คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : แผนการที่ร้านน้ำชา
Sunny Say :::
ฉัน ซันนี่ จ้ะ ที่บังเอิญโชคดีได้นั่งเรียนกับลูกค้าประจำ ^O^ ที่ชื่อ "ซองมิน" ที่เรียกเขาว่า "ลูกค้าประจำ" ก็เพราะว่า...ฉันมีงานพิเศษอยู่ที่ร้านน้ำชาจ้ะ เป็นร้านเล็กๆ อยู่แถวๆ โรงเรียนเนี่ยแหละ แต่ใช่ของฉันหรอกนะ เป็นร้านของคุณลุงโดยมีฉันเป็นคนชงชาและทำเค้ก ^^ เก่งใช่ม้า~ ฉันน่ะชอบทำเค้กมากๆ เลย ยัยแทกับน้องซอก็ชอบมากินบ่อย ๆ เหมือนกันแต่มาทีไร ไม่เคยจ่ายสักที =_=^^ แล้วนั่นแหละ ซองมินเขาติดใจชาเอิร์ลเกรย์กับวานิลลาโรลเค้กฝีมือของฉันเลยมากินบ่อยๆ พอบ่อยเข้า ฉันกับเขาก็เลยสนิทกัน ก็ไม่รู้อ่ะนะ ว่าโชคดีได้มาอยู่ห้องเดียวกัน (^O^)// เย้!! ตอนนี้เขากับฉันแอบมีนัดกันลับๆ ที่เป็นความลับเราสองคน (ตอนนี้ก็ไม่น่าใช่แล้วอ่ะนะ พวกเธอรู้แล้วนี่ -3-) คือว่า ฉันรู้สึกหมั่นไส้ยัยแท หวานแหววกันซะ และ หมั่นเขี้ยวน้องซอที่น่ารักกันเหลือเกิ๊นเหลือเกิน ฉันกับซองมินก็เลยอยากจะช่วยสานต่อความรักอันน่าหมั่นไส้ของเหล่าเพื่อนๆ ของฉันและเขา เลยแอบดูอยู่ได้สักพักแล้ว
อิอิ ^.^ ฉันก็เลยนัดกับซองมินที่ร้านของฉัน เพื่อมาวางแผน สร้างสถานการณ์น่ะสิ หึหึหึ ^.,^
กริ๊งง!!!! แล้วเสียงกริ่งก็ดังขึ้น ไม่นานครูคาบต่อไปก็เข้ามา ฉันหยิบไอโฟนทัชมาเล่นเกมส์คุ๊กกิ๊งมาม๊าอย่างสนุกสนานฉันเล่นเก่งมากเลยล่ะ เกมส์นี้ โฮะๆๆ "เล่นบ้างดิ ซันซัน =3"ซองมินมองฉันอย่างอ้อนๆ เหมือนกระต่ายเลย คิกๆๆ "อ่ะ"ฉันส่งไอโฟนทัชให้เขาไป ส่วนฉันพอว่างๆ ก็เริ่มเซ็ง ฉันก็เลยหันไปมองรอบๆ ห้อง ดูบรรยากาศเด็กห้องคิงส์ เอิ่ม...ทุกคนตั้งใจเรียนกันมากเลย ดงเฮกำลังนั่งจีบเจสสิก้าอยู่ - - นายซีวอนก็แกล้งยัยยุนอาอยู่อย่างสนุกสนาน - -* ลีทึกกับคังอินก็พร้อมใจกันหลับ -*- ทิฟฟานี่กับฮีชอลก็นั่งมองตากันหวานซึ้ง -_- อึนฮยอกกับยัยฮโยกำลังเล่นเกมส์อย่างเมามันส์ -_-^ ยูริกับนายฮันเกิงก็เถียงกันอย่างดุเดือด = = ซูยองกับเยซองก็แอบกินซาลาเปาอย่างเลอะเทอะ =_=
และชินดงกับเรียวอุคกำลังนั่งดูตำราไอศกรีมแก้หิว =_=^ สาบานได้นะว่านี่คือ ห้องคิงส์ สงสัยเก่งจัด ไม่ต้องฟังครูสอน แล้วสองคนนั้นล่ะ ฉันหันไปมองยัยแทกับน้องซอ หวานกันจริง =_=^^ ยัยแทนอนฟุบไปกับโต๊ะหันหน้าไปทางคิบอม ส่วนคิบอมก็ฟุบไปกับโต๊ะแล้วมองหน้าแทยอนอย่างหวานซึ้ง ส่วนน้องซอ ว้าว! ใช่ย่อยนะเนี่ย มักเน่ทั้งสอง น้องซอกำลังแอบเลียโลลี่ป๊อป แต่จู่ๆ นายคยูก็ยื่นหน้ามาเลียโลลี่ป๊อปอีกด้านหนึ่ง แต่ว่ามองตาซอฮยอนอย่างน่ารัก แหม อิจฉาเว้ย -*-^^ ไอ้คนมีคู่เนี่ย ชิ!! ชะ!! เชอะ!!
