ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ::ภาคพิเศษ เทศกาลงานดอกไม้ไฟ::::
นี่ๆๆ ยังจำได้รึป่าว ว่างานเทศกาลดอกไม้ไฟนะ จะเริ่มพรุ่งนี้แล้วนะ ฮะๆๆ ก็งานที่เพื่อนๆนักดนตรีของฉัน เค้าได้ไปแสดงยังไงล่า ไม่รู้ล่ะ ฉันจะไม่ยอมพลาดงานนี้แน่นอน (ก็นัดเพื่อนไว้แล้วนิ-ยูมัย)
“ เฮ้ย!! พวกนักดนตรี อยู่ซ้อมเย็นนะว้อย!!. . ” เสียงของหัวหน้าวารุโนะ หนึ่งในนักคีบอร์ดของวงตะโกนบอกเหล่าทะโมนทั้งหลายที่ดีใจจะได้กลับบ้าน
“ แง่ว~~. . ” ทำเอาพวกนั้นรับประทานแห้วไปตามๆกัน ต่อจะต่อด้วยเสียงต่อรอง ไอพวกนักผลัดวันประกันพรุ่ง
“ โซมิ พรุ่งนี้ไปงานด้วยกันนะ ” ฉันเอ่ยชวนโซมิขณะเดินกลับบ้านในเย็นวันนั้น
“ อือ ค่อยเจอที่งานแล้วกัน พอดีนัดกับธัลซากะไว้นะ ” โซมิตอบ ง่าาา
“ ก็ได้ แล้วเจอกันนะ ” ฉันกล่าวลา แล้วเดินขึ้นรถเมล์สายประจำไป
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
วันรุ่งขึ้น วันเสาร์นะสิ แต่งานเทศกาลเริ่มตอนหกโมงเย็นนู่นแนะ ตอนเช้าฉันเลยไปทำงานทีร้านเค้กตามปกติ ส่วนพี่ฉันนะเหรอ ก็หยุดได้นะสิ ก็เล่นเริ่มงาน 5 โมง เจ้ร้านเค้าเลยหยุดให้ เพราะยังไงร้านก็ต้องไปออกบู๊ทในงานด้วย
“ พี่อิคิโนะ~. . ” ฉันเรียกพี่ ที่กำลังนั่งดื่มกาแฟในร้านฉัน “ ร้านปิดแล้วไปงานกันเถอะ ”
“ อืมๆๆ เดี๋ยว กาแฟจะหมดแล้ว ” ว่าแล้วก็ซดทีเดียวหมด! แล้วยื่นแก้วให้ฉันเก็บไปล้าง
“ รอเดี๋ยวบ้างทีนี้ ” นี่ถ้าไม่ใช่ว่าทำงานอยู่นะ จะไม่ไปล้างแก้วให้หรอก ซักแป๊บนึง ฉันก็ออกมาจากหลังร้านพร้อมกระเป๋า ส่วนตัว แล้วลากพี่อิคิโนะออกไปจากร้านด้วย (5 โมงครึ่งแล้วเร็วๆ)
“ พี่จุนเนะ บ๊ายบายค่า ” โดยไม่ลืมที่จะกล่าวลา เจ้ กับพี่จุนเนะที่อีกเดี๋ยวจะตามไปที่งาน
++++++++++++++++++
“ ว้าวคนเยอะเหมือนเคยเลยนะพี่ ” ฉันพูด มือนึงลากพี่ให้ตามหลังมา (เห็นเราเป็นตัวอะไร?-อิคิโนะ)
ในที่สุดฉันก็เบียดตัวเข้ามายืนที่แถวหน้าสุด ชิดขอบเวทีจนได้ ฝีมือๆ เป็นไงล่ะ
“ เฮ้ยพี่อิคิโนะดูนู่นสิ “ ฉันเรียกพี่ให้ดูเพื่อนๆฉัน พร้อมหันทำท่าจะไปสะกิด แต่. . . “ ว้ากก!! ” ฉันร้องออกมา
“ ตกใจอะไร ” เสียงของไแคนที่ฉันลากมาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ ก็นายคิโฮะนะสิ ทำไมต้องเจอด้วยน้าส์
“ มาได้ไง. . . . . แล้วชั้นลากนายมาตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย ” ฉันถามอย่างรวดเร็ว
“ ก็ตอน . . . .”
“ เอาล่ะครับต่อไปจะเป็นการแสดง เล่นบรรเลงดนตรีของหนุ่มสาวมหาวิทยาลัยแล้วนะครับ เชิญชมได้คร้าบ ” เสียงพิธีกรบนเวทีหยุดเสียงนายคิโฮะที่จะพูดได้ชะงัก ทั้งยังเรียกความสนใจจากฉันได้ดีอีกด้วยแนะ
ชู่ว์. . . . . . . .
