ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : #chapter2
#Hannah's part
ฉันนั่งกร่อยอยู่ที่โซฟากับริสาที่นั่งหงอยอยู่ข้างๆ แหงล่ะ ฉันกลับมาจากงานถ่านแบบส่วนริสาก็กลับมาจากห้องเสื้อของน้าเอล ฉันมั่นใจว่าริสากำลังนั่งรอแฮร์รี่อยู่แหง ส่วนฉันน่ะหรอ ก็ประมาณรอเซนอยู่นั่นแหละ แต่ที่หงอยอย่างงี้ก็เพราะคิดแต่เรื่องของ...บิล เบอร์ไมล์
"เฮ้ ฉันกลับมาแล้ว" เสียงทุ้มคุ้นเคยทั้งห้าฉุดฉันจากความคิด เซนเดินไปจูบหน้าผากฉันเบาๆแล้วนั่งลงข้างๆด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"เป็นไงมั่ง วันนี้พวกนายกลับกันช้ามากนะ" ฉันหันไปมองหน้าคมคายที่ตอนนี้เริ่มแสดงความกลัดกลุ้มอย่างเห็นได้ชัด
"..." ฉันมองหน้าคาดคั้นชายตรงหน้าอย่างต้องการคำตอบ แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาคือความเงียบ ฉันมองไปรอบๆ ปฏิกิริยาของฉันกับริสาตอนนี้เหมือนกันมาก พวกลิงทั้งห้าทุกคนต่างเงียบและพยายามเมินหน้าหนีฉันกับริสา
"เกิดอะไรขึ้น!" ฉันโพล่งออกมาอย่างเหลืออด
"แฮน คือว่า..." เซนอ้ำอึ้งก่อนจะเงียบไปอีกครั้งแน่นอนว่ามันทำให้ฉันอารมณ์ขึ้น
"คืออะไร?!"
"คือ พวกเราต้องไปทัวร์คอนเสิร์ตกับ the little mix 3 เดือน..." เซนพูดเสียงแผ่ว ส่วนฉันน่ะหรอ...จะว่าไงดีล่ะ 3 เดือน
แถมยังกับวงของเพอร์รี่อีกต่างหาก
"...งั้นหรอ...แล้ว ไปวันไหนล่ะ" ฉันพูดซึมๆ อารมณ์ต่างๆมากมายผุดขึ้นในใจฉัน แต่ที่ผุดเด่นที่สุดนี่ก็คงเป็นอารมณ์น้อยใจนี่แหละ เพอร์รี่ สาวสวยและมั่น ซึ่งเหล่าแฟนคลับก็เชียร์คู่นี้ไม่ใช่น้อย zerrie แล้วยิ่งไปด้วยกันอีก
"พรุ่งนี้เช้า เราจะออกเดินทาง"
"ฮ่าๆๆ งั้นหรอ ขอให้สนุกนะทริปนี้" ฉันพยายามอย่างมากที่จะยิ้มออกมา
"แฮน เธอโอเคนะ" เซนพูดพร้อมกับเอื้อมมือหนาจับผมหลากสีที่ปรกหน้าฉันอยู่ไปทัดที่หู
"อื้อ..โอเคสิ เก็บของได้แล้วนะ ฉันเหนื่อยน่ะ ไปพักก่อนนะ" ฉันรีบตัดบทก่อนจะมุ่งเดินดิ่งเข้าห้องนอนตัวเอง ทุกอย่างเงียบ ไม่มีใครตามมา ฉันฟุบหน้าลงกับหมอน ความคิดต่างๆวนเวียนอยู่ในหัวฉัน ....ถ้าเขาหวั่นไหวให้เธอล่ะ ถ้าเขาลืมฉัน ถ้าเขาเกิดชอบเธอล่ะ... ฉันค่อยๆปล่อยตัวเองให้หลับไป
ฉันตื่นมาตอนตี 4 แน่นอนว่ายังไม่มีใครตื่น ฉันค่อยๆย่องเข้าห้องนอนของเซน ร่างสูงที่นอนหลับอยู่บนเตียงอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว ฉันเดินช้าๆเข้าใกล้ร่างสูงนั่น ก่อนจะใช้มือลูบไล้ที่ใบหน้ายามหลับของเขาอย่างเบามือ ฉันค่อยๆดึงมือออกมาเพราะกลัวจะทำเขาตื่น และที่เข้ามาห้องนี้ ฉันมีจุดประสงค์นะ
