คู่ป่วนชวนปวดหัว

ลำดับตอนที่ #1 : จุดแรกเริ่ม

"พี่หนูไปล่ะนะ"เสียงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนพลางหยิบขนมปังใส่ปากและพยายามยัดเสื้อเข้าไปในกระโปรงอย่างเร่งรีบและทุลักทุเล พี่สาวก็ไม่พูดอะไรนอกจากมองและส่ายหัวกับการกระทำของน้องตัวเอง สักพักน้องสาวก็เดินกลับมา

"พึ่งนึกออกเหรอว่าโรงเรียนไม่เปิดวันเสาร์" เธอยิ้มให้น้องแล้วหันไปกวาดบ้านต่อ

"เออน่า...แล้วทำไมพี่ไม่เตือนพรีมล่ะ"เธอตำหนิพี่สาว

"ก็แค่อยากเห็นพรีมหน้าแตก"

"โห!ถ้าพรีมไปถึงโรงเรียนไม่อายเค้าแย่เหรอ...ว่าแต่วันนี้ไม่ไปเรียนเหรอ"เธอเปลี่ยน
ประโยคสนทนาทันทีเมื่อเห็นความผิดปกติ

"เรียนบ่าย"เธอตอบเรียบๆ

"เหรอ…งั้นฉันไปนอนต่อนะ"พรีมเดินขึ้นไปนอนโดยไม่สนใจจะช่วยพี่ทำงานบ้าน
เลย…แน่ล่ะก็วันนี้เวรผิงทำงานบ้านนี่นาพรีมจะทำทำไม

"จ้า...น้องสุดที่รัก"เธอร้องตอบด้วยน้ำเสียงประชด แต่คนฟังก็ไม่ได้สนใจ

สองพี่น้องพิริสากับพรีมาดาอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้ด้วยกันเพียงสองคนโดยที่พ่อกับ
แม่ได้ย้ายไปอยู่ที่แคนาดานานานแล้ว โดยทั้งสองยืนกรานที่จะอยู่เมืองไทยต่อไป ทั้งสองพี่น้องดูแลกันและกันมาได้3ปีแล้ว มีบ้างที่ทะเลาะกันแต่ก็ไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไรส่วนมากจะเรื่องเกี่ยงกันทำงานบ้าน

เมื่อเวลาผ่านเลยไปจนถึงเที่ยง ก็ได้เวลาตื่นและ...กินของพรีมแล้ว เธอคาดคะเนเวลาที่พี่จะออกจากบ้านไว้เป็นอย่างดี เพื่อจะได้ไปแอบป่วนห้องพี่สาว แอบเอาของมาใช้บ้างเล็กน้อย(หลีกเลี่ยงการถูกใช้อีกเล็กน้อย)

"อ้าวพี่ยังไม่ไปเรียนอีกเหรอ"น้องสาวถามด้วยอาการตกใจสุดขีด…แผนการแอบยืม
ชุดเป็นอันพัง

"เออ ไม่ต้องถามอะไรอีกนะ เข้าครัวไปกินข้าวหน้าเป็ดของเธอเลย"เธอตอบเพื่อตัด
ความรำคาญเพราะกิจวัตรของน้องสาวก็มีเพียงเท่านี้

ขณะที่พรีมกำลังสำราญกับข้าวหน้าเป็ดขนาดพิเศษของเธอก็มีเสียงแตรรถยนต์ดังขึ้นและมีเสียงผู้ชายเรียกพี่สาว

"ผิง"เสียงชายในรถยนต์คันหรูเรียกเธอ

"เดี๋ยวๆเข้ามานั่งรอก่อน"ผิงตะโกนตอบไปเพราะยังแต่งหน้าไม่เสร็จ
น้องสาวเองเมื่อได้เสียงคนแปลกหน้ามาหาพี่...เป็นธรรมดาเป็นใครก็ต้องออกไปดู

"แฟนพี่เหรอ"เธอถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นตามประสาเด็กฉลาด

"ใช่ เดี๋ยวจะแนะนำให้รู้จัก"  พูดพลางจับแขนน้องสาวไว้กันน้องหนี

"เพิ่งเลิกกับแฟนเก่าได้ 2 วันมีแฟนใหม่แล้วเหรอ"เธอทึ่งในความสามรถของพี่สาวที่
หาแฟนใหม่ได้เร็วปานจรวด ในใจก็อิจฉาพี่เล็กน้อย อยู่บนโลกมาตั้ง15ปีแล้ว ยังหา
แฟนไม่ได้ซักคน

"ก็แฟนสมัย ม.5 แหละ RETURN ย่ะ"

"อ๋อ" ทำหน้าเหมือนจะเข้าใจแต่ก็ยังสับสนอยู่ คนไหนล่ะตอน ม.5 ก็มีตั้ง 3 คน

"พัท  มานี่เร็วเดี๋ยวจะแนะนำให้รู้จักน้องสาวผิง" ผิงเดินไปลากแฟนลงมาจากหน้าบ้านเพราะเขาไม่ยอมเข้ามา

