คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 1 เริ่มต้นชีวิตใหม่
1 เริ่มต้นชีวิตใหม่
5 ปีต่อมา
@ กรุงเทพ
แอ๊ด ~ เสียงเปิดประตูรถสปอร์ตสุดหรู ฉันก้าวสู่บ้านหลังใหญ่ที่พึ่งดีไซน์สร้างมายังกะวัง
ตื๊ออออ ~ ดื่ออออ…..
ประตูทางเข้ายังกะประตูเซเว่นอีเลฟเว่น - -* ถ้ามีระบบพูดขึ้นว่า รับขนมจีบซาลาเปาเพิ่มมั้ยคะ ใช่เลย
“เอ่อ เธอจะอยู่บ้านนี้คนเดียวหรอ” เสียงนุ่มนวลเข้ามากระแทกหู
“ก็จริงน่ะสิ เทรธซ นายเป็นคนดีไซน์บ้านนี้ให้ฉันเองเลยไม่ใช่หรอ?”
“อืมก็จริง งั้น เธอออกไปสำรวจบ้านรอบๆก่อนนะ ฉันจะไปยกของให้”
“อืม”
‘เทรธซ’เจ้าของบริษัทออกแบบบ้าน เขาเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์ทุกอย่างจริงๆ
เอ่อ…จะว่าไปนะหมู่บ้านนี้ดูคึกคักดีนี่นา คงไม่มีเหตุการณ์โปนจ้น เอ๊ย โจรปล้น
หรอกนะ
5 นาทีผ่านไป….
และก็มีเสียงร้ององคุณป้าคนนึง “กรี๊ดดด ซ่อยข้อยแหน่ โปนจ้นๆ โปนวิ่งราวกระเป๋า” โจรปล้นๆ โจรวิ่งราวกระเป๋าสินะคุณป้า - -*
แต่ก็เถอะจะเป็นฮีโร่วูแมนซะที
“มัน อยู่ไหนแล้วคะคุณป้า” ฉันถาม
“โน้นโน่น มันวิ่งแท่แล่(สปีดเร็วกว่านรก)ไปโน่นแล้วค่าาา” ป้าช่วยพูดภาษา กทม. หน่อยนะคะฟังบ่ออก อย่าเอาภาษา ตจว. มาใช้(นี่หรือฟังไม่ออก)
“โอเคค่ะ หนูไปลากหัวมันมาให้” ระหว่างที่ฉันวิ่งอยู่ก็มีคนวิ่งตัดและผู้คนในหมู่บ้านก็พูดขึ้นมาว่า
“ ดิส อิส อะ ซูเปอร์แมน This is a Superman~”
“-[]-” มันบ้ากันหรือป่าว แค่ แล่นแท่แล่(นี่หรือฟังภาษา ตจว. ไม่ออก) ไปจัดการกะไอ้โจรเถื่อนนั่นได้แค้นี้เอง อะโด่ -0-
หลังจากนั้นชายผู้นั้นหันหน้ามา….
นั่น นั่น มัน….ใครฟะ - - พอดีหน้าตามันคุ้นๆอะ
“นี่ครับกระเป๋าของป้า” กรี๊ดดเสียงหล่อหน้าหล่อ ตัวสูง เท่จุงเบย +_+
“ขอบใจหนูมากเลยจ๊ะ นี่จะ 3,000 เป็นค่าตอบแทนที่ช่วยป้านะจ๊ะ” โอ้วป๊าด สามพัน ขี้จะไหล
“เอ่อ ผมไม่ต้องการหรอกครับ ผมแค่เป็นคนที่พึ่งย้ายมาใหม่ ก็ขอแค่อยากรู้จักกับทุกๆคนแค่นั้นเอง” อะโด่ -0- ที่จริงกะอยากได้เงินชิมิล่า สงสัยอยากจะขอเงินจากคนอื่นอีก ยังไงก็ไม่ได้ผลหรอก คอยดู๊
“หลานนี่เป็นคนดีมากเลยนะ ปู่ให้ 100 ละกัน” คุณปู่ในหมู่บ้านเอ่ย
“พวกเราด้วย คนละ 100 ให้นายนะ” คนในหมู่บ้านเอ่ย
โอ้ม้ายก๊อด ได้ผลด้วยวุ้ย จะเอาไปทำบ้าง ตอนไปอยู่บ้านนอกคอกนาอีกที
-0-
และสุดท้ายเรื่องราวทั้งหมดก็จบลงต่างคนต่างไป และฉันก็ต่างกลับบ้าน
และก็มีไอ้เทรธซยืนเก๊กหล่อหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่หน้าบ้าน
“ฟินรู้จักไอหน้าหล่อนั่นด้วยหรอ?” เทรธซถามยังนั้น โกหกเนียนๆเลยดีกว่า
“เปล่านิ ฉันยังไม่เคยคุยอะไรกับเค้าเลยด้วย”
“งั้นหรอ ก็แล้วไป๊” ทำไมเทรธซ ต้องทำหน้าโกรธด้วยนะ
แล้วเทรธซก็พูดขึ้นมาอีกที “อย่าลืมนะ ครอบครัวพวกเราเคยสัญญาอะไรกัน เพราะฉะนั้นฉันเลยไม่อยากให้เธอยุ่งกับผู้ชายคนไหนอีก!”
“อืม” พอดีแล้วเทรธซเป็นคู่มั่นของฉันน่ะ พ่อกับแม่สัญญากับครอบครัวของเทรธซไว้
“เทรธซ” ฉันเรียกเขา
“หืม?”
“พรุ่งนี้เจอกันใหม่นะ ^_^’ ” ฉันยิ้มแบบฝืนๆ
“บาย ^_________^” ตาบ้านี่ก็ยิ้มเต็มกำลังอีกฮ่วย - -*
+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
ความคิดเห็น