+SNSD+:Impossible love ; taeyeon jessica

ลำดับตอนที่ #1 : Impossible love chapter 1 ; 100%

Impossible love 

Chapter 1 100%

 

 

 

 

.

.

.

@ สนามบินสุวรรณภูมิ 

 

 

          ทุกสายตาในสนามบิน จับจ้องไปที่หญิงสาวคนเดียวที่เพิ่งเดินอิกมาจากเกต(gate) เจ้าของเรือนผมเงางามสีทอง ยาวถึงกลางหลัง ผิวขาวราวหิมะ ปากสีชมพูอวบอิ่ม สวมแว่นกันแดดสีชามียี่ห้อ สวมเสื้อสีขาวทับด้วยแจ็กเก๊ตสีดำ กางเกงขายาวสีเรียบ เพียงแค่นั้นก็ทำให้เธอดูโดดเด่นแล้ว

 

   ล่อง~เรือมาหาร้ากกกก~

 

          เสียงเรียกเข้าดังขึ้นพร้อมสั่นเล็กน้อย เธอหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาดูว่าใครโทรมา ปรากฏว่าเป็นบก.ของเธอนั่นเอง 





 

       "ฮัลโหลค่ะเฮียแทจุน~"


 

 

       [น้องสิก้าของเฮีย ถึงไทยแล้วสินะครับ อยู่ไหนครับเนี้ย]



 

 

       "ยังอยู่สนามบินอยู่เลยค่ะ มีอะไรรึเปล่าคะ"



 

 

       [แหมม ไม่ได้เจอกันตั้งนาน เฮียอยากเจอเธอหน่ะ มาเจอเฮียได้มั้ย]



 

 

       "ฮิฮิ ฉันก็คิดถึงเฮียค่ะ แล้วอยู้ไหนคะ"




 

       [เฮียอยู่ The paradise หน่ะ ร้านเดิมครับ]



 

 

       หญิงสาวนิ่งไปสักพัก

 

       "....ค่ะ ได้ค่ะ อีก 30 นาทีเจอกันที่นั่นนะคะ"

       [ครับ เฮียจะรอนะ ^___^]

 

          เธอเป็นนักเขียนชื่อดัง นิยายของเธอติดชาร์ตอันดับหนึ่งในทุกร้านหนังสือ บก.ของเธอคือคิมแทจุน อดีตนายแบบชื่อดัง เขาลาออกจากวงการเพราะเบื่อโลกมายา เปลี่ยบอาชีพมาเป็นบรรณาธิการหนังสือแทน เขาเป็นบก.ของฉันมา 6 ปีแล้ว

 

          เมื่อ 2 ปีก่อน พอเกิดเริื่องนั้นขึ้น... ฉันตัดสินใจไปอเมริกา โดยมีข้ออ้างว่าไปเรียนต่อและหาแรงบรรดาลใจแต่งนิยายใหม่ๆ ตอนนี้ฉันเรียนจบแล้ว ฉันจึงกลับมาเมืองไทย ประเทศที่คนๆนั้นอยู่

          เขาจะทำอะไรอยู่นะ....

 

 

@ The paradise 

 

           The paradise เป็นห้างสรรพสินค้าอันดับ 1 ของกรุงเทพ มีทุกอย่างครบวงจร ฉันชอบมาเดินห้างนี้มากที่สุด ฉันมาห้างนี้เกือบจะทุกวันตั้งแต่เมื่อก่อน .....

 

          .........มากับเขาคนนั้นเสมอ

 

          การที่มาที่นี่ เสี่ยงมากในการที่จะเจอเขา..

 

 

 

   .

   .

   .

   .

 

   พูดยังไม่ทันขาดคำ...




 

 

          สายตาของฉันสะดุดไปที่ผู้หญิงคนนึง ผมยาวประมาณไหล่ หน้าตาที่คุ้นเคย ทำให้โหยหาจนน่าใจหาย เขายืนพิงกำแพงหน้าห้องน้ำเหมือนรอใครบางคนอยู่

 

          ซึ่งฉันก็เดาไม่ผิด มีผู้หญิงอีกคนนึงเดินออกมาจากห้องน้ำ เธอสวยมาก ผมยาวสีดำสลวย ผิวขาวใส รอยยิ้มน่าดึงดูด ซึ่งดูแตกต่างกับฉัน... พอเขาเห็นเธอ ก็ยิ้มกว้างออกมา รอยยิ้มที่สดใส.. 

 

          รอยยิ้มที่เคยเป็นของฉัน.. 

