ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : The Real LovE [ chapter 1 ] = ฉันนี่แหละ ปาร์ค อึนบี
ฉันต้องการตามหารักแท้ ที่มีแค่ฉันและเธอ...
“อึนบี!!! ตื่นจ้าลูก ไปโรงเรียน”
เสียงเสด็จแม่ฉันดัง980เดซิเบล เอาซะทะลุกำแพงไปเลย - -^^
“ตื่นแล้วจ้า…zZz”
“อึนบี!!! แม่บอกให้ลุกไง ไปอาบน้ำแต่งตัวสิ อุนซูจะมารับแล้วนะ เด็กคนนี้ไม่ไหวเลย”คราวนี้เด็จแม่มาตามถึงห้องเลย...เชียวนะ
“จ้าๆ หนูตื่นแล้วจ้า”
ฉันทนเสียงแม่ไม่ไหวจริงๆเลยลุกขึ้นมาทำภารกิจส่วนตัว อ่าลืมแนะนำตัวค่ะพี่น้อง
ฉันชื่อว่า ปาร์คอึนบี เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น-เกาหลีค่ะ หน้าตาก็โอเค สายตาสั้นแต่ไม่ชอบใส่คอนเทค แม่เป็นญี่ปุ่นพ่อเป็นเกาหลี พ่อฉันมาทำงานอยู่ที่ญี่ปุ่น แหมๆๆ ฉันละเสียดายจริงๆ ถ้าฉันอยู่ที่โซล ฉันก็จะได้พบปะกับดาราเกาหลีหลายคนเชียวนะ แต่ทำไงได้ล่ะที่ทำงานพ่อฉันอยู่ญี่ปุ่นนี่นาT_Tเซงจิต ส่วนที่ท่านผู้ชมเห็นชื่อคนเกาหลีแวบๆ ไม่ต้องตกใจไปค่ะ คิมอุนซู เพื่อนเก๊าเก่าของฉันตั้งแต่สมัยเรียนประถมจนตอนนี้อยู่ม.ปลายแล้ว ยังซี้สนิทแน่นเฟรี้ยะอยู่เลย ครอบครัวฉันย้ายไปไหน ครอบครัวของเขาก็ย้ายตามมาด้วยเพราะครอบครัวเราสนิทกัน ^^
“กว่าจะลงมาได้นะอึนบี ข้าวเช้าเย็นหมดแล้ว - -*”
“ขอโทษค่ะแม่ แล้วนี่กี่โมงแล้วคะ”
“แปดโมงแล้ว”
เฮือกกกกกกกก
“อ๊ากกกก =O=”
ฉันรีบซวกขนมปังอย่างเมามัน สายแล้วๆๆๆ
ก๊อกๆๆ
“เชิญจ้า”
“สวัสดีครับน้านาคาชิมิ อึนบีล่ะครับ”
“ฉะ...ฉันอยู่...นี่”
ฉันพูดทั้งๆที่อาหารเต็มปาก
“แกนี่เร็วๆเข้า ฉันไปสายด้วยเลย - -^”
“แกมาช้าเองนี่ช่วยไม่ได้ > <*”
“พอๆ ทั้งคู่เลย รีบๆไปโรงเรียนเถอะจ้า สายแล้ว”
“ค่ะๆ เสร็จแล้วค่ะ หนูไปก่อนนะคะ”
“จ้าๆ”
ฉันรีบวิ่งออกจากบ้านซ้อนจักรยานของอุนซู
ณ โรงเรียนมัธยมปลายโคบิอาตากิ 8.28น.
