ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    open your heart เปิดหัวใจยัยตัวร้าย

    ลำดับตอนที่ #2 : open your heart เปิดหัวใจยัยตัวร้าย ตอน2

    • อัปเดตล่าสุด 14 ก.ย. 56


     

     บทที่ 2

    ถึงเวลาที่ฉันจะได้รู้สักทีว่าจะได้อยู่โดมไหน ยิ่งถึงเวลา จะต้องประกาศโดมที่ไร รู้สึกมีสังหรณ์แปลกๆ ตลอดเลย ทำไมน่ะหรอ ถ้าไม่ได้อยู่กับเมลล่ะ ใครจะทำงานให้ฉัน ถ้าฉันไม่ไปเรียน ใครจะแก้ตัวให้ฉัน คิดแล้วเครียด

    ''นี้ก็ดึกแล้วผมมีเอกสารให้ทุกคนได้ดูน่ะครับว่าได้อยู่โดมไหน ขอให้ทุกคนเปิดดูเอกสารของตัวเองแล้วไปที่โดมได้เลยน่ะครับ''   เอวานพูดจบทุกคนก็เปิดดูเอกสารแล้วเริ่มแยกย้ายกันออกไป ฉันเปิดดูของตัวเองมั้งดีว่า

    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    --- ทางคณะ ได้ทำการดูผลการเรียน และ นิสัยของ    เอเรส เฟมีลรัส นีเฟลนัท    แล้วทำให้ทางเราตัดสินใจว่า คุณสมครวไปอยู่โดมที่ 5 โดมทิศใต้ เรามีแผนที่อยู่ในเอกสารแล้วคุณสามารถไปที่โดทของคุณได้เลย

    --- กระเป๋า และสิ่งของส่วนตัวของคุณทุกอย่างอยู่ภายในโดมเรียนร้อยแล้ว กรุณา ยื้นเอกสารนี้เพื่อรับได้ในทันทีและสามารถรับกุจแจห้องเพื่อเข้าไปอยู่ได้ในทันที

    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    โดมที่ 5 ทิศใต้ แล้วมันอยู่ตรงไหน ทางซ้ายของทางเข้า หรือ ขวากันแน่ เอ๊ะ ทำไมไม่เขียนว่าทางซ้าย หรือ ขวา ของทางเข้าไปเลยน่ะงง จริงๆ ไปถามเมลดีกว่าเพื่อจะช่วยอะไรได้ เพราะดูจากเลขโดมแล้วฉันไม่มีทางได้อยู่กับเมลแล้วล่ะ ฉันแค่จะขอให้เมลขับรถไปส่งฉันที่โดมแค่นั้นเอง

    ''เมล ได้อยู่โดมไหนหรอ''

    ''ฉันได้อยู่โดมเหนือน่ะ โดมที่ 1 '' เหนือ กับ ใต้ พระเจ้าเราต่างกันขนาดนี้เลยหรอ

    ''ไม่ได้อยู่ด้วยกันจริงๆด้วยสิน่ะ พาฉันไปส่งโดมหน่อยสิ ไม่มีรถ''

                    ''โดมที่เท่าไรอ่ะ''

                    ''โดมที่ 5 ทิศใต้ ( . .) ''

                    ''ห๊ะ ? ทิศใต้ มันไม่ไกลไปหน่อยหรอ''

                    ''ไปส่งหน่อย น่ะ ( . .) ''

                    ''เออๆ ก็ได้ๆ = =’''

                    ''เพื่อนรักของฉัน *0*''