ฉันมองไปรอบห้องก็พบกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ ฉันเดินเข้าไปนั่งข้างมันก่อนจะใช้มือรูดซิปมันออกอย่างแผ่วเบา
อืม..ผ้าเช็ดตัว...พร้อม
กระจกๆ ลืมจนได้ ฉันเดินไปหยิบกระจกคู่ใจเซนบนโต๊ะมายัดในกระเป๋าเค้า
แปรง เยล เสื้อ กางเกง เสื้อกล้าม...โอเคทุกอย่างพร้อม สุดท้ายก็...ฉันค่อยๆเดินไปหยิบตุ๊กตาบนเตียงมายัดกระเป๋าเซนอีก
'ไปไกล เอาเท็ดดี้ไป นายจะได้คิดถึงฉันไง ดูแลตัวเองดีๆนะ กระจกนายเกือบลืมแล้วมั้ยล่ะ' ฉันแนบโน๊ตไปกับเท็ดดี้แบร์ตัวเล็กในกระเป๋าของเซน ก่อนจะเดินไปจูบหน้าผากของชายร่างสูง แล้วรีบกลับห้องนอนและล้มตัวลงนอนราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับความเงียบ คงออกไปหมดแล้วสินะ ฉันลุกจากเตียงก่อนจะสางผมยุ่งๆของตัวเองเตรียมอาบน้ำและทำตัวให้พร้อมสำหรับการถ่ายแบบของวันนี้ มันเป็นการถ่ายแบบคู่ ระหว่างฉัน กับบิล ที่ทุกคนอยากให้คู่กันนักหนา
ตอนนี้ฉันถูกจับแต่งหน้าโดยเจ้โจเซฟีนเจ้าเดิม และนางก็ยังคงแต่งหน้าไปเม้าท์ไปเหมือนเดิม
"อุ้ยย คุณน้องงง วันนี้ถ่ายคู่กับฮอทบอยบิลสินะ คุณพี่นี่ล่ะอิจฉาคุณน้องซะจริง ก็หุ่นนั่น น่าขยำซะขนาดนั้น" ฉันนั่งมองหน้าเจ้โจเซฟที่ฝอยใส่ฉันไม่หยุด แถมยังกัดขอบปากแสดงถึงความน่ากินของบิลอีก
ฉันเลือกที่จะนั่งเงียบ ไม่สนใจ ทำให้เจ้โจเซฟีนขมวดคิ้วอย่างสงสัยแต่ก็ไม่ถามอะไรฉัน เพราะรู้ว่าฉันมีเรื่องทุกข์ในใจ เห้อ เลิกโศกค่ะ มาพูดถึงคอนเซ็ปวันนี้กันดีกว่า คอนเซ็ปท์วันนี้เรายกโขยงกันมาถ่ายในป่าเชียวนะ อารมณ์นางไม้ในชุดขาวกับเทพกรีกโบราณมีที่ในชุดขาวโชว์สัดส่วนกล้ามเนื้ออย่างเต็มที่ ผ้าขาวที่ว่าก็ปิดแค่ส่วนสำคัญของบิลแค่จุดเดียวเท่านั้น ส่วนฉัน อยู่ในชุดเดรสยาวสีขาวที่ดูจะพริ้วและปลิวตามลมตลอดเวลา ส่วนผมหลากสีของฉันก็ถูกจับถักเปียหลวมๆ ประดับด้วยมงกุฏดอกไม้สีขาว
"เอ่อ ช็อตนี้ บิลนอนราบลงไปเท้าแขนหนึ่งข้างไว้ที่พื้นนะ ตาไม่ต้องมองกล้องล่ะ ส่วนแฮนทับๆไปเลย แล้วท่าคิดเอา" เอิ่ม... ฉันมองบิลที่กำลังนอนลงไปกับพื้นดินประปรายด้วยหญ้าและเศษใบไม้ ส่วนฉันล้มตัวลงไปซบอกบิลส่วนตาจิกมองกล้อง