ฉันตั้งใจฟังอย่างดี น่านแนนามิยะมีส่งยิ้มมาให้ฉันด้วย
~โด~โด~เร~มี~ ซอล~ซอล~ลา~ มี~เร~ฟา~ฟา~ซอล~
จินตะนาการเนี่ยอาจจะไม่เพราะนัก แต่พอได้ฟังแล้วเนี่ย เพราะมากกก~ก แล้วการแสดงที่ซ้อมมาหลายอาทิตย์ ก็จบลงในเวลา 15 นาที (เอง)
“ เราไปหาอะไรกินกันเถอะ ” เสียงนายคิโฮะชวน
“ ไปสิ ” ฉันตอบตกลงแล้วเดินออกไปจากลานเวที
งานนี้มีร้านอาหารมาออกบู๊ทกันใหญ่เลย น่ากินทั้งนั้นคิดดูสิ อาหารญี่ปุ่น ไทย จีน ฝรั่ง มีครบ หมด เอ. . .แล้วจะเริ่งตรงไหนก่อนดี
“ นี่ๆๆ อยากกินส้มตำอะ ” ฉันอ่านชื่อตามป้ายที่อยู่หน้าร้านๆหนึ่ง แปลกๆนะ
“ เอาสิ ” นายนั่นตอบ พร้อมเดินไปสั่ง “ ส้มตำที่นึงคร้าบบบบ ” เสียงยานคางเชียว
พอแม่ค้าเค้าทำให้เสร็จ ก็ติดปัญหาว่าจะไปกินที่ไหนดี ??
“ อืม ไม่มีโต๊ะเลยอ่านาย ” ฉันว่า อยากกินจะแย่แล้ว ส้มตำเนี่ย
“ . . . . ” ไม่พูดอะไร ก็ลากพาฉันไปที่โต๊ะเลย. . .
ฉันนั่งลงที่โต๊ะ พร้อมวางจานส้มตำลง แล้ว. . . . . .
“ เดี๋ยวฉันมา ” พูดเสร็จแล้วก็ไป นายคิโฮะนี่!!
ฮึ่ม. . . .ฉันรอที่จะกินพร้อมกับนายคิโฮะ โซมิที่นัดไว้ก็ไม่รู้ไปไหน หรือเราหาไม่เจอกันแน่น้าส์
“ มาแล้วจ้าส์ ” เสียงดังมาเข้าหูฉันแต่ทำไมเสียงคิโฮะถึงแปลกๆไปนะ
“ มาแล้วเหรอนาย. . . . ” แต่คนที่ฉันเห็น และยืนค้ำโต๊ะอยู่ กลับไม่ใช่นายคิโฮะ แต่เป็นใครไม่รู้!!
“ นั่งคนเดียวไม่เหงาเหรอจ๊ะน้องสาว ” คนอ้วนๆพุงพลุ้ย แถมหัวยังไม่มีผมอีกต่างหากนั่งลงตรงข้ามฉัน พลางยื่นมือมาจับมือฉัน ฉันกระชากมือออกทันที แล้วลุกขึ้น! แต่ก็มีอีกคนมายืนดักข้างหลังฉัน
“ ออกไปนะ!! ” ฉันกระชากเสียง
“ ทำไมล่ะจ๊ะ” คนเดิมพูด “ ไปกับพี่ดีกว่านะ ”
“ ไม่!! ” ฉันปฏิเสธทันทีแล้วปล่อยหมัดออกไป
~~ฟึ่บ~~
หมัดฉันกลับได้แต่ลมมาเพราะไอหน้ากวนคนนึงมันหลบได้ แล้วมันก็ผลกไหล่ฉัน จนฉัยเซ โชคดีที่ฉันคว้าเก้าอี้ไว้ได้ จึงไม่ล้มลงไป แต่มันไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย ยังมาผลักฉันอีกรอบ
~~พลั่ก~~
คราวนี้แหละฉันล้มลง เต็มๆพื้น อูย!! เจ็บ~~
“ กล้านักใช่มั๊ย ” ไอคนที่ผลักฉันพูด
ฮึ. . . . . . .
