ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 start
"พี่น้ำๆๆๆๆๆๆๆๆ แม่ถามว่าจะไปไหม ถ้าไม่ไปหนูจะไปแทนแล้วนะ ชิ" ยัยน้องตัวแสบ
ตะโกนเรียกฉันแบบโมโหสุดๆ ที่ฉันจะได้ไปเที่ยวต่างประเทศ เพราะฉันได้รางวัลจากการ
สอบเข้ามหาลัยรัฐบาลได้ โดยการไปหาน้าที่อยู่ไอร์แลนด์ แค่คิดก็ฟินแล้วอะ บ้านเกิด
ไนออลเลยนะ>< ศิลปินในดวงใจเพียงคนเดียวของฉันเลย ถึงในใจจะรู้อะนะว่าตอนนี้
ไนออลอยู่ที่อังกฤษ แต่เอาน่า 2 เดือนนี้ไนออลต้องอยากกลับมาบ้านเกิดบ้างสิ
"พี่้น้ำแม่ให้มาเรียกครั้งสุดท้ายแล้วนะ ถ้ายังไม่ลงมาคงรู้นะว่าป๋าจะโกรธแค่ไหนป๋าไม่
ชอบรอก็ยังให้รออยู่ได้"ตรงลงแกเป็นน้องฉันใช่ไหมยัยนิก บ้างทีฉันก็นึกว่าฉันมีแม่สอง
คนนะ ยังตัวแสบชอบบงการฉันตลอดเลย เชอะ
"เออ มาแล้วๆๆ แหม่ไปสนามบินไปเจอคนเยอะแยะ ไปแบบโซมๆๆก็อายเค้าตายสิ" เร่ง
กันจังเลย เครื่องออกตั้งเที่ยงคืนนะ นี่มันพึ่งสองทุ่มเองอะ แงแงยังโบะหน้าไม่เสร็จเลย
ไม่น่าเอาแต่เพ้อเลย
ฉันรีบวิ่งออกจากห้องด้วยความเร็วชนิดที่ว่ารถไฟความเร็วสูงของประเทศญี่ปุ่นยัง
ตามไม่ทัน (เวอร์เนอะ 555) ไม่ให้เร็วได้ไงอะ เวลาปะป๋าโกรธน่ากลัวจะตาย
"กว่าจะลงมาได้นะก็รู้อยู่ ว่าพี่ ป้า น้า อา เค้ารอจะไปส่งเรา"
"ขอโทษค่าา TT"
"นึกว่าจะไม่ไปแล้วซะอีก"
"โถ่ปะป๋าอะ หนูมาแล้วไงออกรถสิคะ"
ณ สนามบินสุวรรณภูมิ
"จริงๆๆแล้วไม่ต้องมาส่งหนูกันหมดทั้งตระกูลก็ได้นะคะ หนูไปแค่ 2 เดือนเอง"ถึงจะพูด
ออกไปแบบนั้น แต่ในใจโคตรดีใจเลย มีแต่คนรักอะ ทั้ง พ่อ แม่ ปู่ ย่า น้า อา น้องๆๆ
บลาๆๆๆ คริๆๆ
"ก็แม่เป็นห่วงนี่ น้องๆๆก็อยากมาส่งพี่น้ำ ยิ่งเดินทางคนเดียวแบบนี้ด้วย หรือจะจ้างแอร์
ให้ดูแลดี" อาของฉันตอบด้วยความเป็นห่วง ที่เรียกแทนแม่เพราะเค้าเลี้ยงฉันมาตั้งแต่
เด็กๆๆ เค้าไม่อยากแต่งงานก็เพราะฉันเลยนะ คริคริ
"^^ ไม่ต้องหรอคะ น้าปลา บอกขั้นตอนทุกอย่างละเอียดมากก หนูไม่มีทางพลาด
แน่นอน พอเครื่องลงที่อัมสเตอร์ดัมปุ๊บ ก็รอต่อเครื่องไปไอร์แลนด์ที่ประตู 9 เดินไปทาง
ซ้าย 2 เมตรก็จะเจอประตู 9 นั่งรอเค้าเรียกขึ้นเครื่อง"ฉันบรรยายให้อาฉันฟังเป็นรอบที่ 3
ของวันนี้ ยังไม่นับก่อนหน้านี้เลยนะ TT
"แน่ใจนะ แล้วเงินละ มีติดตัวไว้บ้างรึเปล่า"
"ก็แม่ให้หนูไว้เมื่อวานเเล้วไงคะ"อาฉันเป็นห่วงฉันมากกว่าแม่ฉันแท้ๆอีกอะ
"แล้วมันพอไหมอะ เอาไปอีกไหม โทรศัพท์ล่ะ เปลี่ยนเป็นซิมโทรมาที่ไทยได้รึยัง"
"พอคะ พอ แม่ให้หนูมาตั้งเยอะ ซิมหนูก็เปลี่ยนแล้วคะ ใกล้เวลาเครื่องขึ้นแล้ว หนูไป
ก่อนนะคะ ไปนะยังตัวแสบช่วยแม่ทำงานบ้างนะเฟ้ยย" ฉันรีบบอกลาก่อนที่อาของฉันจะ
เปลี่ยนใจไม่ให้ฉันไป พ่อของฉันก็เริ่มเซงอาที่จะห่วงอะไรขนาดนี้ แม่ฉันก็แทบไม่ได้พูด
อะไรเลย แม่มักเป็นใบ้เสมอที่มีอาอยู่ด้วย 555
"ดูแลตัวเองดีๆนะ โทรมาหาแม่ด้วยนะถ้าถึงแล้ว"อ้าในที่สุดแม่แท้ๆๆฉันก็ได้พูดบ้างแล้ว
5555
"ใครเค้ามาให้อะไรก็ไม่ต้องไปรับ หรือให้กินอะไรก็ไม่ต้องไปกินนะ รู้ไหม"
"ค่าา ย่าสุดที่รัก ย่าบอกหนูเป็นร้อยรอบแล้วนะคะ หนูจำได้ ไม่รับไม่กินของคนแปลก
หน้าเด็ดขาด"
"ก็ย่าเป็นห่วงนี้ไปตั้งหลายวัน ไปไกลอีกตางหาก"ย่าฉันพูดพร้อมกับสะอื้นเล็กน้อย เอา
แล้วสิ จะดราม่ากันแล้ว เพราะอาฉันก็เริ่มจะสะอื้นตามย่า ฉันว่าฉันรีบไปดีกว่า
"ค่าาา หนูไปจริงๆๆแล้วนะ คิดถึงหนูด้วยนะ ไปแล้วอะน้องๆๆจ๋า เดี๋ยวสไกป์กัน บ๊ายยยยยย"
จบตอนแรกไปแล้วยังไม่มีไนออลเลย อดใจรอกันหน่อยน้า ดีไม่ดียังไง ติชมกันด้วยนะคะ เค้าไม่ค่อยเก่งภาษาไทย ถ้าเขียนคำไหนผิด ขอโทษด้วยนะคะ
ตะโกนเรียกฉันแบบโมโหสุดๆ ที่ฉันจะได้ไปเที่ยวต่างประเทศ เพราะฉันได้รางวัลจากการ
สอบเข้ามหาลัยรัฐบาลได้ โดยการไปหาน้าที่อยู่ไอร์แลนด์ แค่คิดก็ฟินแล้วอะ บ้านเกิด
ไนออลเลยนะ>< ศิลปินในดวงใจเพียงคนเดียวของฉันเลย ถึงในใจจะรู้อะนะว่าตอนนี้
ไนออลอยู่ที่อังกฤษ แต่เอาน่า 2 เดือนนี้ไนออลต้องอยากกลับมาบ้านเกิดบ้างสิ
"พี่้น้ำแม่ให้มาเรียกครั้งสุดท้ายแล้วนะ ถ้ายังไม่ลงมาคงรู้นะว่าป๋าจะโกรธแค่ไหนป๋าไม่
ชอบรอก็ยังให้รออยู่ได้"ตรงลงแกเป็นน้องฉันใช่ไหมยัยนิก บ้างทีฉันก็นึกว่าฉันมีแม่สอง
คนนะ ยังตัวแสบชอบบงการฉันตลอดเลย เชอะ
"เออ มาแล้วๆๆ แหม่ไปสนามบินไปเจอคนเยอะแยะ ไปแบบโซมๆๆก็อายเค้าตายสิ" เร่ง
กันจังเลย เครื่องออกตั้งเที่ยงคืนนะ นี่มันพึ่งสองทุ่มเองอะ แงแงยังโบะหน้าไม่เสร็จเลย
ไม่น่าเอาแต่เพ้อเลย
ฉันรีบวิ่งออกจากห้องด้วยความเร็วชนิดที่ว่ารถไฟความเร็วสูงของประเทศญี่ปุ่นยัง
ตามไม่ทัน (เวอร์เนอะ 555) ไม่ให้เร็วได้ไงอะ เวลาปะป๋าโกรธน่ากลัวจะตาย
"กว่าจะลงมาได้นะก็รู้อยู่ ว่าพี่ ป้า น้า อา เค้ารอจะไปส่งเรา"
"ขอโทษค่าา TT"
"นึกว่าจะไม่ไปแล้วซะอีก"
