คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : โอะฟุโระ
ในห้องน้ำหญิง
“ชินยะเจ้าชู้น่ะ เปลี่ยนคู่ควงบ่อยจนไม่มีสาวคนไหนกล้าคิดจริงจังกับเขาหรอก”
อาคินะเล่าเรื่องของชินยะให้มีนฟัง พลางเติมลิปสติกที่ริมฝีปากหน้ากระจกในห้องน้ำ
“อ๋อ อาคินะก็เลยไม่คิดจริงจังกับเขางั้นซิ” มีนหยอกเย้า
“ไม่เลยนะ ไม่ใช่อย่างนั้นเลยแม้แต่นิดเดียว จริงๆ แล้ว...”
“จริงๆ แล้ว?” มีนเอียงคอ นั่นเป็นท่าทีเวลาเธอสงสัย
“ฉันแอบชอบเพื่อนเขาอยู่น่ะ ก็เลย...” อาคินะยิ้มกริ่มเอียงอาย
“ก็เลยตีสนิทกับเขาเหรอ แหม... ร้ายน่าดูเลย อาคินะเนี่ย” มีนล้อเลียน
“บ้า.. ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก”
“ว่าแต่... คนที่อาคินะชอบเป็นใครกันเหรอ? ฉันรู้จักมั้ยเนี่ย” มีนซักไซ้
“เอ่อ... ” อาคินะอ้ำอึ้ง
“ใครน่ะ ใคร บอกมานะ”
“ไม่เอาอ่ะ ฉันอาย”
“อายอะไรกันเล่า ฉันยังบอกเรื่องแฟนของตัวเองเลย”
“ก็...”
“นี่ เป็นคนที่ฉันรู้จักแน่ๆ เลยอ่ะ ไม่งั้นก็บอกได้แล้วสิ”
“ยังไงดี...”
“บอกมาน่า ฉันไม่บอกใครหรอก”
“เอาไว้ฉันแน่ใจก่อนแล้วฉันจะบอกเธอเป็นคนแรกเลยดีมั้ย?”
“ทำเป็นลับลมคมในนะ อาคินะ”
“ก็ไม่ได้เป็นคนเปิดเผยเหมือนมินะจังนี่นา”
สองสาวหัวเราะคิกคักเดินออกมาจากห้องน้ำ
ที่ประตูทางเข้ามีชายหนุ่มผมกัดสีน้ำตาลอ่อน ตัวสูงผอมบางมองชะเง้อชะแง้หาใครบางคนอยู่
“คิมุระ! ทางนี้ ทางนี้” ไอวี่ร้องเรียกแฟนตัวเอง
“ฮ๊าาา... เหนื่อยจังๆ ขอโทษที่มาสายนะ” คิมุระโอดครวญเข้ามาที่โต๊ะ ซึ่งตอนนี้มีไอวี่ แชยีและชินยะนั่งอยู่
“ว่าไงคิมซัง สบายดีนะ” คิมุระทักทายแชยี แล้วนั่งลงข้างๆ ไอวี่
“สบายดีจ๊ ะ” สำหรับประโยคง่ายๆ แชยีก็สามารถตอบเป็นภาษาญี่ปุ่นได้
มีนและอาคินะกลับมาถึงโต๊ะพอดี
“ไงคิมุระ หวัดดี” มีนทักทายคิมุระ แล้วนั่งลงพร้อมกับอาคินะ
“ไฮ มินะจัง” คิมุระทักตอบ เขาเจอมีนที่ห้องของไอวี่บ่อยๆ อยู่แล้ว จึงค่อนข้างสนิทสนม
“นี่อาคินะ ติวเตอร์ของแชยี แล้วก็คนนี้ชินยะ เพื่อนของอาคินะ” ไอวี่แนะนำ
“หวัดดี” “ยินดีที่ได้รู้จัก” พวกเขาทักทายกันและกัน
“อ่ะ จอมเลทมาแล้ว จุนคุง!” ไอวี่ร้องเรียกจุนอิจิที่วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา จุนตัวสูงเด่นรูปร่างไม่ใหญ่เกินไปนัก หุ่นนายแบบของเขาทำให้สาวๆ ในร้านเหลียวมองตามหลัง จุนมักเป็นที่ต้องตาต้องใจสาวๆ เสมอ แต่เขาขี้อายเกินกว่าจะยินดีกับความเนื้อหอมของตัวเอง
