+SNSD+:Impossible love ; taeyeon jessica

ลำดับตอนที่ #2 : Impossible love chapter 2 ; 100%

Impossible love 

Chapter 2 100%

 

 

 

 

 

 

@ Jessica night 

 

 

          เพลงจังหวะแดนซ์หลุดโลกดังสนั่น ฉันเต้นกลางฟลอจนเหนื่อยแล้ว ก็เลยมานั่งดื่มที่โต๊ะแทน..

 

          หลังจากที่ฉันแยกกับเฮียแทจุนแล้ว ฉันจึงโทรไปบอกพวกเพื่อนของฉันว่าฉันกลับมาแล้ว เพื่อนๆที่น่ารักของฉันเลยจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับฉัน พวกมันให้ฉันเลือกสถานที่ ฉันเลยเลือกที่นี่เพราะชื่อร้านชื่อเดียวกับชื่อฉัน และเมื่อก่อนฉันมาประจำ...กับเขานั้นแหละ

 

          ที่ฉันเลือกมาที่นี่ มีอีกเหตุผลนึง...

 

          ฉันคิดว่าฉันจะไม่เจอเขาที่นี่ เพราะเหตุหลายๆอย่าง ...ที่นี่เป็นที่ๆเราเจอกันครั้งแรก มันมีความทรงจำของเรามากเกินไป ชื่อร้านอีก เขาคงไม่อยากมาที่นี่แล้วล่ะ

 

        "ขอโทษนะครับ มีคนนั่งด้วยรึเปล่าเอ่ย"

 

         มีผู้ชายหน้าตาดีคนนึงมาทักฉัน แก้วเหล้าจานอาหารเต็มโต๊ะขนาดนี้ มาคนเดียวมั้ง -_-

 

       "มีแล้วคะ พวกเธอเต้นอยู่เดี๋ยวคงมา"

  



 

       "งั้นผมขอนั่งเป็นเพื่อนจนกว่าเพื่อนคุณจะมาได้มั้ยครับ"

 

          ตื้อจริงไอบ้านี่ ดูหน้าฉันนิดนึงปะ อุส่าห์ทำหน้าบุญไม่รับขนาดนี้แล้วนะ

 

       "ไม่ละคะ ไม่ชอบนั่งกับคนหน้าแปลกคะ"

 

       "หนะ หน้าแปลกเหรอครับ"

 

       "แปลกหน้าก็ได้คะ"

 

       "เอ่อ ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมแค่อยากนั่งด้วยเฉยๆ"

 

       "ฉันไม่ชอบผู้ชายคะ"

 

          เงิบสิแกเงิบ หึ ต้องให้เล่นแบบนี้รึไง

 

       "อ อะไรนะครับ เหมือนผมจะหูฝาด"

 

       "ฉันไม่ชอบผู้ชาย"

 

       "....."ตาย

 

       "ไม่-ชอบ-ผู้-ชาย"

 

        "....."ยังไม่ฟื้น

 

       "ฉัน-ชอบ-ผู้-หญิง-คะ"

 

       "....."วิญญาณหลุดไปแล้ว

 

         ในเมื่อยังไงเขาก็ยังเอ๋อแบบนั้น ฉันเลยปล่อยให้เขาเอ๋อต่อไป ฉันทำผู้ชายทุกคนที่มาคุยกับฉันเป็นแบบนี้ทุกคน ฉันนี่บาปหนามั้ยนะ -3-

 

       "เอ๋ ยัยสิก้า สุดหล่อคนนี้นี่ใครหน่ะ"

 

          ยัยฮโยยอนกลับมาที่โต๊ะ มองฉันกับผู้ชายคนนี้ด้วยสายตาจับผิด

 

       "ไม่รู้เหมือนกัน เขาเข้ามาคุยด้วยหน่ะ ตอนนี้เอ๋อไม่รู้เรื่องอยู่"

 

          ยังไม่ทันขาดคำ มีกระเทยกลุ่มนึงมาที่โต๊ะฉัน

 

       "นี่ เธอไม่สนผู้ชายคนนี้ใช่มั้ย"

 

       "ถ้าฉันสน ฉันคงลากเขากลับบ้านแล้วล่ะ"

 

       "งั้น ...พวกเราขอได้มั้ย"

 

       "เชิญ"

 

          จากนั้นก็มีกระเทยตัวเท่าควายสองคนมาหิ้วปีกตาเอ๋อไป(เรียกแบบนี้ละกัน) โชคดีขี้สะดวกนะตาเอ๋อ อาเมน..

