไปับใร ไม่อยาให้แทฮยอนาผมไป..
ผมะทำให้แทฮยอนรู้ว่าารโหและารถูหัหลัมันเป็นยัไ..
"พี่มินโฮ..พี่ให้อภัยผมนะรับ"
"อืม..่ามันเถอะ" ..
นัม แทฮยอน..แล้วัวันเราะไ้เห็นีัน..
นายับันใรมันะแน่ว่าันเียว...
So don’t try to say you're sorry
เพราะั้นอย่ามาพูเลยว่าเธอเสียใ
Or try to make it right
หรือพยายามะแ้ไอะไรให้มันีึ้น
Don't waste your breath because it's too late, it's too late.
เ็บเวลาที่เหลือไว้หายใีว่า เพราะมันสายไปแล้ว มันสายไปแล้ว
ผมับแทฮยอนลับมาืนีันัเิม
แ่หัวใอผมที่รัแทฮยอนมันหมแล้วริๆ
อนนี้ผมพยายามที่ะลืมเา นโห นใร้ายนนั้น
อนนี้ผมำลัะทำให้แทฮยอนไ้รับรู้ว่านอย่าผมไม่ไ้มีแ่เานเียว ..
"ฝันีนะรับ" ผมบอับปลายสาย..
ิม ินวู ือแฟนใหม่อผม เราเอันที่สูิโอ ผมเป็น่าภาพ ินวู็เป็นนายแบบ แ่อายุเยอะว่าผม
เาเป็นนน่ารัมา..และโสสนิท .. ผมบับินวูไ้สออาทิย์ว่าๆแล้วละ..
อนนี้ะว่าไปผม็ัะอบินวูริๆะแล้วิ..
"พี่มินโฮรับ วันนี้เรานัันไปูหนัใ่ป่ะ.."
"หรอ..แ่พี่ไม่ว่าแล้ววะ แทฮยอน"
"อาว.."
"^__^โทษทีนะรับ ผมมีานหน่ะ"
"็ไ้ ็ไ้" แทฮยอนเินลับเ้าไปในห้อเ่นเิม
ผมมอามไป้วยสายาว่าเปล่า..ผมรู้ว่าาวันนั้นถึวันนี้
ไม่ใ่ว่าแทฮยอนะไม่ไปไหนมาไหนับท็อปอะไรนั่นหรอ แ่็ยัไปอยู่..
ผมรู้ี..ผมแ่แล้เป็นนโ่นนึ็เพียเท่านั้นเอ..
ผมไม่ใ่ มินโฮ นเ่าอี่อไป..
You can tell me that there's nobody else
เธอะบอันว่าไม่มีใรอื่น็ไ้
(But I feel it)
(แ่ันรู้สึไ้)
You can tell me that you're home by yourself
เธอะบอันว่าเธออยู่บ้านนเียว็ไ้
(But I see it)
(แ่ันเห็น)
You can look into my eyes and pretend all you want
เธอะมอลึเ้ามาในาัน แล้ทำว่าเป็นริทั้หมที่เธอ้อาร
But I know
แ่ันรู้
Your love is just a lie
ว่ารัอเธอมัน็แ่ำหลอลว
(Lie)(โห)
It's nothing but a lie
ไม่มีอะไรอื่นนอาารหลอลว
(Lie)(โห!)
"พี่มินโฮ...! พี่หลอผมั้นหรอ พี่บนอื่นใ่มั๊ย" แทฮยอนร้อไห้่อหน้าผม
อนนี้ผมมอเป็นแ่ารโหโ่ๆ ารเสแสร้แล้ทำเท่านั้นเอ..
ใ่..แทฮยอนำลัโหผมอยู่ เพราะแทฮยอนร้อไห้แ่ไม่มีน้ำาัหย
"ใ่! พี่อโทษนะแทฮยอน ที่พี่บนอื่น"
"ทำไม ทำไมรับ ทำไม! พี่หลอผมทำไม" แทฮยอนับเสื้อผมเอาไว้..
"ะถามว่าทำไมั้นหรอ"
"ทำไมละ"
"นาย็ลอย้อนมอูัวเอสิ..ว่าทำไม...ทำไมพี่ถึทำแบบนี้ับนาย..ฮึ.."
ผมับมือแทฮยอนออ่อนะสะบัมันไปห่าๆ..
"ะบออะไรให้นะแทฮยอน พี่รันายเสมอ เยรันายนเียวมาลอ แ่นายทำลายวามรั
วามไว้ใอพี่ นายมีอะไรับนอื่น ทั้ๆที่นายยัมีพี่อยู่ .. พี่ไม่ใ่นโ่ๆนะแทฮยอน
นเรามันมีีำั และีำัอพี่มัน็หมลไปพร้อมๆับวามรัที่พี่มี่อนาย
านี้ไป..พี่ว่า..เราบันเถอะ.." ผมพูบ็เินออาห้อมา..
้าวอผม็เ็บมันออมา่อนหน้านั้นหมแล้ว
ห้อนี้ผมยให้แทฮยอนไปเลยแล้วัน..เป็น่าโ่อผมเอ..
"พี่มินโฮ พี่มินโฮ พี่มินโฮ " เสียนั่นมันไม่สามารถหยุผมไ้อี่อไปแล้ว
เพราะผมัสินใออาีวิอแทฮยอนไปแล้วริๆ..
Your love is just a lie...
รัอเธอ มัน็แ่ำหลอลว...
F I N .
ความคิดเห็น