“โทษทีๆ มาสายอีกแล้ว หวัดดีทุกคน ว่าไงมีน” จุนอิจิหอบแห่ก ยิ้มทักทุกคน
“หวัดดี / ว่าไง” ทุกคนทักตอบ
“แหม... ทำเอาหัวใจสาวๆ หล่นตามเก็บแทบไม่ทันนะยะ พ่อรูปหล่อ” ไอวี่พูดแหย่จุนตามประสาความเป็นคนขี้เล่นของเธอ และเธอสนุกเป็นพิเศษที่ได้แกล้งคนขี้อายอย่างจุน
“อ่า...” จุนพูดอะไรไม่ออก
“รูปหล่อ มาสายได้ให้อภัย” ไอวี่ยักคิ้วลิ่วตาแกล้งเขาต่อไป
“เฮ้ย หน้าแดงหมดแล้วจุนเอ้ย เสียฟอร์มหมดเลย” คิมุระตบไหล่จุน “นั่งๆ”
แล้วเมื่อทุกคนขยับที่ให้มีที่ว่างสำหรับจุนอิจิ เขาก็นั่งลงคั่นระหว่างมีนกับคิมุระ ขณะที่ข้างขวามือของมีนนั้นมีชินยะนั่งอยู่
“อ้าว ชิน วันนี้อยู่ร้านด้วย เอ้อ รู้จักทุกคนแล้วใช่เปล่า?” จุนอิจิทักแล้วชำเลืองสายตามาทางมีน
“อืม รู้จักแล้ว แกนี่มันสายตลอดกาล” ชินยะทักเขา
แล้วทุกคนก็เริ่มล้อเลียนเรื่องฉายาเจ้าชายสายเสมอของจุนอิจิอย่างสนุกสนาน
เมื่อสมาชิกครบ บรรยากาศบนโต๊ะอาหารครึกครื้น บทสนทนาก็เริ่มออกรสชาติมากขึ้นตามลำดับความมึนเมา
อีกยี่สิบนาทีก็ห้าทุ่ม
นั่นเป็นเวลาที่มีนและไอวี่กลับถึงโคคุไซโคริวไคคัง มีนขอตัวขึ้นห้องก่อน ปล่อยให้ไอวี่ได้ร่ำลาคิมุระที่ขับรถมาส่ง
“ฮ๊าวว... ง่วงแล้วสิ โอะฟุโระๆ” มีนพึมพำ
การได้แช่ตัวใน โอะฟุโระ* เป็นสิ่งโปรดปรานอันดับต้นๆ ของมีน
สำหรับคนต่างชาติ ธรรมเนียมแช่ตัวในอ่างอาบน้ำของญี่ปุ่น เป็นประสบการณ์แปลกใหม่
ในนั้น มีนใช้เวลาในการทำความสะอาดร่างกาย ผ่อนคลายอารมณ์ และมักใช้ช่วงเวลานั้น นั่งทบทวนสิ่งต่างๆ ในแต่ละวัน สำหรับคืนนี้ มีนนึกถึงชินยะ รูมเมทของจุนอิจิ เพื่อนร่วมชมรมของอาคินะ เขาดูเป็นคนสนุกสนาน คุยสนุกจนมีนแทบจะลืมคุยกับจุนอิจิไปเลย มีนเพิ่งรู้สึกตัวว่าชินยะแทบจะไม่ได้พูดเรื่องของตัวเองเลย
ที่รู้ก็คือ เขาชื่อ นากาโนะ ชินยะ อายุ 21 เรียนคณะสังคมศาสตร์ อยู่ชมรมดำน้ำและภาษาอังกฤษ เป็นชาวโอกินาว่าตั้งแต่กำเนิด ชอบดำน้ำและเล่นวินเซิร์ฟมาก และใฝ่ฝันอยากไปโต้คลื่นที่แคนาดาสักหน
“เจ้าชู้งั้นเหรอ...” มีนยิ้มให้ตัวเองก่อนนอนหลับลงในคืนนั้น
เธอลืมเรื่องของพี่วินกับเด็กวิทยาฯ ที่เจนอุตส่าห์อีเมล์มาฟ้องเสียสนิท
ความคิดเห็น