 

       "จะดีเหรอสิก้า เขาน่าสงสารออกนะ ;0;"

 

       "เสียดายก็บอก -__-"

 

       "แหมม ไม่เห็นต้องง้อเลย คนอื่นมีเยอะแยะ ชิส์"

 

       "ฉันเบื่อโต๊ะแล้วอ่ะ ฉันอยู่ที่บาร์ละกันนะ"

 

       "อืมๆโอเคจ้าา"

 

          ฉันเดินมานั่งที่บาร์เพราะคนน้อยดี ส่วนใหญ่เขาเต้นที่ฟลอกันหมด มีแค่ฉันกับบาร์เทนเดอร์และพวกที่เมาแล้วสองสามคน

 

      "อ้าว กลับมาแล้วเหรอครับคุณ"

 

        นายบาร์เทนเดอร์เอ่ยทักฉัน อย่างที่บอกฉันหน่ะขาประจำร้านนี้ พนักงานเก่าๆในร้านจำฉันได้หมดแหละ

 

       "อืม เอาเหมือนเดิม"

 

       "โอเคเลยครับคุณผู้หญิง"

 

         ในระหว่างที่เขาชงเครื่องดื่มประจำของฉัน จะดีกว่านี้ถ้าเขาไม่ถามคำถามต้องห้ามของฉัน

 

       "แล้วนี่คุณแทยอนไปไหนล่ะครับ ไม่ได้มาด้วยกันเหรอครับ"

 

       "เรา ......เลิกกันนานแล้วล่ะคะ"

 

          บ้าเอ๊ย การที่ฉันต้องพูดแบบนี้มัน ...เจ็บชะมัด

 

       "เอ่อ ผมขอโทษนะครับ พอดีวันนี้ผมเห็นคุณแทยอนอยู่แวบๆ"

 

       "อะไรนะคะ เขามาที่นี่วันนี้งั้นเหรอ"

 

       "ใช่ครับ อ้ะ นั่นไงครับ โต๊ะตรงเวทีหลักหน่ะ"

 

          ฉันค่อยๆหันหน้าไปที่เวทีหลัก สายตาฉันก็โฟกัสไปที่โต๊ะๆเดียว

 

          สมองของฉันขาวโพลนและว่างเปล่า หัวใจของฉันหล่นวูบ ภาพที่ฉันกำลังเห็นตอนนี้ มันเหมือนเป็นมีดที่กำลังจะแทงเข้าไปในใจของฉัน เขาคนนั้น คิมแทยอน เขากำลังนัวเนียกับผู้หญิงสวยๆคนนั้น ที่ฉันเห็นที่ห้าง เขาดูมีความสุขกับผู้หญิงคนนั้น มือของเขาโอบอยู่ที่เอวบางนั่น มือของผู้หญิงคนนั้นก็โอบอยู่ที่คอของเขา ร่างของเขาทั้งสองแนบชิดกันจนจะเป็นคนเดียวกันอยู่แล้ว

 

        "เอ่อ คุณเจสครับ ไม่เป็นไรนะครับ"

 

           ฉันละสายตาจากภาพนั้น แล้วกระดกเครื่องดื่มสีสวยที่อยู่ในมือจนหมดภายในครั้งเดียว

 



 

          เครื่องดื่มนี่ ...เขาก็เป็นคนแนะนำให้ฉันดื่มสินะ

 

       "เอาแบบเดิมมาอีก 10 แก้ว"

 

       "คุณครับ เครื่องดื่มนี้มันแรงมากนะครับ ถ้าคุณดื่มมากขนาดนั้นละก็..."

