คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ไม่ว่าเธอจะรักฉันหรือไม่
Story By SC#O_ZONE
HANTEUK
ไม่ว่าเธอจะรักฉันหรือไม่
“ฮาน ฮันกยอง จำเอาไว้นะชั้นจะต้องทำให้นายหลงรักชั้นให้ได้ ฮึ”
“ใจเย็นๆ น่าจองซู”
“นั่นสิ ซองมินว่าจองซูใจเย็นๆ อย่างที่ดงเฮบอกดีกว่านะ เผื่อจะได้คิดอะไรออกไง”
สวัสดีครับ ผมปาร์ค จองซู ที่ทุกท่านได้อ่านข้างบนนั้นอย่าพึ่งตกใจไปครับ ผมพูดไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบ แต่ถ้าได้จริงๆก็ดีนะครับ ผมจะเขี่ยหมอนั่นทิ้งอย่างไม่ใยดีเลยหล่ะ นายกล้าดียังไง ฮาน ฮันกยอง ถึงมาทำให้ คิม ฮีชอล เพื่อนรักของ ปาร์ค จองซู ต้องมาเสียน้ำตา เพราะนิสัยเลวๆ ของนายกัน หา
( ย้อนไป 2 วัน )
“จองซู ฮือ จ..จองซู นายต้องช่วยชั้นนะ”
“ค่อยๆ พูดสิฮีชอล นายเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม”
“ฮัน ฮันเค้าขอเลิกกับชั้น”
“เฮ้ย วันก่อนชั้นยังเห็นพวกนายสวีทกันอยู่เลย”
“จองซู เค้านอกใจชั้น ฮันแอบไปพบกับ ฮยอกแจ แฟนเก่าฮัน เค้าทำแบบนี้ได้ยังไง”
“เฮ้ยเค้าอาจไปคุยกันตามประสาเพื่อนหรือเปล่า นายคิดมากไปมั้ง”
“นายไม่เข้าใจชั้น จองซู นายไม่เคยรักใครนายไม่รู้หรอก ฮยอกแจ มันโทรมาหาชั้น มันขอบใจที่ชั้นคืนฮันให้มัน แล้วมันยังส่งรูป ฮันนอนกอดมันมาให้ชั้นดูด้วย ฮือ ฮือ”
“ชั้น จะพยายามช่วยนะ”
“ขอบใจนะจองซู ขอบใจจริงๆ”
แล้วผมจะทำยังไงดีหละครับ เนี้ยถึงผมจะสนิทกับฮีชอล แต่ผมไม่เคยคุยกับ
ฮันกยอง เลยนะ เฮ้อ ผมจะทำไงดีเนี้ย
++ปัจจุบัน ปี3 บริหารธุรกิจ ++
“เอ่อ คือ ผมมาขอพบ ฮันกยอง อะครับ ผม ชื่อ ปาร์ จองซู”
“เฮ้ย จองซู นิเทศ มาหาไอ้ฮันเว้ย ไอ้ฮันแม่ง ไม่เคยขาดมือเลยนะมึง”
“เอ่อ เค้าอยู่รึเปล่าครับ”
“นายมีธุระอะไรกับชั้น ปาร์ค จองซู อ้อ ถ้าเป็นเรื่อง คิม ฮีชอล ชั้นว่านายกลับไปดีกว่านะ ชั้นไม่มีทางกลับไปคบกับหมอนั่นเด็ดขาด”
“เอ๋ เรื่องนี้นายเป็นคนผิดนะ ชั้นว่านายน่าจะไปอธิบาย…”
