พิศวาสยอดยาหยี

ลำดับตอนที่ #1 : หนีออกจากบ้าน

 

 “แม่จะทำอย่างนี้กับหยีไม่ได้นะคะ”   หญิงสาวร่างบางระหงส์ น้ำตาไหลพราก กอดเข่า ‘สรียา’ ผู้เป็นแม่เลี้ยงอย่างขอความเห็นใจ ทั้งที่สรียาพยายามที่จะผลักเจ้าหล่อนให้ออกไปไกลตัวเอง แถมมองลูกเลี้ยงของตัวเองด้วยสายตาจงเกลียดจงชัง

“นี่ฉันให้แกไปเสวยสุขนะ นังหยี ไม่ได้ให้แกไปตกนรกซะเมื่อไหร่ล่ะ ฮึ คุณอธินน่ะรวยซะขนาดนั้น แทนที่แกจะยอมๆไปเป็นเมียน้อยเขา เขาก็จะให้ทั้งเงิน ทั้งบ้าน ทั้งรถ เครื่องเพชรพลอย กับพวกเรา แต่แกกลับเล่นตัวทำเป็นอ้างเรื่องศีลธรรมบ้าบออะไรก็ไม่รู้ พ่อแกก็ตายไปแล้วนี่ ใครจะคุ้มหัวแกได้ ฮึ คุณศักดิ์ชัย นะ คุณศักดิ์ชัย ตายอย่างเดียวไม่พอ สมบัติก็ไม่มีเหลือไว้ให้ซักชิ้น แถมบริษัทยังล้มละลายอีกต่างหาก  พรุ่งนี้นะ นังหยี ฉันจะให้คุณอธินมารับตัวแก เตรียมตัวไว้ล่ะกัน แล้วอย่าหนีไปไหนนะ”

สรียามองหน้าหญิงสาวที่ร้องไห้จะเป็นจะตายอยู่ข้างหน้า ก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป แล้วล็อกประตูห้องคล้องด้วยโซ่อย่างแน่นหนา เพื่อไม่ให้เจ้าหล่อนที่อยู่ข้างในหนีหายไปไหนก่อนที่คุณอธินจะมารับตัวในวันพรุ่งนี้ได้

“เปิดนะ เปิดประตู หยีบอกให้เปิด หยีจะไม่เป็นเมียน้อยใครทั้งนั้น เปิดประตูสิ   ปังๆๆๆๆ!!!!! ”   เขมจิรา ทุบประตูห้องของเธออย่างแรงหวังที่จะให้สรียาเปิดประตูห้อง แต่ไม่มีวี่แววว่าคนข้างนอกจะเปิดประตูให้เลยซักนิดเดียว

หญิงสาวค่อยๆทรุดตัวลงนั่งกอดเข่าตัวเอง รู้สึกน้อยใจในโชคชะตานัก ศักดิ์ชัยพ่อแท้ๆของเธอเพิ่งเสียไปเมื่อ 2 อาทิตย์ที่ผ่านมานี้เอง ความโศกเศร้าที่เสียพ่อไปยังไม่ทันจางหาย เธอยังต้องมาถูกขายให้อธินที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับพ่อของเธอเพียงเพราะสรียาอยากได้เงินไปบำเรอความสุขของตัวเองโดยไม่นึกถึงหัวอกหัวใจของความเป็นผู้หญิง ด้วยกัน เขมจิราโตมากับครอบครัวที่อบอุ่นจนกระทั่งเมื่อเธออายุ 15 ปี แม่ของเธอก็ได้เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ จนต่อมามีสรียาเข้ามาทำหน้าที่เป็นแม่แทน ในตอนแรกเขมจิราจำได้ว่าสรียาทำดีกับเธอมากจนกระทั่งธาตุแท้ของนางฟ้าในคราบแม่มดค่อยๆเผยออกมา สรียาจะทำดีกับหล่อนต่อเมื่อศักดิ์ชัยอยู่เท่านั้น

เขมจิรา เป็นผู้หญิงที่สวย คิ้วโก่ง ขนตางอนยาวเป็นแพรผสมกันอย่างลงตัวกับจมูกและหน้ารูปไข่ ทำให้หน้าของเขมจิราหวานหยดย้อย ผิวพรรณขาวเนียนอมชมพู  และการที่เธอไว้ผมยาวและปล่อยผมไว้กลางหลัง ทำให้ดูโดดเด่นอย่างมากแม้ว่าจะอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมายก็ตาม ซึ่งมันไม่แปลกเลยที่จะมีคนหมายปองและหลงใหลในรูปร่างหน้าตาของหญิงสาว ตอนที่ศักดิ์ชัยพ่อของเธอยังมีชีวิตอยู่ก็ขึ้นชื่อว่าหวงลูกสาวเป็นอย่างมาก อย่างอธินก็ตามที่เคยมาขอให้ศักดิ์ชัยยกลูกสาวให้แล้วจะมอบสินสอดให้เป็นจำนวนมหาศาล ก็กลับถูกปฏิเสธไปอย่างทันควันด้วยลูกปืน และยังมีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่อีกมากมายที่แวะเวียนเข้ามาขายขนมจีบให้กับเขมจิราแต่ก็ค่อยๆหายไปกันทีละคนๆ เพราะเขมจิราเองก็ไม่เล่นด้วย จนมาตอนนี้อธินที่รู้ว่าศักดิ์ชัยเสียไปแล้วเมื่อสองอาทิตย์ก่อน และรู้ว่าตอนนี้ฐานะที่บ้านเขมจิรากำลังลำบาก  อธินจึงได้เข้ามาทาบทามขอตัวหล่อนแก่สรียาโดยมีเงินสินสอดและค่าเลี้ยงดูมากมายเป็นตัวหลอกล่อหรือจะเรียกว่าเป็นการซื้อตัวเขมจิราก็ว่าได้

“พ่อคะ หนูจะต้องหนีไปจากที่นี่ให้ได้  หนูจะไม่ยอมเป็นเมียน้อยใครทั้งนั้น”  เขมจิรามองซ้ายมองขวารอบห้อง นึกขึ้นได้ก็จัดเสื้อผ้าและของใช้จำเป็นใส่กระเป๋าเป้ใบเล็กด้วยความรีบร้อน แล้วเดินตรงไปยังหน้าต่าง หญิงสาวค่อยๆเปิดหน้าต่างห้องของตัวเองแล้วชะโงกหน้าไปดูข้างล่าง มันสูงพอตัว แต่ก็ยังถือว่าอย่างน้อยที่โชคชะตายังเข้าข้างเธอบ้าง ที่มีต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งสูงขึ้นมาเทียบเท่ากับหน้าต่างห้องนอนพอดี เธอไม่ปล่อยให้เวลาล่วงเลยไปนานกว่านี้แน่นอน ไม่รอช้าเขมจิราก็ค่อยๆปีนต้นไม้ต้นนั้นลงมาอย่างทุลักทุเล จนในที่สุด เขมจิราก็ลงมาเหยียบพื้นชั้นล่างจนได้