 

       "ไม่ต้องพูดมาก แค่ทำๆมาเถอะน่า"

 

          นายบาร์เทนเดอร์เห็นว่าฉันเริ่มหงุดหงิดแล่้ว เขาเลยเดินไปทำเครื่องดื่มตามใจฉัน

 

          ตอนนี้ เครื่องดื่มทั้ง 10 แก้วอยู่ตรงหน้าฉันแล้ว

 

          ฉันกระดกดื่มหมดภายในครั้งเดียวทีละแก้ว แก้วแล้วแก้วเล่า จนหมดทั้ง 10 แก้ว

 

       "เอามาอีก 10 แก้วสิ"

 

       "ไม่เอาน่าคุณเจส คุณต้องไม่ไหวแน่ๆ"

 

       "ช่างฉันเถอะน่า เอามาเร็วๆ"

 

          ที่จริงถึงฉันจะคอแข็งมากก็เถอะ แต่เครื่องดื่มนั้นก็แรงจริงๆ ฉันเริ่มมึนๆแล้วล่ะ แต่มันยังไม่พอ

 

          คิมแทยอนหน่ะ ถึงเขาจะเป็นคนแนะนำเครื่องดื่มนี้ให้ แต่เขาไม่เคยให้ฉันกินจนเมา เขาดูแลฉันอย่างดีเลยล่ะ....

 

          แต่ตอนนี้ ...เขาคงไม่มาดูแลฉันอีกแล้ว

 

          10 แก้วต่อไป ฉันนั่งหันหน้าออกไปที่เวที ฉันดื่มโดยที่มองพวกเขาไปด้วย เจ็บดีใช่มั้ยล่ะ

 

          ตอนนี้พวกเขาไม่ได้เต้นกันแล้ว แต่นั่งคุยกัน จู๋จี๋กัน มองตากัน สายตาที่มองกันและกัน มันช่างเหมาะสมกันอะไรอย่างนี้นะ

 

       "เอาละครับ ในเมื่อหลายๆคนเริ่มจะเต้นเหนื่อยกันแล้ว งั้นเราจะมาเอาใจคนอกหักกันหน่อยดีกว่านะครับ 'พูดตรงๆ' "

 

          เนื้อเพลงที่แสนเจ็บปวดกำลังเล่นช้าๆ ทุกเนื้อร้องและทำนองมันบาดเข้าไปในใจฉัน ตาบ้าดีเจ อย่างให้ฉันสร่างเมื่อไหร่เดี๋ยวปั้ดตบหน้าหงาย มาเปิดอะไรตอนนี้

 

       'ก็ทำไมก็ไม่รู้ หัวใจ ..ยิ่งได้เห็นเธอกับเขาใกล้ๆ น้ำตานั้นก็ไหลออกมาไม่รู้ตัว

 

        ไม่รู้ว่าฉันอิจฉา หรือว่าสุขใจ น้ำตาที่ไหลนั้นไหลมาจากจุดไหน เป็นเพราะฉันเสียใจ หรือแปลว่าฉันชื่นชม 

 

        ที่ได้เห็นเธอกับเขา รักกันขนาดนี้ ฉันควรจะยินดีที่เห็นเธอสุขสม มากกว่าที่จะรู้สึก ไม่อยากให้เป็นเขาเลย ....พูดตรงๆ'

 

          อยู่ๆฉันก็รู้สึกถึงหยดน้ำบนหน้าของฉัน ภาพของพวกเขาพร่ามัวเพราะม่านน้ำตา ...นี่ฉันร้องไห้เหรอ ฉัน... ต้องร้องไห้เพราะเขาอีกแล้วเหรอ...

 

          ให้ตายสิ ฉันรักเขามากเหลือเกิน ...คิมแทยอน

 

.
.
.
.
.
.
.
.

        คงเพราะด้วยความที่ฉันมองเขานานเกินไป อยู่ดีๆ ..เขาคนนั้นก็มองมาทางฉัน

 

       หน้าตาเขาดูอึ้งมาก และรีบลุกพรวดเดินมาทางฉัน....

 

 

.

.

.

.

.

.

เอาแล้วไง ...จองซูยอน

 

 

 

End Chapter 2


 

หน่อวววว ตอนที่ 2 มาอย่างเมามันส์
คือแบบตอนนี้ใช้เวลาแต่งแค่วันเดียวฮิฮิ พอดีคนมันมโนเก่ง
แต่งตอนนี้รู้สึกเหนื่อยๆไงไม่รู้ เห้ออ อยากให้มีคู่ไหนบอกได้นะ
ฝากฟิคกากๆนี่ด้วยนะคะ
สวีดัด เลิ้ฟวิ่งยูวทูวมัสโซมัสเวรี่มัส