ยุ่งนัก!ดันหลงรักยัยแม่สื่อตัวร้าย

ลำดับตอนที่ #2 : เลิฟดิเวอรี่

             ตอนที่2: เลิฟดิเวอรี่
        'ฉันชื่อ เซวางเยค่ะ อยู่ม.ปลายปี1ห้อง2 ฉันแอบชอบคนๆหนึ่งที่อยู่ในแก๊งค์เทวะค่ะ อยากให้กามเทพเลิฟเป็นแม่สื่อให้ฉันจะได้ไหมค่ะ'
        คังฮูยิน อ่านข้อความสั้นๆที่แนบมากับซองและใบปลิว "เซวางเย ม.ปลายปี1ห้อง2"
        "ฉันรู้จักเด็กคนนี้นะ"ลีอาแจ พูดพลางทำท่านึกก่อนจะร้องออกมา "อยู่เดียวกับอาเซ"
        อาเซนี่คือน้องชายแท้ๆของอาแจ "งั้นรบกวนเรื่องประวัติด้วยนะ อาแจ"
        "อืมม์"ลีอาแจยิ้มรับก่อนจะหยิบโทรศัพท์
        "คังฮยอน รู้จักแก๊งค์เทวะหรือเปล่า"
         เซคังฮยอน เสยผมสีชาของตนแล้วขยับแว่นใสไร้กรอบ "ก็พอได้ยินชื่อมาเหมือนกัน เป็นแก๊งค์ที่ดังมากในหมู่ผู้ชายในด้านการต่อสู้ และดังมากในหมู่ผู้หญิงด้านหน้าตา"
        "มีสมาชิกทั้งหมดกี่คน"
        "เยอะนะ แต่ตัวเทวะจริงๆมีแค่4"
        "ขอประวัติทั้ง4คนนั้นด้วย"
        "โอเค"เซคังฮยอนพยักหน้าก่อนจะหันไปทางคอมพิวเตอร์เพื่อทำการแฮกข้อมูลอย่างรวดเร็ว
         ...ปฏิบัติการ เลิฟดิเวอรี่เริ่มขึ้นแล้ว...
 
         มัธยมปลายปี1 ห้อง2
        "นี่ๆ ดูพี่เซจินสิ เท่ที่สุดเลยอ่ะ ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้"เสียงหนึ่งดังขึ้น
        "ฉันว่า พี่ควอนแฮน่ารักกว่า ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้น่าจับกอดเป็นบ้า"อีกเสียงเถียงขึ้นพร้อมกับทำตาเป็นประกายอย่างเพ้อฝัน
        "พี่ดองโซก็หล่อนะ แต่เสียดายเงียบไปนิดแต่ก็ดูมีเสน่ห์ดีนะ"เสียงแรกยังไม่ยอมแพ้
        "เหม่ เงียบก็ยังดีกว่าเจ้าชู้อย่างรุ่นพี่ซางวานะ แต่ยังไงฉันก็ยังปลื้มพี่เขาอยู่ดี กรี้ด"เสียงที่สองรีบแย้งขึ้นทันที
        "แล้ววางเยล่ะ ชอบใครเหรอ"เสียงแรกเปลี่ยนประเด็นพร้อมกับหันไปถามเพื่อนสาวที่นั่งเงียบก้มหน้าก้มตาอยู่
         เซวางเยเงยหน้าจากไหมพรมที่กำลังถักอยู่ก่อนจะยิ้มเขินๆ "ทำไมล่ะ"
        "ทำไมหน้าแบบนี้แสดงว่า..."ซุงอึนเจ้าของเสียงแรกทำสีหน้ามีเล่ห์นัยหันไปสบตากับ
พุนจีเจ้าของเสียงที่สองที่รีบเอ่ยออกมาเหมือนรู้ใจทันที
        "ชอบใครในกลุ่มเทวะเหรอ"
        "พี่เซจิน พี่ควอนแฮ พี่ดองโซ หรือพี่ซางวา..."
        "กลุ่มเทวะไม่ได้มีแค่พี่4คนนี้สักหน่อย"วางเยแย้งเบาๆ
        "ก็รู้ แต่พวกพี่เขาหล่อที่สุด ป๊อปที่สุด และดังที่สุด พวกสมาชิกรองน่ะไม่เห็นจะน่าสนใจเลย"
        "นี่พูดยังงี้ไม่ถูกนะ"เสียงหนึ่งแย้งขึ้นทันที สามสาวหันไปมอง ก่อนจะพบว่าเจ้าของเสียงนั้นเป็นเด็กหนุ่มผมสั้น หน้าตากวนๆ
        "ทำไมย่ะ นายชุนตันมีปัญหารึไง"ซุงอึนแหว
        "ใช่! นี่อย่าลืมนะว่าฉันก็เป็น1ในสามชิกแก๊งค์เทวะ"คนพูดทำท่าภูมิใจนักหนา
        "นายลืมพูดคำว่ารองนะ"พุนจี รีบแย้ง
        "แต่ฉันก็ซี้กับพวกพี่ๆเขาล่ะน่า"เบชุนตันยังไม่ยอมแพ้
        "เอ่อ...ฉันขอตัวไปซื้อขนมปังก่อนนะ"เซวางเย เอ่ยเบาๆ
        "ไปซื้อด้วยดิ"
        เซวางเยหันไปมองคนที่เสนอตัวจะไปด้วยก่อนจะทำตาโตอย่างตกใจ แต่ลึกๆในใจเธอแอบดีใจอย่างบอกไม่ถูก...เมื่อได้ใกล้ชิดกับคนที่แอบชอบ      

        "นี่คือประวัติของ4คนนั่น