"ดีมาก! ท่าต่อไปเลย" หลังจากที่ตากล้องกำหนดท่าเองเสร็จสรรพ เราเปลี่ยนท่าตามที่ตากล้องบอก แล้วแต่ละท่า ฉันว่ามันล่อแหลม และเป็นอันตรายต่อหัวใจฉันมากเลย = =
ถ้าไม่เข้าใจฉันจะอธิบายเพิ่มแล้วกัน ยกตัวอย่างเช่น ฉันนั่งทับบริเวณท้องน้อยบิลมือกดอกหนานั่นไว้ ไม่ก็ บิลกอดเอวฉันส่วนมืออีกข้างไม่อยู่เฉยล้วงมาที่หน้าท้องของฉัน ถึงจะเป็นมุมกล้องแต่มือนั่นลูบท้องน้อยฉันจริงๆนะ แต่ด้วยอาชีพ ฉันเลยไม่อยากมีปัญหา ส่วนหน้าฉันต้องเก๊กนิ่งและมองกล้องในขณะที่บิลซุกไซร้ลงที่ซอกคอขาวของฉัน และก็เดิมๆ เขาทำเหมือนขยับเปลี่ยนท่านิดหน่อยแต่จมูกกับปากเขานี่สิ เขาพยายามทำคิสมาร์คที่คอของฉัน!
"โอเค ดีมากครับทั้งคู่ เสร็จแล้วล่ะครับ เปลี่ยนเสื้อผ้าได้เลย" ตากล้องพูดพลางยิ้มแย้มแจ่มใส ในขณะที่ฉันเดินกระแทกออกมาจากจุดนั้นทันที มือก็ใช้ลูบคอไปมาพยายามจะลบรอยออก
"แฮน แต่งตัวเสร็จแล้ว ก็ไปงานใหญ่ต่อเลยนะ งานนี้ปฏิเสธไม่ได้ ดารานางแบบดังๆมากันเยอะ" พี่ลอร่าพูดเมื่อเห็นฉันเดินขึ้นรถตู้หลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ
"ค่ะ ไปก็ไป" ฉันพูดก่อนจะเดินมานั่งข้างพี่ลอร่าทันที
"อ้อใช่ ไปงานนี่ไปคู่กับบิลเค้าล่ะ คงจำที่พี่บอกได้สินะ" พี่ลอร่าสั่ง แต่ภายใต้คำสั่งก็ยังแฝงไปด้วยความเห็นใจ
"ค่ะ" ฉันรับนิ่งๆ ก่อนจะเสียบหูฟัง ฟังเพลงของวันไดเร็กชั่น...ฮือออ นี่ไม่กี่วันฉันคิดถึงเขาแทบบ้าแล้วนะ
รถตู้ถูกจอดให้ฉันกับบิลลงหน้างานหลังจากไปแต่งหน้าทำผมแต่งตัวมาอีกรอบ ฉันเดินควงแขนบิลลงจากรถ ซึ่งไม่ได้อะไร คนอื่นทั่วไปเขาก็ควงแขนกัน ...ตามมารยาทน่ะเอาง่ายๆ
เราสองคนเดินไปยืนถ่ายรูปคู่กันตรงโซนถ่ายรูปของนักข่าว แฟลชและเสียงชัตเตอร์รัวๆทำฉันมึนหัวนิดหน่อย บิลจึงลากฉันไปที่อื่น
"เรามีกับนักข่าวนะ" บิลพูดยิ้มๆก่อนจะลากฉันไปที่ห้องอะไรซักอย่าง และพอเปิดประตูเข้าไปก็พบกับฉากที่ถูกเซ็ทไว้กับนักข่าวมากมาย ถอยหลังคงไม่ทันแล้ว ฉันกับบิลเดินยิ้มๆไปนั่งที่นั่งที่ถูกจัดไว้
"เอ่อ ตอนนี้กระแส bannana (banna มาจาก bill + hannah ส่วน na อีกตัวข้างหลังเอามาประดับ :สมองกากๆของไรท์คิดได้แค่นี้ค่ะ) กำลังมาแรงมากเลยนะคะ ไม่ทราบว่าพวกคุณแค่คู่จิ้นหรือคู่จริงกันแน่" นักข่าวสาวยิ้มหลิ่วตาถามฉัน
"ไม่จริงหรอกค่ะ" ฉันตอบเนือยๆไป
"แล้ว ช่วยอธิบายรอยที่คอหน่อยได้ไหมครับ" นักข่าวหนุ่มคนที่สองยิ้มมุมปาก สายตาจ้องที่ต้นคอของฉัน ...รอยที่คอ หรือว่า..!
