คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Part 6 special ChanBack {100%}
*Chanyeol part
“แบคครับ”
“งืมๆๆ”
ผมปลุกแบคฮยอนที่ตอนนี้หลับเพราะพิษเหล้าไปแล้ว-.-
“บยอนแบคฮยอน ลุกก่อนนะครับ”
ผมพยายามปลุกแบคฮนอนอีกครั้ง
“เฮ้ออออ รู้ตัวว่าคออ่อนก็ยังจะกินเยอะอีก อ้าววว มึงมาพอดีเลย”
“เฮ้ออออ พวกมึงก็มานั่งซะลึกเลยนะ กว่ากูจะหาเจอแม่งงง5555”
จงอินบ่นแบบไม่จิงจังไรมาก
“เออๆๆ หาที่นั่งได้ก็ดีเท่าไหร่ล่ะ รอเจ้าของงานก่อนนะเว้ย ไอ่ฮุนมันไปรับอาจารย์ลู่หานแล้วก็เคลียอะไรกันซักอย่างนี่แหละ คงจะมาช้าหน่อย”
ผมหันไปบอกจงอินและหันไปดุแบคฮยอนที่เอาแต่ซดเหล้าราวกับซดน้ำ
“อ้อออ คงต้องเคลียกันยาวแน่เลยกูว่า”
“เออกูก็ว่างั้นแหละ แบคครับพอแล้วครับเดี๋ยวเมา”
“ไม่เมาเว้ยยย งืมๆๆ”
ไม่เมาของแบคฮยอนมคือหน้าแดงตาเยื้มสินะ-...-
“คยองซูครับดื่มอะไรหน่อยไหมครับ?”
จงอินถามคยองซู
“ไม่เอาดีกว่า แหะๆๆ”
“เอ่อ...งั้นผมไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับรออยู่ตรงนี้นะครับห้ามไปไหนล่ะ แล้วก็ห้ามรับของจากคนแปลกหน้านะครับ ไอ่ยอลไอ่แบคฝากดูคยองซูด้วยนะเว้ย เดี๋ยวกูมา”
“เออๆๆ รีบมานะเว้ย เฮ้ยย แบคครับนอนตรงนี้ไม่ได้นะ ลุกก่อนครับๆ”
ผมบอกขณะที่ดึงแบคฮยอนที่กำลังจะนอนบนโซฟาที่เขานั่ง
คยองซูหันไปมองแบคฮยอนที่จะนอนบนโซฟาให้ได้ผมเห็นแล้วสงสารชานยอลมากกว่าที่ต้องคอยบังคับขู่เข็ญไม่ให้แบคฮยอนนอน จึงบอกกับชานยอลว่า
“ชานยอล พาแบคกลับไปก่อนก็ได้นะ”
“ไม่เป็นไรหรอกคยองซู เดี๋ยวไอ่จงอินมันด่าเอา555”
“ไม่เป็นไรหรอกน่าเดี๋ยวจะบอกจงอินให้ว่าชานยอลไปส่งแบคฮยอนก่อน”
“ไม่ดีมั้ง เอ้อๆ งั้นเอางี้ที่ร้านนี้มีห้องพักอยู่ชั้นบน เดี๋ยวพาแบคไปนอนล่ะกัน แต่รอจงอินมาก่อน”
“เอางั้นก็ได้ แต่ชานยอลไม่ต้องรอจงอินหรอก แบคดูท่าทางจะไม่ไหวแล้วล่ะ ดูสิ555”
“อืมมม งั้นก็ได้อย่าไปไหนนะคยองซูเดี๋ยวจะรีบลงมารอจงอินอยู่ตรงนี้นะ ป่ะแบคครับลุกไปนอนข้างบน”
ผมอุ้มแบคฮยอนขึ้นไปพักข้างบน
“งืมๆๆ ชานยอลลลล”
“หืมมม? ว่าไงครับ?”
“ชานยอลลล เค้าปวดหัววว”
“ก็กินไปซะขนาดนี้ไม่เมาก็แปลกแล้วล่ะครับ”
“งืมๆๆ ชานยอลลลล ยอลต้องอยู่กับเค้านะ งืมๆๆ”
“ผมก็ไม่ได้ไปไหนซะหน่อยนี่ครับ”
“ไม่ใช่ๆๆ เค้าหมายถึงชานยอลอ่ะอย่าทิ้งเค้านะ อย่าทิ้งเค้าเลยนะ”
“ครับๆไม่ทิ้งๆผมไม่ทิ้งแบคฮยอนแน่นอนครับ ก้าวขึ้นอีกขั้นนะครับ”
ผมตอบรับแบคฮยอนและบอกให้ก้าวไปข้างหน้าอีกก้าว
“อื้มมๆ งืมๆๆ”
ผมค่อยๆวางตัวแบคฮยอนลงช้าๆและอ่อนโยน
“เฮ้ยยย”
จุ้บ!
