คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro - ย้อนความ
ย้ิอนความ
เกลียดกอล์ฟที่อัธยาศัยดี เกลียดกอล์ฟที่ซื่อบื้อไม่รู้อะไรเลย
เกลียดกอล์ฟที่ยังไม่ลืมน้ำชา แต่เกลียดตัวเอง
ที่ไม่เคยเลิกรักกอล์ฟเลย
รัก เริ่มต้นตั้งแต่เมื่อไรนะ..
.
.
“ฐา ไปเล่นเป็นเพื่อนน้องหน่อยสิลูก ดูสิเหงาแย่ ” พ่อพูดกับลูกสาววัยห้าขวบของตน
ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“กอล์ฟไม่ใช่น้องฐา” เด็กวัยห้าขวบกระแทกเสียงตอบ จ้องมองพ่อด้วยความไม่พอใจ
“ทำไมพูดอย่างนั้นหละ ฐา” รอยยิ้มของผู้เป็นพ่อหายไปเกรงว่าเด็กที่นั่งเล่นอยู่จะได้ยิน
“แล้วทำไมพ่อต้องเอาคนที่ไม่ใช่ลูกพ่อมาอยู่ที่นี่คะ” เด็กหญิงชี้ไปยังคนที่เด็กกว่า
.
“ เราเคยคุยเรื่องนี้แล้วนะ อยู่ด้วยกันมาปีนึงฐายังไม่รักน้องอีกเหรอ”
“แล้วทีพ่อหละคะ คบกับแม่แต่งงานกับแม่ จนแม่เสีย” เด็กน้อยเสียงเศร้าสั่น..
.
.
“ ทำไมพ่อยังรักแม่ของเด็กคนนั้นอยู่อีก”
.
.
“ ฐาฟังพ่อ พ่อก็แค่..”
“พ่อรักผู้หญิงคนนั้น รักแม่ของมัน” ฐาขึ้นเสียง
“ฐา !” ร่างสูงใหญ่ขึ้นเสียงใส่เด็กน้อย จนทำให้เด็กอีกคน ตกใจไปด้วย เมื่อรู้ตัว
เขาจึงพยายามจะสงบสติอารมณ์กับเด็กน้อยวัยห้าขวบ
ตั้งแต่แม่ของฐาเสียไปความสุขทุกอย่างในชีวิตเด็กน้อยก็เหมือนหมดไปด้วยเช่นเดียวกัน
แม่ของเธอเสียได้ไม่นาน เด็กคนนี้ ‘กอล์ฟ’ ก็เข้ามาในชีวิต ลูกของผู้หญิงที่พ่อยังรัก
อยู่ตลอดเวลา เธอรู้ว่าพ่อแต่งงานกับแม่ด้วยความจำเป็น เพราะรู้ว่าแม่ท้อง เธอ..เกิดมา
จากความไม่ตั้งใจ
ความผิดพลาด ไม่ได้เกิดมาจากความรักของพ่อ
แต่กับกอล์ฟ ลูกสาวของคนที่พ่อรักสุดหัวใจ คนที่ไม่เคยหันมาเหลียวมองเขา
แม้แต่น้อยแต่พ่อก็ยังรัก ยังรอเธอคนนั้นอยู่เสมอ แม้แต่ลูกของเธอกับผู้ชายคนอื่น
เขายังยินดีเลี้ยงดูให้ แล้วฐาหละ ลูกแท้ๆของพ่อ พ่อยังไม่เคยบอก รักฐา เลย
"ฐา พ่อแค่อยากให้ลูกทำดีกับน้องบ้าง"
"ทำไมคะ พ่อตอบฐาได้ไหม" คำถามนี้ วน อยู่ในใจ
" ความรักไงฐา " มองดูอาจจะคิดว่าเขาบ้าไปแล้วแน่ๆที่มาคุยกับเด็กอายุห้าขวบ
เรื่องแบบนี้ แต่เชื่อสิ เด็กน้อยคนนี้เข้าใจทุกอย่างดี
"พ่อยอมรับว่า ยังรักผู้หญิงคนนั้นอยู่ และพ่อก็รักกอล์ฟด้วยเหมือนกัน"
" วันนี้แม่ของเด็กคนนั้นจะมารับกอล์ฟไปอยู่ด้วย พ่อแค่อยากให้ฐาลองเปิดใจนะลูก "
.