"เอ่อ ...คงปิดต่อไปไม่ได้แล้วสินะครับ ใช่แล้ว เราสองคนกำลังคบกันอยู่ ^^" บิลตอบพร้อมกับเอื้อมมือมาโอบเอวฉัน ฉันที่กำลังจะอ้าปากเถียง ชะงักทันที เมื่อเห็นร่างสูงขยับปากบอกให้เชื่อใจเขาแล้วจะดีเอง....โอเค ฉันจะทน!
กรี้ดดดดด คิดว่าตอนนี้เซนมาเห็นข่าวจะคิดยังไงล่ะคะ บอกแล้วว่าเรื่องนี้จากหวานก็ร้ายได้นะ !!
เหนื่อยหิว ฮ่าๆๆๆ บ่นๆ @kataikukkuk ทวิตไรท์เอง ฟอลได้นะ หน้าเฮียเป็นไอคอนอย่าหวังจะได้เห็นหน้าไรท์จากในทวิตเลย
ฉันนั่งกร่อยอยู่ที่โซฟากับริสาที่นั่งหงอยอยู่ข้างๆ แหงล่ะ ฉันกลับมาจากงานถ่านแบบส่วนริสาก็กลับมาจากห้องเสื้อของน้าเอล ฉันมั่นใจว่าริสากำลังนั่งรอแฮร์รี่อยู่แหง ส่วนฉันน่ะหรอ ก็ประมาณรอเซนอยู่นั่นแหละ แต่ที่หงอยอย่างงี้ก็เพราะคิดแต่เรื่องของ...บิล เบอร์ไมล์
"เฮ้ ฉันกลับมาแล้ว" เสียงทุ้มคุ้นเคยทั้งห้าฉุดฉันจากความคิด เซนเดินไปจูบหน้าผากฉันเบาๆแล้วนั่งลงข้างๆด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"เป็นไงมั่ง วันนี้พวกนายกลับกันช้ามากนะ" ฉันหันไปมองหน้าคมคายที่ตอนนี้เริ่มแสดงความกลัดกลุ้มอย่างเห็นได้ชัด
"..." ฉันมองหน้าคาดคั้นชายตรงหน้าอย่างต้องการคำตอบ แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาคือความเงียบ ฉันมองไปรอบๆ ปฏิกิริยาของฉันกับริสาตอนนี้เหมือนกันมาก พวกลิงทั้งห้าทุกคนต่างเงียบและพยายามเมินหน้าหนีฉันกับริสา
"เกิดอะไรขึ้น!" ฉันโพล่งออกมาอย่างเหลืออด
"แฮน คือว่า..." เซนอ้ำอึ้งก่อนจะเงียบไปอีกครั้งแน่นอนว่ามันทำให้ฉันอารมณ์ขึ้น
"คืออะไร?!"