“ชั้นเป็นคนผิดงั้นเหรอ ชั้นไม่รู้หรอกนะว่า ฮีชอล บอกอะไรกับนาย ชั้นไม่มีอะไรจะอธิบายหรอก ในเมื่อนายเลือกที่จะเชื่อว่าชั้นเป็นคนผิด”
“นายจะบอกว่าฮีชอลโกหกชั้นงั้นเหรอ”
“อันนี้ก็แล้วแต่นายนะ ชั้นไปหละ”
“อะไรวะไอ้ฮัน คราวนี้ปล่อยไปรึไง”
“ชั้นไม่สนคนจืดๆ อย่างหมอนี่หรอก รีบๆไปได้แล้ว ปาร์ค จองซู”
ทันทีที่หมอนั่นพูดจบผมก็รีบเดินออกมาทันที ใครจะอยู่ให่หมอนั่นหัวเราะเยาะกันหล่ะ นายกล้ามากนะ ฮันกยอง ที่ดูถูกชั้นขนาดนี้ เมื่อถึงคณะ ผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ ซองมิน กับ ดงเฮ เพื่อนรักอีกสองคนฟังทันที
“ฮาน ฮันกยอง จำเอาไว้นะชั้นจะต้องทำให้นายหลงรักชั้นให้ได้ ฮึ”
“ใจเย็นๆ น่าจองซู”
“นั่นสิ ซองมินว่าจองซูใจเย็นๆ อย่างที่ดงเฮบอกดีกว่านะ เผื่อจะได้คิดอะไรออกไง”
“ชั้นว่านะจองซู นายอย่าเข้าไปยุ่งเรื่องนี้จะดีกว่า เพราะเราก้ไม่ได้รู้เรื่องราวอย่างละเอียดนะ ว่ามันเป็นไงกันแน่” ดงเฮบอก
“สมแล้วที่มีแฟน ฉลาดๆอย่างคิบอมนะ นายเลยได้รับความฉลาดมาเต็มๆเลยหล่ะ”
“ซองมินก็”
“เอาเป็นว่า พวกเราคงทำได้แค่คอยปลอบฮีชอลหล่ะนะ”
นี่ผมคงไปวุ่นวายมากเกินไปจริงๆหล่ะสินะเนี้ย เอาเป็นว่าต่อจากนี้ พวกเราสามคนจะคอยเป็นกำลังใจให้ฮีชอล เพื่อให้ลืม ฮันกยองให้ได้
“จองซู นี่ ฮีชอลนะ วันนี้นายว่างรึเปล่า”
“สำหรับนาย ชั้นว่างเสมอหละน่า เพื่อนรัก ว่าแต่มีอะไรเหรอ”
“นายไปเที่ยวเป็นเพื่อนชั้นหน่อยสิจองซู ชั้นอยากเมา เมาให้มันลืม แล้วพรุ่งนี้ชั้นจะลืมเค้า นะจองซู”
“ได้ งั้นนายมารับชั้นได้เลยนะ”
++ PASSION CLUB++
“ไอ้คัง แกมาถึงรึยังเนี้ย”
“ใกล้แล้วเว้ย แกเข้าไปเลยชั้นโทรจองโต๊ะ ไว้แล้ว โต๊ะที่ 13 นะเว้ยไอ้ฮัน”
“เออ รีบๆมาหล่ะ”
สวัสดีครับ ผม ฮันกยอง นะครับ ตอนนี้กำลังรอไอ้คังอยู่ แต่รู้สึกว่า ตาขวากระตุกๆแฮะ จะเกิดเรื่องอะไรรึเปล่าเนี้ย นั่นมัน คิม ฮีชอลนี่นา แค่พูดถึงชื่อผมก็รู้สึกไมดีแล้วแฮะ คราวนี้มากับใครกัน คู่ขาคนไหนของนายอีกหละคิม ฮีชอล
“ฮีชอล นายห้ามทิ้งชั้นนะ ชั้นไม่เคยเข้าที่แบบนี้”
“อืม ชั้นไม่ทิ้งนายหรอก”