                    กว่าฉันจะออกมาจากตึกคณะได้ก็เกือบจะไม่มีคนอยู่แล้ว ที่จิงต้องพูดว่าจะมีก็แต่รุ่นพี่ที่กำลังเก็บของเท่านั้น เมลขับขับรถมาส่งฉัน ระหว่างทางฉันได้ยินเมลคุยกับเพื่อนใหม่(หาได้เร็วจังน่ะ) ที่อยู่โดมเดียวกันว่า 'ซิทต้า ช่วยรอที่ห้องโถงได้มั้ยฉันมาส่งเอเรส เพื่อนฉันน่ะ เขายังไม่ได้รถที่ทางบ้านส่งมาให้ฉันเลยต้องมาส่ง เธอรอได้หรือป่าว  อ่าได้สิน่ะขอบคุณน่ะ' ให้ตายเหอะยัยนี้หาเพื่อนเร็วเวอร์แถมเพื่อนใหม่ยังดูมีน้ำใจมากซะด้วย เชอะ   ฉันก็อยากได้แบบนั้นในโดมฉันเหมือนกันน่ะ -/////- ชั่งเหอะ ไปเอากระเป๋าดีกว่า

                    ''ใช่คุณ เอเรส เฟมีส นีเฟลนัท หรือป่าวค่ะ'' แม่บ้านประจำโดมพูดขึ้น

                    ''ใช่ค่ะ''

                    ''นี้ค่ะ กระเป๋าของคุณ แต่เรื่องห้องที่คุณได้อยู่ ต้องไปถามประธานโดมน่ะค่ะ ห้องเติมหมดแล้วค่ะ''

                    ''เมื่อกี้บอกว่า อะ...อะไรน่ะค่ะ''

                    ''ห้องเต็มหมดแล้วค่ะ''

                    ''ไม่เป็นไรค่ะ ประธานโดมอยู่ไหนฉันจะคุยกับเขาเอง''

                    ''อ่านหนังสืออยู่ทางนั้นค่ะ''   ฉันรีบเดินไปหาเขาทันที จะว่าไปประธานโดมหล่อชะมัดเลย แต่ห้องฉันสำคัญกว่า

                    ''เอ่อ...คุณเป็นประธานโดมหรือป่าว ? ''

                    ''ใช่ เธอคือ เอเรส ฟะ.. ''

                    ''ใช่ฉันเอง จะให้ฉันอยู่ห้องไหนแม่บ้านบอกว่า เต็มหมดแล้ว''   ฉันพูดตักบททันที เพราะมันน่าเบื่อมากเวลาที่มีคนพูดชื่อเต็มของฉันออกมา ไม่เข้าใจจะเรียกแค่ 'เอเรส' ไม่ได้หรือไงน่ะ

                    ''ฉันรู้มาว่าเธอเป็นน้องสาวของรองประธานโดมเรา ฉันจะให้เธออยู่กับพี่ชายไปสักพักก่อนแล้วเราจะทำห้องของเธอขึ้นมาใหม่''

                    ''นายบอกว่า ฉันเป็นน้องสาวรองประทาน หมายถึง โอนิล หรอ ? ''   มีโอนิล ก็ต้องมีเอวาน จะบ้าตาย

    ''ใช่ โอนิล จำพี่ชายตัวเองไม่ได้หรือไง''

    ''ฉันต้องการย้ายโดม จะต้องทำยังไง''

    ''ไปคุยกับผู้อำนวยการสิ''

    ''พาฉันไปส่งหน่อยสิ รถฉันยังมาไม่ถึง''

    ''ฉันเป็นประธานโดมน่ะ เธอกล้าใช่ฉันหรอ''

    ''ประธานโดม ต้องดูแลคนในโดมดีๆสิ''   เถียงกันไปได้สักพักใหญ่ๆ เข้าก็ยอมไปส่งฉัน แล้วบอกต่ออีกว่า 'อีก 5 นาทีจะขึ้นไปรับ' จะว่าไปเป็นคนดีเหมือนกันนิประธานน่ะ ฉันเดินตรงไปที่ห้องผู้อำนวยการทันที อย่าคิดว่าฉันรู้ทางเลย มันมีป้ายบอกอยู่น่ะ เมื่อถึงหน้าห้องฉันเปิดประตูเข้าไปอย่างไรมารยาท

    ........................................จบบทที่ 2.....................................

    ' ฉันเป็นประธานโดมน่ะ เธอกล้าใช่ฉันหรอ '  

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×