"คือ พวกเราต้องไปทัวร์คอนเสิร์ตกับ the little mix 3 เดือน..." เซนพูดเสียงแผ่ว ส่วนฉันน่ะหรอ...จะว่าไงดีล่ะ 3 เดือน
แถมยังกับวงของเพอร์รี่อีกต่างหาก
"...งั้นหรอ...แล้ว ไปวันไหนล่ะ" ฉันพูดซึมๆ อารมณ์ต่างๆมากมายผุดขึ้นในใจฉัน แต่ที่ผุดเด่นที่สุดนี่ก็คงเป็นอารมณ์น้อยใจนี่แหละ เพอร์รี่ สาวสวยและมั่น ซึ่งเหล่าแฟนคลับก็เชียร์คู่นี้ไม่ใช่น้อย zerrie แล้วยิ่งไปด้วยกันอีก
"พรุ่งนี้เช้า เราจะออกเดินทาง"
"ฮ่าๆๆ งั้นหรอ ขอให้สนุกนะทริปนี้" ฉันพยายามอย่างมากที่จะยิ้มออกมา
"แฮน เธอโอเคนะ" เซนพูดพร้อมกับเอื้อมมือหนาจับผมหลากสีที่ปรกหน้าฉันอยู่ไปทัดที่หู
"อื้อ..โอเคสิ เก็บของได้แล้วนะ ฉันเหนื่อยน่ะ ไปพักก่อนนะ" ฉันรีบตัดบทก่อนจะมุ่งเดินดิ่งเข้าห้องนอนตัวเอง ทุกอย่างเงียบ ไม่มีใครตามมา ฉันฟุบหน้าลงกับหมอน ความคิดต่างๆวนเวียนอยู่ในหัวฉัน ....ถ้าเขาหวั่นไหวให้เธอล่ะ ถ้าเขาลืมฉัน ถ้าเขาเกิดชอบเธอล่ะ... ฉันค่อยๆปล่อยตัวเองให้หลับไป
ฉันตื่นมาตอนตี 4 แน่นอนว่ายังไม่มีใครตื่น ฉันค่อยๆย่องเข้าห้องนอนของเซน ร่างสูงที่นอนหลับอยู่บนเตียงอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว ฉันเดินช้าๆเข้าใกล้ร่างสูงนั่น ก่อนจะใช้มือลูบไล้ที่ใบหน้ายามหลับของเขาอย่างเบามือ ฉันค่อยๆดึงมือออกมาเพราะกลัวจะทำเขาตื่น และที่เข้ามาห้องนี้ ฉันมีจุดประสงค์นะ
ฉันมองไปรอบห้องก็พบกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ ฉันเดินเข้าไปนั่งข้างมันก่อนจะใช้มือรูดซิปมันออกอย่างแผ่วเบา
อืม..ผ้าเช็ดตัว...พร้อม
กระจกๆ ลืมจนได้ ฉันเดินไปหยิบกระจกคู่ใจเซนบนโต๊ะมายัดในกระเป๋าเค้า
แปรง เยล เสื้อ กางเกง เสื้อกล้าม...โอเคทุกอย่างพร้อม สุดท้ายก็...ฉันค่อยๆเดินไปหยิบตุ๊กตาบนเตียงมายัดกระเป๋าเซนอีก
'ไปไกล เอาเท็ดดี้ไป นายจะได้คิดถึงฉันไง ดูแลตัวเองดีๆนะ กระจกนายเกือบลืมแล้วมั้ยล่ะ' ฉันแนบโน๊ตไปกับเท็ดดี้แบร์ตัวเล็กในกระเป๋าของเซน ก่อนจะเดินไปจูบหน้าผากของชายร่างสูง แล้วรีบกลับห้องนอนและล้มตัวลงนอนราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับความเงียบ คงออกไปหมดแล้วสินะ ฉันลุกจากเตียงก่อนจะสางผมยุ่งๆของตัวเองเตรียมอาบน้ำและทำตัวให้พร้อมสำหรับการถ่ายแบบของวันนี้ มันเป็นการถ่ายแบบคู่ ระหว่างฉัน กับบิล ที่ทุกคนอยากให้คู่กันนักหนา