“เอ๋ น้ำนี่สีสวยจังนะ สีฟ้าซะด้วย”
“กินดูสิจองซู อร่อยนะไม่เมาหรอก ชั้นรับรองเลย”
“เหรอ อื้มอร่อยจริงๆด้วย”
“งั้นดื่มเยอะๆนะจองซู”
ผมดื่มไปแค่สองแก้วเองนะ ทำไมมันมึนแบบนี้หล่ะ โอ้ย นี่ผมเป็นอะไรไปเนี้ย แถมรู้สึกร้อนๆหนาวๆด้วย ฮีชอล ฮีชอลช่วยด้วย นั่นเสียงอะไรหน่ะ
“ปาร์ค จองซู สวยเหมือนที่นายบอกเลยนะ” ใครเสียงใคร
“แน่นอน แถมยังหัวอ่อนอีกด้วย” เสียงฮีชอลนี่ ทำไมมันมืดแบบนี้
“นี่ หนึ่งล้านวอน ตามที่ตกลงกันไว้”
“ขอบใจมากซีวอน ถ้าต้องการอีกติดต่อชั้นได้เรื่อยๆเลยนะ”
“ฮี..ชอล นี่…นาย”
“ลาก่อนจองซู”
คิม ฮีชอล นายเลวขนาดขายเพื่อนตัวเองเลยเหรอเนี้ย แล้วถ้าจำไม่ผิด ไอ้หมอนั่นมัน เดือนคณะ วิศวะ ไม่ใช่หรือไง ได้ยินขนาดนี้ ถ้าผมไม่ช่วยคุณผู้อ่านคงคิดว่า สมควรไล่ผมออกจากบทพระเอกหละสินะ งั้นผมก็คงต้องช่วยหละสิ
“สวัสดีชเว ซีวอน”
“อ้าว ฮันกยอง บริหารใช่ไหม”
“นายจะพาจองซูไปไหนหน่ะ”
“ชั้นคิดว่า คงไม่ต้องบอกนายมั้ง ของมันรู้ๆกันอยู่”
“งั้นชั้นคงต้องขอคืนหละนะ เพราะท่าทาง(ว่าที่)แฟนชั้นคงง่วงแล้วหละ ส่วนคลิปเสียงที่นายพูดกับฮีชอลเมื่อสักครู่ ก็จะไม่หลุดด้วยถ้านายส่งแฟนชั้นมาดีดี”
“แก… เอาคืนไป”
“ขอบใจนะ ลาหล่ะ”
รู้สึกเหมือนลืมอะไรไปสักอย่างแฮะ แต่ช่างเถอะ ผมเอาหมอนี่กลับไปบ้านดีกว่า ว่าแต่บ้านหมอนี่อยู่ไหนเนี้ย น่ารำคาญชะมัด คงต้องเอากลับคอนโดผก่อนหล่ะมั้ง
++ 6.00 AM ++
“ก๊อก ๆๆ ๆๆๆๆ ๆๆๆ”
“ฮัน ฮันลูก เปิดประตูให้แม่หน่อย ฮัน”
“ผมว่าลูกคงยังไม่ตื่น หนะคุณ เอากุญแจสำรองเปิดเลยเถอะ”
“อุ๊ย จริงด้วย แหม ชั้นก็ลืมไปงั้นเปิดเลยนะค่ะ”
“แอ๊ดดดดดดดดด”
“สงสัยจะอยู่ในห้อง เราก็มาเช้าสะด้วยสิ”
“แกร็ก”
“ไม่ได้ล็อคด้วยคะคุณ ไม่ระวังเลย ลูกชายคุณเนี้ย”
“ผมว่ารีบเปิดไปเถอะ”
“แอ๊ดดดดดดดด”
“ฮัน!!!!!!!!!!!! ตายแล้ว ตาฮัน ตื่นมาคุยกับแม่เดี๋ยวนี้ ตาฮันตื่น”
“หาว ครับมีอะไรครับแม่”
“ไม่ต้องมาทำไม่รู้เรื่อง แม่หนูคนนี้เป็นใคร แกเอาลูกสาวเค้ามาแบบนี้ได้ยังไงหา”
“เอ่อ เดี๋ยวก่อนครับแม่ฟัง”
“แม่ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ปลุกเด็กคนนี้มาคุยกันให้รู้เรื่อง แม่จะได้ไปสู่ขอถูก”
“เฮ้ย แต่เค้าเป็นผู้ชายนะครับ”
“นี่แกคิดว่าชั้นไม่รู้รสนิยมแกรึไง ว่าแกเป็น ไบหนะ เร็วๆนะตาฮันแม่จะรออยู่ห้องรับแขก”
หลังจากที่คุณแม่ออกไปผมก็รีบปลุก จองซูทันที ตอนแรกเค้าก็โวยวาย แต่ยังดีที่พอคุยกันรู้เรื่อง เค้าก็รีบอาบน้ำแล้วออกไปพร้อมผมทันทีแถมหน้ายังดูซีดๆอีกด้วย
“ต๊าย ตาฮัน แกเข้าใจเลือกลูกสะใภ้นะ แหมหน้าตาน่ารักเชียว มานั่งกับแม่นี่มาลูก”
“แม่ครับ แม่พูดภาษาจีน จองซู จะรู้เรื่องได้ไง”
“แม่ขอโทษลูก มานั่งกับแม่เร็ว จองซู ไม่น่าเป็นผู้ชายเลยนะเนี้ย”
“เอ่อ คุณน้าครับ คือ”
“เรียกคุณแม่สิจ๊ะ แล้วนั่นก็คุณพ่อ ตาฮันนี่ตาถึงจริงๆ”
“เอ่อ คือ”
“พอแล้วหนู เดี๋ยวชั้นจะจัดการเอง เรื่องสินสอดไม่ต้องห่วง อีกสามวันแต่งเลย”
“แหม มันไม่ช้าไปเหรอค่ะคุณ ชั้นอยากให้แต่งวันนี้ พรุ่งนี้เลย”
“หยุดครับ พ่อ แม่ ผมกับจองซูเราไม่ได้มีอะไรกัน แล้วก็ไม่ได้รักกันด้วย”
“แกว่าไงนะตาฮัน นี่แกน้ำยาเอาจองซู มาเป็นสะใภ้ให้แม่งั้นแหรอ”
“เอ่อ คุณแม่ครับ”
“จองซู หนูไม่ต้องพูด”
“ถ้าแกเอาหนูจองซู มาเป็นสะใภ้ให้ตระกูลฮันไม่ได้ แกไม่ต้องเอามรดก”
“เฮ้ย คุณพ่อ”
“คุณพ่อ คุยอะไรกับฮันเหรอครับ คุณแม่” จองซูกระซิบถาม
“ความลับจ้ะ”
นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นกับผมเนี้ย ปาร์ค จองซู นายทำยาเสน่ห์อะไรใส่พ่อกับแม่ของชั้นเนี้ย คนอย่างฮันกยองต้องลดตัวลงไปจีบ คนจืดๆ อย่าง ปาร์ค จองซูงั้นเหรอ ไม่มีทางหรอก
++ห้างสรรพสินค้าประจำกรุงโซล++
“จองซู แม่ว่าหนูเลิกใส่แว่น แล้วเปลี่ยนมาใส่คอนแทค ดีกว่านะลูก”
“…”
“ทรงผมก็เปลี่ยนเป็นทรงนี้ดีกว่า ซอยระต้นคอเซกซี่ดี”
“…”
“ไปลูกไปขัดตัวกันเถอะ หนูขาวอยู่แล้ว ออกมาต้องสวยมากแน่เลย”