.
" วันไหนลูกเปิดใจ ลูกจะรู้จัก ความรัก "
"ไปเล่นกับน้องนะ ฐา" ร่างสูงลูบหัวเด็กหญิง แต่ถูกมือเล็กปัดออก
"ฐาไม่มีวันเปิดใจให้เด็กคนนี้ ฐาไม่มีวันรักกอล์ฟ"
.
.
"พี่ฐาา หวีผมบาร์บี้กัน เปลี่ยนสีผมได้ด้วยแหละ " เด็กตาตี่ตัวเล็กเดินเข้ามาหาแล้วยื่น
บาร์บี้ ให้เด็กอายุมากกว่า ส่งรอยยิ้มให้อย่างจริงใจ ด้วยความไม่รู้ อิโหน่อิเหน่อะไร
.
.
"ออกไป" เด็กหญิงผลักคนอายุน้อยกว่า ให้ล้มลงไป
"ฐา ! ขอโทษน้องเดี๋ยวนี้" ผู้เป็นพ่อกำแขนลูกสาวแน่นด้วยความโมโห
.
.
" ไม่ ฐาจะไม่ขอโทษ ปล่อยฐา" เด็กน้อยทุบแขนพ่อ สะบัดออกด้วยความเจ็บ จ้องมอง
พ่อด้วยสายตาโกรธเคือง เมื่อเห็นกอล์ฟยืนขึ้นมาอีกครั้ง เด็กน้อยรีบเดินตรงเข้าไปหา
แล้วผลักกอล์ฟให้ล้มลงไปอีกครั้ง
.
.
"ไ.อ้ลูกไม่มีพ่อ"
.
.
" ฐา ! " มือหนาจับข้อมือลูกแล้วใช้อีกมือฟาดลงไปที่หน้าของเด็กน้อยด้วยโกรธและลืมตัว
ทำให้ร่างทั้งร่างของฐาล้มลงไปกับพื้น
.
.
ทั้งความเจ็บของบาดแผลและที่ใจยิ่งทำให้ความเจ็บทวีคูณขึ้นไปอีก น้ำตาของเด็กหญิง
ไหลออกมาอย่างกลั้นไม่ได้ เสียงสะอื้นทำให้คนที่โดนผลักกระเด็นรีบลุกขึ้นมาปลอบ
พี่สาวทันที
" พี่กอล์ฟเป็นอะไร อย่าร้องสิ "
" อย่ามายุ่ง " เด็กน้อยผลักอีกฝ่ายให้ล้มลงไป แต่ครั้งนี้แรงจนทำให้อีกคนเจ็บ
แสบไปหมด
" ฉันเกลียดเธอ ! "
เด็กหญิงวัยห้าขวบวิ่งขึ้นบ้านไป พร้อมกับน้ำตา
"ฐา ! ฐา.. กลับมาฐา"
.
.
" คุณลุงค่ะ พี่ฐาเขาร้องไห้ " ร่างที่ถูกผลักซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดึงชายเสื้อเบาๆ
" กอล์ฟไม่เป็นอะไรใช่มั้ย ลุงขอโทษแทนพี่ฐาด้วยนะ"
.
.
" กอล์ฟไม่เป็นค่ะ แล้วๆพี่ฐาจะเป็นอะไรมั้ยคะ " เด็กน้อยทำน่ากระวนกระวาย
" จ้ะ พี่ฐาเขาไม่เป็นไรหรอกเนอะ กอล์ฟไปเล่นต่อเถอะ เดี๋ยวอีกสักพักแม่ก็จะมารับ
แล้วหละ " ร่างสูงลูบหัวกอล์ฟอย่างทะนุถนอม
.
.
เด็กน้อยพยักหน้า แล้วจึงกลับไปเล่นต่อ ไม่นานนัก เธอก็ขึ้นรถของผู้หญิงคนนั้น
แล้วจากไปเป็นวันสุดท้ายที่เด็กห้าขวบกับเด็กสามขวบ ได้อยู่ด้วยกัน
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
*ฉันแต่งอะไรนี่ แต่งเองบางทีก็งงเอง*
to be continue
ความคิดเห็น