ตอนนี้ฉันถูกจับแต่งหน้าโดยเจ้โจเซฟีนเจ้าเดิม และนางก็ยังคงแต่งหน้าไปเม้าท์ไปเหมือนเดิม
"อุ้ยย คุณน้องงง วันนี้ถ่ายคู่กับฮอทบอยบิลสินะ คุณพี่นี่ล่ะอิจฉาคุณน้องซะจริง ก็หุ่นนั่น น่าขยำซะขนาดนั้น" ฉันนั่งมองหน้าเจ้โจเซฟที่ฝอยใส่ฉันไม่หยุด แถมยังกัดขอบปากแสดงถึงความน่ากินของบิลอีก
ฉันเลือกที่จะนั่งเงียบ ไม่สนใจ ทำให้เจ้โจเซฟีนขมวดคิ้วอย่างสงสัยแต่ก็ไม่ถามอะไรฉัน เพราะรู้ว่าฉันมีเรื่องทุกข์ในใจ เห้อ เลิกโศกค่ะ มาพูดถึงคอนเซ็ปวันนี้กันดีกว่า คอนเซ็ปท์วันนี้เรายกโขยงกันมาถ่ายในป่าเชียวนะ อารมณ์นางไม้ในชุดขาวกับเทพกรีกโบราณมีที่ในชุดขาวโชว์สัดส่วนกล้ามเนื้ออย่างเต็มที่ ผ้าขาวที่ว่าก็ปิดแค่ส่วนสำคัญของบิลแค่จุดเดียวเท่านั้น ส่วนฉัน อยู่ในชุดเดรสยาวสีขาวที่ดูจะพริ้วและปลิวตามลมตลอดเวลา ส่วนผมหลากสีของฉันก็ถูกจับถักเปียหลวมๆ ประดับด้วยมงกุฏดอกไม้สีขาว
"เอ่อ ช็อตนี้ บิลนอนราบลงไปเท้าแขนหนึ่งข้างไว้ที่พื้นนะ ตาไม่ต้องมองกล้องล่ะ ส่วนแฮนทับๆไปเลย แล้วท่าคิดเอา" เอิ่ม... ฉันมองบิลที่กำลังนอนลงไปกับพื้นดินประปรายด้วยหญ้าและเศษใบไม้ ส่วนฉันล้มตัวลงไปซบอกบิลส่วนตาจิกมองกล้อง
"ดีมาก! ท่าต่อไปเลย" หลังจากที่ตากล้องกำหนดท่าเองเสร็จสรรพ เราเปลี่ยนท่าตามที่ตากล้องบอก แล้วแต่ละท่า ฉันว่ามันล่อแหลม และเป็นอันตรายต่อหัวใจฉันมากเลย = =
ถ้าไม่เข้าใจฉันจะอธิบายเพิ่มแล้วกัน ยกตัวอย่างเช่น ฉันนั่งทับบริเวณท้องน้อยบิลมือกดอกหนานั่นไว้ ไม่ก็ บิลกอดเอวฉันส่วนมืออีกข้างไม่อยู่เฉยล้วงมาที่หน้าท้องของฉัน ถึงจะเป็นมุมกล้องแต่มือนั่นลูบท้องน้อยฉันจริงๆนะ แต่ด้วยอาชีพ ฉันเลยไม่อยากมีปัญหา ส่วนหน้าฉันต้องเก๊กนิ่งและมองกล้องในขณะที่บิลซุกไซร้ลงที่ซอกคอขาวของฉัน และก็เดิมๆ เขาทำเหมือนขยับเปลี่ยนท่านิดหน่อยแต่จมูกกับปากเขานี่สิ เขาพยายามทำคิสมาร์คที่คอของฉัน!