“ แล้วทำไมไอบ้า ชั่วนัก ” ฉันด่ามัน ใช่ ด่า
“ ชั่วแล้วไงน้อง ” พูดจบก็ดึงฉันลุกขึ้นมาแล้วลากฉัน ฉันพยายามขัดขืนสุดขีด พยายามที่จะแกะมือออกจากการจับนั้น และพยายามยื้อไม่ให้มันพาฉันไปไหน
“ เฮ้ย!! ปล่อยซะ ” เสียงผู้ชายคนหนึ่งตะโกนมาจากด้านหลัง ก่อนที่จะพุ่งตัว มาชกคนที่จับมือฉันอยู่
~~พลั่ก~~
หมัดหนักๆ พุ่งเข้าหน้าของไอคนที่ฉันว่ามันชั่ว จนหัน เซถอยหลังไป สองสามก้าว ก่อนจะปาดเลือดจากมุมปากทิ้ง คนอ้วนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะเมื่อกี้ ลุกขึ้นยืนทันที
กว่าที่ฉันจะนึกอะไรออก นายคิโฮะที่มาช่วยฉันก็จับมือฉันพาวิ่งออกไป
………………………………..คงสู้ไม่ได้แน่ ถึงสู้ได้ก็ปกป้องไม่ได้ …………………………………………
เขาพาฉันวิ่งมาไกลพอสมควร อย่างน้อยก็หนีจากพวกนักเลงนั้นพ้น
~~~แฮ่กๆ~~
ฉันและเขาทั้งเหนื่อย ทั้งหอบ เม็ดเหงื่อเริ่มผุดพรายบนใบหน้าก่อนเขาจะถามฉัน
“ พวกมันทำอะไรเธอรึปล่าว? ” เสียงที่พูดขณะยังหอบอยู่
“ เฮ่อ. . . . .ป่าว ” ฉันตอบ ก้มตัวลงไปกอดเข่า
“ ดีแล้ว. . . .ฮึ่ม ” เขาว่า
ใกล้ๆกันนั้น มีเก้าอี้ยาวอยู่ตัวหนึ่ง ที่อยู่ใต้ต้นไม้ข้างสระน้ำใหญ่ ท่ามกลางหมู่ดาวบนฟ้าสีดำ
“ ไปนั่งตรงนั้นกัน ” เขาชวนฉัน แล้วจับมือเดินไปด้วยกัน
เรานั่งพักกันจนเหนื่อย ก่อนฉันจะหัวเราะออกมา
“ ฮ่าๆๆๆ ”
“ หัวเราะอะไรหรอ ” นายคิโฮะถาม
“ ก็นายนะสิ ”
“ ทำไม? ”
“ เหมือนกับนิทานเลยอะ ที่เจ้าชายมักจะมาช่วยเจ้าหญิงในตอนที่อ่อนแอได้ทันพอดี ” ฉันพูดหันไปเผชิญหน้ากับนายนั่น
~ปังๆ~~ฟิ้ว. . ~~~
เทศกสลดอกไม้ไฟเริ่มขึ้นแล้ว เสียงยิงพลุ ชุดใหญ่ตามมาหลังจากชุดประเดิม ที่มีหลากหลายสีสัน รวมทั้งหลายรูป
ฉันนั่งดูพลุบนฟ้าจนเพลิน เผลอไปซบไหล่คนข้างๆตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ กว่าจะรู้ก็ 20นาทีผ่านไป เมื่อการยิงพลุจบลงแล้ว แต่ยังมีแสงไฟจากดอกไม้ไฟให้เห็นอย่างลานตา ที่หมู่ผู้คนฝั่งตรงข้าม อยากเล่นบ้างจัง คิดแล้วก็ลุกขึ้น ลากนายคิโฮะ กลับเข้างาน โดยไม่เกรงว่าคนพวกนั้นจะกลับมาอีก
“ ไปเล่นดอกไม้ไฟกัน!! ”
~~~วู้ . . . .วาววววว. . . ~~~
ฉันจุดพลุที่เพิ่งซื้อมาเล่น มองดูประกายไฟของมันที่ส่องแสงต่างๆกัน หลายสี อย่างกับเด็ก. . . . . . . . . . . .
จากนั้นฉันก็กลับคอนโด นายคิโฮะอาสาพาฉันไปส่งแนะ พอไปถึงห้องก็รู้ตัวว่าหิวขนาดไหน คิโฮะจึงพาฉันลงมาหาอะไรกินเล่นๆ
“ คิโฮะนู่น ซาลาเปา ซื้อให้หน่อยสิ ” ฉันร้องขอนายคิโฮะ
คนถูกขอร้องรีบวิ่งไปที่รถจักรยานที่ขายซาลาเปาทันที แล้ววิ่งกลับมา เพราะของที่อยู่ใยนมือมันร้อนเหลือหลาย
“ เอานี่ สำหรับน้องกระดาษ ในคือเทศกาลดอกไม้ไฟ!! ” เรียกซะเต็มยศ ฉันรับซาลาเปานั้นมา แล้วรีบกินอย่างหิวโหย
“ อร่อยจัง ” ฉันเอ่ยหลังจากกินหมดแล้ว
“ ทีนี้จะกลับคอนโดได้รึยัง ”
“ อือ ”
แล้วฉันก็กลับคอนโด กล่าวลา . . . . .
เอ๊ะ!! คืนนี้เราไม่ได้ทะเลาะกับนายคิโฮะนี่ ต้องมีอะไรผิดแน่ๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น