คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ฉันจะลงโทษเธอ nc++
“...” มะลิไม่ไ้พูอะไร ทว่าทำามเาบออย่าว่า่าย อนนี้เธอมอเห็นใบหน้าหล่อเหลาอเาัเนเ็มสอา วาสีฟ้ารามสวยับใทว่าเือวามเศร้าอย่าประหลา
“ไม่้อลัวนะ ันะ่อยๆ ถนอมเธอให้เหมือนนนแสนบอบบา” เาลูบไล้ใบหน้าเธอเบาๆ ูบริมฝีปาบานั้นเร็วๆ แล้วพู่อ “่อไปเราะมาถอเสื้อผ้าัน”
“ะ? !” เธอทำหน้าทำาื่น ในิ
“อมันแน่อยู่แล้ว สาวน้อย ถ้าเราไม่ถอเสื้อผ้าแล้วเราะมีอะไรันไ้ยัไ เ้าใใ่มั้ย”
“่ะ...” มะลิหน้าแเห่อ พยัหน้าอบ เสียแผ่ว
มือหนาเอื้อมึ้นมาปลระุมเสื้อเม็แรรหน้าอทรวอวบ แล้วหลัานั้น็่อยๆ ปลเม็่อๆ ไปอีอย่าเื่อ้า ท่าทาไม่รีบร้อน นถึเม็สุท้าย หัวใเธอเบาโหวไปับวามเปลือยเปล่าที่ถูโลมเลีย้วยสายาเร่าร้อนอายหนุ่มรหน้า
อนนี้...เธอไ้ยินเสียแ่ลมหายใัวเอหอบถี่นเิเสียัฟัั้วยวามื่นเ้นเร้าใ
“ไม่้อื่นเ้นนานั้น หลัานี้่าหาที่เธอวระื่นเ้น” สอมือแร่โอบรอบเรือนร่าบารหน้า เอื้อมมือปละอเสื้อั้นในลายลูไม้สีอ่อนนหลุออ
“อึ้ย!” มะลิร้ออุทานเสียหลอย่าื่นระหนน้อยๆ
“ใเหรอ” เาเอ่ยระิบล้อเธอ้าหู ะที่ใบหน้าบสูบลิ่นายสาวอันหอมเย้ายวนใรออ ไล้ปลายมูแผ่วเบาเลื่อนลมาาออ ไ่ามมาถึหัวไหล่ ่ำลมาถึเนินอ ฝั่รอยูบลึลเ้าไปในผิวเนื้อนุ่มนิ่ม โลมเลียยอถันอย่าเอาแ่ใ โหมไฟราะในัวหิสาวให้ลุระพือึ้นอย่าเร่าร้อน เธอเอนายูันอเ่อวายหนุ่มอย่าลืมอาย หลใหลมัวเมาอยู่ับัหาที่เาถีบส่เธอิ่ลึลไปอย่าไม่อาห้ามใให้ลุ่มหลวาม่านเสียวแปลใหม่ที่เพิ่เยไ้สัมผัสลิ้มเป็นรั้แร
“ร่าายเธออบสนอีเหลือเื่อ” แอนนิสันเอยล้อเธอเสียแผ่ว เาวามือ ไม่ิ ้อเรียว่าวาปา เพราะ่อนหน้าเารอบำออิ่มอเธออยู่ไม่ห่า
“พร้อมรับวามเสียว่านบท่อไปหรือยั สาวน้อย”
“่ะ แ่ว่าุท่านะไม่ปลโ่รวน...” สายาหวาน้อมอนำทาายหนุ่มไปที่้อมือน้อยๆ อเธอ “...ให้หน่อยเหรอะ”
“ไม่! เพราะเธอสมวรถูลโทษ โทษานไม่รัษา และ่อไปเธอะไ้ไม่ทำวามผิ้ำสอ”
“่ะ ่อไปันะไม่แห ปล่อยันหน่อยิะ” เธอหลมัวเมาในเสน่ห์ายอเานโหัวไม่ึ้น ทั้ที่ยัไม่ไ้เป็นอันและัน
“ำอบสุท้ายือ ไม่! สาวน้อย และ่อไปบทลโทษสุหรรษาอเธอือ ท่อนล่า!” แววาหื่นระหายสั่นระริมอผ่านท้อน้อยอเธออนไเ้าไปใ้ร่มผ้า ทั้ที่อีไม่นานเา็น่าะปลเปลื้อสิ่บบัสายานั้นออนหม
สอมือแร่่วยันปลระุมเหล็ รูปิปาเยีนสีำแนบเนื้อ สอนิ้วเี่ยวอบาเยีนับาเั้นในให้หลุออไปอปลายเท้าพร้อมัน แล้วหลัานั้นสายาเา็โลมเลียผิวายเปล่าเปลือยอเธอนร้อนผ่าว
“สวยามเหลือเิน สาวน้อย อนนี้เธอน่าินไปทั้ัว” เายิ้มยั่ว
ทว่า... ‘น่าิน’ เป็นำที่ฟัูวนสยออบล ยิ่ไ้ยิน็ยิ่พานให้นึถึมเี้ยวาฟันอันแหลมมอสัว์ร้ายัวเมื่อืน ึ่็ือเาในอนนี้ ิไป็พานให้นึว่าเิสิ่เหล่านั้นึ้นับายหนุ่มผู้เร่าร้อนนนี้ไ้อย่าไรัน
สวรร์ลั่นแล้นีๆ อย่านี้เสมอ ไม่ยุิธรรม!