 

          ตอนที่เขาและเธอเดินเคียงข้างกัน มันช่างเหมาะสมกันเหลือเกิน 

 

          แปล๊บ

 

          ตอนที่มองเขา การที่หัวใจของฉันยังคงรู้สึกเหมือนมีมีดมากรีดหัวใจฉันแบบนี้ มันไม่ใช่เรื่องดีเลย ...ทั้งๆที่ เขาทำกับฉันไว้ขนาดนั้น

 

          ฉันสะบัดหัวไล่ความคิดบ้าๆออกจากหัว ตั้งสติแล้วเดินไปที่ร้านประจำของแทจุน

 

 

@ Coffee or Tea 

   



 

           ฉันเดินเข้าไปในร้าน พลางมองไปรอบๆร้าน ไม่กี่วิฉันก็หาเขาเจอ ผู้ชายร่างสูง ผมระต้นคอที่เซ็ตมาอย่างดี ผิวขาว หุ่นดี แต่งตัวดี พนันได้เลยว่าผู้หญิงทั้งร้านต้องมองเขาและกลืนน้ำลายกันแน่ๆ ก็เขาดูดีขนาดนี้นี่นา




 

 

       "เฮียแทจุนอาา~"

       "อ้ะ สิก้าอาาา ~ เฮียคิดถึงเธอจัง"

   



 

          เฮียพูดพลางอ้าแขนเข้ามากอดฉันซะเต็มรัก ฉันกอดตอบแน่นๆ ฉันคิดถึงเฮียมากเลยล่ะ ที่จริงเขาแทบจะตามฉันไปอเมริกา แต่ฉันห้ามไว้เพราะอยากอยู่คนเดียว ไม่มีเฮีย เลยไม่มีใครมาดูแลเทคแคร์ฉันเลย ฉันเหงามากเลยล่ะ

   




 

       "แล้วนี่เฮียมีอะไรนอกจากคิดถึงฉันมั้ยคะ"

 

          เขาไม่เคยปิดบังอะไรฉันได้ เพราะอยู่ด้วยกันมานาน ตาของเขาลอกแล่กตลอดตั้งแต่เจอฉัน

 

       "เฮ้ออ เฮียเคยปิดบังอะไรเราได้มั่งมั้ยเนี้ย"

 

       "ไม่มีทางหรอกเฮีย บอกมาเลยน้าา"

 

       "คือว่า นิยายของเธอได้สร้างเป็นหนังแล้วนะ ที่นัดเธอมาวันนี้เพราะทางบริษัทจะนัดให้เธอคุยกับผู้กำกับ"




 

 

       "ก...กริ้ดดดดด จริงเหรอคะ โอ้ยยย ฉันไม้ได้ฝันใช่มั้ย อ๊ายยยย"

 

          เป็นเรื่องที่ดีนี่นา ทำไมต้องปิดบังด้วยล่ะ

 

       "แต่ว่า... ผู้กำกับของเธอหน่ะคือ... เอ่อ..."

 

       "คือใครเหรอคะ?"

 

          ฉันเอียงคอด้วยความสงสัย

 

       "ค... คิมแทยอน"

 

          เปรี้ยง!!

 

          เหมือนมีฟ้าผ่ากลางแสกหน้าฉัน

 

       "ค...ใครนะคะ"

 

      "เฮียพยายามขอเปลี่ยนผู้กำกับแล้วนะ แต่ทางบริษัทยืนยันว่ายังไงๆก็ต้องเป็นคิมแทยอน เพราะเธอเป็นผู้กำกับที่เก่งที่สุดตอนนี้ เฮียขอโทษนะ"

 

          ฉันพูดไม่ออก มันรู้สึกจุกในอกและหน้าชาๆ ความรู้สึกปั่นป่วนไปหมด 

 

          ...ฟ้าลงโทษฉันรึไงนะ ทั้งๆที่ฉันอุส่าห์หนีเขาแทบตายแท้ๆ

 

          แต่ว่า ...ฉันจะต้องไม่เป็นหมาขี้แพ้ กะอีแค่คนๆเดียว จะมามีอิธิพลต่อหัวใจของฉันมากขนาดนี้ได้ยังไง

 

       "เป็นไรมั้ยตัวเล็ก?"

 

          เฮียพูดขึ้นแล้วลูบหัวฉัน และเรียกสรรพนามของฉันที่เฮียชอบเรียก เพราะฉันเงียบไปพักใหญ่

 

   .......ฉันตัดสินใจแล้ว!!!

 

       "ฉันจะไปพบกับเขาค่ะเฮีย.."

 

 

 

End Chapter 1


 

หน่อวววว จบแล้วว่ะตอนที่ 1
บอกก่อนเลยนะฟิคเรื่องนี้แต่ละตอนจะสั้นยาวไม่เท่ากัน
แล้วแต่ว่าอิฉันจะตัดตอนไหน
ขอประทานโทษที่บางทีก็ยาวไปและสั้นไป
บอกล่วงหน้า จะได้เตรียมใจนะ ฮิ

ฟิคเรื่องแรกที่แต่งเกิร์ลกรุ๊ป ปกติแต่งแต่บอยหน่ะ
ฝาก Make it again อีกเรื่องนะ
ลู่แบคเอ็กโซ จะพยายามอัพ
เอ่อ หมดละ บรัยส์ จุ้บ