“อืมมม อย่าทิ้งแบคนะยอล”
แบคฮยอนบอกหลังจากถอนริมฝีปากออก ผมงงครับงงมาก อยู่ดีๆแบคก็ดึงผมลงไปจูบ
“เอ่อ...ผะ..ผมว่าแบคนอนพักผ่อนก่อนเถอะฮะ เมื่อกี้แบคคงเมาไม่รู้ตัว”
“แบครู้ตัวสิ รู้ตัวทุกอย่างเลย ฮึกฮือออ”
“แบคร้องไห้ทำไมครับ?”
ผมถามอย่างตกใจอยู่ดีๆแบคก็ร้องไห้
“เค้า...เค้าคิดถึงคนๆนึงอ่ะยอล”
“ใครครับ?”
“คนที่ชื่อ......”
“ชื่อ...?”
“....เซฮุน”
“เซฮุน? เซฮุนไหนไอ่ฮุนอ่ะนะ?”
“อืมมม เซฮุนนั่นแหละ ฮึก...”
“แล้วแบคคิดถึงไอ่ฮุนทำไมครับ?”
ผมถามด้วยความแปลกใจเพราะก็เจอกันอยู่ทุกวันแล้วจะคิดถึงกันทำไม?
“ยอลลล เค้าคิดถึงเซฮุน เซฮุนเคยทิ้งเค้าอ่ะยอล ยอลอย่าทิ้งเค้าเหมือนเซฮุนนะ ไม่เอาแล้วความรู้สึกแบบนั้น ฮึก..ฮึก”
ฉึก!
เหมือนแบคถือมีดมาแทงกลางใจผมเต็มๆ นี่สินะสาเหตุที่แบคสนิทกับไอ่ฮุนมาก มากจนบางครั้งผมก็หึง แล้วที่เมื่อกี้กินเหล้าซะเมาขนาดนี้ก็เพราะไอ่ฮุนโทรมาบอกสินะ ผมเข้าใจทุกอย่างแล้ว...
แบคบอกผมทั้งน้ำตาผมสงสารแบคนะแต่ตอนนี้ผมสงสารตัวเองมากกว่า....เหมือนเป็นตัวแทนของไอ่ฮุน
ผมมองแบคฮยอนที่ตอนนี้หลับไปแล้ว ผมยกมือไปเกลี่ยหยดน้ำตาที่หางตาของแบคฮยอนแล้วค่อยๆเดินไปในห้องน้ำ...สายตาผมเริ่มพล่ามัวเพราะมีหยดน้ำใสๆมาบังเอาไว้ก่อนที่มันจะหยดร่วงลงมา
แหมะ แหมะ แหมะ!
ตามด้วยน้ำตาอีกหลายหยด
“ฮึก...ผมเป็นตัวแทนของไอ่ฮุนสินะ เวลามองหน้ากันเห็นเป็นหน้าผมหรือเป็นหน้าไอ่ฮุนกันแน่...ฮึก...”
ผมนั่งลงกับพื้นห้องน้ำแล้วพูดตัดพ้อกับตัวเองเบาๆ
ก๊อกๆๆ
“ชานยอลลล อยู่ในนี้ป่าววว? เค้าปวดฉี่”
เสียงคนเมาของแบคที่ลอดผ่านประตูเข้ามาทำให้ผมรีบเช็ดน้ำตาอย่างลวกๆแล้วเปิดประตู
“ครับ เชิญแบคตามสบายเลย”
“ยอลเปนอารายย ตาแดงๆ งืมๆ”
แบคเอามือมาจับหน้าผมหันไปมา
“ป่าวครับไม่ได้เป็นอะไร”
ผมตอบเสียงเบา
“ยอลเปนอารายยย บอกเค้ามานะ!”
“ไม่ได้เป็นอะไรครับ”
“ยอลโกหกกก”
“จิงๆนะครับ”
“ไม่จิง ยอลโกหก บู้ๆๆ-3-“
“แบคจะเข้าห้องน้ำก็เข้าเถอะครับ”
ผมรีบเปลี่ยนเรื่องแล้วเดินผ่านแบคฮยอนออกมา
“นี่ยอล...”
ผมหันไปตามเสียงเรียก
“เค้ารักยอลนะ รักมากๆเลย ถึงจะเคยรักใครมาแต่ตอนนี้เค้ารักยอลคนเดียวนะ”
แบคฮยอนทิ้งคำพูดที่ทำให้ใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะ แล้วเดินหนีเข้าห้องน้ำไปดื้อๆ ผมต้องรอสินะ หึหึ
“อ้าวยอล มายืนทำไรตรงนี้อ่ะ?”
“ยืนรอคนสวย”
“ครายยย คนสวยคือครายย? งืมๆๆ”
“อ้าวเห้ยๆๆ ระวังสิครับ”
ผมรีบคว้าเอวของแบคฮยอนก่อนที่จะล้มก้นจ้ำเบ้า
“สรุปคนสวยที่ว่าคือใคร ยอลมีกิ๊กเหรอห้ะ!”