"โอเค ดีมากครับทั้งคู่ เสร็จแล้วล่ะครับ เปลี่ยนเสื้อผ้าได้เลย" ตากล้องพูดพลางยิ้มแย้มแจ่มใส ในขณะที่ฉันเดินกระแทกออกมาจากจุดนั้นทันที มือก็ใช้ลูบคอไปมาพยายามจะลบรอยออก
"แฮน แต่งตัวเสร็จแล้ว ก็ไปงานใหญ่ต่อเลยนะ งานนี้ปฏิเสธไม่ได้ ดารานางแบบดังๆมากันเยอะ" พี่ลอร่าพูดเมื่อเห็นฉันเดินขึ้นรถตู้หลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ
"ค่ะ ไปก็ไป" ฉันพูดก่อนจะเดินมานั่งข้างพี่ลอร่าทันที
"อ้อใช่ ไปงานนี่ไปคู่กับบิลเค้าล่ะ คงจำที่พี่บอกได้สินะ" พี่ลอร่าสั่ง แต่ภายใต้คำสั่งก็ยังแฝงไปด้วยความเห็นใจ
"ค่ะ" ฉันรับนิ่งๆ ก่อนจะเสียบหูฟัง ฟังเพลงของวันไดเร็กชั่น...ฮือออ นี่ไม่กี่วันฉันคิดถึงเขาแทบบ้าแล้วนะ
รถตู้ถูกจอดให้ฉันกับบิลลงหน้างานหลังจากไปแต่งหน้าทำผมแต่งตัวมาอีกรอบ ฉันเดินควงแขนบิลลงจากรถ ซึ่งไม่ได้อะไร คนอื่นทั่วไปเขาก็ควงแขนกัน ...ตามมารยาทน่ะเอาง่ายๆ
เราสองคนเดินไปยืนถ่ายรูปคู่กันตรงโซนถ่ายรูปของนักข่าว แฟลชและเสียงชัตเตอร์รัวๆทำฉันมึนหัวนิดหน่อย บิลจึงลากฉันไปที่อื่น
"เรามีกับนักข่าวนะ" บิลพูดยิ้มๆก่อนจะลากฉันไปที่ห้องอะไรซักอย่าง และพอเปิดประตูเข้าไปก็พบกับฉากที่ถูกเซ็ทไว้กับนักข่าวมากมาย ถอยหลังคงไม่ทันแล้ว ฉันกับบิลเดินยิ้มๆไปนั่งที่นั่งที่ถูกจัดไว้
"เอ่อ ตอนนี้กระแส bannana (banna มาจาก bill + hannah ส่วน na อีกตัวข้างหลังเอามาประดับ :สมองกากๆของไรท์คิดได้แค่นี้ค่ะ) กำลังมาแรงมากเลยนะคะ ไม่ทราบว่าพวกคุณแค่คู่จิ้นหรือคู่จริงกันแน่" นักข่าวสาวยิ้มหลิ่วตาถามฉัน
"ไม่จริงหรอกค่ะ" ฉันตอบเนือยๆไป
"แล้ว ช่วยอธิบายรอยที่คอหน่อยได้ไหมครับ" นักข่าวหนุ่มคนที่สองยิ้มมุมปาก สายตาจ้องที่ต้นคอของฉัน ...รอยที่คอ หรือว่า..!
"เอ่อ ...คงปิดต่อไปไม่ได้แล้วสินะครับ ใช่แล้ว เราสองคนกำลังคบกันอยู่ ^^" บิลตอบพร้อมกับเอื้อมมือมาโอบเอวฉัน ฉันที่กำลังจะอ้าปากเถียง ชะงักทันที เมื่อเห็นร่างสูงขยับปากบอกให้เชื่อใจเขาแล้วจะดีเอง....โอเค ฉันจะทน!
กรี้ดดดดด คิดว่าตอนนี้เซนมาเห็นข่าวจะคิดยังไงล่ะคะ บอกแล้วว่าเรื่องนี้จากหวานก็ร้ายได้นะ !!
เหนื่อยหิว ฮ่าๆๆๆ บ่นๆ @kataikukkuk ทวิตไรท์เอง ฟอลได้นะ หน้าเฮียเป็นไอคอนอย่าหวังจะได้เห็นหน้าไรท์จากในทวิตเลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น