สิ่นั้นเป็นเพียสิ่เียวที่สมออันน้อยนิอเธอพอะิออ เพราะเธอเอ็้อสูเสียสิ่มี่าที่สุในีวิไปเหมือนัน
...แม่
แอนนิสันผละออาร่าเปลือยอหิสาว แล้วัารถอเสื้อผ้านออาัว โน้มายเบียแนบสนิทเ้าับทุส่วนสัอเธอ โถมน้ำหนัใส่เธอนนอนราบ พยุัวไว้้วยแนสอ้า ่อนะทิ้น้ำหนัไว้ที่้าเียว เพื่อใ้มืออี้าลูบไล้ใบหน้านวล แล้วริมฝีปาบูบ่ำอเ้าหา เบียเสียมัล้ามแน่นแ็ับายสาว นระทั่ื่นัวเ็มที่
มะลิผวาเฮือาบ่านไปทั้เนื้อทั้ัว เมื่อมีบาอย่าแ็ึลอเลียใลุ้อ่อนไหวท่อนล่า เธอร้อรา ะที่ริมฝีปาถูรอบำีราเป็นเ้าอ แอนนิสันไม่ปล่อยหิสาวรวรานาน็ส่มอบวาม่านเสียวแร่เ้าไปในเธอ มะลิร้อราเสียหล้วยวามเ็บแปลบ แ่แ่ั่ววูบ วาม่านสยิว็ลบเลื่อนวามเ็บปวรวร้าวลสิ้น วินาที่อมาวามหฤหรรษ์าารยับอเา็พาเธอลอยล่อเ้าไปในินแนแสนสุ
“อบรับไ้ี” เาเอ่ยม เมื่อเธอันสะโพรับไ้ัหวะ ไม่นานนที่ร้อรา็ลายเป็นเาที่แพ่ายไม่มีิ้นี ามมา้วยเสียมะลิร้อทรมานนบิเร็ไปทั้ัว
วินาที่อมา...
แอนนิสันนอนหมสภาพทอายเปลือยเปล่าบศีรษะแนบอยู่บนเนินอนุ่มอมะลิ เสียหายใหอบอเาและเธอ่อยๆ ผ่อนลายล มือหนาลอเลียฟอนเฟ้นออิ่มรหน้าอย่าหยอเย้ายั่วอารม์
“เธอสวยเหลือเินรู้ัวมั้ย โยเพาะเวลาที่เธอพูรไปรมา”
“่ะ” เสียเธอยัหอบอยู่
“แล้วหายลัวันบ้าหรือยั”
“่ะ”
“แล้วอนนี้... รู้แล้วใ่มั้ยว่าัน็เ๋”
“่ะ ทราบแล้ว่ะ นายท่าน” เธออบยั่ว
“ั้น็ใส่เสื้อผ้า แล้วออไป” แอนนิสันเสียแ็ร้าวึ้นผิา ศีรษะและมือที่ลอเลียยอถันผละอออย่าใทำท่าทาเมินใส่
“ะ? !”
“ไม่้อทำหน้า” เาเินลาเีย เินไปหยิบุแในลิ้นัู้แล้วปลโ่รวนออา้อมือน้อยๆ อเธอ ปล่อยัวเธอให้เป็นอิสระ “ถึเวลาบบทลโทษอเธอแล้ว ลไปแล้วอย่าให้ใรเห็น เ้าใใ่มั้ย” เาโน้มัวลมาูบเธอเร็วๆ ทีหนึ่ แล้ว็เินหายเ้าไปในห้อน้ำ ไม่นาน็มีเสียน้ำาฝับัวไหลู่ลมาให้ไ้ยินว่าเาำลัอาบน้ำ ำระราบเหื่อไล
มะลิหยิบเสื้อึ้นมาแ่ัว เินเอื่อยมอบานประูห้อน้ำนิ ่อนออไปาห้อ เินลบันไลไปอย่าเร็ว เมื่อสำรวมอ้ายาวีแล้วว่าไม่มีใรอยู่แถวนั้น ทันทีที่ลมาถึั้นล่า และำลัะเินไปเ้าห้อพั ็ถูเรียเสียัมาาทา้านหลั
“มะลิ ไปไหนมา ป้าี้ห่วนะบ้า” ป้าเนอเธอนี่เอ
มะลิหันไปยิ้มแหยให้ ทำาสล “มะลิหลนะะ”
“ั้นเหรอแม่ัวี วัเอ๊ยวัมา” ป้าเนไม่ไ้่อว่าอะไรอื่นอี มีแ่โอบอเธอเรียวัามประสานมีอายุ “ไปิน้าวัน หิวแย่”
“่ะ” ใ่ หิวมา เธอไม่ไ้ินมาี่มื้อนะ สอใ่ไหม แล้วที่ำลัะไปินนี่็รวบยอสามมื้ออยู่ในมื้อเย็นเลยรวเียว
ความคิดเห็น