"สวัสดีครับ"เขายิ้มอย่างอ่อนโยนให้กับพรีมเพื่อผูกมิตร และเขาก็ได้ใจเธอไปเต็มๆเลย

"นี่พัท แฟนพี่แล้วนี่ก็พรีมน้องสาวสุดรักของผิง"ผิงแนะนำทั้งสองฝ่ายให้รู้จักกัน ผู้ชายที่ผิงคบทุกคนจะถูกแนะนำให้รู้จักกับพรีมทุกคน ซึ่งสร้างไฟในตาให้กับพรีมได้มากพอสมควร

"สวัสดีค่ะ" เธอยิ้มกลับและไหว้แสดงมารยาทไทยอันสวยงามให้พัทประทับใจ พี่นี่จริงๆเลย ขอให้คบกันได้นานๆนะ
และนั่นก็เป็นครั้งแรกที่พรีมได้เจอกับพัท พัทกับผิงคบกันได้ยาวนานมาก พัทเองก็ดูแลพรีมเหมือนน้องแท้ๆของเขา จนพรีมแอบชอบพัทไปจนได้ แต่ก็ทำได้เพียงมองเพราะพัทเป็นแฟนพี่สาว แต่บางครั้งก็เรียกร้องความสนใจจากพัทจนผิงกับพัททะเลาะกันแต่ก็แค่เล็กน้อยพอให้มีลุ้น

"พรีมพรุ่งนี้พี่จะไปสงขลานะ ที่สัญญาไว้ ให้พัทพาไปละกันนะ"ผิงสลัดสัญญาพาไปซื้อของที่ห้างที่สัญญาไว้กับน้องอย่างง่ายดาย

"อืม"พรีมตอบเรียบๆสีหน้าเรียบเฉย แต่ในใจนี่สิตรงกันข้ามเลย

"ไม่โกรธนะ"

"อืม…พรีมเข้าใจน้องสาวน่ะไม่สำคัญเสมอแหละ"เธอแกล้งทำเป็นงอนเพื่อความสมจริง

วันรุ่งขึ้นผิงหนีน้องไปแต่เช้ามืด สายๆหน่อยพัทก็มารับพรีมที่บ้าน

"จะไปกันรึยัง" พัทถามพรีมที่ยืนอยู่หน้าประตูใส่ชุดสวยที่ของพี่สาวที่แอบเอามาใส่

"ค่ะ พร้อมแล้วค่ะ" พรีมตอบด้วยน้ำเสียงสดใสยมแก้มปริ แต่เธอก็ยิ้มได้ไม่นาน เมื่อได้รู้ว่าจะมีคนไปด้วย

"นี่ โซ่ น้องชายพี่เอง" พัทแนะนำให้พรีมรู้จักกับน้องชายของตนที่นั่งอยู่เบาะหลัง ลักษณะเป็นคนที่ก็จัดว่าหล่อ และดูกวนๆเล็กน้อย แต่ความกวนที่เห็นภายนอกคง
เทียบไม่ได้กับนิสัยจริงๆ

"ค่ะ สวัสดีค่ะ"พรีมทักทายยิ้มอย่างเป็นมิตรOH!!!GOD ทำไมต้องส่งนายนี่มา อุตส่าห์ได้ไปเที่ยวกับพี่พัท 2 คน

"พรีมอยู่ม.5 ใช่เปล่า" พัทถาม

"ค่ะ"

"อ่อนกว่าโซ่ปีเดียวเอง" ในที่สุดโซ่ก็ได้พูดน้ำเสียงฟังดูตื่นเต้นเล็กน้อย

"อ๋อ เหรอค่ะแล้วอยู่โรงเรียนอะไรค่ะ" เธอตีสองหน้าด้วยท่าทีเป็นมิตรแต่ความจริงที่จะพูดและอยากจะพูดมากถ้าพัทไม่ได้นั่งอยุ่ตรงนี้ สะเหร่อ !!ใครถามนาย

"รู้สึกว่าอยุ่โรงเรียนเดียวกันนะ…เคยเจอกันบ้างรึป่าว"พัทตอบแทนโซ่

 "ไม่นะคะ…ไม่ดังจริงพรีมไม่รู้จักหรอกค่ะ"

"เหรอ"โซ่ตอบสั้นๆ

"พรีมวันนี้พี่ก็ไม่ว่างก็เลยพาโซ่มาช่วยเลือกของแทน"พัทพูดขึ้นขัดการสนทนาของทั้งสอง ทำเอาพรีมตะลึงหันไปมองโซ่อย่างรวดเร็ว และเธอก็ได้ใบหน้ากวนๆแบบรู้ทันของโซ่