กริ๊งงง!!! แล้วกริ่งก็ดังขึ้นอีกครั้งอย่างรวดเร็ว ฉันรีบลุกขึ้น บิดหลังอย่างขี้เกียจแล้วเรียกสองคนนั้นอย่างเคยชิน "ยัยแท ซอ ไปกินข้าว ป่ะ!" ฉันหันไปมองยัยแทที่รีบลุกขึ้นแล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น "ไปเถอะ -/////- น้องซอล่ะ"ยัยแทถามฉันเร็วปรื๋อ ไม่ต้องปิดบังขนาดนั้น เขารู้กันหมดแล้ว -*- "ไปกินข้าวเถอะค่ะ แทยอนออนนี ซันนี่ออนนี คิบอมโอปป้า กับซองมินโอปป้าจะไปด้วยกันมั้ยละคะ???"น้องซอถามคิบอมกับซองมินเสียงหวานใส "อื้ม!!"คิบอมกับซองมินรีบตอบอย่างไม่รอช้า "นายด้วยจ้า คยู~"ซอดึงคยูออกจากเก้าอี้ โอ้!! จับมือกันแล้วหรอ เร็วจริงๆ น้องใครวะ -*- เมื่อถึงโรงอาหาร นายคิบอม ซองมินและคยูฮยอนถึงกับอึ้ง ส่วนน้องซอก็นั่งยิ้มแหยๆ ให้พวกผู้ชาย เพราะว่า.............
ฉันกับยัยแทกินข้าวสองจาน ก๋วยเตี๋ยวอีกชามหนึ่ง ไอติมสองถ้วย เครปอีกสามอันและเค้กอีกสองชิ้น
"แทแท เรายังไม่กินผลไม้เลยอ่า"ฉันชี้ไปที่ร้านผลไม้ให้ยัยแทดู "พอแล้วอ่ะ ขี้เกียจไป ไปเรียนดีกว่า"ยัยแททำหน้าขี้เกียจอย่างรุนแรง แล้วพวกเราทั้งหมดก็กลับขึ้นไปเรียนอีกครั้ง น่าเบื่อมากเลยอ่ะ โหมดการเรียนแสนน่าเบื่อ~
ตอน 5 โมงเย็น ที่ร้านน้ำชา ตอนนี้ฉันนั่งรอนายซองมินอยู่ที่ร้านน้ำชา ระหว่างรอ ฉันก็ไปเปลี่ยนชุด ^^
ชุดของที่นี่น่ารักมากเลยแหละ เป็นชุดคล้ายๆ ชุดเจ้าหญิง เพราะว่าแขนเป็นแขนตุ๊กตา ตรงคอจะโค้งขลิบลายด้วยด้ายสีน้ำตาล กระโปรงยาวเหนือหัวเข่าไปเล็กน้อย ชุดเป็นสีขาวทั้งหมด จะมีขลิบด้วยสีน้ำตาลเล็กน้อยมีผ้ากันเปื้อนผูกเอวสีน้ำตาลอ่อน สีของชุดจะคล้ายสีของร้าน ร้านนี้จะเน้นสีน้ำตาลอ่อนกับสีขาว ดูคลาสสิกปนน่ารักระหว่างนี้มีพนักงานคนหนึ่งเดินหน้าฉัน ใครน่ะ ผมสีน้ำตาล? ชาหวานหรอ? ไม่น่าใช่ชาหวานจะต้องผูกแกละ ชาหวานคือพนักงานในร้านนี้เองแหละ เธอเป็นคนน่ารัก มีผมสีน้ำตาลแต่ตาสีดำสนิท แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ประเด็น =0= "เอ๊ะ!! เธอเป็นใคร? ทำไมฉันไม่เคยเห็น"ฉันถามเด็กคนนั้น เธอเงยหน้าขึ้นมา ผู้หญิงคนนี้มีผมสีน้ำตาล ผมยาวถึงหลัง มีผมหน้าม้าเล็กน้อยพอน่ารัก ดวงตากลมโตสีน้ำตาล ขนตางี้ยาวงอนมากๆ แก้มก็แดงฝาดๆ ดูน่ารัก ปากจิ้มลิ้มสีชมพูใสๆ ธรรมชาติ โอ้!! สวยพอๆกับฉันเลย ฉันสวย น่ารัก ใครเถียง!! ผมของเธอคนนี้สวยอ่า ฉันก็เลยรีบมัดผมด้านหลังด้วยโบว์สีขาว ผมของฉันก็สวยนะ ตอนนี้มันยาวเลยบ่าไปนิดหนึ่ง อิอิ "ฉันชื่อ ฮานะ ค่ะ เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นเกาหลี มาสมัครงานกับคุณลี เพิ่งมาทำงานวันนี้เป็นวันแรกค่ะ"ฮานะพูดด้วยน้ำเสียงที่หวาน หวานมาก~ เสียงหวานแต่ไม่หวานใสเหมือนน้องซอ...
[http://www.yenta4.com/webboard/upload_images/301673_3406143.jpg "นี่เป็น URL ของรูปของฮานะค่ะเป็นรูปการ์ตูนญี่ปุ่นค่ะ ;P เห็นว่าน่ารักตรงกับลักษณะของฮานะพอดี เลยเอา URL มาอ่ะค่ะ ^^"]
[http://www.yenta4.com/webboard/upload_images/1034288_3324676.jpg "อันนี้เป็น URL ของรูปของชาหวานรูปนี้ชาหวานดูเศร้าๆ ไปนิดนึง แฮะๆๆ ;P"]
"ดีจ้ะ ฮานะ เธอเรียกฉันว่า ซันนี่ ก็ได้นะจ๊ะ วันนี้ก็ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ ฉันอยากให้เธอรับออร์เดอร์จากลูกค้ามาให้ฉันแล้วก็เสิร์ฟ ฉันว่าเธอคงทำได้นะจ๊ะ มันไม่ยากเท่าไหร่ ถ้ามีอะไร เธอจะเรียกฉันก็ได้นะ"ฉันพูดฮานะอย่างเป็นมิตร "ค่ะ คุณซันนี่"ฮานะโค้งตัวให้ฉันแล้วไปยืนหน้าเคาเตอร์ "แฮ่กๆๆ ฮัลโหล ซันซัน"ชาหวานวิ่งมาจากโรงเรียนแล้วเรียกฉันอย่างสนิทสนม ชาหวานเป็นคนน่ารักนะ เหมือนที่ฉันเล่านั่นแหละ ผมสีน้ำตาลแต่ตาสีดำ ผมของชาหวานสวยมาก ฉันว่าสวยกว่าฮานะอีก ผมของชาหวานจะเรียบ ลื่นไม่พันกันเลยแหละ ตาของชาหวานก็สวยนะ เป็นสีดำ แต่ว่ามันวิ๊งมากเลย แบบมันใสมากเลย อิจฉาจริงๆ มีแต่พนักงานน่ารักๆ "จ้า ชาหวานนี่คือ ฮานะ นะจ๊ะ เป็นพนักงานใหม่ เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นเกาหลี"ฉันแนะนำตัวให้ชาหวาน "ฮานะ นี่ชาหวานเป็นพนักงานอีกคนนะจ๊ะ"แล้วฉันก็แนะนำตัวให้ฮานะรู้จักชาหวาน "อันยองค่ะ"ชาหวานโค้งตัวให้ฮานะ ฮานะก็รีบโค้งตัวกลับ "อันยองค่ะ" ชาหวานหันมาหาฉัน "ไงจ๊ะ แล้วนี่ไม่อยู่ในครัว รอใครหรอ คุณซองมินอีกล่ะสิ"ชาหวานหันมาแซวฉัน อ๋อ ลืมบอกไป ชาหวานไม่ได้เป็นคนเกาหลีหรอกนะ เธอเป็นคนไทยน่ะ แต่ว่ามีผมน้ำตาลตั้งแต่เด็ก สวยไปอีกแบบ เหอะๆ ฉันเคยไปเมืองไทยนะ คนส่วนมากมีผมสีดำ ตาสีดำทั้งนั้น สวยแบบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ฮ่าๆๆ "จ้ะ วันนี้ฉันนัดกับซองมินเอาไว้ รู้มั้ยชาหวาน ว่าซองมินก็เพื่อน