“คนสวยก็อยู่ตรงหน้าผมนี่ไง”
“-///- เอ่ออ ยอลเค้าปวดหัว”
คนสวยรีบเปลี่ยนเรื่อง
“ครับๆๆ เดี๋ยวผมพาไปที่เตียงนะ”
ผมพยุงแบคฮยอน(คนเมา)ไปที่เตียง
“งืมๆๆ นอนด้วยกันสิยอล*0*”
แบคฮยอนตบที่ว่างข้างๆตัวดัง ปุ๊ๆ แถมยังส่งสายตายั่วอีก มันดูเอ่อ....
เซ็กซี่....
“มะ..ไม่เป็นไรครับ แบคนอนเถอะ”
“ไม่เอา ถ้ายอลไม่นอนแบคก็ไม่นอน”
แบคฮยอนลุกขึ้นมานั่งอยู่บนเตียง
“อ่ะๆๆ นอนก็นอนครับ”
“เย้ๆๆ นอนนน~”
ผมก็ยอมเค้าจนได้สินะ เรื่องเมื่อกี้ยังคงติดหัวผมยังไม่หาย แบคฮยอนกับเซฮุน? ต้องมีอะไรซักอย่างแน่ๆ แต่พอได้ยินแบคบอกรักเท่านั้นแหละ เรื่องที่ไม่สบายใจก็หายไปในพริบตา...
แบคฮยอนมีอะไรให้ผมแปลกใจหลายๆอย่าง เป็นคนที่ทำให้ผมอยู่ด้วยแล้วมีความสุขที่สุด ยิ้มได้ตลอดเวลา แล้วผมก็เหมือนโรคจิตชอบมองแบคฮยอนในทุกๆอิริยาบถ ไม่ว่าจะนั่ง จะนอน จะพูด หรืออะไรก็แล้วแต่มันเหมือนเป็นแรงดึงดูดให้ผมมองตลอดเวลา
“อื้อออ ร้อนน งืมๆๆ”
เสียงของแบคฮยอนทำให้ผมหันไปมองอีกคนที่กำลังถอดเสื้อของตัวเองออก
“เห้ยยย แบคถอดเสื้อทำไมครับ”
ผมรีบจับมือคนที่กำลังถอดเสื้อไว้ ผมพยายามจะมองหน้าแต่สายตาดันเหลือบไปมองที่เนื้อหนังที่โผล่พ้นเสื้อออกมา -///-อันตรายต่อหัวใจผมมาก ผิวขาวเนียนที่น่าสัมผัสนั้น....
“ก็เค้าร้อนอ่ะ”
เสียงตอบของแบคฮยอนทำให้สติผมกลับมา
“งั้นเดี๋ยวผมไปปรับแอร์ให้นะครับ”
ผมปล่อยมือและลุกจากเตียงแต่ว่า....
“ไม่เอา ยอลห้ามไปไหนเด็ดขาด”
แบคฮยอนจับแขนผมไว้และมองผมด้วยสายตายั่วๆนั่นอีก ถ้าผมทนไม่ไหวจะเกิดอะไรขึ้น?
“แบคครับอย่ายั่ว”
ผมพึมพำเบาๆก่อนจะยอมนอนลงที่เดิม
“ใครยั่ว?”
“เอ่อ...ไม่มีไรหรอกครับแบคนอนเถอะ”
“อ้อๆๆ งืมๆๆ”
แบคฮยอนซุกใบหน้าขาวๆนั้นกับหน้าอกของผม แถมลมหายใจที่รดหน้าอกผมอีก และเสื้อที่ยังไม่ได้ติดกระดุมคืนอีก ชานยอลนายต้องอดทน-//-
“อื้ออ ยอล”
“คะ..ครับ”
ผมกำลังพยายามอดทนกับภาพเบื้องหน้าอยู่ จะครางทำไมครับแบคผมจะแย่เอานะ-.-
จุ้บ!
เห้ยยย อยู่ดีๆแบคฮยอนก็จูบผม.... แล้วความอดทนผมก็หมดลง
“อื้มมม อ้ะ ยอล...”
NCตัดฉับๆ อยู่ในไบโอทวิต @nuttybeewer นะเคิ้บ
ทั้งคู่สานกิจกรรมนี้ไปเรื่อยๆจนลืมไปว่า คยองซูอยู่คนเดียว...
*จบPart 6*
แงงงงง แอมซอรี่นะคะไรท์หายไปนานชิมะ? ขอโทษน้าาา ที่หายไปนาน กลับมาคราวนี้ต้องปรับปรุงฟิคอีกเยอะเลยย เนื่องจากที่หายไปนาน แหะๆ กลับมาคราวนี้ไม่ทำให้ผิดหวัง~
ความคิดเห็น