อุนซูจอดจักรยานในล็อคแล้ววิ่งไปโดยลืมฉัน ฉันไม่ว่าอุนซูหรอกนะ สถานการณ์แบบนี้ต้องตัวใครตัวมันอยู่แล้ว
ฉันรีบวิ่งสุดชีพเลย ถ้าปิดประตูโรงเรียนแล้วตายแหง โอย ตามนายอุนซูไม่ทันจริงๆ
จนฉันเห็นนายอุนซูมันเข้าโรงเรียนไปแล้ว อ๊ากกกกกกกก อกจะแตก > <
“ปิดประตู!!!!!!!!!”เสียงครูเวรดังก้องสะท้านฟ้า
ในที่สุดฉันก็ถึง ที่จอดจักรยานกับประตูโรงเรียนมันไกลกันจริงๆนั้นทำให้ฉันเข้าโรงเรียนไม่ทัน
“เดี๋ยวสิคะ อาจารย์ เปิดให้หนูก่อนค่ะ อาจารย์คะขอความกรุณาเถอะค่ะ”
“ปาร์คอึนบี ฉันเสียใจด้วยกฎต้องเป็นกฎ”
“ไปรายงานตัวก็ได้ค่ะ” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงสุดแสนอาลัย
ณ ห้องฝ่ายปกครอง
“ดิฉัน ปาร์คอึนบี มารายงานตัวเพราะมาโรงเรียนหลังจากที่ปิดประตูแล้วค่ะ”
อายจริงๆ
“เนื่องจากมาสายหักคะแนนจากเทอมนี้10แต้ม”ประโยคนี้รับไม่ได้ โฮฮฮ
ณ ห้อง 2-B
“มาสายอีกแล้วหรอ”ยัยโยชิโกะเพื่อนที่นั่งใกล้กันถาม
“ก็ใช่หนะสิ วิ่งจน อกจะแตก”
“แล้วคิมอุนซูโดนมั้ย O_O”
“ห่วงจริงๆเลยน้า นายนั่นหน่ะ วิ่งหูดับตับไหม้จนลืมฉันเลย”
ยัยโยชิโกะชอบอุนซูค่ะ
“ยัยอึนบี”
นายอุนซูเดินเข้ามาในห้องฉัน นายนั่นอยู่ห้องAเรียนเก่งซะจริงจริ๊ง
“มาทำไม มาทำไมย๊า ออกไปเลย ไม่ใช่ห้องตัวเองซะหน่อย ออกไป ออกไป๊ -*-”
เปรี๊ยะ
ยัยโยชิโกะแอบตีขาฉัน แดงไปหมด -*- ยัยนี่มือหนักจริงๆ แถม ถลึงตาใส่อีกต่างหาก - -^ ใช่สินายอุนซูของโยชิโกะนี่โดนนิดโดนหน่อยไม่ได้ ทะนุถนอม
“ยัยอึนบี ฉันขอโทษจริงๆนะที่ฉันทิ้งแก”
“อืมๆ ฉันไม่โกรธแก -_-”
“ห๊ะ จริงดิ เย้ ยัยอึนบีน่ารักที่สุดเลย”อุนซูยิ้มกว้างพุ่งเข้ามากอดฉัน O_O อ๊าก ดูสิโยชิโกะโกรธตายเลย
แล้วอุนซูก็ปล่อยออก นายนี่เจ้าปัญหาจริงๆเลย - -*
“คิมอุนซูคะ -_-”
“ครับ คุณเอ่อ...”
“โยชิโกะค่ะ”
“อ่อ ครับๆ ^_^”
“ไม่กลับห้องล่ะคะ ตอนนี้ห้องคุณมีโฮมรูมก่อนไม่ใช่หรอคะ”
“จริงด้วย ตายแน่ๆเลย OoO”แล้วนายอุนซูก็รีบวิ่งไป
“อยู่กันมาตั้งปีนึงแค่ชื่อฉันก็จำไม่ได้ Y_Y”
“แหะๆ ^^ อย่าคิดมากเลย”
“เชอะ”
“นี่โยชิโกะ เธอชอบอุนซูที่ตรงไหนหรอ”
“ก็เขาน่ารัก สมาร์ท หล่อ สูง...”
“โอเคๆ”
“นี่ อึนบี - -* ฉันอิจฉาเธอจริงเลย ได้อยู่กับคนหล่อๆ ไม่เคยหวั่นไหวบ้างเลยหรอ”
“อุนซูมันเป็นเพื่อน ฉันไม่คิดแบบนั้นหรอกนะ”
“ค่อยโล่งอก ถ้าเธอแย่งของฉันเมื่อไหร่ เธอตายแน่”
“อ่ะจ้าๆ - -”
ที่ยัยโยชิโกะพูดก็เป็นความจริงนะ นายอุนซูออกจะหล่อ เท่ สมบูรณ์ไปหมดทุกอย่างแถมยังป๊อปซะด้วย ฉันก็โชคดีจริงๆแหละนะ ^0^ (- -^)
“นักเรียนใหม่ๆๆ!!!!”เสียงนายฮากาซึมะหัวหน้าห้องผู้สอดรู้สอดเห็นดังขึ้นมา
ทักทายกันตงนี้แหละน๊อ
ทักทายกันตงนี้แหละน๊อ
แบบว่า งงตึบมากเพิ่งมาแต่ง ถ้าผิดพลาดนิสหน่อยก้บอกกันบ้างนะจ๊ะ ช่วงนี้กำลังกู้ชาติ เขาพระวิหารของเรา T^T
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น