ในห้องของฉันและเขาก็นั่งข้างฉันด้วยเหมือนกัน!"ฉันพูดกับชาหวานอย่างตื่นเต้น ชาหวานนี้ก็สนิทกับซองมินอยู่เหมือนกันนะ "จริงสิ! โชคดีนะจ๊ะ ซุนกยู อ้อ ฮานะ ที่นี่จะมีลูกค้าขาประจำ ชื่อ ซองมิน นะจ๊ะ สนิทกับเขาไว้ก็ดี"ชาหวานหันไปมองฮานะอย่างเป็นกันเอง "แต่ว่า ทำไมเขายังไม่มาล่ะ มันเลยเวลาดแล้วนา.."ฉันยังพูดไม่ทันจบคำ "ฮัลโหล ชาหวาน ซันซัน!"ซองมินวิ่งเข้ามาในร้านอย่างอารมณ์ "ไม่มาพรุ่งนี้เลยละคะ คุณลี ซองมิน"ฉันประชดซองมิน
อย่างหมั่นไส้ อารมณ์ดีเชียวนะยะ "นี่แหน่ะ โทษฐานที่ทำให้ฉันต้องรอ"ฉันหยิกต้นแขนของหมอนั่นอย่างแรงไปทีหนึ่ง "โอ๊ย อย่าหยิกซี ยัยกระรอก!! ฉันเจ็บนะ!"ซองมินจับข้อมือฉันไว้ "หนอย!! เดี๋ยวนี้นายกล้าเรียกฉันว่า กระรอก แล้วหรอยะ"ฉันใช้มือหนึ่งสะบัดมือของหมอนั่นที่จับข้อมือใช้ไว้แล้วตีรัวไปที่ตัวของซองมิน "หยุดก่อน!! ฉันตั้งหลักไม่ได้..."ซองมินร้องเสียงดัง โครม!! แล้วฉันกับซองมินก็ลงไปกองที่พื้น โดยที่ตาซองมินนอนที่พื้น ส่วนฉันก็คร่อมเขาอยู่ ตอนนี้ท่าของเราเหมือนกำลังจะ ____ พอดิบพอดี O///////////////////////////O ฉันรีบลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว แล้วยื่นมือไปหาหมอนั่น ซองมินมองมือฉันอยู่นานสองนาน "จะลุกไม่ลุก"ฉันสะบัดหน้าไปอีกทางอย่างจงใจ หวืดดด แล้วตาซองมินก็ดึงมือฉันให้ลงไปข้างล่าง "เธอคิดว่าเธอจะดึงฉันไปได้หรอ ซันนี่"ซองมินพูดข้างหูของฉัน มันทำให้หูร้อนฉันร้อนฉ่า "ได้สิ ลุกได้แล้ว"ฉันรีบลุกขึ้น กลบเกลื่อนความอาย "อ้าว นี่ใครหรอ"ซองมินชี้ไปที่ฮานะที่ยืนมองเขาอยู่ "อ๋อ ฮานะค่ะ เป็นพนักงานใหม่ ฮ่ะๆๆ ^O^"ชาหวานแนะนำฮานะแล้วหัวเราะไปพลาง "หัวเราะอะไรน่ะ ชาหวาน"ซองมินถามอย่างงงๆ "ฉันคิดว่าเธอสองคนคงไม่สนใจแล้วล่ะค่ะ หวานกันอย่างงั้น ฮ่ะๆๆ"ชาหวานหัวเราะอย่างน่ารัก ซองมินไปเขกหัวชาหวานหนึ่งที "ที่ฉันมาช้าน่ะ ไปซื้อเค้กมา น้องซอบังคับน่ะ -*- นี่สตรอเบอร์รี่เค้กของเธอ ชาหวาน แบบครีมไม่เลี่ยน ส่วนนี่ของเธอชีสเค้ก ซันนี่ เอ่อ ฮานะ เอาชีสพายของฉันไปก็ได้นะ"ซองมินยื่นกล่องเค้กให้ทุกคน "แหม น่ารักอย่างนี้ เดี๋ยวฉันไปทำของโปรดเลยวานิลลาโรลเค้กกับชาเอิร์ลเกรย์ใช่มั้ยคะ"ฉันส่งยิ้มให้ซองมิน "จ้า แม่คนเจ้าเล่ห์แสนเก่งง"ซองมินแกล้งลากเสียงใส่
ฉัน "แหม บังเอิญอยู่ห้องเดียวกันสนิทกันขนาดนี้เชียว - -"ชาหวานแซวๆ พร้อมทำหน้าบึ้งเล็กน้อย
"โอ้ อย่างอนๆ มากินเค้กกับซองมินซะสิ ชาหวาน ฮานะ"ฉันบอกชาหวาน กับฮานะ แล้วตัวฉันเองก็ไปทำของโปรดให้ซองมิน ซักราวๆ 15 นาทีผ่านไป ฉันยกถาดน้ำชากับเค้กมาให้ซองมิน แล้วไปนั่งข้างเขาที่โต๊ะ "แล้วใครจะเอาเครื่องดื่มอะไรมั้ยคะ ชาหวานคนนี้จะชงเองไม่เสียชื่อชาหวานแน่นอน"ชาหวานลุกขึ้นอย่างภูมิใจตัวเอง "ขอชาเขียวมิลค์เชคใส่วิปปิ้งครีมเยอะๆ จ้า"ฉันสั่งของโปรด "ขอ...ชาเขียวร้อนก็ได้ค่ะ"ฮานะส่งยิ้มให้ชาหวานและซองมิน พอชาหวานเข้าไปในครัวเสร็จ "ซองมิน คยูซอน่ะเอาอย่างนี้นะ พอวันที่มีงานไอเคโรโระนั่นน่ะ เราน่ะนัดสองคนนั้นไปคนละที่ ให้ถือลูกโป่งสีชมพูเอาไว้แล้วให้หาคนที่ถือลูกโป่งสีชมพูดเหมือนกันในงานเอาเอง ดีมั้ยๆๆ"ฉันเสนอความคิดที่อุตสาห์ไปเอามาจากการ์ตูนเลยนะเนี่ย ^O^ ภูมิใจ (น่าภูมิใจมาก ซันบัน -*- เอามาจากการ์ตูน) "ดีดีดี ส่วนบอมแทอ่ะ เริ่มแรกนะเราก็แอบสอดกระดาษใต้โต๊ะคิบอมเอาไว้ว่า ให้รอที่ห้อง พอถึง 5 โมง ให้ไปที่หน้าโรงเรียน ส่วนแทยอนเราก็ไปเนรมิตซะใหม่หมดเลย แต่งตัวให้น่ารักสุดๆ ไปรอคิบอมที่หน้าโรงเรียนแล้วก็ให้ถือกล่องขนมเค้ก ที่เธอทำอ่ะ เดี๋ยวฉันก็จะไปหาซื้อน้ำแข็งแห้ง พอถึงวันนั้นเราก็จะไปทำหมอกน้ำแข็ง พอทั้งคู่ยืนคุยกันเธอก็จะต้องเป่าฟองลูกโป่ง เป็นไง เอาอย่างงี้ดีมั้ย"ซองมินอธิบายแผนของแทยอนให้ฉันฟัง ฮานะนั่งฟังพวกฉันไปด้วย
