คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : open your heart เปิดหัวใจยัยตัวร้าย ตอน2
บทที่ 2
ถึงเวลาที่ฉันจะได้รู้สักทีว่าจะได้อยู่โดมไหน ยิ่งถึงเวลา จะต้องประกาศโดมที่ไร รู้สึกมีสังหรณ์แปลกๆ ตลอดเลย ทำไมน่ะหรอ ถ้าไม่ได้อยู่กับเมลล่ะ ใครจะทำงานให้ฉัน ถ้าฉันไม่ไปเรียน ใครจะแก้ตัวให้ฉัน คิดแล้วเครียด
''นี้ก็ดึกแล้วผมมีเอกสารให้ทุกคนได้ดูน่ะครับว่าได้อยู่โดมไหน ขอให้ทุกคนเปิดดูเอกสารของตัวเองแล้วไปที่โดมได้เลยน่ะครับ'' เอวานพูดจบทุกคนก็เปิดดูเอกสารแล้วเริ่มแยกย้ายกันออกไป ฉันเปิดดูของตัวเองมั้งดีว่า
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
--- ทางคณะ ได้ทำการดูผลการเรียน และ นิสัยของ เอเรส เฟมีลรัส นีเฟลนัท แล้วทำให้ทางเราตัดสินใจว่า คุณสมครวไปอยู่โดมที่ 5 โดมทิศใต้ เรามีแผนที่อยู่ในเอกสารแล้วคุณสามารถไปที่โดทของคุณได้เลย
--- กระเป๋า และสิ่งของส่วนตัวของคุณทุกอย่างอยู่ภายในโดมเรียนร้อยแล้ว กรุณา ยื้นเอกสารนี้เพื่อรับได้ในทันทีและสามารถรับกุจแจห้องเพื่อเข้าไปอยู่ได้ในทันที
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
โดมที่ 5 ทิศใต้ แล้วมันอยู่ตรงไหน ทางซ้ายของทางเข้า หรือ ขวากันแน่ เอ๊ะ ทำไมไม่เขียนว่าทางซ้าย หรือ ขวา ของทางเข้าไปเลยน่ะงง จริงๆ ไปถามเมลดีกว่าเพื่อจะช่วยอะไรได้ เพราะดูจากเลขโดมแล้วฉันไม่มีทางได้อยู่กับเมลแล้วล่ะ ฉันแค่จะขอให้เมลขับรถไปส่งฉันที่โดมแค่นั้นเอง
''เมล ได้อยู่โดมไหนหรอ''
''ฉันได้อยู่โดมเหนือน่ะ โดมที่ 1 '' เหนือ กับ ใต้ พระเจ้าเราต่างกันขนาดนี้เลยหรอ
''ไม่ได้อยู่ด้วยกันจริงๆด้วยสิน่ะ พาฉันไปส่งโดมหน่อยสิ ไม่มีรถ''
''โดมที่เท่าไรอ่ะ''
''โดมที่ 5 ทิศใต้ ( . .) ''
''ห๊ะ ? ทิศใต้ มันไม่ไกลไปหน่อยหรอ''
''ไปส่งหน่อย น่ะ ( . .) ''
''เออๆ ก็ได้ๆ = =’''
''เพื่อนรักของฉัน *0*''
กว่าฉันจะออกมาจากตึกคณะได้ก็เกือบจะไม่มีคนอยู่แล้ว ที่จิงต้องพูดว่าจะมีก็แต่รุ่นพี่ที่กำลังเก็บของเท่านั้น เมลขับขับรถมาส่งฉัน ระหว่างทางฉันได้ยินเมลคุยกับเพื่อนใหม่(หาได้เร็วจังน่ะ) ที่อยู่โดมเดียวกันว่า 'ซิทต้า ช่วยรอที่ห้องโถงได้มั้ยฉันมาส่งเอเรส เพื่อนฉันน่ะ เขายังไม่ได้รถที่ทางบ้านส่งมาให้ฉันเลยต้องมาส่ง เธอรอได้หรือป่าว อ่าได้สิน่ะขอบคุณน่ะ' ให้ตายเหอะยัยนี้หาเพื่อนเร็วเวอร์แถมเพื่อนใหม่ยังดูมีน้ำใจมากซะด้วย เชอะ ฉันก็อยากได้แบบนั้นในโดมฉันเหมือนกันน่ะ -/////- ชั่งเหอะ ไปเอากระเป๋าดีกว่า
''ใช่คุณ เอเรส เฟมีส นีเฟลนัท หรือป่าวค่ะ'' แม่บ้านประจำโดมพูดขึ้น
''ใช่ค่ะ''
''นี้ค่ะ กระเป๋าของคุณ แต่เรื่องห้องที่คุณได้อยู่ ต้องไปถามประธานโดมน่ะค่ะ ห้องเติมหมดแล้วค่ะ''
''เมื่อกี้บอกว่า อะ...อะไรน่ะค่ะ''
''ห้องเต็มหมดแล้วค่ะ''
''ไม่เป็นไรค่ะ ประธานโดมอยู่ไหนฉันจะคุยกับเขาเอง''
''อ่านหนังสืออยู่ทางนั้นค่ะ'' ฉันรีบเดินไปหาเขาทันที จะว่าไปประธานโดมหล่อชะมัดเลย แต่ห้องฉันสำคัญกว่า
''เอ่อ...คุณเป็นประธานโดมหรือป่าว ? ''
''ใช่ เธอคือ เอเรส ฟะ.. ''
''ใช่ฉันเอง จะให้ฉันอยู่ห้องไหนแม่บ้านบอกว่า เต็มหมดแล้ว'' ฉันพูดตักบททันที เพราะมันน่าเบื่อมากเวลาที่มีคนพูดชื่อเต็มของฉันออกมา ไม่เข้าใจจะเรียกแค่ 'เอเรส' ไม่ได้หรือไงน่ะ
''ฉันรู้มาว่าเธอเป็นน้องสาวของรองประธานโดมเรา ฉันจะให้เธออยู่กับพี่ชายไปสักพักก่อนแล้วเราจะทำห้องของเธอขึ้นมาใหม่''
''นายบอกว่า ฉันเป็นน้องสาวรองประทาน หมายถึง โอนิล หรอ ? '' มีโอนิล ก็ต้องมีเอวาน จะบ้าตาย
''ใช่ โอนิล จำพี่ชายตัวเองไม่ได้หรือไง''
''ฉันต้องการย้ายโดม จะต้องทำยังไง''
''ไปคุยกับผู้อำนวยการสิ''
''พาฉันไปส่งหน่อยสิ รถฉันยังมาไม่ถึง''
''ฉันเป็นประธานโดมน่ะ เธอกล้าใช่ฉันหรอ''
''ประธานโดม ต้องดูแลคนในโดมดีๆสิ'' เถียงกันไปได้สักพักใหญ่ๆ เข้าก็ยอมไปส่งฉัน แล้วบอกต่ออีกว่า 'อีก 5 นาทีจะขึ้นไปรับ' จะว่าไปเป็นคนดีเหมือนกันนิประธานน่ะ ฉันเดินตรงไปที่ห้องผู้อำนวยการทันที อย่าคิดว่าฉันรู้ทางเลย มันมีป้ายบอกอยู่น่ะ เมื่อถึงหน้าห้องฉันเปิดประตูเข้าไปอย่างไรมารยาท
........................................จบบทที่ 2.....................................
' ฉันเป็นประธานโดมน่ะ เธอกล้าใช่ฉันหรอ '
ความคิดเห็น