"โถ่ปะป๋าอะ หนูมาแล้วไงออกรถสิคะ"
ณ สนามบินสุวรรณภูมิ
"จริงๆๆแล้วไม่ต้องมาส่งหนูกันหมดทั้งตระกูลก็ได้นะคะ หนูไปแค่ 2 เดือนเอง"ถึงจะพูด
ออกไปแบบนั้น แต่ในใจโคตรดีใจเลย มีแต่คนรักอะ ทั้ง พ่อ แม่ ปู่ ย่า น้า อา น้องๆๆ
บลาๆๆๆ คริๆๆ
"ก็แม่เป็นห่วงนี่ น้องๆๆก็อยากมาส่งพี่น้ำ ยิ่งเดินทางคนเดียวแบบนี้ด้วย หรือจะจ้างแอร์
ให้ดูแลดี" อาของฉันตอบด้วยความเป็นห่วง ที่เรียกแทนแม่เพราะเค้าเลี้ยงฉันมาตั้งแต่
เด็กๆๆ เค้าไม่อยากแต่งงานก็เพราะฉันเลยนะ คริคริ
"^^ ไม่ต้องหรอคะ น้าปลา บอกขั้นตอนทุกอย่างละเอียดมากก หนูไม่มีทางพลาด
แน่นอน พอเครื่องลงที่อัมสเตอร์ดัมปุ๊บ ก็รอต่อเครื่องไปไอร์แลนด์ที่ประตู 9 เดินไปทาง
ซ้าย 2 เมตรก็จะเจอประตู 9 นั่งรอเค้าเรียกขึ้นเครื่อง"ฉันบรรยายให้อาฉันฟังเป็นรอบที่ 3
ของวันนี้ ยังไม่นับก่อนหน้านี้เลยนะ TT
"แน่ใจนะ แล้วเงินละ มีติดตัวไว้บ้างรึเปล่า"
"ก็แม่ให้หนูไว้เมื่อวานเเล้วไงคะ"อาฉันเป็นห่วงฉันมากกว่าแม่ฉันแท้ๆอีกอะ
"แล้วมันพอไหมอะ เอาไปอีกไหม โทรศัพท์ล่ะ เปลี่ยนเป็นซิมโทรมาที่ไทยได้รึยัง"
"พอคะ พอ แม่ให้หนูมาตั้งเยอะ ซิมหนูก็เปลี่ยนแล้วคะ ใกล้เวลาเครื่องขึ้นแล้ว หนูไป
ก่อนนะคะ ไปนะยังตัวแสบช่วยแม่ทำงานบ้างนะเฟ้ยย" ฉันรีบบอกลาก่อนที่อาของฉันจะ
เปลี่ยนใจไม่ให้ฉันไป พ่อของฉันก็เริ่มเซงอาที่จะห่วงอะไรขนาดนี้ แม่ฉันก็แทบไม่ได้พูด
อะไรเลย แม่มักเป็นใบ้เสมอที่มีอาอยู่ด้วย 555
"ดูแลตัวเองดีๆนะ โทรมาหาแม่ด้วยนะถ้าถึงแล้ว"อ้าในที่สุดแม่แท้ๆๆฉันก็ได้พูดบ้างแล้ว
5555
"ใครเค้ามาให้อะไรก็ไม่ต้องไปรับ หรือให้กินอะไรก็ไม่ต้องไปกินนะ รู้ไหม"
"ค่าา ย่าสุดที่รัก ย่าบอกหนูเป็นร้อยรอบแล้วนะคะ หนูจำได้ ไม่รับไม่กินของคนแปลก
หน้าเด็ดขาด"
"ก็ย่าเป็นห่วงนี้ไปตั้งหลายวัน ไปไกลอีกตางหาก"ย่าฉันพูดพร้อมกับสะอื้นเล็กน้อย เอา
แล้วสิ จะดราม่ากันแล้ว เพราะอาฉันก็เริ่มจะสะอื้นตามย่า ฉันว่าฉันรีบไปดีกว่า
"ค่าาา หนูไปจริงๆๆแล้วนะ คิดถึงหนูด้วยนะ ไปแล้วอะน้องๆๆจ๋า เดี๋ยวสไกป์กัน บ๊ายยยยยย"
รอฉันก่อนนะไนออล (ก็ยังเพ้ออยู่ ตอนนี้ไนออลอยู่อังกฤษนะยะ)
จบตอนแรกไปแล้วยังไม่มีไนออลเลย อดใจรอกันหน่อยน้า ดีไม่ดียังไง ติชมกันด้วยนะคะ เค้าไม่ค่อยเก่งภาษาไทย ถ้าเขียนคำไหนผิด ขอโทษด้วยนะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น