"ดีมากเลย ยุ่งยากไปนิดแต่ก็โอ แต่ฉันว่า ต้องรอให้ทั้งคู่เริ่มชอบกันก่อน จะได้ไม่เสียแผนไง -.,-"ฉันเสริมไปอีกนิด "เก่งจริงๆ แม่กระรอก"ซองมินหยิกแก้มฉันเบาๆ "จ้า พ่อกระต่าย"ฉันส่งยิ้มให้ซองมิน "มาแล้วค่ะ ชาเขียว มากินเค้กกันเถอะ เดี๋ยวร้านจะเปิดแล้ว"ชาหวานมานั่งข้างฮานะ พวกเราสี่คนกินเค้กกันอย่างเฮฮา เลอะเทอะไปหมดแต่ก็สนุกดี "เก็บของกันเถอะ เลอะหมดแล้ว ฮานะจ๊ะ ไปเช็ดโต๊ะนะจ๊ะ ส่วนกระต่าย ไปทิ้งขยะข้างนอก ไปชาหวาน ไปล้างแก้ว"ฉันสั่งงานรายคน ฉันกับชาหวานเดินเข้าไปในครัวสีขาว "ซันนี่.."ชาหวานเรียกฉันอย่างเบาๆ "มีอะไรหรอ"ฉันก็เลยต้องพูดกลับเสียงเบาๆ เพราะชาหวานเอานิ้วชี้มาแตะที่ปากเชิงบอกว่า เงียบๆ "คือว่า ฉันไม่ถูกชะตากับฮานะนั่นเลย"ชาหวานพูดอย่างวิตกกังวล "ทำไมล่ะ"ฉันถามกลับอย่างสงสัย ฮานะก็น่ารักดีนี่น่า "ตอนที่เธอเล่นกับซองมิน ก่อนที่เธอจะไปทำเค้กน่ะ
ฉันเห็นนะ ฮานะมองเธอย่างเกลียดชังมากเลย พอตอนที่ฉันกลับมาหลังจากชงชาเขียวให้เธอแล้วก็ด้วย ฮานะมองเธอแบบเกลียดมากเลย"ชาหวานอธิบายพร้อมทำหน้าไม่สบายใจ "อืม ดูไปก่อนแล้วกัน"ฉันตอบชาหวาน ฉันรู้ดีว่าชาหวานน่ะไม่ใส่ร้ายใครหรอก แต่ก็สงสัยว่าฮานะจะเกลียดฉันทำไม "ฉันคิดว่าฮานะชอบซองมิน เพราะตอนแรกฮานะมองเธออย่างขอบคุณมากกว่า"ชาหวานเสริม เธอพยายามจะไม่มองตาฉัน เหมือนคิดว่าสิ่งที่พูดไม่เมื่อครู่เป็นสิ่งที่ไม่ควรพูด "จ้ะ ดูไปก่อนล่ะนะ"ฉันส่งยิ้มให้ชาหวาน แล้วเดินออกไปข้างหน้าร้าน "ซองมิน เดี๋ยวนายจะกลับเลยรึเปล่า นี่ก็ 5 โมง 45แล้ว"ฉันถามซองมินที่ยืนทำเท่อยู่ "อืมๆๆ เดี๋ยวจะกลับเลยล่ะ"ซองมินส่งยิ้มมาให้ฉัน "อืม เฮ้ย!!"น้ำร้อนๆ ราดลงมาใส่ด้านหลังของฉัน ฉันรีบหันไปข้างหลังก็เห็นฮานะยืนถือหม้อเล็กๆ อยู่ "ขอโทษค่ะ คุณซันนี่"ฮานะรีบก้มหัวให้ฉัน แต่ตอนที่เงยขึ้นมาเนี่ยสิ ตาของฮานะเป็นวาววับ เธอส่งสายตาจิกกัดมาให้ฉัน และส่งสายตาน่าสงสารไปให้ซองมิน ชาหวานยืนทำหน้าให้ฉัน เหมือนจะบอกว่า "บอกแล้วมั้ยละ" ฉันพยักหน้าให้ชาหวาน แล้วหันไปมองฮานะ
ฮานะ เธอคิดจะมาศัตรูกับฉันเองนะ.....
แฮะๆๆ ^^ มินซันค่ะ ตอนนี้ก็มีตัวร้ายแล้วนะคะ ฮานะของเราเอง เหอะๆๆ
รู้สึกดีมากเลยค่ะ ทุกคนน่ารักกันมากเลย
ไม่คิดว่าจะมีคนติดตามเยอะขนาดนี้ ^^////
ตอนนี้ก็คอมเม้นต์เป็นกำลังด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
ส่วนเรื่องขนาดตัวอักษร ขอโทษด้วยนะคะ
ตอนนี้ก็เปลี่ยนแล้ว ตอนอื่นๆ จะค่อยๆ ไปปรับจนาดเอานะคะ
t em
ความคิดเห็น