นี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นครับ ที่คุณแม่ของ ฮันกยองพูดกับผม ใช่แล้ว คุณแม่พาผมมาเปลี่ยนลุค เพื่อให้ฮันกยองสนใจ นี่ทำไมผมต้องยอมขนาดนี้ เพราะผมกลัวคุณแม่ฮันกยองเสียใจนะสิครับ แถมท่านทั้งสองยังไปคุยกับ คุณพ่อคุณแม่ผมอีกต่างหาก เฮ้อ ยังไงผมก็คงต้องทำให้ ฮันกยอง หันมามองผมให้ได้สินะ
“จองซู นายดูน่ารักขึ้นนะเนี้ย”
“นายยังมีหน้ามาหาชั้นอีกเหรอ ฮีชอล”
“นะ นายพูดอะไร”
“นายคิดว่าชั้นจำไม่ได้รึไง นายเอาชั้นไปขายให้ซีวอน นายทำแบบนี้ได้ยังไง ทำได้ยังไง”
“หา ฮีชอล นี่นายเอาจองซูไปขายงั้นเหรอ”
“ดงเฮ อย่าไปเชื่อมันนะ มันโกหก”
“ถ้าคนอย่าง ปาร์ค จองซูโกหก ก็ไม่มีใครพูดจริงแล้วหล่ะ”
“พวกเราคงเป็นเพื่อนกับนายไม่ได้อีกแล้วนะฮีชอล”
“ชั้นก็จะเลิกทำตัวโง่ๆ โดยการลงมาเกลือกกลั้วอยู่กับ สวะอย่างพวกนายเหมือนกัน”
หลังจากนั้นข่าวลือก็ได้สะพัดไปอย่างรวดเร็ว ในเรื่องที่ฮีชอลเอาจองซูไปขาย โดยที่ฮีชอล ก็โดนประนามอย่างหนัก จนต้องย้ายที่เรียน ส่วนจองซู ก็ถูกกล่าวหาว่าตกเป็นของ ซีวอนแล้ว บ้างก็ว่าเป็นการสร้างกระแสเพราะอยากดังของพวก คณะนิเทศ
“จองซู ไม่เป็นไรนะ”
“อืม ชั้นไม่เป็นไรหรอก ขอบใจนะซองมิน ดงเฮ”
“ปาร์ค จองซู ออกมาเดี๋ยวนี้”
“ฮัน…”
หลังจากที่ฮัน มาหาผมที่คณะ เค้าก็ลากผมไปขึ้นรถเค้า แล้วขับออกมาอย่างเร็ว
จนถึงที่หมาย ผมถึงรู้ว่าเป็นคอนโด ของเค้า เพราะผมไม่เห็นตอนที่เค้าพามาครั้งแรก
แล้วตอนที่ไปกับคุณแม่ก็ไม่ใช่ทางนี้ด้วย
“ปาร์ค จองซู มองหน้าชั้นซิ”
“…”
“นี่นาย… เฮ้อ ถ้าอยากร้อง ก็ร้องเถอะ ตรงนี้มีแค่นายกับชั้นเท่านั้นแหละ”
“ฮึก ฮัน ฮือ ชั้นทำผิดอะไร ชั้นทำผิดเหรอฮัน ชั้นผิดอะไร” ฮันพูดจบผมก็กอดฮันทันที
“นายไม่ผิดจองซู ไม่ผิดเลย”
“ฮือ ฮึก ฮึก”
“นายต้องเข้มแข็งรู้มัย ในเมื่อนายไม่ได้เป็นอย่างที่คนเค้าพูดกันก็ไม่เห็นต้องแคร์ใครนี่นา ชั้นจะอยู่ข้างๆนาย คอยปกป้องนายเอง”
“ฮึก ฮึก นายห้ามทิ้งชั้นนะฮัน ห้ามทิ้งนะ”
“ไม่มีทาง ชั้นไม่มีทางทิ้งนายหรอก เรามาเป็นแฟนนะ ถึงตอนนี้เราทั้งคู่อาจจะยังไม่แน่ใจ แต่ชั้นเชื่อว่านายจะทำให้ชั้นรักนายได้ และ ชั้นก็จะทำให้นายรักชั้นให้ได้เหมือนกัน”
END-
ความคิดเห็น